Lady Gaga - Born This Way (2011)

All we hear is Radio ga ga
Radio goo goo
Radio ga ga
All we hear is Radio ga ga
Radio blah blah
Radio what's new?
Radio, someone still loves you!

Hoe toepasselijk kan deze Queen hit toch zijn.

All we hear is Radio ga ga

Het is Lady Gaga voor en het is Lady Gaga na. We kunnen er niet omheen en dat is anno 2011 toch wel een verdienste dacht ik zo wat je er ook van mag vinden.
Zelf ging Lady Gaga in den beginne nogal aan mij voorbij. Mijn partner was gek van Pokerface en daarmee kan gezegd worden dat muziekliefhebber aERo eens niet up to date was. Aardig nummertje, amen en verder niks.
Maar al snel kon ook ik niet om haar heen en raakte toch wel gefascineerd door deze tante die blijkbaar uit het niets kwam opzetten als een wervelwind die steeds sneller rondraasde.
Zelfs zo erg dat twee mensen me wisten te overtuigen mee te gaan naar haar laatste optreden in Ahoy. Een goede vriend vroeg of ik zin had in het Monsterball en uiteindelijk gingen we dan ook met vier personen naar Rotterdam (haast een thuiswedstrijd). User sq is zonder dat hij dat zelf weet nummer twee geweest. Een user die ik hoog heb zitten als serieuze muziekliefhebber en die toch redelijk goedkeurend was over het optreden in Arnhem..... toch maar doen dan.
Daarbij had ik wel zin in een feestje tussen extravagante types, en een zaal vol nichten staat ook wel garant voor een feestje.
Dat viel me vies tegen: bij Kylie heb ik een nichtenfeest meegemaakt, bij Gaga heb ik er niet veel van meegekregen en die extravagante types? Als 16 jarige meisjes met een gekke strik in het haar extravagant te noemen zijn dan ben ik de dorpsgek.
Maar goed: mevrouw zette een prima show neer maar ik viel er niet van achterover. Madonna, Kylie en noem ze maar op waren haar al voor gegaan. Ik zag niets nieuws.
Ik kan nu in elk geval wel meepraten over de dame in kwestie die live zo bijzonder zou moeten zijn. Het was vermakelijk. Punt.

Radio blah blah

Lady Gaga is tijdens de aanloop van dit album 'gevaarlijk' bezig geweest: hoe stom kan het zijn om je album het beste album sinds jaren te noemen?! Je weet dat de messen dan extra scherp geslepen gaan worden. En het is eigenlijk wel een beetje terecht. Natuurlijk is het knap als je zoveel heisa kunt veroorzaken in de muziekwereld. Ja, deze dame kan echt zingen en musiceren maar verder zijn die liedjes nu ook weer niet zo verheffend te noemen.
Blijf dan maar heel hard roepen dat Born This Way the real shit (of moet ik Scheiße zeggen?!); de kans dat het ook echt zo is blijft nihil.
Lady Gaga is op die manier wel een beetje Lady Blahblah.
De vooruitgesnelde nummers Born this Way en Judas waren in elk geval niet erg overtuigend te noemen. Leuke pop? Jazeker, maar verre van vernieuwend en eigenlijk ook wel een beetje pop van de lompe soort. Ik heb een zwak voor de titeltrack maar geef gelijk toe daar redelijk alleen in te staan want het werd toch vrij zuinigjes ontvangen.
De twee tracks die deze week ook verschenen (Hair en The Edge of Glory) vallen in dezelfde categorie: we hebben het allemaal al wel eens gehoord. Zo hoor ik in The Edge of Glory wat Cher terug. En Hair valt in de categorie 'oerlelijke stamper'.

Conclusie tot dusver: Radio what's new?

En nu dan de resterende nummers. Ondanks mijn cynisme voorafgaand aan de release van Born This Way moet ik zeggen dat het toch allemaal wel weer erg leuk klinkt.
Government Hooker is ongelooflijk lekkere pop en het enorm foute Americano...... je moet wel heel verzuurd zijn als je niet mee gaat la-la-la-en
Lady Gaga moet je maar met een korreltje zout nemen, sterker; probeer de naam Gaga even weg te cijferen hoe moeilijk ook en dan hebben we toch wel een vermakelijk ceedeetje in handen. Een welkome afwisseling op al die ernstig klinkende, depressieve folkies, raggende gitaren of dromerige electro-klanken.
'Stampie-stampie' is soms best fijn en dan hoor ik liever Lady Gaga dan 538 compilaties.

Radio, someone still loves you!

Het grote rollebollen kan beginnen. De little monsters zullen de oermoeder of hoe ze ook genoemd mag worden met hand en tand verdedigen. Niets kan deze godin nog fout doen en dat is gewoon eng. Freaky zo u wilt (en dat is dan wel geheel in stijl). Die categorie neem ik dan ook niet serieus want dat doen ze zelf al veel te veel.
De haters zullen die extra scherp geslepen messen met alle liefde gaan gebruiken: niets zo leuk om 0,5* uit te delen. Ook die groep neem ik niet serieus: je weet nu wel wat je kunt verwachten en waarom zou je er dan naar luisteren? Kleine zusjes die dat doen en de stem rechtvaardigen? Duh!

Lady Gaga is gewoon een slimme artiest die weet hoe ze haar waar aan de man/vrouw moet brengen. Leuk om te zien dat dat anno 2011 nog steeds kan.
Nee, het is geen Madonna en als persoon doet ze me niets. Ik vind haar iets kils en afstandelijks hebben i.t.t. bijvoorbeeld een Kylie.
Ik vermaak me prima met deze ietwat platte pop. Zolang ik het in redelijk perspectief kan plaatsen is het gewoon grote fun.
Mijn verwachtingen vooraf waren zeer laag door het gebodene wat we al te horen hebben gekregen. Zo als geheel doet dit niet zo veel onder voor The Fame. Er hadden wat mij betreft wat nummers achterwege mogen blijven om het album net even scherper te maken, maar daar had The Fame ook last van. Het klinkt vaak wat lomp allemaal, maar ach, daar kan ik wel mee leven.
Born This Way valt me dus wel mee. Zwaar overgeproduceerd. Niets schokkends, dat laat ik eerder over aan de hysterische reacties die dit teweeg gaat brengen in popland.

Ik zou zeggen 'Put Your Paws Up' gekkies

Ben geen lady gaga fan, maar heb wel iets meegekregen van die vorige albums, die ik een stuk beter vind.

Heb tijdens dit album hele tijd de neiging om: SCOOTER!!!!!!! en JEAH!!!!!! doorheen te roepen. En dat is niet positief bedoeld.

Haar talent (die ze toch echt wel heeft) komt niet naar voren op dit album. Uitzondering: You and I.

Het is echt een vet album!
Ik heb gisteren gelijk de Deluxe Edition aangeschaft, want een 'standaard' album (zonder de bonustracks!) kan ik me als fan natuurlijk niet veroorloven. En inderdaad, de voorkant van de gewone editie is echt niet mooi.

Marry The Night 5*: echt een geweldig nummer, ze bouwt het langzaam op en knalt dan vier minuten lang haar stem door je woonkamer! (Of waar anders je de cd luistert.) Vette opening.

Born This Way 5*: tsja, al veel besproken maar het blijft natuurlijk een supertof nummer.

Government Hooker 4*: het accapella-begin vind ik niks, maar daarna ontpopt het zich toch wel weer tot een lekker nummertje. Alleen zo zonde dat die twee scheldwoorden aan het einde van het nummer letterlijk zijn 'weggebliept'. Zeer zonde.

Judas 3,5*: leuk nummer, controversiële tekst (vind ik niet erg), en een goede beat. Meer niet.

Americano 4,5*: toch weer lekker hoor! Die mexicaanse invloed is niet verkeerd en ze zingt het goed. Sommige stukjes neigen naar geschreeuw, maar het blijft (voor Gaga) binnen de perken. De lyrics zijn actueel, wat het album lekker fris houdt. Catchy!

Hair 5*: top top top! Lyrics zijn prima, het blijft hangen en dansbaar (en het is niet te vergeten lekker om mee te zingen haha). Topper!

Scheiße 4*: fijn om te luisteren, alleen dat Duitse begin?! Wel logisch aangezien de Duitse titel natuurlijk, maar persoonlijk heb ik Duits zo snel mogelijk uit mijn vakkenpakket gegooid vorig jaar. Het refrein, en de aanloop er naar toe zijn het best!

Bloody Mary 4,5*: geweldig! In vergelijking met de rest een beetje een slower nummer maar dat mag de pret niet deren. In het begin vond ik 'm heel apart door het begin (leek net het geluid wat je zou verwachten te horen als je een spookhuis binnenstapt?) maar daarna werd het alleen maar beter en beter. Ook leuk die verwijzingen naar jezus en maria! Alleen die autotune 'achtergrondgeluiden' en dat geschreeuw tussen de stukjes had van mij niet gehoeven. -0,5*

Black Jesus + †Amen Fashion 3,5*: wel aardig, door het ritme krijgt het liedje van mij toch een rating net boven het gemiddelde. Het refrein en stukjes als 'jesus is the new black' geven het net de benodigde 'flair' die het nummer nodig heeft.

Bad Kids 4*: de eerste 16 seconden, wat een geschreeuw! Had niet gehoeven van mij. Verder helemaal super, de lyrics ook. Het heeft iets retro's in zich, wat positief uitpakt. Dit wordt een blijvertje.

Fashion of His Love 3*: leuk voor (de nabestaanden van) Alexander McQueen, voor de luisteraar? Ik weet het niet. Ik vind het persoonlijk nét een magere voldoende, al komt dat alleen doordat ik weet dat het nummer speciaal voor Alexander is geschreven. Begrijpelijk dat dit een track is geworden voor de Deluxe Edition en de cut voor de 'gewone editie' niet gehaald heeft.

Highway Unicorn (Road to Love) 3*: mwah, wel redelijk, niet bijzonder. De lyrics en de uithalen gaven de doorslag voor een voldoende.

Heavy Metal Lover 5*: mijn favoriet! Echt geweldig dit nummer; de beat, de lyrics, bijna alles is super, alleen het zeer ernstig over geautotunede stuk rond 2.50, vond ik persoonlijk vreselijk. Al deed dit me wel weer erg verlangen naar de beats die erna kwamen! Super.

Electric Chapel 4*: het begin met die gitaren, niet mijn ding. Daarna, best aardig! Dat 'du du du du' (ook bij andere liedjes) is best fijn en het refrein is prima (alleen bij 'if you wanna steal my heart away' is er volgens mij wel wat autotune gebruikt)... Verder zeer aangenaam voor je oren!

The Queen 4,5*: blijvertje hoor! Het begin deed me denken aan kerst, maar dat was gelukkig snel verdwenen. Het is catchy, het refrein is niet slecht (best goed eigenlijk) en ook hier zijn de du du du du-tjes (hier 'kwi-kwi-kwi') weer niet op de verkeerde plek! Ik dacht dat ' Yoü And I de nieuwe Speechless zou worden, maar tegen mijn verwachting in werd dat The Queen. Ik had wel het idee dat er niet echt een eind aan het nummer kwam, het had best iets ingekort kunnen worden. Nu is het net iets té lang en dat doet afbreuk aan dit goede nummer.

Yoü And I 4,5*: samen met 'The Queen' zijn dit de enige twee 'rustige' nummers van Born This Way. Jammer alleen dat er wéér gitaren en best veel bass onder het nummer zit, waardoor het toch niet de 'Speechless 2.0' wordt, maar gelukkig hebben we daar 'The Queen' voor. Verder goed!

The Edge of Glory 5*: ze flikt het weer! Het laatste nummer van Born This Way 'CD 001' zal je niet snel vergeten want dit is echt weer een absolute topper. Het begint langzaam maar wat bouwt ze het prachtig op. Knap gedaan en slim om deze als single te releasen.

Born This Way (The Country Road Version) 3*: met country heb ik persoonlijk niks, maar ook dit geeft weer aan dat Lady Gaga een veelzijdige artiest is en niet bang is om nieuwe dingen te proberen. Ik vind het niet speciaal, maar ze heeft er toch nog wat leuks van weten te maken. Knap!

De 5 remixes 2*: remixes zijn niet mijn ding. Ik vind ze vaak te lang uitgespannen en het wordt teveel dance/trance voor me. Ook worden de vocals vaak verdraaid en herhaald, wat ik niet fijn vind. Alleen 'Scheiße (DJ White Shadow Mugler)' vind ik nog wel aardig, maar dat komt alleen omdat die gedraaid werd bij de fashion show maar Gaga zelf ook liep.

De toppers: Marry The Night, Born This Way, Government Hooker, Americano, Hair, Scheiße, Bloody Mary, Bad Kids, Heavy Metal Lover, The Queen & The Edge of Glory.

Conclusie:

Het is een goed/zeer goed album! De meeste nummers zijn echte toppers op zichzelf en tillen Gaga als artiest naar een heel nieuw niveau. Er zijn nummers die ik zelf minder vind, maar op elke cd staan die, dus dat maakt in feite niet veel uit. Echter, er is één puntje van kritiek: de gitaren! Lady Gaga, je zingt pop (met invloeden van andere muzieksoorten), maar ik had het persoonlijk fijner gevonden als niet élk nummer doordrenkt was met gitaren... Bij sommige nummers past het, zoals Electric Chapel en Highway Unicorn (Road to Love), maar Yoü and I had ik liever gehoord met aleen een piano. Een echte 'Speechless 2.0' zit er dus niet bij, maar als je een avondje wilt dansen en feesten zit je met dit album méér dan goed. We hebben lang moeten wachten op dit album, maar dat was het zeker waard! Paws up! 4,5*

Op the Fame Monster en Fame stonden nog een paar aardige nummers. Born This Way staat vol met niemendalletjes en matige tot slechte tracks. Het is echt een flinke stap terug voor Lady Gaga. Ze leek slim aan te haken bij iemand als Madonna, maar dat redt ze met dit album van geen kanten.
De nummers zijn minder, de uitvoering ook. Alles is electro geworden: haar stem is wel 23 keer geremixed in the voicebox en laten we er voor de zekerheid nog maar een scherpe synthesizer bijgooien. Voor zover er al matige melodietjes inzitten, plamuren we het ook nog helemaal dicht. Vermoedelijk om het gebrek aan kwaliteit van de nummers op Born This Way te compenseren.

Stefan Raatgever gaf in het AD hier 4,0* voor: dat is echt ongelooflijk. Zij bepaalt hoe de muziek eruit ziet, zij is trendsettend, werd geschreven. Madonna was dat ooit enigzins voor de popmuziek, Lady Gaga is het met dit uiterst matige broddelwerkje echt niet.

Album inmiddels al een weekje op repeat staan en ik kan er maar geen genoeg van krijgen. Ik heb inmiddels de deluxe versie in huis gehaald en die staat nu mooi tussen de rest van mijn cd’s. Hieronder ff de cijfers per liedje:

Marry the Night 5*
Born This Way 4,5*
Government Hooker 5*
Judas 5*
Americano 5*
Hair 4,5*
Scheiße 5*
Bloody Mary 5*
Black Jesus - Amen Fashion 4,5*
Bad Kids 4,5*
Fashion of His Love 5*
Highway Unicorn (Road to Love) 4,5*
Heavy Metal Lover 4,5*
Electric Chapel 4,5*
The Queen 4,5*
You and I 4,5*
The Edge of Glory 5*

Elk nummer kan ik waarderen op zijn manier en elk nummer vind ik gewoon te gek. Marry The Night is gewoon een geweldige opener (en was ook officieel de eerste single, maar dat werd Born This Way. Helaas, want Marry The Night was beter geweest). Voor de rest vind ik Government Hooker echt een heerlijke beat hebben en vooral de bodyguard van Gaga is erg goed gecast daar. Ik zeg Americano, Scheiße en Marry The Night als volgende singles. Ik vind de bonustrack Fashion Of His Love ook helemaal geweldig. Echt een heerlijke jaren ’80 feel en dat hoor je niet zo vaak meer.

Dit alles bij elkaar maakt Born This Way een 4,735. Ik denk dat ik dat maar gewoon mooi afrond naar 5*.

Jammer. Erg ongeïnspireerd. Zoals eerder aangehaald worden beats en akkoordprogressies (jeweetwel, die (in de pop) 4 vaste punten in een refrein/verse die de voortgang van de harmonie aangeven) gekopieerd en dat is op zich niet erg, gebeurt bij elke artiest wel, alles is gedaan. Het probleem zit hem in de melodieën. Die zijn nergens interessant door de duidelijke herhaling van zanglijnen van eerdere albums (bepaalde hooks). Zo houd ze wel haar vaste kern (onsche jeugd) die luisteren om haar status en de makkelijk in het gehoor liggende liederen, maar ze verloochend zichzelf. Niet gek, met zo'n tekst over Judas. Melodische herhaling, schoppen tegen diverse zaken en pakkende synths en beats doen het muzikaal gezien. Dat laatste moedig ik als jaren '80 fan alleen maar aan (let wel: de dancehall/minimal/overige club muziek is een heel erg uitgeklede versie daarvan. Breng Abba, ELO en Depeche Mode maar terug!), alleen lijkt dit een snelle cash in. Erg jammer, want de eerdere albums waren geweldig. Krachtige pop liedjes in een 80's jasje, niet te provocerend en gewoon de standaard thema's aangrijpen. Nu is het niet echt serieus meer te nemen. Haar keus of de producer? Laten we het laatste hopen, want welke artiest vind het leuk om zichzelf te kopieren? Kan alleen Gaga zijn als ze zo door gaat. Haar harmonieën doen me niks meer. En nu The Fame Monster maar weer aan zetten.

@muziekfreakjuh: Ik vind het in de verste verte niet lijken op 80's producties, en al helemaal niet op italo disco/eurodance (wat ik wel geweldig vind, komt weer terug!). De jaren 80 waren zeer revolutioneer op het gebied van muziektechniek, zonder dat zouden we ook niet de rock van nu hebben. Gedateerd zou ik het niet noemen, zwak uitgevoerd wel. Ze gebruikte het op haar eerdere albums goed, maar hier doet het me niks (herhaling) en ook wat 90's beats, die zijn me te kaal.

De carrière van Lady Gaga zinkt nog sneller dan de Titanic, geloof ik. Je zou haast zeggen dat ze passé is. Natuurlijk doet ze het ook weer niet zo slecht, maar de verwachtingen voor Born this way waren bij velen hoger dan dat ze uiteindelijk wist waar te maken. Ook voor wat betreft de verkoopcijfers en (hit)noteringen had dit een knaller moeten worden, maar haar album en singles verdwijnen steeds sneller uit de hitlijsten of zakken sneller naar onderen. Voor de release zei ze dat dit het beste album ooit ging worden, volgens mij had ze dat beter niet kunnen zeggen. Op het internet wordt het titelnummer veel vergeleken met Express yourself van Madonna, dat vind ik nog wel meevallen overigens. Eigenlijk hoor ik sowieso weinig Madonna terug in dit album, ondanks het feit dat Madonna een inspiratiebron voor Gaga schijnt te zijn. Wat ik dan wel hoor is jaren ’90 eurodance dat in een nieuw, hedendaags jasje is gestoken. Alsof ze haar inspiratie heeft gehaald bij de muziek van Army of Lovers of iets in die richting.

Zelf vind ik het album grotendeels best genietbaar. Het ene nummer is wel wat leuker dan de andere, maar ondanks het gebrek aan originaliteit en variatie staan er prima geproduceerde nummers op. Zo heeft ze met het titelnummer weer een soort van hedendaagse anthem te pakken. Marry the night, Hair en Judas hebben een ontzettend aanstekelijk refrein, en dit zijn naar mijn idee echt zulke nummers die hun grondslag vinden in de eurodance. Nummers als bijvoorbeeld Government hooker en Scheisse zijn zwaar overgeproduceerd (nóg meer dan de andere nummers), en toch zijn het ook wel weer een soort van regelrechte clubbangers. Americano is denk ik ´t meest originele liedje op deze CD, vooral vanwege het thema, maar ook de instrumentatie die positief afwijkt van al het overige songmateriaal. Eigenlijk vind ik geen één nummer op deze plaat écht slecht. Het is een kwestie van vaker beluisteren.

Popsterren waar ik vroeger veel naar luisterde, maken tegenwoordig albums die mij niet aanspreken. Britney Spears (Femme fatale – 2011), Jennifer Lopez (Love? – 2011), Sophie Ellis-Bextor (Make a scene – 2011), Beyonce (4 – 2011) zijn slechts een paar voorbeelden van albums die ik persoonlijk erg teleurstellend vind. Als ik hun huidige werk vergelijk met dit album van Lady Gaga, kan ik niet anders dan concluderen dan dat dit prima in elkaar steekt van begin tot eind. Het is gelikt, maar het is goed zoals het is. Lady Gaga moet als tekstschrijfster, componiste, maar ook als persoon niet onderschat worden. Los van haar kledingstukken waarmee ze mensen wil choqueren en het imago van haar als artieste, maakt ze zich hard voor bepaalde doelgroepen in de samenleving en schuwt ze niet om taboe onderwerpen aan te snijden, ook wanneer het haar carrière niet ten goede komt. Respect daarvoor.

Ik ben tevreden.

Ik denk dat we even haar volgende werk moeten afwachten en dit album als een fase moeten aanzien waar ze door moest als artiest. Ik zou er nog uren kunnen over doorgaan maar ik denk dat de vorige zin mijn mening wel erg bondig en duidelijk naar voor brengt. Laat zeker weten of je mijn mening deelt of niet.
Ik ben alvast benieuwd naar wat nog komen zal!