The Roots - How I Got Over (2010)

Dillatude (The Flight of Titus) had wat mij betreft wel 3 minuten mogen duren, wat een goddelijke interlude.

Heerlijk album dit, zeer geslaagd imo

Echt een goede plaat!

Dit is de shit die ik wil horen van The Roots. Weer een erg goed album na het teleurstellende Rising Down.

Web 20/20 - Heerlijke old-skool vibe, snel, Black Thought op z'n best
Walk Alone - Mooi nummer met een goed thema, eigen gevoel
Tunnel Vision - Heerlijke interlude
Right On - Terug naar de basis, beat begint rustig, daarna klant BT erop
Radio Daze - Mooie samples, goed uitgekozen, brengt mooi sfeertje
A Peace of Light - Wegdromen bij deze interlude
Now Or Never - Aardig nummer
Hustla - Rauw nummer, iets minder vanwege de snel irriterende beat
How I Got Over - Heerlijk nummer met vette baseline
The Fire - Goede combo met John Legend, mooie samples
Doin it again - Soort remake van John Legend, BT brengt het nummer echt omhoog
DillaTude - Nice, maar te kort
Dear God 2.0 - Lekker duister nummer
The Day - The Roots op hun best

Al met al een dik verdiende 4,5. Dit album is van het niveau The Tipping Point en Game Theory. Zoals altijd volledig met hun eigen vibe en gevoel. Erg knap.

Als leek in de rapmuziek en in het oeuvre van the Roots moet ik eerlijk bekennen dat deze plaat mij enorm aanspreekt... Prachtige layback hiphop met prachtige muzikale stukken. Dit smaakt zeker naar meer, deze krijgt dan ook meer dan verdient een 4 sterren...

Dan moet je zeker ook de voorgaande Roots albums beluisteren die hoog aangeschreven staan op de site. Hoewel deze misschien nog makkelijker weg te luisteren is, de andere platen zijn kwalitatief misschien weer net wat beter. Hoewel het niveau bij vlagen op deze cd ook erg hoog is.

Ik vind deze cd van The Roots ook erg lekker, eigenlijk vind ik ieder nummer wel lekker. Ook de laidback achtergrond stemmen en refreintjes vind ik heel fijn als afwisseling binnen de nummers. Rising down heb ik ook ooit gekocht en dat vond ik ook een prima cd, maar dit is toch een stukje beter.

Heerlijke cd.
Dit is toch wel een goed hiphop jaartje tot nu toe vind ik.

Prima cd en prima lengte ook, wanneer een hiphop cd bij mij te lang duurt, kan het weleens vervelen. Ook vind ik de nummers lekker gevarieerd maar toch goed in elkaars verlengde liggen.
Echte favorieten heb ik nog niet op dit album, maar how i got over, vind ik wel er erg lekker uit knallen.

**** met kans op verhoging

Wat een heerlijke cd!

Ben eruit tot nu toe is dit het album van het jaar. Ook precies op een mooie tijd uitgebracht. Lekker in de achtertuin en blazen dit cdtje.!

Een hip-hopkenner ben ik niet, maar dat moet je niet zijn om van dit soort geweldige muziek te kunnen genieten. Rene1979 zegt het zoals het is, dat de plaat op de geschikte datum is uitgebracht. Het album van het jaar, daar ga ik nou niet meteen in mee, maar deze mag er zeer zeker wezen.

Leuke, sfeervolle intro, en tussenstukjes, zij zorgen voor verademing en schetsen een mooi portret.

Favorieten van mij zijn 'Dear God 2.0', 'How I Got Over' en 'Right On'. Bij 'Dear God 2.0' vallen me vooral de erg goeie teksten en donkere sfeer op, terwijl een nummer als 'How I Got Over' vooral catchy is, met een reffrein dat hoog scoort op de schaal van meezingbaarheid. Toch ook de teksten vermelden, niet zeet optimistisch te noemen, zeker niet. 'Right On', mijn derde favoriet, vooral dankzij de sample van Joanna Newsom. Haar nieuwe album vind ik zeer goed, en haar inbreng (de sample dus, als ik het zo mag noemen) is van grote waarde. Klassedame!

De andere gastartiesten mogen er ook zeer zeker wezen. Enkele rappers, mij totaal onbekend, ik zeg het, ik ben geen kenner, luister zelfs vrij weinig naar hip-hop, die me toch zeer goed bevallen; John Legend, wiens krachtige stem men moeilijk kan negeren; Patty Crash, die met haar scherpe stem toch ook wat ... scherpte bijbrengt.

The Roots brengt hier dus een fris, zomers album naar voren op het eerste gehoor, al zijn de teksten zeker niet altijd even zomers te noemen. Dit smaakt naar meer!

4 sterren

Ik was aan het begin wat sceptisch, maar nu vind ik dit misschien wel het beste Roots album ooit.

Ik blijf het maar luisteren, echt exact de muziek waar ik op zoek naar was. De lines flowen heerlijk en ook de beats rollen lekker door, ik hou ervan.

Kruipt eerder naar de 4,5* toe dan dat het richting de 3,5* gaat bij mij. Erg lekkere plaat, beleef er veel plezier aan. Niet het meest ingewikkelde werk van The Roots (niet dat The Roots van de ingewikkelde muziek is, maar dit is relatief gezien) maar wellicht wel de lekkerste plaat van ze om naar te luisteren.

Geweldig album, The Roots stellen me ook echt nooit teleur,
Heerlijke beats, heerlijke raps, had alleen Black Thought wat vaker willen horen favorieten nummers zijn How I Got over, Dear God en Right On maar eigenlijk is alles gewoon echt van top niveau! Een dikke 4,5* en waarschijnlijk een plek in me top 10

Afgelopen nacht ging ik in een gemiddeld stonede bui met een groep vrienden chillen aan de afsluitdijk. Op de heenweg heb ik voor de eerste keer How I Got Over in één keer in zijn geheel gehoord, en wát een dijk van een plaat is het dan! Met name het feit dat de nummers 2-5 en 8-11 uit vergelijkbaren akkoordenschema's zijn opgebouwd en een vergelijkbaar tempo aanhouden, waardoor ze perfect in elkaar overlopen... Geniaal gewoon. Verhoogd naar 4,5 en de titel "Beste Album van the Legendary Roots Foundation volgens Joe" .

Leuk album wel maar de laatste 2nummers zijn een verschrikking

ik vind 'Dear God' een goeie opvolger van 'The Seed'

In welke zin?

Ik vind het dezelfde kwaliteit hebben lyrics zijn goed beetje het zelfde sfeertje.

Dear God is oorspronkelijk van Monsters of Folk. Samenwerkingsproject van Jim James, M Ward & Conor Oberst. Release is van vorig jaar.

Dit is dan ook Dear God 2.0

Deze band speelt bij Jimmy Fallon. De beste band in Late Night TV!

Ik durf mezelf wel een Rootsfan/liefhebber te noemen en slecht zal ik dit album zeker niet noemen, maar een lichte teleurstelling is het wel. The Roots zijn door hun hele carriere zeer creatief geweest en als het eens wat minder origineel was (Tipping Point) dan was het wel retestrak. How I Got Over is origineel noch retestrak. Zoals ik al in mijn recensie heb aangehaald doet The Roots niets echt fout maar het gevoel dat je absolute topmusici aan het werk hoort is er (iig bij mij) ook niet. Alles blijft vrij vlak (op de door velen bekritiseerde slottracks na) en het stempel van de gastartiesten is wel erg groot. De enige die me op deze plaat echt raakt is Joanna Newsom. Het refrein van Patty Crash is storend wat zonde is van de rap van Blu.
Wat ik wil zeggen is dat dit gemiddelde erg hoog is ivm alle vorige platen die stuk voor stuk origineler en authentieker zijn. Daarnaast is dit (met afstand) Black Thoughts zwakste plaat.

Een samenwerking met Joanna Newsom?

Ze hergebruiken een stuk van Joanna. Dus het is niet nieuw, maar het klinkt wel erg strak.

Weet ik, had hem al geluisterd op Youtube. Toch vind ik het origineel veel beter.

Ik niet.

Ik wel.

Oow.