Modern Eon - Fiction Tales (1981)

Ik ben de "schuldige" die de bonustracks heeft toegevoegd Eigenlijk mag dit niet echt volgend de MuMe reglementen aangezien die extra tracks enkel op een bootleg voorkomen, maar ik zag geen andere manier om kenbaar te maken dat er nog 11 extra nummers van deze prachtige band te vinden zijn (op s*k dus)...

Deze op CDr uitgebrachte bootleg was dus Fiction Tales Plus dat naast de 12 nummers van de plaat uit 1981 ook nog enkele nummers van de EP Pieces bevatte en verder ook nog de 7" singles Euthenics / Waiting For The Cavalry, Child's Play, Euthenics en Mechanic. Alles is gewoon rechtstreeks van de plaatjes op CDr opgenomen, dus je hoort het kraken van het vinyl wel.

Vooral de nummers Cardinal Signs, Visionary en Splash! zijn schitterend!

Maar bij mijn weten is FT dus nog nooit écht op cd uitgebracht. Mocht dit wel zo zijn, laat 't mij dan weten, dan ga ik er meteen achteraan

Ga 'm ook meteen met een halfje verhogen, want de eerste 12 tracks geef ik allemaal een 4*, dus verdient het hele album globaal ook zeker 4*

Ik ben er wel uit, een 4 voor dit album! Absoluut prachtige muziek, divers en ingenieuzer dan menig postpunk band. Die zang is inderdaad iets dat wel went, ondanks dat het ijl is. Het heeft iets gejaagds zelfs af en toe. Meesternummer hier vind ik het heerlijk afwisselende Watching The Dancers, de gitaar heeft hier iets van The Police weg en de drums zijn meesterlijk. Real Hymn is ook te gek met die bas en Waiting For The Cavalry heeft iets van een shoegaze in het geluid.. lekkere rusteloze drums ook! Sowieso is het tot High Noon een lekker snelle plaat, met manische drums en onderliggend doomgeluid, alhoewel het er hier absoluut niet dik bovenop ligt. Daarna nemen ze af en toe wat gas terug en krijg je wat introvertere nummers. Euthenics is ook nog zeker een heerlijk nummer en de laatste twee reguliere nummers zijn weer wat harder. Van de bonustracks is met name Splash! de moeite, maar Visionary mag er ook zeker zijn, hadden beide niet misstaan.
Door de zang en ook de af en toe opvallende lichte gitaarriffs of blazers is dit niet helemaal te vergelijken met één van hun tijdgenoten, iets dat ik wel waardeer eigenlijk. Jammer dat dit maar een plaat heeft opgeleverd, dit had beslist potentie tot meer.

Er is nog iets wat een nog grotere deceptie kan zijn en dat is de artiesten in het echt een tijdje meemaken. Dat kan de afknapper van de muzikale liefde zijn, ik heb dat een paar keer meegemaakt en ben daar wel aardig van genezen. Muzikanten zijn natuurlijk ook gewoon mensen en ze op een voetstuk plaatsen is nooit goed en zeker niet gezond. Maar als de ego's dusdanig zijn dat ze zelf ook zijn gaan denken dat ze heel bijzonder zijn dan kan dat voor behoorlijke rare situaties zorgen. Zeker als de desbetreffende artiest (gratis) bij je thuis verblijft ook nog zware interesse in je geliefde heeft en daar schaamteloos denkt mee weg te komen. Mijn motto is nu dus, artiesten ontmoeten? Nee bedankt, in ieder geval niet verder dan de voordeur, ik hou het liever bij mijn eigen muzikale beeldvorming en lees liever een goede biografie of liner notes bij een release. Zoals deze dus...