menu

The Associates - Perhaps (1985)

mijn stem
3,52 (75)
75 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: WEA

  1. Those First Impressions (4:43)
  2. Waiting for the Loveboat (6:56)
  3. Perhaps (6:33)
  4. Schampout (6:03)
  5. Helicopter Helicopter (4:08)
  6. Breakfast (5:33)
  7. Thirteen Feelings (4:39)
  8. The Stranger in Your Voice (6:17)
  9. The Best of You (5:37)
  10. Don't Give Me That 'I Told You So' Look (5:13)
  11. Perhaps [Instrumental] * (7:11)
  12. Breakfast Alone [Instrumental] * (5:45)
  13. Thirteen Feelings [Instrumental] * (4:37)
  14. The Stranger in Your Voice [Instrumental] * (6:19)
  15. Those First Impressions [Extended Version] * (8:06)
  16. Waiting for the Loveboat [Single Version] * (4:26)
  17. Waiting for the Loveboat [Extended Version] * (8:16)
  18. Waiting for the Loveboat (Slight Return) * (4:17)
  19. Perhaps Perhaps * (4:15)
  20. Schampout [Edit] * (4:13)
  21. Breakfast [Single Version] * (4:24)
  22. Breakfast [Edit] * (5:04)
  23. Kites * (5:52)
  24. Take Me to the Girl [Single Version] * (4:25)
  25. Take Me to the Girl [12" Mix] * (6:30)
  26. Take Me to the Girl [Instrumental] * (4:23)
  27. The Girl That Took Me * (4:49)
toon 17 bonustracks
totale tijdsduur: 55:42 (2:28:34)
zoeken in:
avatar van titan
4,0
titan (crew)
Hier staat het fantastische nummer Breakfast op, wat mij betreft 1 van de mooiste singles van de jaren '80.

avatar van andré
3,5
titan schreef:

Hier staat het fantastische nummer Breakfast op, wat mij betreft 1 van de mooiste singles van de jaren '80.


Inderdaad een geweldig nummer, ik stem er ook altijd op in de voorkeuzelijst van Radio 2's Top-2000. Ik vind trouwens Waiting For The Loveboat, de andere single, minstens even goed. Met de zanger van deze band is het minder goed afgelopen, want hij pleegde in 1997 zelfmoord.

avatar van PEN15
5,0
[quote]andré schreef:
(quote)


Hier staat ook nog eens mijn lievelings nummer allertijden "those first impressions" op.
Ik ben al jarenlang smoorverliefd op de honingzoete stem van billy mackenzie en ik heb niets of niemand meer gezien die hem van mijn eerste plaats kan stoten.
Het is zo'n liedje waar je mij ALTIJD voor kunt wakker maken.
Wat er uiteindelijk met Billy is gebeurd hoef je er hier niet bij te zetten hoor. Dat weet de echte liefhebber toch wel en daar wil ze niet aan herinnerd worden.

Oh ja uiteraard 5 sterren dus, ik kan het iedereen aanraden. Als je zo kunt zingen dan ben je een hele goede zanger.
Verboden doch nuttige leerstof voor Idols-wannabe's (he wat een vies woord)

avatar van PEN15
5,0
bijzonderheden:

mackenzie was een goede vriend van Morrissey. In de vroege jaren '80 schreven ze liedjes met hun vrienden als onderwerp:

Sandy shaw: Steven you don't eat meat (morrissey)
The smiths: William it was really nothing (Billy mackenzie)
Associates: Steven you are still really something (morrissey)

Prachtig album van een tragisch figuur. Met Breakfast als één van de hoogtepunten uit de jaren 80.

4,0
Breakfast is toch wel één van de mooiste platen uit de 80's.

avatar van beruk
4,0
Hoogte punt uit de jaren tachtig! Samen met Blanc Mange en ABC top!

avatar van dix
3,0
dix
andré schreef:
(quote)


Inderdaad een geweldig nummer, ik stem er ook altijd op in de voorkeuzelijst van Radio 2's Top-2000. Ik vind trouwens Waiting For The Loveboat, de andere single, minstens even goed. Met de zanger van deze band is het minder goed afgelopen, want hij pleegde in 1997 zelfmoord.


jawel

erger nog, hij deed het in het tuinhuisje.
kort daarvoor was z'n moeder overleden, en dat verlies kon ie niet aan.

zo, bijgeroddeld...

Thunder
Met deze plaat heb ik minder dan met de vorige Associates releases. Niet dat het geheel slecht is, integendeel zelfs, maar ik denk dat ik toch overduidelijk de invloed van Alan Rankine hier mis.

avatar van rimboldt
3,5
Prachtige muziek, helaas niet zo bekend. Heb de Associates in 1984 in Rome gezien als voorprogramma van The Cure fantastisch concert. Ik was op vakantie en zag toevallig dat het concert die avond was, kon nog zo kaartjes kopen, was halfvol.
Mckenzie was erg goed bij stem, maakte het live helemaal waar. Die italianen met hun Robert Smith kapsels wisten niet wat ze hoorden. The Cure speelde die avond behoorlijk plichtmatig, de Associates was het echte hoogtepunt.

avatar van stephan73
4,0
Dat ik The Associates heb laten liggen na The Affectionate Punch is onbegrijpelijk! Dit doet daar niet voor onder.
Minder funk en meer synth, maken van Perhaps een zeer lekker pop album.
Nu nog achter Sulk en Fourth Drawer Down gaan, om mijn jaren '80 collectie van Associates albums compleet te maken!

4*


avatar van reptile71
Ik vind dit over het algemeen toch allemaal te veel als disco klinken. Breakfast vind ik wel een bijzondere uitschieter, erg mooi gezongen ook.

Voor mij is 'breakfast' één van de mooiste en pakkende songs ooit.
Schitterende arrangementen,een fantastische helder klinkende piano,ondersteund door prachtige strijkers,die grootste stem van Billy MacKenzie,en wat een outro...
Ook de instrumentale b-kant heb ik grijs gedraaid.

'breakfast' *****

"WALK WITH ME SOMEONE IS WAITING IN THE LIGHT"

4,5
Waiting for the loveboat Is toch ook fantastisch.Behalve het maken van naargeestige melancholieke treurliedjes(die ook heel OK waren) Bleek de heer mcKenzie ook geweldige dancefloorfillers te kunnen maken!
Aleen zijn stem gaat me na een tijdje wel wat vervelen. dat is het enigste minpuntje.

avatar van aERodynamIC
4,5
Ik hou wel van het 'glamour' randje rondom de nummers op dit album. Heerlijk bandje. Heerlijke jaren '80....

avatar van Alicia
3,5
Met recht: heerlijke jaren '80! Met deze fantastische toppers als Those First Impressions,
Waiting for the Loveboat en Breakfast is het prima swingen en slijpen op de dansvloer. Helaas is de rest van dit album voor mij wat minder interessant. Blijft: die fantastische uithalen van Billy.

avatar van Mjuman
Alicia schreef:
Met recht: heerlijke jaren '80! Met deze fantastische toppers als Those First Impressions,
Waiting for the Loveboat en Breakfast is het prima swingen en slijpen op de dansvloer. Helaas is de rest van dit album voor mij wat minder interessant. Blijft: die fantastische uithalen van Billy.


Misschien moet je even op de bank gaan zitten, je rode (dans) schoentjes uitdoen en deze maar eens beluisteren The Associates - Fourth Drawer Down (1981)

avatar van Alicia
3,5
Je dacht toch zeker niet dat ik dat fraaie album over zou slaan. Hopla! Ik ben al in die witte auto gestapt, uiteraard met rode dansschoentjes aan!

avatar van Snakeskin
2,5
Als ik nu weer hoor dan snap ik waarom het uiteindelijk niet echt van de grond gekomen is met deze band. Destijds zag het er veelbelovend uit met sterke singles waarvan ik "Breakfast" de mooiste vond. Het wil mij nu niet meer pakken.

avatar van Edwin
4,0
Later deze maand komt Cherry Red met een 2CD remaster van Perhaps. Hoewel dit label geen vlekkeloze reputatie heeft wat betreft de geluidskwaliteit van hun heruitgaven, ben ik op voorhand toch lichtelijk opgetogen over dit nieuws. Het is in mijn beleving altijd een wat verloren album geweest. Het zal ongetwijfeld ooit eerder op CD zijn verschenen, decennia geleden, maar ik heb het letterlijk nooit in een winkel gezien, laat staan fysiek in mijn handen gehad. Hetzelfde geldt voor een 2CD heruitgave uit 2002, waarop dit album werd gecombineerd met The Glamour Chase, een album dat eind jaren 80 was opgenomen, maar nooit eerder was uitgebracht. Een verhaal dat sterk doet denken aan de ervaringen van Simple Minds met hun album Our Secrets Are the Same, maar dit terzijde.

Ik kan mij herinneren dat de puike singles Waiting for the Loveboat and Breakfast destijds nog wel wat airplay kregen. Wat meteen opviel was dat indrukwekkend hoge stemgeluid van Billy MacKenzie. Het oudere, meer experimentele werk van The Associates ligt mij niet zo, maar dit album vind ik goed genoeg om het 35 jaar na dato alsnog aan mijn 80’s collectie te voegen

avatar van E-Clect-Eddy
5,0
Eindelijk is dit album als zelfstandig album op Spotify, heruitgave met bonustracks.

avatar van E-Clect-Eddy
5,0
Waiting for the Loveboat (Slight Return) lijkt me een mix die jaren later gemaakt is, want met die extra dansbeats doet het herinneren aan de beginperiode van House circa '87/'88.

De ruim 8 minuten durende Waiting for the Loveboat [Extended Version] is wel lekker.

Van wat ik tot nu toe van de bonustracks gehoord heb, ben ik niet onder de indruk. Is leuk om het compleet te hebben. Maar daar hecht ik weinig waarde aan tenzij er b-kantjes zijn die ik niet zou willen missen. Instrumentals zonder Billy's stem horen daar zeker NIET toe.

Wel goed is het 'crispy' geluid van de remaster.

avatar van Alainmestreech
LP 2e hands voor 5e op de kop kunnen tikken.
Goed te beluisteren (soms misschien wel meer dan Sulk).
Mist de de uitschieters van Sulk, maar zeker geen miskoop.

avatar van aERodynamIC
4,5
Vandaag weer eens gedraaid en wederom aangenaam verrast hoe lekker het klinkt. Het blijft leuk als platen uit je collectie je nog steeds kunnen verrassen alsof het de eerste keer is dat je ze hoort.

avatar van luigifort
Prachtplaat, heb 'm ook op LP.

avatar van Chameleon Day
4,5
luigifort schreef:
Prachtplaat, heb 'm ook op LP.


Ik ook. Hele fijne jaren 80 synth-pop plaat (met hier en daar wat meer dan synth-pop). Wat een expressie in de zang! Heel melodieuse, naar goede kitsch neigende bombast, met spannende instrumentatie. En ook met die heerlijke jaren 80 sax. Het mag vermeld worden...

avatar van BoyOnHeavenHill
2,5
Ik weet nooit hoe ik dit album moet bekijken. Bestaat Perhaps nou uit een aantal in aanzet prima composities die de voet worden dwarsgezet door arrangementen die soms enkele minuten te lang doorgaan, veel te veel synthesizers (in plaats van de afwisselende instrumentatie van de eerdere Associates-platen), teksten die af en toe nergens op trekken ("Schampout / I need the experience [...] I said, "Well I am a singer / I'll never let anyone hypnotise me, I've never been a very good swimmer"?!) en stomvervelende en vaak lelijk klinkende elektronische drums? Of kunnen bovengenoemde bezwaren niet verhullen dat Perhaps gewoon een lekkere poppy plaat is met diverse pakkende melodietjes, soms hilarische en/of puntige teksten ("I miss having you around / Aggressive and ninety pounds / But after an hour or so / I wait, wanting you to go / To where a thought's left alone / In ventures through icy zones") en boven alles een extreem goede zanger in topvorm?
        Om die monotone nepdrums kan ik gewoon niet heen, en die te lange speelduur van sommige nummers (met name op kant 1) blijft me ook storen – het lijkt af en toe wel of Mackenzie alvast het gras heeft willen wegmaaien voor de voeten van remixers die hier een album met 12"-mixen van zouden kunnen maken. Bovendien is op beide plaatkanten het contrast tussen het begin en het einde wel heel erg groot: Those first impressions en Breakfast zijn voor mij de absolute hoogtepunten, Waiting for the loveboat en Thirteen feelings zijn ook nog spannend (hoewel eerstgenoemde titel zeker drie minuten te lang doorgaat), maar de tweemaal drie nummers die daarop volgen worden bijna progressief nietszeggender en onbenulliger. "The best of you is wonderful / The rest of you is terrible" karakteriseert dit album voor mij eigenlijk perfect. Een typisch haat/liefde-album dus, met een paar ouderwets meeslepende hoogtepunten en één heilig nummer voor bij het ontbijt.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:52 uur

geplaatst: vandaag om 16:52 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.