Rush - A Farewell to Kings (1977)

dan kan je met 4 sterren de plank nooit misslaan

Toch mooi dat je een uur later 4,5* geeft.
Wat helemaal terecht is trouwens.

inderdaad! ik word met de luisterbeurt positiever over dit album. ''closer to the heart'' is mijn favoriete nummer van de plaat
Ik vind het heerlijke swingende rock, net niet tegen de metal aan. Het baswerk springt er voor mij uit, wat super goed klinkt. Wat me opviel is dat de zanger klinkt als een vrouw, haha.
Ik ben benieuwd naar meer werk van Rush, wat ik de komende weken zeker ga beluisteren.

Beste plaat van Rush...hoewel Hemispheres er niet voor onder doet.

Mijn kennismaking met deze top band. Hemispheres op nummer 2 en Moving Pictures op nummer 3

Half punt erbij

En ook ik doe er een halfje bij. Vroeger had ik alleen het live album in huis. Dat is een geweldig album. Dit album staat wat hoger in de jaarlijst 1977 van Oor (26e tegen 38e), maar is het ook beter?? Mijn conclusie: het is minstens zo goed als All the World's a Stage. Ook 4* dus voor Hemispheres met Cygnus X-1 als het hoogtepunt.

Wat een plaat. De heren in topvorm. Heel sterk album. Na deze plaat nog meer juweeltjes van deze top band ............

Wat een prachtige plaat is dit toch, met het fantastische Xanadu als absolute hoogtepunt, pracht nummer. Vooral de eerste 3 onheilspellende minuten waar dat nummer mee begint, kippenvel gegarandeerd!! Dit album is op Moving Pictures na mijn favoriete album van deze band.

In 1977 zat ik op de MEAO in Gouda. Naast dat er op die school serieus werd gestudeerd werden in pauze vaak muziekalbums besproken. In die tijd was ik al groot Deep Purple fan en ook toen was "Deep Purple in Rock" mijn favoriete album. Maar ja, je wilt ook wel eens wat anders beluisteren. Op een gegeven moment kwam het album "A farewell to Kings" van Rush ter sprake. Alleen maar lovende woorden over dat album. Uiteindelijk heb ik het album bij een Freerecord shop op de Kleiweg in Gouda gekocht.
"A Farewell to Kings" was mijn eerste kennismaking met Rush. Daarna heb ik nog vele albums van Rush gekocht maar "A Farewell to Kings" neemt toch wel een speciale plaats bij mij in. Het doet mij vooral denken aan de drie heel leuke jaren die ik op die MEAO in Gouda heb beleefd.

"A Farewell to Kings" was mijn eerste kennismaking met Rush. Daarna heb ik nog vele albums van Rush gekocht maar "A Farewell to Kings" neemt toch wel een speciale plaats bij mij in.

Is van mij ook van toepassing!

Ik heb rush pas in de jaren 80 leren kennen zeventiger jaren werk pas later leren kennen(vanaf 2112). Heb eigenlijk geen favorieten rushplaat Ondanks een lichte voorkeur voor de 80 jaren is dit natuurlijk een wereldplaat van een erg hoog niveau die ik de laatste jaren regelmatiger afspeel.

Deze is toch weer anders dan de 3 opvolgers. Ik hou wel van de middeleeuwse sfeer en thematiek, dat geeft deze Rushplaat een eigen karakter. Bovendien vind ik Geddy Lee hier opnieuw vocaal in topvorm, iets wat ik bij Hemispheres toch minder vond. Xanadu is een hoogtepunt uit hun carrière.
Op naar de new wave van de jaren 80 nu.

Tussenstand:
1. Moving Pictures 4.5*
2. Permanent Waves 4.5*
3. A Farewell to Kings 4*
4. Hemispheres 4*

Dan ben je al jaren bezig een trouwe volgeling te zijn bij de Prog Ladders en sta je steeds ietwat verbaasd over de trouwe volgelingen die de band Rush daar heeft. Een band die daar ook regelmatig met hoge scores weg huppelt gegeven door een zeer genietend gezelschap. En ik sta dan meestal wat in mijn uppie mij te verwonderen wat er nou zo goed aan deze band is. Af en toe gaf ik weleens wat commentaar dat wat nummers op het ‘Het Goede Doel’ lijken en dan ook nog wat The Police invloeden. En hoofdschuddend werd ik dan wat aangekeken en meewarig achtergelaten. Toen ik een keer aangaf dat de stem van Geddy Lee wel vaak leek op een zingende cavia gevuld met helium was blasfemie het stilzwijgende antwoord. En een paar jaar geleden heb ik het eens geprobeerd maar het werd toen niks tussen mij en Rush.

Maar toch altijd die twijfel.. ‘Hoor ik het nou niet goed ??’. Dus ik heb mij eens anders ingesteld op de band. Ik ben mij wat via meerdere sites gaan verdiepen in de geschiedenis van de band om mij een basis te vormen van de geschiedenis van de band. Ook heb ik een album gekozen uit een mij geliefde periode, de jaren 70. En dan, met behulp van recensies van deze site, gekozen voor A Farewell to Kings. En ik heb vooral de tijd genomen om vaak en veel te luisteren. Iets wat ik ook deed toen ik puber was en muziek de meeste indruk op mij heeft gemaakt, heeft achtergelaten en een basis heeft gelegd. Alleen toen luisterde ik alleen bij mijn pick-up op mijn slaapkamer of via mijn Sony Walkman. Nu heb ik een mooie koptelefoon, overal Spotify op IPad en mobiel. Maar ik zocht wel vaak momenten uit wanneer ik alleen was. Net als vroeger..

Dus al weken wandel ik naar en van mijn werk. Ik mag graag goede maaltijden koken in de keuken. Ik zit regelmatig onderuit met een goed boek of wat internet op de bank. En ik heb dus, tijdens al die activiteiten, regelmatig rustig de tijd genomen voor dit album. Dat verdient het ook. Ik wil het tot mij nemen. Diep..

En langzaam voltooide het proces zich ik dat ik niet meer als beoordelaar aan het luisteren was maar steeds meer als liefhebber, luisteraar, als genieter. Geen gerichte nuchtere constateringen meer maar het gewoon binnen laten komen. Beleven.

En A Farewell to Kings komt binnen bij mij. Ik geniet van sfeer, composities, beheersing van instrumenten en ik beleef het album op mooie momenten. Het gaat passen in mijn concept van mijn muziek beleving.

En zo ga ik het de aankomende tijd ook met deze band nemen. Ik heb ondertussen wat indrukwekkende live beelden gezien van concerten. Ik hoor de invloeden van andere bands op deze band maar herken ook op welke bands zij van invloed zijn geweest. Het volgende album wat ik zal willen gaan beluisteren zoek ik zelf op. Ik ben nog niet klaar met dit album, ik wil niet te snel gaan. A Farewell to Kings ? Misschien meer een eerste echte ontmoeting..

Mooi stuk, Meneer!! Zelf was ik direct gepakt toen ik die LP te leen kreeg van een collega. Moest eerst wennen aan de stem, maar muzikaal werd ik overdonderd. Hemispheres was de logische opvolger met- voor mij - hun beste nummer ooit....La Villa ( dat solowerk heb ik later nooit meer gehoord van Alex).
Nou ik ben benieuwd naar het vervolg bij jou van deze wereld band

Inderdaad mooi stuk meneer. De cirkel is rond : ik ben door jou betrokken geraakt bij de Prog Ladder 2021, werd daar verrast door het nummer Red Sector A en ben me daardoor ook helemaal gaan verdiepen in Rush en nog steeds volop bezig en geniet met volle teugen, zoals je in meerdere van mijn recente posts hier op MuMe kunt zien. Inmiddels beschouw ik Rush met terugwerkende kracht als een van m'n favoriete bands; een van m'n meest bijzondere, doch wat late, recente muzikale ontdekkingen.

Ik ben zelf begonnen bij Moving Pictures en heb inmiddels alles vanaf Hemispheres beluisterd en vanmiddag ook deze A Farewell to Kings tijdens een mooie wandeling met de koptelefoon op geluisterd (mijn favoriete manier om aandachtig goeie muziek te consumeren) voor de 1e keer: en verdomd, alwéér een dijk van een plaat ! Meteen Hemispheres er nog maar achteraan; sluit erg goed aan met het geweldige Cygnus X-1 Book II: Hemispheres natuurlijk. En die afsluiter La Villa Strangiato is echt van wereldklasse

Succes met je eigen persoonlijke ontdekkingstocht; we zullen vast nog wel ervaringen uitwisselen, schat ik zo in...

Dit album is boeiend van de eerste tot de laatste minuut.