menu

Queensrÿche - Dedicated to Chaos (2011)

mijn stem
2,69 (61)
61 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Loud & Proud

  1. Get Started (3:32)
  2. Hot Spot Junkie (3:57)
  3. Got It Bad (3:45)
  4. Around the World (5:12)
  5. Higher (4:00)
  6. Retail Therapy (4:13)
  7. At the Edge (6:03)
  8. Broken * (3:51)
  9. Hard Times * (5:31)
  10. Drive (4:53)
  11. I Believe * (3:27)
  12. Luvnu * (3:53)
  13. Wot We Do (3:45)
  14. I Take You (3:48)
  15. The Lie (4:18)
  16. Big Noize (6:35)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 54:01 (1:10:43)
zoeken in:
4,0
Dank je! Ik was hem vergeten te posten als 'mening', vandaar de herhaling.

avatar van herman
Een vinkje zetten kan jaren na dato ook nog wel hoor. Daarvoor hoef je niet dubbel te posten.

avatar van Double Deuce
2,5
Veel verschillende reacties op het nieuwe album van Queensryche (Dedicated to Chaos) en inmiddels heb ik dit album een keer of 5 gehoord en ik ben er nog niet helemaal uit.
De eerste dat ik het album hoorde, heb ik bij het 5e nummer mijn poging gestaakt en het gebeurt niet vaak dat ik niet in één ruk door een album afluister. Dedicated to Chaos staat nu wel in dat dubieuze rijtje van albums……

Uiteindelijk kwam het toch nog goed op dat vlak. Na het lezen van het interview in de Aardschok heb ik dit album ook maar eens via een koptelefoon geluisterd, in de auto en via mijn Ipod (nummers via de pc omgezet etc.). Dat klinkt wel anders dan via je vertrouwde high-tech stereo-installatie maar dat is bij alle albums eigenlijk wel zo. Dat anders niet noodzakelijk beter is, bewijst Dedicated to Chaos voor mij wel heel duidelijk. Met een koptelefoon klinkt het zeker niet slecht maar het verandert de nummers niet zodanig dat ik nu eens zoiets heb van “wauwwwwww, what the ****!!!!”. Nee, dat niet. Met koptelefoon is het wel anders dus ook wel een aanrader.

Mij vallen wel wat zaken op. Zo is daar het gitaargeweld! Nou, meer het ontbreken van dat geweld aangezien ik toch bespeur dat sowieso in de mix de gitaarsound wat op de achtergrond is komen te liggen en dat er ook niet echt een flinke gitaarsound aanwezig is. Het klinkt wat naar popmuziek hier en daar en dat is wennen. Als Tate verklaart dat hij is geïnspireerd door Lady GaGa, dan kan je stellen dat het een gedurfde uitspraak is.

Ik ben een groot liefhebber van Queensryche: zowel tekstueel als muzikaal. Muzikaal is het bij ieder album toch weer net even anders en nooit meer van hetzelfde. Tekstueel is het altijd scherp, actueel, maatschappelijk betrokken etc. Het creatieve hoogtepunt op deze twee vlakken (tekstueel en muzikaal) ligt naar mijn idee bij de albums “Operation Mindcrime” en “Empire”. Bovendien klinken deze twee albums behoorlijk tijdloos; qua productie en songs. Als ik daar bijvoorbeeld een album als “Rage for Order” naast leg dan klinkt deze overduidelijk heel erg begin jaren tachtig. Niet in de laatste plaats door de enorme hoge vocale uithalen op de nummers (dat kwam in die tijd wel vaker voor). Dat is zeker geen probleem maar wel een constatering.
De albums na Empire passen juist weer goed in het tijdsbeeld van de betreffende periode waarin die albums uitkwamen en dat is nog steeds wel zo vind ik. “American Soldier” is daar ook een goed voorbeeld van: het geluid van die “tijd” en dat moment maar toch wel als Queensryche herkenbaar denk ik.

En dan is er nog de discussie over de stem van Geoff Tate. In 30 jaar tijd verandert een stem wel denk ik en Tate is ook niet meer de jongste. Toch klinkt hij wel fris op dit album en het zijn niet meer de gigantische hoge uithalen zoals op de eerste paar albums, het klinkt vocaal zeker nog wel overtuigend. Ook live knalt het er allemaal lekker uit. Muzikaal is het op Dedicated to Chaos toch wat minder.
Als je de metafoor gebruikt dat alle albums toch een soort familie zijn van elkaar en dat met de tijd er steeds meer broers/zussen komen en kleinkinderen om dan vervolgens steeds wat meer afstand te nemen van de roots (stukje ontwikkeling), dan is Dedicated to Chaos een soort van buitenechtelijk kind. Je noemt het wel Queensryche en daar stopt het dan ook wel. Het heeft niets meer met het voorgaande werk te maken; het is een op zichzelf staand album geworden in de tijdsgeest van nu.

Ik vind het moeilijk om echt te kunnen oordelen over een album van een band die je toch goed vindt, terwijl het album toch heel anders is dan wat je gewend bent of wat je smaak is. Je kan heel simpel zeggen: ik vind het niks dus 1 of 2 sterren maar dat is ook niet helemaal fair. Ik beoordeel een album graag in de context van het voorgaande werk maar laat zeker ook meewegen wat het album op zichzelf is. En op zichzelf is Dedicated to Chaos denk ik ook niet zo goed. Beetje van alles qua stijlen en zoals de Engelsen dat zo leuk zeggen “mediocre”; middelmatig dus. Het is na een aantal luisterbeurten ook gewoon niet "mijn ding".

Voor nu: 2,5 sterren.

avatar van The_CrY
4,5
Mooi stuk geschreven, Double Deuce! Goed je eigen mening verwoord en ik ben het er niet mee eens, maar dat terzijde erg mooi geformuleerd en met nuance.

avatar van Metal-D78
1,5
Eru Iluvatar schreef:
Dit is mijn recensie:

Queensrÿche – Dedicated To Chaos: Not To Metal

Vernietigende recensies van ... en ZwareMetalen volgden.


Ik vind het prima dat je een review van mij op ZM aangrijpt om een punt te maken. Maar wellicht zou je die eerst eens tot je moeten laten doordringen.
Als er al sprake is van neersabelen...(en wellicht is dat zo) dan is dat meer dan gemotiveerd gebeurd.

Ik vind het prima dat mensen deze nieuwe Queensryche prima kunnen waarderen, maar vraag me tegelijkertijd echt af of ze deze vaker in de speler zullen drukken dan pakweg de eerste 4 a 5 platen van de heren.

4,0
Ik heb de Nederlandse recensies gelezen alvorens ik de plaat ging luisteren. Op basis van onder andere jou recensie was ik bijna van plan het album compleet te negeren. Ik was dus zeker wel doordrongen van je recensie alvorens ik de plaat beluisterde.

Als ik over neersabelen of vernietigende recensies spreek, bedoel ik daar ook zeker niet per definitie mee dat dat niet op een nauwkeurige beargumenteerde wijze is gedaan.

Met zaken als kunst, film en muziek die totaal subjectief en smaakgebonden zijn is het uitermate lastig je daadwerkelijk te verplaatsen in iemand die een behoorlijk andere mening heeft. Dit in tegenstelling tot politieke, economische en maatschappelijke zaken.

Anderzijds ben ik er wel van overtuigd dat recensies albums in mijn oren kunnen veranderen. Ik heb meerdere malen gehad dat ik door goed beargumenteerde recensies bepaalde platen beter ben gaan vinden. Negatieve recensies hebben mij echter nooit een bepaalde plaat slechter doen vinden.

Wat betreft je laatste punt: voor mij hebben de eerste 4 a 5 platen de status van klassiekers. Op dit moment heeft Dedicated To Chaos in mijn oren (nog) niet het potentieel eveneens die status te verkrijgen. Moet wel zeggen dat ik al zo'n drie weken nummers als Get Started, Hot Spot Junkie, Retail Therapy en Luvnu dagelijks luister. Dat effect wist bijvoorbeeld de laatste Iron Maiden niet te bewerkstelligen.

avatar van Metal-D78
1,5
Ga nooit af op mijn recensies, ik zeg ook maar wat ik hoor Nee, serieus: altijd zelf een oordeel vormen. En tsja, muziek, film en kunst is subjectief. Maar dat vind ik ook van politieke zaken...

Onder aan de streep vind ik het enorm jammer dat Queensryche trends volgt en geen trends (meer) zet. Dat punt is gewoon aangebroken met dit album.
.
Het zou toch ook wat zijn als Lady Gaga straks progressieve metal gaat maken....?

avatar van Bravejester
1,5
Metal-D78 schreef:
Ga nooit af op mijn recensies, ik zeg ook maar wat ik hoor Nee, serieus: altijd zelf een oordeel vormen. En tsja, muziek, film en kunst is subjectief. Maar dat vind ik ook van politieke zaken...

Onder aan de streep vind ik het enorm jammer dat Queensryche trends volgt en geen trends (meer) zet. Dat punt is gewoon aangebroken met dit album.
.
Het zou toch ook wat zijn als Lady Gaga straks progressieve metal gaat maken....?


Dat zou in ieder geval een gastoptreden bij een volgdende Cabaret show wel heel waarschijnlijk maken......

En als dat album dan ook nog eens door Steven Wilson geproduceerd gaat worden ..... zien we Steven misschien de volgende keer weer terug op het podium met een fel gekleurde pruik.....

avatar van Double Deuce
2,5
Waar ik nu eenmaal een probleem mee heb is dat Queensryche destijds begon met muziek zoals Metal Church, Armored Saint en Fates Warning die toon ook maakte maar dat je anno 2011 bij Queensryche niets meer van die sound hoort. Een nummer als "Queen of the Reich" staat lichtjaren van hun huidige werk. En juist dat geluid vind ik GEWELDIG.
Bij de andere bands die ik net noemde (voor zover nog actief), zijn de roots toch herkenbaar gebleven en daarmee is hun sound me ook blijven bevallen. Uiteraard wel met wat afwisseling maar toch een duidelijke rode draad.

Queensryche maakt de keuze om andere dingen te durven doen: met de tijd mee gaan qua sound. En dat is een sound die ik simpel gezegd "niet te pruimen vind". Dat maakt een oordeel geven over dit album ook zo moeilijk in mijn geval. Simpel weg afserveren omdat het niet mijn ding is en dus niet goed: dat is wel heel simpel. Meer kijkend naar een soort van intrensieke waarde van Dedicated to Chaos, kom ik tot de conclusie dat het ook niet geweldig is maar het blijft altijd een subjectief verhaal.

Ik zou zeggen: luister er naar en vorm je mening. Vind je dit goed dan is dat perfect en anders is het ook goed natuurlijk. Ben wel benieuwd hoeveel mensen er hier dit album goed vinden EN ook grofweg gezegd hun eerst 4 albums goed vinden. Persoonlijk ga ik voor hun oudere werk: meer metal.

avatar van Double Deuce
2,5
The_CrY schreef:
Mooi stuk geschreven, Double Deuce! Goed je eigen mening verwoord en ik ben het er niet mee eens, maar dat terzijde erg mooi geformuleerd en met nuance.


Dank je En dat is het mooie van dit forum: je hoeft het ook niet met elkaar eens te zijn. Ik hoor ook graag de mening van anderen; dat zet je zelf ook weer tot nadenken.

MindRuler
Ik volg Double Deuce ook niet, maar begrijp wel wat hij bedoelt.
Mijn 3 favoriete Queensryche platen zijn Mindcrime, Rage For Order en Empire.
En ja, ik vind dit album ook erg goed, na meerdere luisterbeurten valt alles mooi op z'n plooi.
Ik heb 'm dagelijks gedraaid sinds het verschijnen en raak 'm niet beu.
Drive vind ik zelfs één van hun beste nummers.

PriestMaiden
De band gaat blijkbaar een ander muzikaal pad bewandelen. Niet te vergelijken met hun klassiekers, maar toch een fijne plaat.

2,5
Ik ben een Queensrijche fan van het eerste uur. Ik zag ze nog in 1986 in het voorprogramma van DIO en toen waren al beregoed.
De eerste paar cd's waren top met Oper. Mindcrime als uitschieter, maar ook Empire is een topper. Helaas daarna vind ik ze almaar minder worden. Dit alttate album heb ik beluisterd op de IPOD en jeetje de gitarist is op vakantie? Totaal geen heerlijk gitaatgeluid te bespeuren.
Sommige nummers beginnen lekker strak, maar ik mis kop nog staart.
Nee, dit album kan mij helaas niet bekoren.
2.5 ster voor de moeite, maar dat is nog aan de hoge kant (ik verlaang naar het oudere = betere werk)

avatar van Metal-D78
1,5
Zucht gisteren weer een helemaal (dus inclusief bonusnummers!!) geluisterd. Wat een treurnis. Enige dat positief is aan dit album is de ritmesectie die lekker op dreef is. Maar het songmateriaal is zwak en ongeïnspireerd. De algehele teneur is uitgeblust.

Ozric Spacefolk
Metal-D78 schreef:
Zucht gisteren weer een helemaal (dus inclusief bonusnummers!!) geluisterd. Wat een treurnis. Enige dat positief is aan dit album is de ritmesectie die lekker op dreef is. Maar het songmateriaal is zwak en ongeïnspireerd. De algehele teneur is uitgeblust.


Volgens mij is dit eerste keer dat we het niet eens zijn over een plaat. Jammer, man...

avatar van Metal-D78
1,5
Yep, niets aan te doen. Maar mijn positieve belichting van de ritmesectie moet je deugd doen, toch?

Ozric Spacefolk
Ja daar moest ik dan toch vriendelijk om glimlachen. Vond altijd al dat Rockenfield een miskend genie is...

Ozric Spacefolk
Ik zat me net af te vragen. De score voor deze plaat is alleen zo laag, omdat veel mensen iets anders willen van Queensryche dan dit.

Maar als deze plaat nu door een kakelverse band was uitgebracht.
Dan was deze plaat zoveel beter dan wat er de laatste tijd aan nieuwe rockplaten is uitgekomen van nieuwe bandjes.

Ik blijf er bij dat deze plaat gewoon erg goed is.

MindRuler
Ik heb 'm enkele weken terug nog eens gedraaid en hoef niets aan de score te veranderen.
Het blijft een prima plaat met vele knipogen naar hun ander werk, maar je moet ze wel (willen) ontdekken. Het is poppier maar daarom niet slechter. Alleen de maximum-score kan ik niet toekennen omdat hij toch een treetje lager staat dan de andere Rÿche toppers.

avatar van Metal-D78
1,5
Ozric Spacefolk schreef:


Volgens mij is dit eerste keer dat we het niet eens zijn over een plaat. Jammer, man...


Mmm, volgens mij is jouw positivisme over dit album ook wat geslonken getuige het cijfer.

avatar van Arrie
Berichten verplaatst naar Queensrÿche

Maidenfreak
Leuke rockplaat niet meer niet minder. Ook niet echt een album dat veel de weg vindt naar mijn cd speler. Hier en daar wel een uitschieter op dit album maar erg boeiend is hij niet.

avatar van AstroRocker
3,5
Dit album van Queensryche knalt in eerste instantie minder dan de voorganger Arican soldier. Maar er staan wel en aantal aparte en vooral sfeervolle nummers op die mijns inzien erg de moeite waard zijn: At the Edge, Broken, Hard Times, Drive, I Believe en Big Noize.
Ik geef dit album daarom 3.5 sterren.

avatar van lennert
2,0
Nou, die lichte terugkeer naar de oude sound op American Soldier was eenmalig, want dit heeft werkelijk helemaal niets met het Queensrÿche van weleer te maken. Around The World is ook meteen een lied dat ik echt hartstochtelijk haat. Wot We Do krijgt dezelfde opvatting van me, wat een walgelijk slechte meuk. Slechts op I Take You en The Lie krijg ik een beetje nog wat van Wilton's kwaliteiten te horen, maar verder is het experimentele pop/rock die in ieder geval nog best progressief genoemd mag worden. Het is echter niet mijn soort experiment. De teksten raken me niet en Tate's pseudo-hippe delivery ergert me alleen maar. Op zijn best levert het licht interessante composities op (Big Noize), maar op zijn slechtst is het baltergend slecht. Een stapje boven Tribe omdat er iets van een visie in zit (niet mijn visie), maar verder absoluut niet mijn ding.

Tussenstand:
1. Operation: Mindcrime
2. Rage For Order
3. Queensrÿche (ep)
4. The Warning
5. Empire
6. Q2K
7. Promised Land
8. American Soldier
9. Operation: Mindcrime II
10. Hear In The Now Frontier
11. Dedicated To Chaos
12. Tribe

avatar van RuudC
3,0
Het laatste album voor de split. Het lage gemiddelde wekte mijn nieuwsgierig. Vaak gaan bands duidelijk over de schreef, maar hier hoor ik het eigenlijk niet. Er is weinig metal aanwezig en dat deert niet. Queensryche zoekt vaak het experiment op en doet dat vaak best leuk met leuke ritmes, goede sfeer of spelen met wereldmuziek. Toch is er altijd wel weer iets wat afbreuk doet aan de muziek en over het algemeen is dat Geoff Tate. Daar waar zijn teksten goed te volgen zijn, zijn deze erg slecht en anders zijn het wel de vervelende zangmaniertjes die je het gevoel blijven geven dat dit album het gewoon niet is. Soms is het wel goed, maar over de gehele linie: meh.


Tussenstand:
1. Operation: Mindcrime
2. Rage For Order
3. Queensryche EP
4. Empire
5. The Warning
6. Heart In The Now Frontier
7. Q2K
8. Dedicated To Chaos
9. American Soldier
10. Promised Land
11. Operation: Mindcrime II
12. Tribe

avatar van milesdavisjr
3,0
Aan niets is te horen dat dit plaatje voorafgaat aan de breuk en 'vuilspuiterij' tussen Tate en zijn ex-bandleden. De band is aan het experimenteren, de nummers klinken zelfs relaxed, bevatten een funky/jazzy sfeer (Higher) en de ritmesectie zet een lekkere basis neer. Het levert echter geen ijzersterk album op maar ik merk dat het schijfje meer indruk op mij maakt dan al het voorgaande materiaal tot aan Hear in the Now Frontier. Nog een pluspunt, de obligate en ongeïnspireerde riffs die jarenlang over ons werden uitgestort blijven goeddeels achterwege, de invalshoek die de band destijds koos voor deze worp bevalt mij wel.
Een haast progrock achtige benadering, Tate die met dit materiaal uit de voeten kan en compacte nummers die niet langer duren dan nodig. Beste songs; de toegankelijke opener Get Started, het al genoemde Higher, de bonustrack I Believe en Drive. Lang verhaal kort, geen topper, nog teveel magere nummers maar hulde voor de invalshoek en de creatieve arrangementen.

avatar van Zagato
milesdavisjr schreef:
Ik merk dat het schijfje meer indruk op mij maakt dan al het voorgaande materiaal tot aan Hear in the Now Frontier....


Echt? Of heb je de zin verkeerd geformuleerd?

avatar van milesdavisjr
3,0
Wellicht had ik het anders moeten formuleren. Vanaf Hear in the Now Frontier tot en met American Soldier maakt het materiaal (een enkele song daargelaten) geen enkele indruk op mij, vanaf Dedicated proef ik weer enige inspiratie en creativiteit bij de heren zonder een klassieker af te leveren. 'Uiteraard' beoordeel ik het werk tot en met Promised Land een stuk positiever.

avatar van Arjan Hut
2,0
Een fascinerende ramp. Heb de versie met bonustracks. Het is grappig om de commentaren van 2011 af terug te lezen! Zoveel geduld bij sommigen, een bijna religieus aandoende hoop en trouw. DtC draai ik wel eens, en ik vind hem vermakelijker dan het taaie, saaie American Soldier. Draai hem nooit in gezelschap.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:54 uur

geplaatst: vandaag om 15:54 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.