menu

Fleetwood Mac - Say You Will (2003)

mijn stem
3,68 (143)
143 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Pop
Label: Warner Bros.

  1. What's the World Coming To (3:53)
  2. Murrow Turning over in His Grave (4:15)
  3. Illume (9 / 11) (4:53)
  4. Thrown Down (4:45)
  5. Miranda (4:21)
  6. Red Rover (4:01)
  7. Say You Will (3:51)
  8. Peacekeeper (4:12)
  9. Come (6:02)
  10. Smile at You (4:35)
  11. Running Through the Garden (4:37)
  12. Silver Girl (4:02)
  13. Steal Your Heart Away (3:31)
  14. Bleed to Love Her (4:09)
  15. Everybody Finds Out (4:31)
  16. Destiny Rules (4:28)
  17. Say Goodbye (3:28)
  18. Goodbye Baby (3:50)
totale tijdsduur: 1:17:24
zoeken in:
Father McKenzie
Ad Brouwers schreef:
Er bestaat geen beter ritme sectieduo dan Mick Fleetwood en John McVie. Die voelen elkaar na al die tijd "slapend" aan

Een perfecte ritmetandem, dat is absoluut waar!

avatar van devel-hunt
3,5
Had meer verwacht van deze comeback plaat van Fleetwood mac, de plaat is te langdradig en de composities van met name Lindsey werken me regelmatig op de zenuwen. Toch staan er een aantal tracks op die weer iets van de oude magie laten horen. What's the world coming to, Miranda, Peacekeeper (een schitterende single) en Illume springen er voor mij echt uit. Het sectieduo McVie/Fleetwood zijn uit duizenden te herkennen, dus zorgen voor de herkenbaarheid van de sound. Toch mist deze plaat bijdrages van Christine McVie, het ideale evenwicht tussen Buckingham/Nicks die me vaak te hyper zijn.

avatar van Rumour
4,5
Come. Dat nummer. Die eindsolo. Wauw

Grotendeels een duidelijke tweedeling tussen songs van Buckingham en Nicks, waarbij mijn voorkeur duidelijk uitgaat naar de nummers van Lindsey. Wat een beest van een plaat zou 'Gift of Screws' geweest zijn (bovenop het prima album dat het nu is) als hij niet de helft van de oorspronkelijke tracklist aan 'Say You Will' gedoneerd zou hebben. Aan de andere kant, dan hadden we geen van die nummers met de stem van Stevie er op gehad.

Red Rover was voor mij de groeier van dit album (net als het album zelf trouwens). In het begin kon ik daar niks mee, maar het blijkt een (a-)typisch dwarsliggend Buckingham-briljantje.

Beste Nicks bijdrage op deze plaat: Running Through the Garden. Prima ritmesectie (duh), fijne backingvocals en gitaren van Buckingham en een tekst van Stevie, al geschreven in 1985 en gebaseerd op een kort verhaal genaamd "Rappaccini's Daughter". Dat soort achtergrondinfo maakt zo'n album extra interessant.

Ook erg fijn: de live uitvoering (ergens op youtube) van Say Goodbye door Buckingham en Nicks naast elkaar op een podium zonder oog voor het publiek. Kippenvel.

Overall een prima album dat meerdere luisterbeurten verdient voordat je er een oordeel over velt. In eerste instantie vond ik het jammer dat Christine McVie niet meer mee doet, inmiddels besef ik dat haar softe touch het heerlijke rauwe randje van dit album teniet had gedaan. Wat mij betreft hadden er een aantal nummers (van Nicks, Illume bijvoorbeeld blijft een onverbiddelijke skipper) en een kinderkoortje van af gemoeten, wat de speelduur en consistentie ten goede waren gekomen. Bij elkaar een punt er af daarvoor, in potentie is dit een echte vijfsterren plaat.

avatar van Rumour
4,5
Herstel: halve punt er af i.p.v. een hele, maakt 4,5*

5,0
Beste Rumour, je bent geweldig. Hij wordt uiteindenlijk weer een 5*!!! Toch????????????

avatar van Rumour
4,5
5* zal dit voor mij niet worden, als album gezien. Op zich moet je niet klagen over ruim 77 minuten aan nieuw materiaal, hoe meer hoe beter, maar in plaats van 18 nummers zou het een sterker geheel zijn door er enkele nummers uit te halen (kill your darlings...), wat mij betreft Illume, Smile at You, Silver Girl en Everybody Finds Out. Daarnaast zijn Say Goodbye en Goodbye Baby beide geweldige albumafsluiters, waardoor het album nu twee keer lijkt te eindigen wat nog eens wordt versterkt door twee keer Goodbye in de titel.

avatar van musician
5,0
Ik kan je wel volgen, toch blijft voor mij de cd 5 sterren houden vanwege de frisse, vernieuwende ideëen, inzet + prima uitvoering en creativiteit.

Ik vind dat belangrijker dan een aantal nadelen die de cd wel heeft. Zo vind ik 'm officieel ook te lang en had ik ook een aantal nummers willen weglaten (Bleed to love her staat ook al op The Dance) maar nogmaals, ik vergeef het ze graag.

Maar als er dan toch nummers weg moeten dan toch niet Everybody finds out en Smile at you. Illume hou ik dan ook liever voor de toch bijzondere sfeer.

Op de bijgeleverde extra cd (bij de special edition) staat dan weer een aantal nummers/covers die ook leuk waren geweest op een reguliere cd.....................

Ik begrijp dat niet, die lange cd's van 80 minuten. Ik had liever een eerste cd van 40 minuten in 2003 en een tweede van die lengte in 2005. Je blijft dan ook in de picture, als band. Maar ja, mij wordt uiteraard niets gevraagd!

5,0
Welke nummers staan er dan op de bonus cd. En zijn zij de moeite waard???? Ik wist niet, dat er een soort "special edition" was van dit album.

avatar van musician
5,0
Een bonus cd met Love minus zero/No limit (geschreven door Bob Dylan en gezongen door Lindsey) en Not make believe van Stevie Nicks. Verder live uitvoeringen van Peacekeeper en Say you will.

Coveren is een zeldzaamheid, bij FM.

PS: voor een fanatiek aanhanger is het altijd de moeite waard, maar artistiek stijgt het niet boven het niveau van Say you will uit

5,0
Thnx, Hans voor de info. Dan hou ik het toch maar die ik nou al heb.

avatar van buckingham
4,5
Prachtige, afwisselende cd. Het meeste is ook al gezegd. Ik wil nog even Running through the garden als een hoogtepunt noemen. Een van de beste nummers, zo niet beste, van Stevie Nicks ooit.

4,5
Iedereen die de plaat te lang vind moet weten dat hij eigenlijk te kort is. Ik ben het eens dat hij als enkele CD te lang is , maar hij is als dubbele bedoeld. Als deze plaat uiteindelijk als DubbelCD zou zijn uitgekomen was hij veel serieuzer ( en pretentieuzer ja, want Lindsey wilde echt een statement maken EN zijn originele Gift Of Screws-materiaal kwijt ) zou hij ook een heel andere en mijns inziens veel BETERE tracklisting hebben gehad. Buckingham was pissedf dat het dubbelCD idee werd teruggedraaid in de laatste fase. Vervolgens was de hele band al op vakantie naar Hawaii toen de volgorde van de plaat moest worden vastgesteld. Als ik het goed begrepen heb heeft Buckingham daarover over de telefoon fiks ruzie gehad met Nicks. Dit heeft geleid tot een compromis, waarin Buckingham zichzelf als wraak voorop gezet heeft, met bijvboorbeeld de bizarre keuze voor (het overigens prachtige) Murrow als nr 2 in het slot. Het blijft een plaat die op twee gedachten hinkt, en is dus te lang voor een enkele en te kort voor een dubbele.

Mijn Keuze voor de enkele zou anders ziojn geweest dan die van Musician. Dit zou de mijne zijn:

01. Thrown down
02. Bleed To Love Her
03. Destiny rules
04. Miranda
05. Running through the garden
06. Everybody finds out
07. Red Rover
08. GoodBye Baby
09. Murrow turning over in his grave
10. Smile At You
11. Come
12. Steal Your Heart Away

avatar van musician
5,0
Ah, een persoonlijke uitnodiging!

Dit was dus mijn lijstje:

01. What's the world coming to
02. Murrow turning over in his grave
03. Thrown down
04. Say you will
05. Miranda
06. Smile at you
07. Peacekeeper
08. Running through the garden
09. Come
10. Everybody find's out
11. Destiny rules
12. Say goodbye

De verschillen zitten in Lindsey Buckingham. Ik vind het onbegrijpelijk dat What's the world coming to op het lijstje van Shackinup ontbreekt.

Een soort Go your own way. En ik kies toch ook voor het singletje Peacekeeper en als afsluiter het origineel bedachte Say goodbye.

Géén herhaling van de maar matige ballad Bleed to love her, die stond ook al op The Dance, en Steal your heart away, die ik in dezelfde hoek als Bleed to love her vind zitten. Red rover vind ik bij tijd en wijle irritant en in ieder geval te lang.

En de titelsong lever ik ook niet graag in voor Goodbye baby, maar we zijn er met Stevie Nicks snel uit.

We kunnen toch concluderen dat ik meer hou van het wat stevigere werk van de band, gecombineerd met goed in het gehoor liggende singles als Say you will en Peacekeeper?

5,0
Mijn minilijstje is: 1 Murrow Turning In His Grave 2 Destiny Rules 3 Come. Verder vind ik het jammer dar er voorlopig nog geen opvolger komt van Say You Will. Op 19 oktober brengt Rhino wel weer een dubbele geremasterde Greatest Hits (ja, 'n dubbele zelfs) uit. Maar daar staat voor de fans niks nieuws op. Dan maar hopen dat Lindsey thuis nog wat in zijn privé-studio heeft liggen. Maar voorlopig hebben ze veel lol in het "touren"

4,5
Ik houd zeker ook van het stevigere werk van Lindsey, maar om Bleed To love Her een matige ballad te noemen gaat te ver. Het gaat echter nog veel verder om de COVER What's The World Coming To te vergelijken met Go Your Own Way. WTWCT is echt een leuk nummer hoor, maar een cover en nooit en te nimmer van GYOW-kwaliteit. Ik vind de studioversie van Bleed To Love Her te fraai voor woorden en is tevens eerder gemaakt dan de Dance-uitvoering. Die was live en de studioversie ontbrak eenvoudigweg nog.

@ad: als het aan Lindsey ligt gaan ze na deze tour in europa en australie/new zealand de studio in met een producer. Lindsey heeft zelf de naam van Jack White en- iets realistischer in Stevie's wereld: Rick Rubin genoemd als producer. Maar of deze heren het weerwerk van de meester zelf zullen accepteren is de vraag. Als Stevie het ook wil, gaat het door. Marr zoals altijd: dat wetenb we pas als het zover is.

5,0
@ shackinup: Ik hoop dat zeker, maar dan zijn we we waarschijnlijk al weer een jaartje verder. En ik zou zo graag weer wat eerder iets nieuws van of Lindsey of de groep horen. Het blijft in ieder geval altijd wel weer wat spannend rond de leden van "Mac"

4,5
Oh, Musician, ik snap best dat je Red Rover niet helemaal pruimt. Het is een rare frats. Maar ik ben er verslaafd aan geraakt. En Peacekeeper was in de originele soloversie van Lindsey twee keer mooier dan op de bewerkte en door Stevie verprutste SYW-versie.
De titelsong is me te goedkoop. Net als de CD-titel trouwens.

avatar van Rumour
4,5
shackinup schreef:
om Bleed To love Her een matige ballad te noemen gaat te ver. Het gaat echter nog veel verder om de COVER What's The World Coming To te vergelijken met Go Your Own Way.

Interessant, ik kom er hierdoor achter dat WTWCT gebaseerd is op een bestaand nummer! Daarom staat die Julian Raymond (blijkt de zanger van Dear Mr. President) dus in de credits. Echter, om het nummer af te doen als slechts een cover doet het wat mij betreft te kort. De tekst is bijna volledig herschreven en het is (uiteraard) anders gearrangeerd, en heeft een gewijzigde akkoordenprogressie.

Een vergelijking met GYOW is qua 'feel' en structuur misschien op bepaalde punten nog te verdedigen, qua de achtergrond van het nummer is het in mijn optiek eerder te vergelijken met hoe Doing What I Can (OOTC) zich verhoudt tot Big Love, met het verschil dat dat een bewerking is van een eigen nummer (waarbij ik er bij die die twee overigens nog steeds niet uit ben welke ik beter vind).

Zie ook Fleetwood Mac Forum - What's The World Coming To? original version - fleetwoodmacforum.com en Trip Out On THIS!!! - The Ledge - ledge.fleetwoodmac.net.

Wat is dit toch een magistraal interessant album

avatar van Rumour
4,5
Nu ik een tijdje op MuMe aanwezig ben en zie hoe makkelijk anderen soms een 5* weggeven terwijl er best wat op een album aan te merken is, kan ik eigenlijk niet anders dan de nummer 2 in mijn Top 10 ook de maximale score te geven.

Dus hop, 5* (daar is ie dan toch, Ad! )

5,0
Geweldig, Rumour. Da's "mannentaal"!!!

4,5
Hey Rumour, ik ben het met je eens hoor, en ik heb niet gezegd dat WTWCT slechts een cover is, maar de GYOW-vergelijking vind ik ongepast, want de hook in de melodielijn van het origineel is toch echt van Raymond en niet van Buckingham, en heeft wat mij betreft zeker niet dezelfde "bite" als GYOW. Net als Shut Us Down van de CD Under The Skin, is hier sprake van een grondige revisie van een originele track, zoals Lindsey eigenlijk ALTIJD doet als hij herinterpreteert.

avatar van musician
5,0
Rumour schreef:
(...) Een vergelijking met GYOW is qua 'feel' en structuur misschien op bepaalde punten nog te verdedigen, qua de achtergrond van het nummer is het in mijn optiek eerder te vergelijken met hoe Doing What I Can (OOTC) zich verhoudt tot Big Love, met het verschil dat dat een bewerking is van een eigen nummer (waarbij ik er bij die die twee overigens nog steeds niet uit ben welke ik beter vind).

Ja, in die vergelijking kan ik me ook wel vinden.
Maar in ieder geval is What's the world coming to een nummer dat je niet zou willen missen op een Fleetwood mac cd.

Er is trouwens sprake van een bewerking, dat is toch nog weer wat anders dan een cover. En zelfs dan: een goede cover hoeft helemaal geen slecht nummer op te leveren. Al helemaal niet, als bijna niemand het origineel kent.

Ik vind zelf Doing what I can overigens een stuk beter dan Big love.

4,5
musician schreef:
Er is trouwens sprake van een bewerking


Zoal ik zelf ook al schreef, musician. Als ik uit de achttien songs mag kiezen voor een enkele Cd valt hij voor mij af, omdat het niet het origineelste Buckinghamtrackje is van deze plaat. Dat is wat ik wilde aangeven. Red Rover is wellicht niet jouw favoriet, maar ik vind dat de gewaagde kant van Buckingham er meer in te vinden is.

avatar van musician
5,0
shackinup schreef:
(...) Het gaat echter nog veel verder om de COVER What's The World Coming To te vergelijken met Go Your Own Way. WTWCT is echt een leuk nummer hoor, maar een cover en nooit en te nimmer van GYOW-kwaliteit.(...)

Ik wil verder niet zeuren.

What's the world coming to is geen Go your own way, ik plaats hem wel in dezelfde hoek, qua opbouw en instrumentatie. En of Lindsey het nu wel of niet volledig of gedeeltelijk zelf heeft geschreven, zal mij verder worst wezen.

Als het maar goed is, fris klinkt en heerlijke gitaarsolo's bevat. En daar voldoet het nummer ruimschoots aan. In tegenstelling tot Bleed to love her, waar hij nagenoeg op dezelfde wijze dit nummer nog een keer speelt als vijf jaar eerder op The Dance.

4,5
Bleed To Love Her was er eerder in deze studioversie dan in de versie op The Dance. Christine McVie zingt er zelfs op mee, en met name deze samenwerking heeft ertoe geleid dat Lindsey uberhaupt terugkeerde in Fleetwood Mac. Het is daarmee een cruciaal nummer in het ouyvre van deze band in deze samenstelling, het bestond echter nog niet officieel, behalve dan in de kopieversie van de live-uitvoering. ( hij heeft niet de live-versie in de studio nagespeeld, maar andersom, musician. Bleed To Love Her -studio was een van de originele GOS-tracks, remember?

5,0
Ik ga vanmiddag eens op mijn gemak kijken naar de DVD Destiny Rules (eigenlijk "the making of Say You Will") Het weer is toch niks en een "opfrissertjes" over allerlei details rond dit geweldig album kunnen natuurlijk geen kwaad. Voor diegenen die de dvd niet hebben en zwaar fan zijn: shame on you!

avatar van Rumour
4,5
Ad Brouwers schreef:
Voor diegenen die de dvd niet hebben en zwaar fan zijn: shame on you!

Ik ben er inmiddels dan ook erg benieuwd naar, toch maar es aanschaffen dan...

avatar van musician
5,0
shackinup schreef:
Bleed To Love Her was er eerder in deze studioversie dan in de versie op The Dance. Christine McVie zingt er zelfs op mee, en met name deze samenwerking heeft ertoe geleid dat Lindsey uberhaupt terugkeerde in Fleetwood Mac. Het is daarmee een cruciaal nummer in het ouyvre van deze band in deze samenstelling, het bestond echter nog niet officieel, behalve dan in de kopieversie van de live-uitvoering. ( hij heeft niet de live-versie in de studio nagespeeld, maar andersom, musician. Bleed To Love Her -studio was een van de originele GOS-tracks, remember?

Nou, cruciaal nummer. Zo schokkend is Bleed to love her nu ook weer niet. Je hecht er echt veel te veel gewicht aan.

Ze mogen het zelf weten, maar als je live een nieuw nummer speelt, ga je dat vijf jaar later toch niet nog een keer als studio-track gebruiken voor een nieuw album?

Ik hou erg van Fireflies van de Live cd uit 1980 maar ze hoeven het van mij echt niet nog een keer als studio-nummer opnieuw uit te brengen.

En behalve een paar insiders zegt het natuurlijk niemand iets, of het wel of niet ooit een oorspronkelijk nummer was voor Gift of screws. Ik vind dat voor Lindsey Buckingham zelf ook geen excuus: dan had hij het maar niet live moeten spelen.

avatar van buckingham
4,5
Bleed to love her is gewoon erg mooi. Of het cruciaal is vanwege de aanwezigheid van Christine McVie, of welke versie nu eerder was is toch niet relevant!

Ik vind het gitaarspel van LB supergoed het gehele nummer door en daarom mag dit nummer zich tot mijn favorieten rekenen.

avatar van west
4,0
buckingham schreef:
Prachtige, afwisselende cd.


Het is eigenlijk niet te geloven: ik had toentertijd dit album helemaal gemist.... Hoe is het mogelijk? Was ik op vakantie tijdens de release? Niets voor mij.
Vanwege het concert van donderdag struinde ik nog eens door Fleetwood Mac heen, hier op Musicmeter. En toen kwam ik Say You Will tegen: gelukkig maar.

Mijn bezwaar tegen sommige songs van Fleetwood Mac in de loop van de jaren 80 was dat ze soms te poppy waren. Het betrof dan vaker nummers van Christine McVie. Ik had juist een voorkeur voor de gitaren van Lindsey Buckingham en de prachtige stem van Stevie Nicks en dus ook voor hun composities. Het mooiste waren zijn gitaren en haar zang live te horen, met als hoogtepunt Live in Boston. Daar is fenomenaal gitaarwerk van Buckingham en fluwelen zang van Nicks te horen.

En wat blijkt nu in 2009? Dat er 'speciaal voor mij' een Fleetwood Mac album is gemaakt in 2003 met als hoofdingrediënten: de gitaar van Lindsey en de stem van Stevie. En dat natuurlijk weer als altijd prima onderbouwd met de ritmesectie van Mick Fleetwood & John McVie. Het is echt geweldig! Ik ga helemaal uit mijn pan!
Favoriete tracks zijn moeilijk te kiezen, want er staan zoveel goede nummers op. Je ziet dat ook onder 'favoriete tracks': daar hebben maar liefst 13 van de 18 nummers 3 stemmen of meer. Opvallende track vind ik Come, wat mij bij vlagen doet denken aan the White Stripes. Ik las hierboven dat Lindsey aan Jack White denkt als producer voor het nieuwe album, dat verbaast mij dan ook niet. Hopelijk gaat dat door: yes, please, please!!!

Gast
geplaatst: vandaag om 16:33 uur

geplaatst: vandaag om 16:33 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.