The Beatles - A Hard Day's Night (1964)

Dit vind ik een van de betere albums van the beatles met If I fell, I should have known better en any time at all als hoogtepunten.


Drukfout?

Drukfout? Dan wordt ie nog eens geld waard

Maar even zonder dollen: Ik ben helemaal geen expert op drukgebied betreft en misschien was het vroeger allemaal anders, maar dat lijkt me wel een rare soort drukfout. Ik dacht dat in de druk vaak de basiskleuren geel, cyaanblauw en magenta werden gebruikt, en bij fouten dus vaak één van die (deels) ontbreekt. Bij geel zou je magenta letters overhouden en bij magenta gele letters. Als ze allebei ontbreken kunnen de letters wel wit zijn, maar omdat magenta dan ontbreekt wordt het blauw cyaan, en dat is het dus niet.

Ik weet wel dat in sommige gevallen bij een grote oplage waarin een bepaalde mengkleur véél voorkomt, ze ook inkt in die kleur gebruiken. Dan zouden de letters wel per ongeluk wit kunnen zijn, maar dan zou er nog steeds meer over bekend moeten zijn denk ik. Ook op internet, maar ik kon er niks over vinden.

Tot zo ver dit druktechnische geneuzel.


Nog steeds een leuke plaat trouwens, om maar weer iets over het album te zeggen.

Goed album, maar er zouden nog veel briljantere albums volgen.
Perfecte zanglijnen, en allemaal live ingespeeld, en zo klinkt het ook. (Hoor de owowowo-I's in I Should Have Known Better eens!)

1 van de minderen maar ik kan niet zeggen dat ti slecht is.

Ik vind het ook een van de mindere... Vooral vergeleken bij hun latere werk, ik vind 'm dus niet goed, maar ik kan er wel naar blijven luisteren (al doe ik dat niet vaak, als ik namelijk beatles luister heb ik liever Rubber Soul of Revolver)

Ik vind hem een 2,5 waard

Waarom ik een 4.5 geef ?
Wèl, omdat dit de eerste plaat is van The Beatles die uitsluitend uit eigen materiaal bestond.
De covers waren verdwenen, en Lennon-Mc Cartney werd een heuse songwriters-tandem.
Natuurlijk kun je niet verwachten dat hier al spectaculair prachtige dingen als "We can Work it out" of "Norwegian Wood" op konden staan.
Beide heren moesten nog rijpen als liedjesschrijvers.
Maar de aanzet is er al, met hier en daar toch al geweldig goede liedjes voor die tijd.
Want van een grote Dylan-invloed was toen nog nèt geen sprake.
maar de songs zijn stuk voor stuk goed gestructureerd, dat kan niemand ontkennen, dacht ik.
En de melodiën zijn niet meer van de simpelheid die Love Me Do of She Loves You nog uitstraalden...

Dààrom, en omdat dit album ongehoord lekker wegluistert geef ik een 4,5 sterren, en omdat er niets echt ondermaats opstaat wat bij de opvolger Beatles For Sale wel degelijk het geval was...

En omdat men het fatsoen had om elpees niet véél te lang te laten duren, zoals sommige cd's tegenwoordig dat wel doen.
De plaat duurt amper een half uurtje, dat in een wip voorbijvliegt als je dit album beluistert.

Tegenwoordig zijn er reguliere cd's van artiesten die méér dan het dubbele duren en waar tussen het koren nogal veel kaf is geslopen en dat komt de luisterbaarheid niet ten goede.
Wèl de skipknop.
Die bestond toen nog niet, wel mocht je na goed een kwartier uit je luie zetel om de elpee om te draaien...
Héérlijk!!

Ik wil nog vermelden dat helaas van songwriter George Harrison geen sprake was - toch niet op dit album - John & Paul hielden hem er nog netjes onder. Onder de duim. Dàt zou later gelukkig, voor de verrijking van hun spectrum alleen maar ten goede veranderen!

Ik vind de periode vanaf Rubber Soul fantastisch. Bij alles ervoor hoor ik de magie niet echt. Zo ook bij deze.

Een erg leuk album. Voor het eerst schreven de heren Lennon en McCartney alle songs en waren duidelijk aan het groeien in hun rol als songschrijver. Dus "If I Fell" is echt al een Lennon-klassieker die wijst op song als Don't Let Me Down en "Jealous Guy". Hetzelfde geldt voor het ambivalente "Things We Said Today" van McCartney; z'n eerste liedje over de stormachtige relatie met Jane Asher.
De sound was voor die tijd spectacuair en zette Roger McGuinn aan om 'ns iets te proberen met een 12-snarige Rickenbacker zoals George bespeelde..en daar kwamen dan weer de Byrds uit voort...

Overigens een schandaal dat deze cd in mono is gemixt; de stereo-versie was/is dik in orde!

Wat een héérlijk album! Hier en daar wat gedateerd, maar vooral fijne liefdesliedjes, waar je in een vogelvlucht door heen bent.
Een paar flinke uitschieters, zoals de titeltrack, If I Fell, And I Love Her en Things We Said Today. Ik word er vrolijk van, 4 sterren.

Na slechts een handjevol singles en 2 lp 's , was Beatle mania al voor het verschijnen van " A Hard Days Night ' en de gelijknamige film in alle hevigheid ' all over the world' losgebroken. Een fenomeen wat de wereld voordien niet kende en ook nadien nooit meer op zo'n schaal zou meemaken.
Bij de 'gevestigde en serieuze muzikale orde' waren de Beatles nog lang niet algemeen geaccepteerd. Velen beschouwden het enkel als hoogstens wat opstandige tienermuziek en hun 'image en sound' zou spoedig gaan vervelen en in herhaling vervallen om vervolgens plaats te maken voor een volgende rage.
Met het verschijnen van A Hard Days Night , speelden The Beatles het klaar om in een keer met al die vooroordelen af te rekenen.
De plaat bevat voor het eerst louter songs van het duo Lennon / McCartney. Een unicum in die tijd ! Grote namen uit zelfs de Jazzwereld zoals Ella Fitzgerald en Count Basie lieten zich lovend uit over de songwriterscapaciteiten van het duo. De eerste musicologische verhandelingen en analyses over hun composities verschenen. De schijnbaar zeer simpele liedjes , maar die bij nadere bestudering een soms vreemde en vaak verrassende, originele akkoordenwisseling verraden , welke men tot dusverre in de popmuziek niet tegen was gekomen.

Het is nu nauwelijks voor te stellen wat alleen al zo'n intro van A Hard Days Night toen kon losmaken. De tijd heeft echter zijn werk gedaan en het 'vreemde element ' is gemeengoed geworden.
Nu telt eigenlijk alleen de muziek nog en niet de impact die hun werk op de wereld van toen tot gevolg had.
Met deze plaat nam tegelijk het coveren van Lennon/McCartney composities groteske vormen aan. In de meest uiteenlopende muziekdisciplines.
The Beatles verwierven met dit album een status , welke zich daarna tot nog een hogere en in een onwaarschijnlijke proportie zou gaan manifesteren.

Dit is eigenlijk het enige Pre-Rubber Soul album dat ik echt lekker vind... Veel beter dan Beatles for Sale.

Veel beter dan "Beatles for sale"? Vind ik niet. "A Hard Days Night "heeft ietjse meer atmosphere. Ik denk dat ze bij "Beatles for sale" een klein beetje rust nodig hadden en mischien ook op zoek naar een nieuwe orientatie/direction gewest zijn.

Ten tijde van "Beatles for Sale" was de energie een beetje op; A Hard Days Night' was een perfecte voortzetting van het energieke "With the Beatles" (dus; in mijn beleving kregen de eerste drie Beatle-albums 4,5 **** en de twee volgenden 4 sterren, daarna drie met 5...).

@ bawimeko

Ja dat gevoel heb ik ook bij Beatles for sale, de energie is op. Ze hebben er ff geen zin meer in, Bij AHDN klinken ze nog lekker fris en vol energie. Op BSF zijn ze de energie een beetje kwijt.

The Beatles waren hier nog meer het getalenteerde bandje, dan de band die met Rubber Soul hun eerste echte volwassen album maakten. Maar dat betekend niet dat dit een slecht album is. Ik denk juist dat dit hun beste album is van voor 1965. Alle nummers zijn gewoon erg goed. Persoonlijk vind ik And I Love Her het beste nummer van The Beatles uit hun beginperiode.

4,0

If i Fell, is een nummer van de Beatles van zo een ongekende schoonheid,die samen zang is zo mooi uitgevonden

Inhet begin is Lennon alleen,dan voegen zij tesamen, de een omhoog de ander omlaag,dan zingen ze weer ven elkaar af.
En dan krijg je weer die mooie samenzang.

Elke keer als ik dat nummer hoord krijg ik rillingen

Inderdaad Bart, If i fell is een geweldig nummer. En zeker een van mijn favoriete beatles nummers...

Vanaf de eerste luisterbeurt tot vandag vind ik de John Lennon rocker "Any Time at All" een prachtige nummer.

Ik was dat nummer bijna vergeten! Het begint zo lekker met-de-deur-in-huis met de drumklap! Gehaaste tekst (allyougaddadoiscall) en voor je goed en wel bent bijgekomen van die eerste klap is het alweer voorbij!
Een toonbeeld van de Merseybeat-pop-Beatles; gretig, hip en heerlijk melodieus!

Klopt ....en helaas een bijna vergeten parel

Ja deze oude( lp cd), A Hard Days Night, klink mij steeds weer als nieuw. Je kon toen nog duidelijk horen wie de voorman was.

De nummers die er op staan zijn allemaal juweeltjes, Lennon trok toen de kar, op een paar rnummers na, schreef, en zong hij ze allemaal.
Dat is later wel anders geworden, toen werd het meer ieder de helft,
en George schreef en zong ook elke lp cd zijn nummertje.
Pas veel later werd George ook een goede texschrijver, maar ja wat wil je, met twee van die wereldvoorbeelden in de band.
En Ringo had veel aanhang onder de fans,dus hij moest ook op elke lp cd een nummer zingen, With A Little Help From zijn vrienden

Voor mij de allerbeste LP van de Beatles. Vooral door de wondermooie If I fell, I should have known better en And I love her.
De meest memorabele LP is Sgt. Pepper, maar enkele nummers daarvan vind ik minder.
Deze een 5.0*

Deze plaat staat historisch gezien in het rijtje van Revolver, Pepper en Abbey Road, de groep was hier op vele punten vernieuwend, deze punten ga ik niet opnoemen, de muziek zegt genoeg en spreek voor zich!!

Zéér sterk album, moet heel vernieuwend geweest zijn toen. En het openingsnummer raak ik nooit beugehoord! De film ook gezien.. dat is wel wat minder maar best grappig om 's te zien.

De film is nog vernieuwender geweest dan het album hoor

Zeker in 1964.
Als de film in de bioscoop kwam heb ik deze 11 dagen iedere dag gezien en dan was mijn geld op...en mijn vriendin weg gelopen.

Een mooie plaat van de vaders der pop The Beatles.
Prachtige uitblinkers vind ik uiterdaad A Hard Day's Night, maar ook If I Fell, Things We Said Today en natuurlijk het kippevel gevende I'll Be Back

Dit is mooie plaat uit de begin periode van de Beatles, maar ik vind 'Help' net ietsjes beter

4,5*

Op hun derde album hebben the Beatles de rock'n roll en hun enthousiame grotendeels ingeruild voor meer ingetogen en romantische popsongs waarvan een aantal een weemoedige ondertoon hebben zoals "If I fell", "And I love her" en "I'll be back".
Het is het eerste album waar alle nummers eigen composties zijn (lees Lennon/McCartney nummers).
Heel wat nummers zijn uitgegroeid tot evergreens, wat de klasse en de tijdloosheid van hun composities bewijst. Alle nummers zijn prachtig, maar het beste nummer vind ik het minder bekende "Things we said today".

Volgens mij is het tegelijk het enige album met enkel Lennon-McCartney songs; geen covers meer en helaas nog geen George Harrison-inbreng.

Heerlijk Beatle album , oftewel cd , heb hem pas orgineel gekocht en hij bevalt prima .
4,5 ster .