menu

Buffalo Springfield - Buffalo Springfield Again (1967)

mijn stem
3,98 (308)
308 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Folk
Label: ATCO

  1. Mr. Soul (2:35)
  2. A Child's Claim to Fame (2:09)
  3. Everydays (2:38)
  4. Expecting to Fly (3:39)
  5. Bluebird (4:28)
  6. Hung Upside Down (3:24)
  7. Sad Memory (3:00)
  8. Good Time Boy (2:11)
  9. Rock & Roll Woman (2:44)
  10. Broken Arrow (6:13)
totale tijdsduur: 33:01
zoeken in:
avatar van Droombolus
5,0
En Child's Claim To Fame is de eerste "bliep" op het country-rock radar .............

avatar van Leland Palmer
'Expecting to Fly' is mijn all-time favoriete nummer. Lang geleden dankzij de film Fear and Loathing in Las Vegas ontdekt, maar inmiddels zoveel meer dan een prachitge plaat op die sountrack. Elke keer weer kippenvel. Zowel op instrumentaal als vocaal vlak magistraal.

avatar van Syndro
Het nummer dat hier veel te weinig genoemd wordt is Hung Upside Down (Down_by_Law uitgezonderd). Dit nummer is misschien wel het meest trippy nummer van het album. Het roept soms herinneringen op van de psychedelica van Jefferson Airplane en consorten. Net als het allemaal wat te langdradig wordt, is er weer een afwisseling met als hoogtepunt de gitaarriff die je direct naar een andere ideale wereld vol levensgrote gekleurde lolly's zendt. Vaak komt het over als te ver boven de aarde zwevend, maar als je even in de stemming bent voor de psychedelische BS dan is dit schitterend; zeker geen mindere track op het album dat eens te meer de bijzondere variatie van deze plaat aantoont!

Stijn_Slayer
Onlangs een 24 Bit / 96 kHz rip van de mono LP gevonden. Ongelofelijk waarom deze mono versie nooit op cd (dvd-a) is uitgebracht. Klinkt stukken beter dan de stereo versie.

Neil hamert altijd op de beste kwaliteit, maar waarom dan een stereo versie aan de boxset toevoegen?


Ludwig
Na Nick Drake hier eens aan begonnen. Ik heb gelezen/gehoord dat Neil Young hierbij zat en gelukkig maar. Zijn nummers zijn toch wel de betere met mischien nog een paar, maar heeft niet het nivo van neils solowerk. een voldoende, maar geen meesterwerk.

avatar van musician
5,0
De rockmuziek is, vanaf Elvis zo'n beetje gerekend, 55 jaar oud en begint inmiddels een geschiedenisboek op zichzelf te worden.

Jawel, er komt natuurlijk een tijd dat mensen naar deze periode net zo terugkijken naar de rockmuziek als dat wij doen naar klassieke muziek. Tijd, of het dan 100, 150 of 200 jaar geleden was, speelt dan geen rol meer.

Dat er 43 jaar zit tussen Buffalo Springfield again en Le Noise valt niet meer op.

Er was, dat is ook logisch met iets 'nieuws', een periode dat er alleen vooruit werd gekeken, naar nieuwe ontwikkelingen in de rockmuziek, nieuwe bands. Het kopen van 'oudere' muziek lag niet voor de hand.

Het is een inleiding om te zeggen dat dat volgens mij in 2010 niet meer per se die kant op hoeft te gaan. De conclusie voor jonge/nieuwe muziekkopers is: er ligt 55 jaar aan rockmuziek, waar zal ik eens beginnen?

Een ongekende luxe, zeker als je het vergelijkt met 'onze' periode, waar je eigenlijk aanhoudend moest 'wachten' totdat een artiest met nieuw werk kwam. Gelukkig was dat in de periode Buffalo Springfield again nog minimaal jaarlijks en waren er ook veel bands die in dezelfde vijver actief waren.

Ik vind het daarom ook helemaal niet erg, om met terugwerkende kracht alsnog aan albums van Buffalo springfield en de Byrds te beginnen. Met Neil Young en Stephen Stills in de gelederen, gaat ook Buffalo Springfield waarschijnlijk de geschiedenis in als de Mozart o.i.d. van de rockmuziek; mijn zegen hebben ze.

Buffalo springfield is relatief maar kort actief geweest maar de impact is er niet minder om.

Zo, in de tussentijd mijn eerste aanschaf van Buffalo Springfield twee keer kunnen beluisteren (gelukkig duren albums uit die tijd nog geen eeuwigheid) en vind het op het eerste gehoor prima, alleen het blazerswerk op Good time boy kan mij (nog) niet erg bekoren.....

avatar van Madjack71
3,5
Dit album is standaard collectie volgens menigeen. Al ware het alleen maar om de bandleden die erin hebben gezeten en wat er daarna is uit voort gekomen.
Het is ook een goed album, maar wel eentje die vooral het geluid en tijdsgeest herbergt van de 2de helft van de jaren zestig...logisch ook..het komt ook uit de jaren zestig. Maar m.i. is het niet een album die de tijdsgeest heeft overwonnen, zoals andere albums uit die periode dat wel hebben weten te doen...bijv. The Doors. Edoch, 1967 heeft veel goeds en klassiekers voort gebracht en was een heel vruchtbaar jaar en daar past dit Again prima in.
Met een wel heel bekende riff....openen ze dit album...met dank aan de Stones ws., maar ze doen er wel hun eigen ding mee.
De gitaar van Young lijkt mij hier al onmiskenbaar aanwezig, alsook de harmonie in de zang.
Mooie plaat om zo eens te horen, maar ben er ook niet echt door overdonderd.

avatar van B.Robertson
Mij bevalt het wel goed. Ben al tijden bekend met Everydays van Yes, tijd voor het origineel.

avatar van BB King
net Fear and Loathing In Las Vegas zitten kijken....
"Expecting to Fly" wat een trip....!

avatar van Ducoz
4,0
Ja ik ben hier ook maar eens aan begonnen, en het valt niet tegen, helemaal niet zelfs.

Wel was het eerste waar ik bij Mr. Soul aandacht: Ik wil hier, I Cant Get no Satisfaction bij zingen!

avatar van Ducoz
4,0
Bedankt Stijn, je bent een held..
Dankzij Stijn weer een kans gegeven, was van een eerste ervaring direct hoog gegaan maar na een tijd terug gezakt naar een 3..

avatar van kort0235
3,5
Ben in het bezit gekomen van de LP en ben hier erg gelukkig mee.
Typische latere jaren 60 muziek, waarin geestesverruimende middelen een grote rol hebben gespeeld.
Op zich wel een klassieker deze Buffalo Springfield Again met grote sterren als Neil young, Steven Stills en Ritchie Furay.
Ik vind het geen meesterwerk, maar wel de moeite waard, vooral de twee Neil Young nummers: Expecting to fly en Broken Arrow.
Een 3.5*

3,5
Ik heb net mijn eerste luisterbeurt achter de rug. Het album bevat een aantal prachtige liedjes ("Sad Memory", "Broken Arrow" en vooral "Expecting to Fly"), maar ook een aantal liedjes waar ik veel minder mee kan (de wat rauwere liedjes).

Ik stem nog niet, maar mijn stem zal wel rond de 3,5 á 4 sterren uitkomen.

Trouwens: "Broken Arrow" had mijns inziens zo op "Sgt. Pepper's" van The Beatles kunnen staan.

avatar van woutorrmusic
4,5
Een vraagje aan alle Stijnslayers enzovoort:

Zat Neil Young in deze tijd ook aan de geestverruimende middelen? LSD, marihuana, noem maar op...

Kan het me namelijk niet voorstellen, maar als ik dan Expecting to Fly hoor...

Stijn_Slayer
Neil Young heeft nooit LSD genomen. Zijn dokter zei hem dat hij 'niet meer terug zou komen' als hij dat zou nemen i.v.m. zijn epilepsie. Als ik het me goed herinner keek hij in die tijd wisselend tegen wiet aan. Hij moest er een hele tijd niets van hebben (hij is ook wel eens flink kwaad geworden toen mensen het in zijn bijzijn rookte), maar tegenwoordig rookt hij het nog steeds. Kan het zo snel niet vinden in Shakey, maar volgens mij deed 'ie het rond deze tijd niet (echt). Ik herinner me dat hij hij voor hij naar Amerika kwam een keer kwaad werd. Robin Lane zegt het volgende over Neil omstreeks 1966: ''People were doing a lot of drugs, and hiding behind drugs. I don’t think he was doing drugs then. He was obsessed with his music, and writing songs. He wanted to be a success in the music business'' en ook dat ze zich niet kan herinneren dat hij wiet rookte. Ten slotte zegt ze dat hij een keer boos op haar werd toen ze het in zijn auto rookte. Part 11: Los Angeles Singer, Robin Lane - Uncut.co.uk

Neil zei zelf dat hij van zichzelf al psychedelische ervaringen had. Op een beetje coke in de seventies na was hij niet zo'n hele grote drugsgebruiker.

'Hitchhiker' soms het allemaal op: wiet, hasj (voor 't eerst in Toronto genomen), valium, amfetamine en coke.

avatar van woutorrmusic
4,5
Oke bedankt!

avatar van wilbur
2,5
Leuke plaat, alleen vind ik broken arrow een raar mislukt stukje knutselwerk

avatar van musician
5,0
Nu, dat valt op zich toch wel mee?
Overigens, 2,5 sterren is hier een onvoldoende. Was dat de bedoeling?

avatar van wilbur
2,5
Ik vind de helft van de nummers echt leuk,vandaar de 2,5 *, vind persoonlijk 4 *** gemiddeld vrij hoog voor deze plaat.

avatar van AdrieMeijer
4,0
Ik vind 4 sterren dik verdiend. De eerste kant van de plaat is subliem: afwisselend en alle composities zijn raak. Kant twee wordt door Stills gered met Rock 'n Roll Woman, misschien wel de beste song die hij ooit geschreven heeft, en hij heeft zoveel moois gemaakt.
Good Time Boy vind ik echt een beschamend prutswerkje tussen al dit moois en Broken Arrow... tsja...
een beetje teveel ideetjes bijeen geraapt. Doet me denken aan het nummer Goodbye and Hello van Tim Buckley, Helemaal niet slecht, enkele fraaie melodielijnen, maar als geheel spreekt het mij niet aan.
En dan nu het woord aan Droombolus, hoop ik

Stijn_Slayer
'Broken Arrow' is toch hét nummer van deze plaat? Eén van Neils beste composities ooit. 'Good Time Boy' is het enige dat mij van 5* afhoud.

avatar van Ducoz
4,0
Of het het beste Neil nummer ooit is, durf ik te betwisten.
Wel ben ik het eens met dat 'Broken Arrow' makkelijk het beste nummer van de ze plaat is!
Gevolgd door 'Expecting to Fly', pracht plaat.

avatar van AdrieMeijer
4,0
'Broken Arrow' is toch hét nummer van deze plaat? Eén van Neils beste composities ooit.


Neil heeft zoveel moois geschreven, Broken Arrow zou ik daar zelf niet bij rekenen. Het komt mij wat gekunsteld en gedateerd over. Of, om mijn favoriete scène uit Amadeus aan te halen:

Emperor Joseph II: My dear young man, don't take it too hard. Your work is ingenious. It's quality work. And there are simply too many notes, that's all. Just cut a few and it will be perfect.
Mozart: Which few did you have in mind, Majesty?

Stijn_Slayer
Het kan allemaal bij Neil Young: YouTube - NEIL YOUNG : CINCINNATI 1970 : BROKEN ARROW . en YouTube - Buffalo Springfield - Broken Arrow - Fox Theater - Oakland, CA - 6/2/11

Genoeg noten eraf? Heerlijk, die steeds wisselende maatsoort.

avatar van Droombolus
5,0
Prachtig citaat broeder Adrie, maar in deze ben ik het helemaal met Stijn eens. Broken Arrow is het kloppend hart van deze prachtvolle plaat .......

avatar van AdrieMeijer
4,0
De versies die Stijn voorstelde zijn inderdaad meer mijn smaak: sober, niet teveel franje. Met name de 2011 versie is fraai.
Als je het hebt over een kloppend hart: ik begrijp het arrangement van Broken Arrow niet zo goed. Wat hebben al die muzikale zijpaden te maken met de song?

avatar van Droombolus
5,0
Het arrangement is een psiegedelies ......... het simuleert een trip door het bewustzijn.

Ik ben muzikaal opgegeroeid met psych en Broken Arrow is ( met Buckley's Goodbye And Hello ) een van de beste nummers in het genre. Ik geef toe: het klinkt allemaal behoorlijk achterhaald maar het nummer zit verankerd in mijn hersenen en ik lig nog steeds iedere keer in stomme aanbidding als het voorbij komt....... Als je zoiets kan bedenken ben je voor mij een held.

avatar van RoyDeSmet
4,5
Man, man. Wat een band!
Ik was al jaren bekend met Crosby, Stills, Nash (& Young) maar al het solo-materiaal en alles dat daar aan vooraf ging heb ik me nooit zo in verdiept.
Laatst heb ik even een verzameling van 81 abums bij elkaar geraapt en dat ben ik nu even aan het afgaan.

Toen ik deze voor het eerst opzette moest ik lachen. Zo goed.
Het voelde allemaal gelijk vertrouwd. Ook de grote hype rondom 'Bluebird' maakte mijn interesse heel groot. Er circuleren namelijk een stuk of drie versies van 9+ minuten. En die heb ik ook. Alleen nog niet geluisterd.
Die kenmerkende stem van Stephen Stills zo nu en dan. Dat geeft me even een leuk CSN-momentje. Neil Young zorgt ook voor wat leuke momentjes op dit album.
Broken Arrow vind ik bijvoorbeeld, inderdaad een ontzettend goed nummer.

Ik kan niet naar dit album luisteren zonder mee te grooven op mijn stoel.
Favorieten: Bluebird, Hung Upside Down, Broken Arrow.
Maar nummers als Sad Memory en Expecting To Fly zijn ook gewoon heel mooi

Hmmm.... 4,5 ster? Of 4...?
Voorlopig 4. Het album had iets langer mogen duren van mij

Stijn_Slayer
Leuk om te lezen, zo'n enthousiast bericht! Als je de stamboom van Buffalo Springfield en The Byrds uitpluist, ontdek je een hoop mooie dingen: o.a. allerlei solocarrières, Manassas, Flying Burrito Bros, Nashville West, Poco, Crosby & Nash, Dillard & Clark en Bloomfield, Kooper & Stills.

Haast uniek dat er uit twee bands zó veel goeds voortkomt.

Gast
geplaatst: vandaag om 19:21 uur

geplaatst: vandaag om 19:21 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.