Helemaal eens met WJW ( alhoewel ik in Amsterdam zat).
Ik zat voor TKOL stevig in de 'In Rainbows'. Daarvoor ook zoiets met '' OK Computer '. Dat was toen even wennen aan ' Kid À ' en ' Amnesiac '. Toch door blijven luisteren en ze gaan waarderen.
Omdat ik zo onder de indruk was van ' In Rainbows ' moest ik echt wennen aan TKOL. Vond hem kort, erg computer, vreemde hoes en dan kwam er achteraf nog een vage cd achteraan.
De tour komt er aan, lucky me, ik heb kaarten en ik ga steeds meer naar TKOL luisteren. Ergens ter voorbereiding, maar ook omdat ik daar niet in de Ziggo wil staan luisteren naar nummers die ik niet ken.
En, een periode voor het concert, ga ik steeds meer luisteren, het begrijpen.
Ik denk dat dit de genialiteit van deze band (voor mij ) kenmerkt. Het is niet zomaar even wegluisteren, het is geen top-40, geen achtergrondmuziek. Om dit werkelijk te bevatten, het waarderen en op je in te laten werken heeft deze cd zijn tijd nodig, moet je er voor open staan ( en je moet natuurlijk wel van de muziek houden...
).
En dan ga je naar het concert en dan komt alles tot zijn/haar recht ( WJW's woorden ).
In mijn ogen een stukje muziekgeschiedenis beluisterd en aanschouwd. TKOL is eigenlijk een stukje kunst gemaakt door een stel interessante muzikanten.
Ben dus ook heel benieuwd naar de opvolger van TKOL.