Modern Eon - Fiction Tales (1981)

Heb ik! Super!

Gisteren mijn nieuwe phono-versterker ontvangen en dit was een van de oudere albums die ik opzette om te draaien, benieuw hoe het zou klinken - welnu fris, gefocust (geen frutsels), to the point; alleen de incidentele sax kon een heel lichte graad van irritatie opwekken: corny ("cheesy" zegt men hier), sax ligt hier nou eenmaal moeilijk sinds Careless Whisper en Baker Street - gelukkig zijn er dan James White en Greg Osby om ons duidelijk dat dat lang niet altijd zo is (beiden scoren hoog in de WK saxofoon vermoorden). Toont voor een deel verwantschap met Modern English, dat in de meer pastorale songs ook de irritant in mij wakker roept.

Hier op de site scoort het album 53 stemmen -minder dan The Scars, meer dan The Monochrome Set. Alle drie zou ik ze tot de hidden post-punk treasure willen rekenen

Dit is ook een absolute wave klassieker. Helemaal grijs gedraaid deze LP en ik heb ook de 7" inch singles hier staan. Ik vind dit album veel beter als het Scars album maar dat is ook wat appels met peren vergelijken. The Scars zit wat meer in de Chameleons gitaarhoek en dit plaats ik dichter bij The Sound mede door het mooie toetsenwerk. Ik kan mij af en toe lekker onderdompelen in dit album. Alleen jammer dat het nooit op CD is uitgebracht ook al is daar wel sprake van geweest. Volgens mij waren de masters met de noorderzon vertrokken, was wat een bizar verhaal als ik het mij goed herinner.

Hou 'ns even vast Mamaloe - even vanuit de muzikale fruitmand: ik noemde die drie namen, omdat die die me als eerste te binnen schoten. Afgezien van het feit dat ze alle uit die muzikale post-punk fruitmand komen, zie ik geen verband. Als je al een link zou willen leggen zou ik eerder denken aan The Teardrop Explodes en Echo & The Bunnymen - ook uit Liverpool, en beide a touch of psychedelica.

Het is gewoon jammer dat die band zo snel uiteen viel.

De Liverpool scene was zeer interessant in de jaren 80. Het vroege Bunnymen en Wild Swans werk is daar een goed voorbeeld van. Ik heb zelf iets minder met de Teardrop Explodes ook al vind ik dat ook zeker een leuke band. Er zijn natuurlijk nog veel meer: China Crisis, Icicle Works, Pale Fountains, Shack, OMD, Lotus Eaters etc.

Wat voor phono versterker gebruik je Mjuman?

Fiction Tales verschijnt op 13 januari 2023 op CD! Eindelijk!

Owwwwwww hebbuhhhhhhhh!
Dankje voor de post. Top

Uiteraard op Cherry Red:

Modern Eon: Fiction Tale, Expanded 2CD Edition - Cherry Red Records - cherryred.co.uk

En… dubbel cd in huis, zo even gaan luisteren hoe de master is overgezet

Hoor het graag. Overweeg ook aanschaf.

Fiction Tales klinkt op het eerste gehoor via de (Yamaha) oortjes best goed. Zal dit album straks nog via de kamerspeakers en een andere koptelefoon beluisteren. Dubbel CD met boekje inclusief foto's en een heel verhaal in het Engels. Dat moet ik nog lezen. Zeker aanschafwaardig!

Als ik de cd opzet en de plaat, klinken ze nauwelijks anders, op het typische geremasterde cleaner geluid op de cd, nee niet kil
Echter de extra’s als 2de cd, door Alicia genoemde boekje, ofwel het verzorgde pakket, is het zeker de moeite.

Ik zit het album nu te luisteren via YouTube, staat het hele album plus bonus tracks op.

Fiction Tales

Ik overweeg ook aanschaf, is toch wel een bijzonder album. Ik heb het al heel lang niet meer geluisterd, ik heb hier ergens nog een mp3 versie liggen. Het is vooral de creativiteit die me hier aanspreekt, het vernieuwende, voor die tijd, 1981.

Op CD 2 staan enkele zeer interessante tracks waaronder het prachtige After the Party. Is het misschien niet beter bovenstaande tracklist te vervangen door wat er op deze nieuwe Cherry Red Records uitgave staat?

Is u De Jean-Maurice, aka Perfume?

Zeker doen. Als bonustracks toevoegen.

Dat kan ik doen, die bonustracks toevoegen, maar dat is weer een andere volgorde dan hier staat, en moet dan handmatig gebeuren. Misschien nog even wachten, totdat de tracklist van Cherry Red op iTunes staat?

De tracks van deze nieuwe Cherry Red Records uitgave staan in elk geval al op Discogs.

Discogs

Ik heb ze toegevoegd, nu wachten op goedkeuring.
Ik heb de tracklist van Cherry Red dus toegevoegd en deze hier vervangen, nu weet ik niet of dat de bedoeling is? Even wachten wat de crew zegt.

Ik vermoed dat CD 1 wel de goede volgorde is. Het tweede gedeelte (met de sterretjes erachter) was - dacht ik - niet echt officieel. Dan is de Cherry Red uitgave nu toch de eerste en de enige echte officiële CD uitgave vanaf nu. Als mijn verhaal niet klopt, hoor ik het wel. Bedankt alvast voor het indienen van de correctie, jeanmaurice!

Edit: tracklist is nu gecorrigeerd!

Dit is goed nieuws en ik heb 'm ook meteen besteld. Ben benieuwd hoe dit klinkt en of de opnames van de originele masters zijn opgenomen. Er staat remastered maar dat neem ik tegenwoordig met een korrel zout, sommige remasters klinken slechter dan de originele opnames is mij al regelmatig opgevallen. Verder verdient Cherry Red wederom een grote pluim dat ze de jaren 80 catalogus zo na aan het hart hebben. Ze hebben toch wel een indrukwekkende staat van dienst en catalogus zo langzamerhand. Dit is een jaren 80 Wave klassieker en verdient het zeker om weer even in de spotlights te staan.

Ik heb geen goed vergelijkingsmateriaal, maar het album klinkt alvast stukken beter dan de schamele mp3's die ik had. En daar ben ik reuze blij mee. Ja absoluut, hulde voor Cherry Red Records!

Heb net de lp nog eens gedraaid en dit klinkt gewoon behoorlijk goed - drums en bas redelijk naar voren gemixt, ook aandacht voor de zang, gitaren iets naar achteren - lang niet zo 'luchtig' als ik me dacht te herinneren.

Afgezien van het feit dat memory doesn't always serve one well - dank aan Julie Driscoll, kan het natuurlijk ook liggen aan het feit dat de laatste draaibeurt hoogstwaarschijnlijk minstens 1 platenspeler geleden is.

Bij momenten deed de productie denken aan Over the Wall van Echo & The Bunnymen en dat is een echte parel. Daarom hoop ik ook dat de remasteraar zoveel mogelijk met zijn tengels van de schuiven van het equalizer panel is afgebleven en ook zoveel het volume gelaten heeft wat het was; hoogstens een klein gitaar-tweakske.

Zoals 't is, volstaat de lp en ga ik niet die dubbel-cd bestellen - misschien is die bonus-cd nog eens te beluisteren via Tidal, om de nieuwsgierigheid te bevredigen.

Helaas is deze Cherry Red Records uitgave (nog) niet op Deezer of Tidal te vinden.

Vandaag de 2-CD reissue van Cherry Red binnen gekregen, ze verdienen een dikke pluim hoe ze dit hebben gedaan. Ziet er prachtig verzorgt uit en klinkt prima.

Aiai een boekje met verhalen, ik wil dat deze band voor eeuwig een mysterie blijft; dat correspondeert het beste met haar korte bestaansduur en met de muziek te horen op deze LP. Weinig LP's die ik koester als deze.

Haha, wel herkenbaar, ik had dat vroeger met The Chameleons die band wou ik ook voor mijzelf houden en verstopte de platen vaak als ik bezoek kreeg. Bezoekers zaten vaak door mijn platen te grasduinen naar nieuwe muziek en deze band wou ik niet delen. Te bizar voor woorden maar ja, jong en onbezonnen he.

Worst case scenario: niet delen, band blijft onbekend en platencontract wordt verbroken. Sommige - niet eens zo onbekende bands, Comsat Angels, Talk Talk - hebben dat (meermaals) meegemaakt.

En, wat o wat, is er verdikkeme mooier dan in een niet nader te noemen drinklocatie te staan met een maat, de begintonen van een gekoesterde deun te horen en simultaan opkijken, zo van tjeemig de peemig (JD - Disorder)

Verder: inlays/boekjes lees ik bijna nooit - volsta met plaatjes kijken

Er is nog iets wat een nog grotere deceptie kan zijn en dat is de artiesten in het echt een tijdje meemaken. Dat kan de afknapper van de muzikale liefde zijn, ik heb dat een paar keer meegemaakt en ben daar wel aardig van genezen. Muzikanten zijn natuurlijk ook gewoon mensen en ze op een voetstuk plaatsen is nooit goed en zeker niet gezond. Maar als de ego's dusdanig zijn dat ze zelf ook zijn gaan denken dat ze heel bijzonder zijn dan kan dat voor behoorlijke rare situaties zorgen. Zeker als de desbetreffende artiest (gratis) bij je thuis verblijft ook nog zware interesse in je geliefde heeft en daar schaamteloos denkt mee weg te komen. Mijn motto is nu dus, artiesten ontmoeten? Nee bedankt, in ieder geval niet verder dan de voordeur, ik hou het liever bij mijn eigen muzikale beeldvorming en lees liever een goede biografie of liner notes bij een release. Zoals deze dus...

Toch wel een iconisch album, het is mij nog steeds niet duidelijk waarom ze het bij dit ene album hebben gelaten, het bijgevoegde boekje biedt ook geen uitsluitsel. Ik denk dat het te maken heeft met de platenmaatschappijen destijds, die nogal wat concessies eisten. Maar goed, dit is een uitstekend album dat heel goed het tijdsbeeld van de vroege jaren 80 weergeeft, in dat opzicht ook wel een van die albums dat gezien mag worden als een inspiratiebron voor veel hedendaagse bands in het genre. De productie van deze heruitgave is inderdaad erg mooi, waarvoor hulde.

Wat een wave-kraker is ‘Splash!’ toch! Meerdere keren hard over de boxen in de keuken deze avond. Heerlijk nummer! Waar is dat nummer eigenlijk officieel (destijds) op uitgegeven? Op een EP of zo?

Was de B-kant van de single Mechanic. Fijn nummer idd.

O, wat was ik verguld met mijn Modern Eon-elpee in 1981!
Als Concerto mijn kerk was, dan was Muziekkrant Oor mijn bijbel. "Gesmeed ergens tussen de wolken", is een zin die ik tot op de dag van vandaag onthouden heb, uit hun lyrische recensie. Toevallig stuitte ik niet veel later op een vrijwel nieuw, doch als 2e hands verkocht exemplaar van "Fiction Tales".
Wat een wave-plaat! De voortrollende drums, de heldere gitaarsound, de ijle synthesizer (hallo, Joy Division!) en het hoge, ietwat geknepen stemgeluid (soms hees, dan weer bijna fluisterend) van zanger Alix. Fascinerend - en prachtig - om dit bijna 3 kwartier lang te mogen horen. Raar is het, om hier de opmerkingen over die zang te lezen. Hoezo, ik heb anders nooit iemand horen klagen over dat gepiep van Sting op de eerste platen van The Police!
En nu is er - eindelijk dan - de geremasterde dubbelcd. Gelijk gekocht, voordat schaarste gaat zorgen voor torenhoge prijzen. Gelukkig worden alle verwachtingen ingelost. Het geluid vind ik iig. geweldig. Ik zou zeggen: als vanouds. En de demos zijn meer dan het aanhoren waard.
Favorieten: "Watching The Dancers" en "Waiting For The Cavalry". Nou eigenlijk ook "In A Strange Way" - zo heerlijk rustig.