menu

Fresku - Fresku (2010)

mijn stem
3,72 (258)
258 stemmen

Nederland
Hip-Hop
Label: Top Notch

  1. Fresku (3:31)
  2. Nieuwe Dag (3:46)

    met Winne

  3. Nos Baranka (5:21)
  4. Doen (3:24)
  5. Ik Ben Hier (3:17)

    met Neenah

  6. Mama Ik Snap Je (3:28)
  7. Het Beloofde Land (4:06)
  8. Kutkop (Sukkols) (5:16)
  9. Twijfel (4:23)
  10. Lamballen (3:18)

    met Teemong

  11. Paranoia (4:22)
  12. Maken van Muziek (3:30)

    met Kareemineel en R. Kay

  13. We Hebben Je Nodig (2:46)
  14. Is Dit Alles (4:42)

    met Michael Bryan

  15. Alleen (3:51)
  16. Mijn Dochter / Kees (6:34)
totale tijdsduur: 1:05:35
zoeken in:
avatar van Game
4,0
Ik hou van Fresku's emo raps.

Sowieso houd ik wel van rappers die niet bang zijn hun emoties te laten horen en die hun verhaal vertellen. Niet dat ik me écht kan inleven op Fresku's verleden, maar sommige dingen grijpen me wel aan. Nos Baranka, Ik Ben Hier en Alleen vind ik geweldig, geeft me hetzelfde gevoel als Twijfel. Ook Is Dit Alles vind ik een geslaagd nummer, het refrein is een beetje corny maar vooral de beat en Fresku's luchtige raps vind ik wel erg vet. Andere luchtige tracks zoals Nieuwe Dag en We Hebben Je Nodig laten zien dat Fresku over andere dingen kan rappen. De maatschappij kritische Fresku op Het Beloofde Land is ook zeker niet slecht, maar ik ben meer fan de beat dan van de raps. Ik ben totaal geen fan van Kutkop, Lamballen en Maken Van Muziek, zonder die tracks had Fresku een mooi persoonlijk album afgeleverd. Maar het had niet mogen zijn. Ik had dat wel tof gevonden. Deprimerende muziek krijg je dan, maar dat heb ik liever dan een album met een mix van alles, zonder concept. Ik denk dat Fresku het in zich heeft om 1 album te maken met een concept, een verhaal van een persoon.

4*, uitstekend debuut voor Fresku en een verademing voor TopNotch.

PS: zijn accent vind ik niet storend

avatar van kobe bryant fan
4,0
Een rapper die iets te zeggen heeft, ze zijn zeldzaam tegenwoordig. Fresku komt met zijn titelloze debuut met prachtige verhalen aanzetten. De beats zijn erg vermakelijk en ondersteunen hem door samples te gebruiken waarover hij spreekt: bv. een gsm of achtergrondgeluiden.

Kritische teksten wisselt hij af met luchtige teksten die erg grappig zijn.
Twijfel is mijn favoriet, de piano is eerg mooi en de tekst en flow van Fresku zijn erg goed.
De Gino verwijzingen zijn inderdaad erg leuk.
Ik heb hem lang niet gedraaid en nu ik hem weer eens beluisterd heb, ligt hij weer iedere avond in mijn cd-speler. Humor wisselt hij goed af met prachtige emo-raps. Er staat eigenlijk maar één misser op: Maken Van Muziek, jammer dat hij er opstaat. De beat is redelijk maar de raps zijn gewoon minder.

Ik ga omhoog met een halfje, en hij mag nu de eer dragen als een van de btere Nederhop platen die ik ken. De teksten en de flow van Fresku zijn het grootste pluspunt. Dat zijn tweede plaat maar snel af is!

avatar van jemo3der
3,5
Fresku is (1 van) me favoriete Nederlandse rapper, maar jammer dat dit album gewoon geweldige nummers afwisselt met onserieuze nummers. Hij zou gewoon 2 aparte albums moeten uitbrengen; 1 met nummers zoals Alleen en Nos Baranka, en 1 als Gino Pietermaai...

avatar van Slowgaze
4,0
Fresku is emo. Ik ben ook emo. De godganselijke dag hebben we het over onze onzekerheid: Fresku is bang dat z’n vriendin bij hem weggaat. De mijne en ik zijn al uit elkaar, dus ik hoef alleen nog maar onzeker te zijn over mijn dikke buik. Als ik onstage m’n shirt uit zou trekken zou niemand me meer aan willen kijken, maar gelukkig maar dat ik niet op een podium sta. Fresku wel en alleen daarom is hij al een baas, hoe hij over zijn eigen twijfels en donkere kanten rapt is namelijk, althans mijns inziens, bewonderenswaardig.

Atmosphere is emo, Fresku ook. Slug zou trots zijn als hij A) Nederlands kon verstaan en B) nummers als ‘Nos Baranka’ en ‘Alleen’ zou beluisteren. Vooral het eerste nummer is een kunststukje vol intens en meeslepend gerapte storytelling. ‘Alleen’ is wat conventioneler, maar snijdt nog altijd belangrijke onderwerpen als eenzaamheid, huiselijk geweld en kindermisbruik aan. Fresku’s boodschap aan het einde is goedbedoeld, maar klinkt nogal kitscherig, maar toch. Deze man heeft het hart op de juiste plek zitten en dan moet je af en toe tegen kitsch aanzitten. Ook in ‘Is Dit Alles?’ wordt die grens opgezocht: ene Michael Bryan zingt het clichématige, flauwe r&b-refreintje, maar toch, het is wel ‘Is Dit Alles?’ en dat is een meeslepend nummer met een intelligente tekst over raciale verschillen. Zo makkelijk is het.

Want in plaats van in een hoekje blijven huilen denkt Fresku na en als hij nadenkt gaat dat ook over de zwaardere onderwerpen in het leven. Dat de beste man bij vlagen erg krom Nederlands of flinke taalfouten gebruikt (mijn favoriet is ‘Ik kan niet tegen dit’) is het duidelijk dat hij vrij intelligent is, of althans een onderbouwde mening over allerlei zaken heeft. Nog voordat Günter Grass heel Duitsland over zich heen kreeg leverde Fresku in ‘Het Beloofde Land’ kritiek aan het adres van Israel. Over het hoe en waarom en of dat terecht is ga ik hier niet uitweiden, want die materie is al complex genoeg. Maar toch, Fresku snijdt een aantal sterke punten aan.

Maar eerlijk is eerlijk, het is niet allemaal briljant op dit titelloze debuut. ‘Maken van Muziek’ is ridicuul en ondermaats en de boodschap van ‘We Hebben Je Nodig’, een ode aan het gezin, is eerder schattig dan echt sterk. Daarnaast weten we het na een tijdje al wel: Fresku kreeg klappen met de riem, hij kon niet goed meekomen met de rest van de klas en hij voelde zich ook heel onzeker en hij heeft nog altijd een gebrek aan zelfvertrouwen. ‘Ik Ben Hier’ is ook vrij overbodig eigenlijk, omdat de strekking van de tekst ook beter, compacter en minder huilerig in ‘Twijfel’ wordt verwerkt, en bovendien zie je de ‘twist’ al vanaf het begin aankomen: ‘Je vraagt je af wie deze jongen is/Het antwoord is: de jonge ik’.

Desondanks zijn deze relatieve minpuntjes (alleen ‘Maken van Muziek’ is echt een uitglijder van jewelste) makkelijk weg te strepen tegenover echt sterk materiaal als elk al eerder aangehaalde nummer wat ik positief aanhaalde in deze bespreking, aangevuld met het ijzersterke ‘Nieuwe Dag’ (met sterke gastrol van Winne), of wat lichter materiaal als ‘Kutkop’ en ‘Lamballen’. Deze laatste is toch wel erg melig, maar biedt ook ruimte voor zelfspot. ‘Kutkop’ is eigenlijk net wat serieuzer dan je zou verwachten: naast kritiek op het materialisme, hedonisme en gebrek aan vernieuwing in de hiphopscene, het succes als Gino Pieternaai die bijna zijn eigen leven is gaan leiden en de verwachtingen die mensen van hem hebben, neemt Fresku ook hier weer zijn imago als emo op de hak: ‘Ik haat het om van mezelf te houden’. Het vat misschien de gedachte achter Fresku het best samen, als dat al mogelijk is. Dit debuut is stukken complexer dan je zou denken, omdat Fresku alles zo schijnbaar simpel lijkt te verwoorden. Zoiets is een teken van onmiskenbaar talent.

avatar van woutorrmusic
4,0
Mooi document. Ook al ben ik geen fan van zelfmedelijden, of zelfverklaarde zieligheid, het luistert toch lekker weg, dit album. Medelijden heb ik helaas niet met Fresku, maar dat is een persoonlijk gebrek. Toch mooi dat hij zijn gevoelens op deze manier kan uiten; ik geniet wel van Fresku's spitsvondigheden en grapjes. Het fijnst vind ik Lamballen: lulligheid in een muzikale vorm gegoten.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:15 uur

geplaatst: vandaag om 11:15 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.