Kasabian - Velociraptor! (2011)

1 van de albums waar ik het meest naar uitkijk dit jaar. Switchblade Smiles is alleszins fantastisch.

Dit is toch niet het juist artwork: er staat toch overal dat dit tijdelijk is. Al weken zo (ben er al lang naar aan het uitkijken namelijk, of heb ik iets gemist?)

Het hoeft van mij overigens niet verwijderd te worden alleen hoop ik wel dat dit inderdaad tijdelijk artwork is want mooi is het niet (en daarom geloof ik ook wel dat het echte artwork snel zal verschijnen)

Staat nochtans zo op i-tunes om te pre-orderen.

Dat zegt niks: ook die gebruiken temporary artwork

Dit gebruiken ze overigens ook als artwork voor de single maar dan minder fel wit en rode lijnen, alleen al daarom zal dit het artwork niet zijn (plus ook bij de single staat 'not final art' en dat is via hun eigen store)

Kasabian Store - myplaydirect.com (en dit is hun eigen shop: lijkt me vrij duidelijk en dit is al weken zo het geval)

Maar je weet maar nooit en in dat geval zou ik dit spuuglelijk vinden.

Foutje dan, Ik dacht echt dat dit nu officieel was vanaf je het kon pre-orderen.

Nope........ (noem het crew-ervaring ).

‪Kasabian - Days Are Forgotten‬‏ - YouTube

zwaar onder de indruk, dit zou zomaar eens het album van het jaar kunnen worden. Alles wat ik al gehoord heb heeft al veel indruk gemaakt bij mij.

Velociraptor! is echt zo'n vette track, he.

Ik vind dit echt een verschrikkelijk vette band, en live ook uitstekend, zeker een feestje.
Wat ik ook erg waardeer aan deze band is dat ze niet te beroerd zijn om in zalen als Watt en paradiso te spelen, terwijl ze die allang ontgroeid zijn.
Ik hoop dat deze jongens ooit supergroot worden wereldwijd, dat gun ik ze wel.

Super benieuwd. Kasabian word per plaat beter!

Nu wel, ik vind hem prachtig

Echt? Dat tijdelijke artwork vond ik niet mooi maar daar droop het vanaf dat het tijdelijk was.
Dit vind ik daarentegen ook niet mooi.

Gelukkig zijn de al bekende tracks wel heel erg goed en daar gaat het om

Days Are Forgotten is alvast geweldig!! zeer benieuwd naar de rest.

EDIT:
Ook Switchblade smiles is goed. Dit kan wel eens een topalbum worden.

Hun vorige album was al één van mijn albums van het jaar, ik ben nu nog nieuwsgieriger na de positieve berichten hierboven!

Deze hoes is al een stuk gaver!

Heb hier zin in, de eerste en derde plaat waren zeker de moeite waard

Ben toch erg benieuwd. Vond de vorige erg leuk en wat ik hier al van heb gehoord klonk ook heel goed.

30 seconden snippets:

Velociraptor!: Kasabian: Amazon.co.uk: MP3 Downloads

maken me erg nieuwsgierig naar het hele album

lekker!

Over een half uurtje maar eens luisteren of de rest de hoge verwachtingen inlost

mening na 1 luisterbeurt:

Begin iets wat ontgoochelend (1ste 4 liedjes) vooral Goodbye Kiss vond ik echt niet goed, hopelijk wordt het beter.

Vanaf het titelnummer gaat het wel van het ene hoogtepunt naar het andere bij mij. Vooral Acid Turkish Bath vond ik echt een vet nummer.

Hier is het omgekeerd Tot Acid Turkish vind ik het echt super. I hear voices mocht echt weggelaten worden van mij. Dan is het best goed tot Switchblade Smiles, wat nog een keer lekker knallen is alsook een mooi einde met Neon Noon. Voorlopig positief, los van dat ene nummer.

eerste indruk is zeer positief, vind het een goede mix tussen oude stijl en nieuwe

Daar is 'ie dan, één van de albums waar ik het meest naar heb uitgekeken in 2011! Hun vorige album West Ryder Pauper Lunatic Asylum was mijn favoriete album van het jaar. Hoe klinkt Velociraptor! ?
Een Velociraptror is trouwens een vleesetend roofdier uit de dinotijd. In Jurrasic Park van Steven Spielberg spelen ze een hoofdrol in de zeer spannende slotscenes, oa in de keuken (niet te missen overgens!). Dat belooft wat voor deze plaat...

Let's Roll Like We Used Too begint leuk, het album begint met een gong. Het is een heel aardig nummer, wat qua toon past bij hun laatste album. Het tweede nummer echter, Days Are Forgotten, grijpt verder terug naar hun debuut: een heerlijke beat en een semi-rap. Dat klinkt beter, een goede single ook. Goodbye-kiss is een retro popliedje, wel aardig, wel met mooie violen. In La Fee Verte zitten die violen ook samen met veel andere instrumenten. Het is een soort van troubadourslied, wat eindigt in na na na, na na na na na.... ook wel aardig, meer niet.

Gelukkig is dan die Velociraptor daar: erg lekker typisch Kasabian nummer. Daar zit al een Oosterse swing aan, die je helemaal terughoort in Acid Turkish Bad. Kijk: dat is nou eens een origineel en sterk nummer. Op een fantastische beat wordt er sterk gezongen, tot bewust vals aan toe. Weer een heerlijk beat in I Hear Voices, met als basis een donker jaren '80 synthesizer geluid. Dit past natuurlijk prima bij de tekst.

Ok, leuk allemaal, maar ik verwacht nog meer. En dat komt: Re-wired is echt verrukkelijk. Hit me harder, I'm getting re-wired! Wat een mooie sound heeft dat nummer en wat loopt het lekker. Super. Op Man of Simple Pleasures gaat het tempo een stuk omlaag. Na alle versnellingen is dat prima en het refrein van het nummer is erg mooi. Ook langzame nummers van Kasabian kunnen erg goed zijn.

Switchblade Smiles begint met een zuigende synthesizer. Is dit acid house? Oh nee, daar zul je de gitaar hebben. Kasabian maakt dancerock, dit nummer is meer dance dan rock. Lekkere dance muziek overigens: Can you feel it coming?
Neon Noon brengt eerst rust, het heeft een erg mooi akoestisch begin. Dan wordt er een jaren '80 synthesizertje in gegooid met een lekkere beat. Zo ontstaat een pracht van een nummer, een fraaie afsluiter.

Opvallend aan dit album is dat Side B erg goed is en Side A net wat minder. Ook daar staan goede nummers op, maar ook een paar wat mindere songs: Goodbye Kiss & La Fée Verte. Maar alles bij elkaar dus meer dan genoeg moois om van te genieten.
De band gaf zelf aan dat dit album een mooie ontwikkeling voor hen is, maar ik hoor vooral nummers die teruggrijpen naar vroeger werk en naar vroeger (jaren '80 synthesizers bijvoorbeeld). Daar is op zich helemaal niks mis mee. Wel is het niet de stap voorwaarts die West Ryder Pauper Lunatic Asylum wel was. In ieder geval houden ze op sommige nummers het hoge niveau van dat album vast. En dat is toch weer knap en maakt dit album zeker de moeite waard.

Ik heb een rare verhouding met Kasabian: het debuut was smullen en typisch zo'n ontdekking van een onbekend, veelbelovend bandje. En toen kwam die tweede en geloofde ik het op dat moment al weer. Bij West Ryder Pauper Lunatic Asylum keek ik even de kat uit de boom maar dat album won meer en meer aan kracht bij elke nieuwe luisterbeurt en het bijwonen van een optreden (Watt, Rotterdam) kon niet meer uitblijven. Ik heb me daar kostelijk vermaakt en draaide rond die tijd heel erg veel Kasabian.

Toen werd het weer stil en werd bekend dat de nieuwe Velociraptor! zou gaan heten. Er was iets meer belangstelling van mijn kant dan de vorige keer door dat optreden maar toch ook niet zo dat dit nu het album was waar ik het meest naar uitkeek.

De vooruitgesnelde nummers Days Are Forgotten en Switchblade Smiles wisten me snel in te pakken en ik kon zeggen er toch meer en meer zin in te krijgen.
Nu is het dan zo ver. Velociraptor! is te beluisteren en doet wat het moest doen: de verwachtingen inlossen. Gelukkig waren ze niet extreem hoog gespannen noch nonchalant de schouders over ophalend en dat speelt natuurlijk wel een rol.

Dit nieuwe album laat horen dat de band er in slaagt om pakkende nummers te schrijven met soms wat soul (Goodbye Kiss) en ook wel een hoop Beatle-esque momenten. De groove van het debuut komt heel af en toe de hoek om kijken en zo krijgen we een bonte toverbal voorgeschoteld met de krenten uit de Kasabian pap.
Voor elk wat wils kunnen we wel zeggen.

Dat kan gevaarlijk zijn omdat je niet in een bepaalde sfeer terechtkomt maar heen en weer geslingerd in een rollercoaster genaamd Velociraptor! (lekkere titeltrack trouwens die heerlijke blazers heeft en me wat doet denken aan Adam Ant met de Red Hot Chili Peppers i.p.v. The Ants).
Het album past goed in de huidige shuffle-generatie en laat alle kanten van deze strakke band voorbij komen.

Vernieuwende Kasabian? Niet echt, alhoewel er genoeg momenten zijn waar je toch even van opveert.
Ik denk dat de heren het heel goed hebben aangepakt op deze manier. Mij weten ze er in elk geval goed mee te plezieren. Ik was wel weer eens toe aan een album dat vol staat met losse nummers en diverse sferen. Als je dat ook zoekt ben je bij deze nieuwe Kasabian aan het goede adres!

Ik verheugde me enorm op dit album, wat alleen maar meer werd na het horen van Switchblade Smiles, Days Are Forgotten en Velociraptor. Nu eindelijk was het moment daar, maar na mijn hoge verwachtingen viel de eerste luisterbeurt een beetje tegen. De 3 songs die al eerder te beluisteren waren vond ik er boven uit springen en het album begon mij wat te rustig naar 'Kasabian-begrippen'.

Maar toch bleef ik luisteren en inmiddels vind ik (bijna) alle songs toch heel erg goed! Het tweede gedeelte van het album vind ik wel beter dan het eerste. Heb het idee dat het pas vanaf Velociraptor! écht gaat lopen (al vind ik de eerste 2 nummers ook zeker niet slecht) en vanaf dat punt tot en met Switchblade Smiles vind ik alles echt enorm sterk, met Acid Turkish Bath en Re-Wired als huidige favorieten.

Op West Ryder... vond ik de softe songs misschien wel de besten van het album, terwijl ik deze op dit album tot nu toe het minst vind (vooral La Fée Verte en Neon Noon). Maar hopelijk groeien deze ook nog.. Ondanks 3 mindere nummers, ben ik nu wel erg enthousiast en geef ik het album momenteel 4 sterren, maar hopelijk wordt dit nog hoger!

Acid Turkish Bath is echt een geweldig nummer. Jongens toch!

Ben weer niet direct enthousiast. Net als bij de vorige die klonk mij toen ook allemaal wat te gemakkelijk in het gehoor maar daar ben ik daarna behoorlijk op terug gekomen. Ik hoop dat dit hier ook gaat gebeuren maar voor nu dus helaas een 2.5 ster.

Ik ga mn stem nu al verhogen! bijna alle nummers zijn geweldig goed, wel weinig echte uitschieters! Maar van dit album ga ik nog genieten, zeker weten

en wat is I hear voices betoverend !

Godsamme, Switchblade Smiles is wel een enorme teleurstelling zeg. Waar is die smerige, gruizige herrie van de voorlaatste plaat gebleven?

Ik moet de rest van het album nog beluisteren, hopelijk wordt het beter...