Neal Peart schreef:
(quote)
.
Klopt als je daarmee bedoelt het oevre waar Peter Gabriel nog de lead zanger was heb je voor 100% gelijk. Daarna werd het alsmaar minder helaas (al vond ik Wind & Wuthering nog wel te pruimen omdat er nog een glasrol weggelegd was voor Steve Hackett, die daarna ook zijn biezen pakte)
Voor mij zijn er twee Genesis-albums die er bovenuit steken, 'Selling England by the pound' en 'The Lamb lies down on Broadway (vind ik zelf het beste Genesis-Album). En ja, op die albums was Peter Gabriël de leadzanger, maar verder zitten de albums van Genesis die ik ook goed of heel goed vind, verspreid over het tijdperk Gabriël en tijdperk Collins.
Genesis heb ik leren kennen via Phil Collins zijn stem. (meer uitleg over op een van mijn quotes op 'Invisible touch'). Het eerste nummer dat ik van de groep kende, was 'Tell me why', vlak daarna ook 'Jesus he knows me'(allebei van het 'We can't dance'-album. en 'Mama'(via de top 100-allertijden). Pas rond mijn twinitigste kreeg ik kennis van Genesis-nummers uit het Gabriel-tijdperk. 'Duchess' vind ik overigens wel een van de betere nummers van Genesis.