menu

Opeth - My Arms, Your Hearse (1998)

mijn stem
4,01 (200)
200 stemmen

Zweden
Metal
Label: Candlelight

  1. Prologue (0:59)
  2. April Ethereal (8:41)
  3. When (9:14)
  4. Madrigal (1:26)
  5. The Amen Corner (8:43)
  6. Demon of the Fall (6:13)
  7. Credence (5:26)
  8. Karma (7:50)
  9. Epilogue (4:02)
  10. Circle of the Tyrant * (5:12)
  11. Remember Tomorrow * (4:59)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 52:34 (1:02:45)
zoeken in:
avatar van namsaap
4,0
Eerste album waar de contouren van het geniale songwriterschap van Akerfeld echt duidelijk worden. In vergelijking met de eerste twee albums klinkt deze een stuk coherenter. Ook de pruductie wordt steeds beter. Prima album, maar wat hier allemaal na komt is nog zoveel beter.......

avatar van Leeds
3,0
Met het opkomen van de nieuwe plaat zal ik nog es goed mijn tanden in deze hier steken. Was behoorlijk teleurgesteld en ik vond dit echt een stap terug op voorhanger Morningrise.

avatar van Leptop
4,0
Deze had wat tijd nodig om in te dalen en je moet door de vlakke productie heen kijken, ahum...luisteren, maar tsjonge jonge: dit is toch wel echt heel lekker.

avatar van lennert
4,5
Ik blijf dat ruwe van Orchid heel tof vinden, maar kan toch niet ontkennen dat My Arms, Your Hearse het eerste Opeth album is dat echt helemaal goed loopt. De productie is helderder, de zang is op zowel extreme als cleane vlakken vele malen beter en de gitaarsolo's bereiken nieuwe hoogtepunten. Met Demon Of The Fall hebben we een setlist-klassieker te pakken en afsluiter Karma heeft een fantastisch opzwepend afsluitende riff/scream-combinatie. De band bewijst daarnaast ook dat er helemaal geen nummers van 10+ minuten nodig zijn om aantrekkelijk en progressief te klinken. Epilogue is een prachtig dwarrelende afsluiter. Wederom een pareltje!

Tussenstand:
1. My Arms, Your Hearse
2. Orchid
3. Morningrise

avatar van RuudC
4,5
Nipt boven Orchid. Maar dan ook echt net. Orchid is iets vetter, maar My Arms, Your Hearse loopt zo verdomde lekker. Het is wel even wennen aan de korte songs, maar tegelijkertijd is het lastig te bepalen waar het ene nummer ophoudt en de ander begint. In elk geval begint de klassieke Opeth steeds meer vorm te krijgen. Åkerfeldt's grunts zijn bijna op niveau en de songs zijn geweldig. Eerlijk gezegd vind ik Demon Of The Fall dan niet eens de beste. Die eer leg ik weg voor April Ethereal, Credence en vooral The Amen Corner. Wat me wel opvalt, is dat er best veel ruimte is voor kalme tussenstukken en zelfs complete nummers (Credence weer). Opeth is volwassen geworden.


Tussenstand:
1. My Arms, Your Hearse
2. Orchid
3. Morningrise

avatar van Kronos
4,5
Iemand heeft hier een verkeerde hoes geplaatst. De eerste uitgave was zonder opdruk van de bandnaam en zo stond het ook op MusicMeter.

avatar van Eddie
5,0
Kronos schreef:
Iemand heeft hier een verkeerde hoes geplaatst. De eerste uitgave was zonder opdruk van de bandnaam en zo stond het ook op MusicMeter.


Ik wilde net deze vraag stellen. ‘Ik kan me herinneren dat mijn cd (gekocht met de release in 1998) geen band logo op de hoes heeft, moet die hoes dan niet op de site?’

avatar van Edwynn
5,0
Ja dat moet eigenlijk wel

Deze hoes met logo is verkeerd.

avatar van Eddie
5,0
Ik ben al aan het zoeken geweest, ik kan alleen moeilijk een goede vinden.

avatar van EvilDrSmith
4,5
Eddie schreef:
Ik ben al aan het zoeken geweest, ik kan alleen moeilijk een goede vinden.
Inloggen op je account op RYM, en dan heb je een Opeth hoes van 1000x1000 pixels. Lijkt me toch afdoende?

avatar van Eddie
5,0
Corrigeer je hem ook?

avatar van ABDrums
5,0
Blijft wel een verdraait mooie hoes trouwens. Niet de mooiste Opeth-hoes als je het mij vraagt, die eer komt denk ik Blackwater Park toe (ik zeg expres 'denk ik'...), maar het kille, zwartgallige en trieste concept waar dit album rond is gecentreerd wordt perfect weerspiegeld door deze hoes.

Wellicht wordt het ook tijd voor een rondje Opeth hoezen raten met z'n allen.

avatar van Eddie
5,0
ABDrums schreef:
Blijft wel een verdraait mooie hoes trouwens. Niet de mooiste Opeth-hoes als je het mij vraagt, die eer komt denk ik Blackwater Park toe (ik zeg expres 'denk ik'...), maar het kille, zwartgallige en trieste concept waar dit album rond is gecentreerd wordt perfect weerspiegeld door deze hoes.

Wellicht wordt het ook tijd voor een rondje Opeth hoezen raten met z'n allen.


Ik denk dat ik Blackwater Park ook wel de mooiste hoes vind hebben, hoewel ik de hoes van Morningrise in al zijn eenvoud ook wel erg gaaf vind. Deze hoes heb ik nooit zo mooi gevonden. Ik kwam er pas onlangs achter dit een bewerkte foto is van een foto uit de privé collectie van toenmalig gitarist Peter Lindgren. Op de foto is de vriendin van Peter te zien met een wit geschminkt gezicht. De duisternis van de hoes dekt inderdaad wel de lading van de plaat, maar mooi vind ik hem niet.

avatar van ABDrums
5,0
Wauw, dat detail van Lindgrens vriendin wist ik niet. Dit is zo'n gevalletje 'als je het één keer ziet, kun je het nooit meer anders zien'. Leuk weetje!

avatar van Eddie
5,0
Dat vond ik ook, ik heb we wel eens afgevraagd wat er nu precies op de hoes te zien was behalve wat bomen en een witte streep in het midden. Het draagt wel bij aan de mystieke sfeer van het album.

avatar van Kronos
4,5
Wist ik ook niet, maar als je het weet kan je er inderdaad niet meer naast kijken. Doet wat gevoel betreft wel een beetje denken aan het debuut van Black Sabbath zo.

avatar van Edwynn
5,0
Akerfeldt kennende, zou dat maar zo de intentie kunnen zijn geweest.

avatar van EvilDrSmith
4,5
Eddie schreef:
Corrigeer je hem ook?
Blijkbaar kon je (of iemand anders) niet op mijn getreuzel wachten.
De wetenschap van die foto maakt deze hoes in een klap van stom naar mystiek mysterieus intrigerend. Dank voor het doen openen van mijn ogen na bijna een kwart eeuw.
De nieuwe hoes van Blackwater Park vind ik trouwens net zo mooi als de originele.

avatar van Edwynn
5,0
Het artwork van Blackwater Park vind ik nu net de lelijkste uit de gehele discografie.

avatar van Eddie
5,0
Voor de volledigheid, dit is de dame op de cover van dichtbij.

avatar van Eddie
5,0
Edwynn schreef:
Akerfeldt kennende, zou dat maar zo de intentie kunnen zijn geweest.


Inderdaad, zou echt iets voor hem zijn. De album titels van de eerste platen refereren vaker naar andere nummers of platen. Still life bijvoorbeeld naar het Iron Maiden nummer vertelde hij destijds in de aardschok. My Arms Your Hearse komt ook uit een ander liedje, welke weet ik niet (Drip, Drip van Comus blijkt uit Wikipedia). In dezelfde aardschok vertelde hij dat hij dat vaker deed.

avatar van Kronos
4,5
En Blackwater Park is een obscure rockband.

avatar van ABDrums
5,0
Daarnaast komt de titel 'The Baying of the Hounds' ook uit een liedje van Comus (Diana).

Ook Heir Apparent is vernoemd naar een band (zij hebben het album Graceful Inheritance uitgebracht).

avatar van namsaap
4,0
EvilDrSmith schreef:
(quote)
Blijkbaar kon je (of iemand anders) niet op mijn getreuzel wachten.


Graag gedaan

avatar van EvilDrSmith
4,5
Edwynn schreef:
Het artwork van Blackwater Park vind ik nu net de lelijkste uit de gehele discografie.
Zelfs lelijker dan 'Damnation'? Dat vind ik nu juist de grootste mispeer (zeker sinds de hoes van dit album sinds gisteren in achting is gestegen), maar misschien zijn daar ook interessante invalshoeken van te zien die ik weet noch ken?
Is het wellicht omdat 'Blackwater Park' de meest stereotiepe metalhoes is en het qua stijl, thema en sfeer van menig willekeurige Scandinavische metalband had kunnen zijn? Ergo: inwisselbaar. Ik was (en ben) groot fan van Travis Smith, maar hij heeft zijn werk en typerende stijl wel aan érg veel metalbands uitbesteed. Dus als dat de reden is, dan snap ik dat ergens wel.
Blackwater Park is trouwens maar een matige band, zeker vergeleken met alle andere bands die Opeth in hun album- en songtitels heeft gebruikt.

avatar van Kronos
4,5
Ik vind die tekenstijl op Blackwater Part en Still Life niet veel soeps. Doe mij dan maar de fotografie op Damnation, als aanvullend op die van Deliverance. Op de laatste vier hoezen ook geen fotografie meer maar gelukkig mooier werk dan op BP en SL.

avatar van ABDrums
5,0
Kronos schreef:
Ik vind die tekenstijl op Blackwater Part en Still Life niet veel soeps. Doe mij dan maar de fotografie op Damnation, als aanvullend op die van Deliverance. Op de laatste vier hoezen ook geen fotografie meer maar gelukkig mooier werk dan op BP en SL.

Ik geef je groot gelijk voor wat betreft de oude, originele albumcovers. Die nieuwe albumcovers van BWP en SL, o.a. gebruikt voor de remasters (BWP recent in 2021 en SL alweer in 2008) zijn echt bloedmooi als je het mij vraagt. Ik doelde hierboven dan ook op de hoezen van de remasters, en niet op de hoezen van de originele pressings.

avatar van Kronos
4,5
Ik heb zowel de originele als die remasters (Still Life zelfs op lp) maar een grote verbetering vind ik het niet. Niet dat het lelijke hoezen zijn maar ik vind de stijl nogal kitscherig en daarom niet goed bij Opeth passen.

avatar van ABDrums
5,0
My Arms Your Hearse mag toch wel de ruwe diamant uit de discografie van Opeth worden genoemd. Enerzijds horen we een band nog in ontwikkeling, getuige het totaalgeluid dat op deze plaat wordt gecreëerd en de soms nog wat onwennig aanvoelende composities. Deze beide aspecten zouden op de volgende plaat al, Still Life, tot in den perfectie worden verbeterd en uitgevoerd. Deze minieme mankementjes worden echter ruimschoots gecompenseerd door een enorme hoeveelheid sfeer, een hartverscheurend concept, enkele van de meest memorabele riffs / zanglijnen uit de discografie van Opeth en tot slot met enkele compositionele pareltjes (April Ethereal, When, The Amen Corner, Demon of the Fall).

Overigens vind ik het jammer dat ze vandaag en morgen in Utrecht Demon of the Fall spelen van dit album, aangezien dat een klassieker is die in de meeste setlists van Opeth reeds te horen is geweest. Ik had liever een wat obscuurder nummer van deze plaat, bijvoorbeeld When of April Ethereal, live willen aanschouwen. Maar goed, Demon of the Fall is nog steeds een dijk van een nummer, dus er is geen enkele reden tot klagen. Toch is het jammer dat het geen minder bekend nummer is geworden.

Vandaag heb ik besloten My Arms Your Hearse te verhogen naar de maximale score. Waarom? Simpel; de voordelen die ik zojuist heb geschetst wegen in mijn beleving op tegen de nadelen. Daarnaast is My Arms Your Hearse een uniek album binnen de discografie van Opeth. De eerste contouren van het vermogen van Åkerfeldt om geniale composities neer te pennen komen vanaf deze plaat voor het eerst echt tot wasdom. Daarnaast klinkt er geen enkele plaat binnen de discografie van Opeth zoals deze; nog steeds ruw en bruut (iets wat ik bij Blackwater Park soms wat mis...) geproduceerd, maar toch veel beter en helderder dan Morningrise en Orchid. My Arms Your Hearse dus. Uniek, rauw, ongepolijst en kwalitatief zeer hoogstaand. Meer dan verdiend, die maximale score.

avatar van Maarten0402
3,5
Dit album zou ik graag hoger willen schatten ten opzichte van voorgaande albums. Helaas niet voor mij. Ik vind de sound van Orchid en Morning Rise hard, maar spontaner dan hier. En bij Still Life hebben ze een aanzienlijke stap vooruit gemaakt in kwaliteit. Dit album is zeker hard en vond het de eerst erg goed, maar het verveeld me nu heel erg.
Harder is niet altijd beter in dit geval.

Gast
geplaatst: vandaag om 20:14 uur

geplaatst: vandaag om 20:14 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.