menu

Brian Eno - Ambient 1 (1978)

Alternatieve titel: Music for Airports

mijn stem
3,82 (217)
217 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Electronic / Neoklassiek
Label: EG

  1. 1/1 (17:20)
  2. 2/1 (8:55)
  3. 1/2 (12:06)
  4. 2/2 (10:12)
totale tijdsduur: 48:33
zoeken in:
beaster1256
een beetje te ' ambient ' naar mijn zin ,

AC/DC
Mooi album om af en toe ('s avonds) is op te zetten, maar zeker niet te veel.

avatar van ShocknSurprise
Ben het met AC/DC eens. Voor mij is het ook een album dat je opzet terwijl je iets anders aan het doen bent; ik houd het niet lang vol als ik er echt geconcentreerd naar luister.

avatar van ChrisX
ShocknSurprise schreef:
Ben het met AC/DC eens. Voor mij is het ook een album dat je opzet terwijl je iets anders aan het doen bent; ik houd het niet lang vol als ik er echt geconcentreerd naar luister.


Tja.. goh.. wat zal ik zeggen ... het is ook helemaal niet bedoeld om er geconcentreerd naar te luisteren. Het is audio behang maar dan wel van een hoger artistiek nivo dan muzak (liftmuziek).

avatar van BlueVelvet
2,5
ChrisX schreef:
Het is audio behang maar dan wel van een hoger artistiek nivo dan muzak (liftmuziek).
"music for airports" heeft bij mij gek genoeg wel dezelfde connotatie als "liftmuziek".

JSF-815
Erg mooi en rustgevend album. 2/1 is mijn favoriet op deze cd. Dat nummer geeft mij het gevoel dat ik ronddwaal in vaticaanstad ofzo. Ik moet bij dat nummer ook denken aan Het Bernini mysterie. Of je loopt rond in een prachtige kathadraal en je kijkt verwonderd om je heen, dan kan ik mij voorstellen dat 2/1 in je hoofd rond zoemt.

Het is zoals al eerder hier gezegd ook perfecte muziek voor het slapen gaan (wat niet negatief bedoeld is). Als je zo in het donker op je bed ligt en je draait het eerste nummer ben je zo weg. Knappe jongen als je nog niet slaapt als het tweede nummer aanbreekt.

numnumnum
JSF-815 schreef:
Het is zoals al eerder hier gezegd ook perfecte muziek voor het slapen gaan (wat niet negatief bedoeld is). Als je zo in het donker op je bed ligt en je draait het eerste nummer ben je zo weg. Knappe jongen als je nog niet slaapt als het tweede nummer aanbreekt.

Heerlijk is dat hé! Telkens weer wanneer ik deze plaat beluister, begaat het me het gevoel dat de wereld stil staat. Alles wat voort beweegt wordt door mij zo eenzijdig en monotoon opgenomen. Het lijkt wel of er alleen plaats is voor details. Je komt in zo'n staat waarin alles even tot rust komt.

avatar van Maiky
3,5
Rustgevend plaatje van Eno. 1/1 doet me bij vlagen denken aan Thomas Newman's Any Other Name.

5,0
Geweldige muziek! Geen begin en geen eind, alles is helemaal open. Omgevingsgeluid (langsrijdende brommers, aanspringende koelkasten, pratende mensen enz.) wordt er helemaal in opgenomen.
Is trouwens door Bang on a Can live op Schiphol uitgevoerd. Men had de indruk dat de sfeer op de luchthaven wat minder hectisch werd

avatar van Ataloona
4,0
Hoewel ik veel muziek van Eno ken, producties van hem, collaboraties met oa. David Byrne, maar zeker ook solo werk, heb ik deze nog nooit beluisterd. Je kunt wel zeggen dat ik het genegeerd heb, vooral omdat het ook nog eens op mijn Ipod staat. Zijn eerste 2 albums waren nog echte glamrock albums, maar later ging het een toen nog ''vreemde'' kant op, iets wat we later ambient zouden noemen.

Na zijn eerste 2 solo albums en zijn grote en opvallende rol bij Roxy Music sloeg hij een nieuwe weg in. Een weg die heel rustig en intiem was. Heel dromerig vol met soundscapes en uitgesponnen sfeer muziek. Perfect als achtergrond of als slaapmuziek, maar ook om intens van te genieten. En dat is eigenlijk ook wel het geval met dit album. De benoemde uitvinder van de ambient zorgt op zijn eerste eigengenoemde Ambient 1 voor een mystieke, maar o zo zwijmelende muziek. Dromerig en confronterend, en enorm fundamenteel voor de muziek.
Het was nieuw in die tijd, experimenteel. Tijdgenoten als Tangerine Dream deden het was anders, zij waren ook wel ''minimaal'', maar voor met de nadruk op de electronics. Maar Eno doet het met een heel miniaal sfeertje. Een piano is sfeer bepalend en Eno is ongelovelijk.

Een meester kan ik hem noemen. Hij is een meester in producties, maar zelf kan hij er ook wat van. En wat is hij met belangrijke albums betrokken geweest zeg, zelfs bij 2 van mijn favoriete platen: Low van Bowie en Remain in Light van Talking Heads, maar ook als prominent genoemde muzikant in My Life in the Bush of Ghosts samen met David Byrne.
Een fantastische carriere dus.

Maar genoeg over de achtergrond en terug naar binnen, naar dit album.

Vier nummers, van een uitgesponnen lengte en in totaal 48:33 minuten. Zo lang kun je precies genieten in de nacht. In ieder geval met Eno die een dromerige sfeer neerzet met de opener.
Hij bespeelt rustig de piano en bouwt er een breekbare muur, of eigenlijk een wand omheen.
Van buiten lijkt het gewoon wat pianomuziek, maar als je eenmaal binnen de wand, en niet buiten de wand komt via de koptelefoon, dan begint het nadenken pas. Even stresvrij achterover leunen en gewoon eens genieten. Even vergeten aan het echte leven en even pure rust krijgen.
Alsof Eno het geschreven heeft voor mensen die lopen te stressen voor een bepaald Wis A PO

Die genialiteit zet hij door in het album. De engelen daarboven, het doet mij ook aan een kerk denken. Ik weet nog wel dat ik met kerst, op de basisschool altijd kerstviering had in de kerk. We moesten altijd van die versen oplezen, psalmen zingen, en een soort toneelstuk doen. En dan als je even pauze had, dat je naar de gigantische muren keek, naar de schilderijen, de glas-in-lood ramen en natuurlijk de schilderingen op het plafond. Ik was onder de indruk. Ik ben al tijden niet meer gelovig, maar als ik daar aan denk verlang ik eigenlijk wel weer terug naar die vredige tijden toen ik nergens aan hoefde te denken, zelfs ik heb dat, een 16 jarige. En dat zal ik altijd we blijven houden denk ik, gelukkig

Met 1/2 heb je een combinatie van de zang van 2 en de piano van 1, dat gevoel krijg ik en het zorgt voor een mooi geheel. Helaas zakt mijn interesse toch af. Bijna 50 minuten lang hele rustige muziek zonder climax, zonder kracht is ietwat lang, 35 minuten was perfect geweest.
Gelukkig brengt 2/2 wat meer, wat lagere en langere tonen zorgen voor een soort filmachtig beeld en door dit nummer raak ik toch niet verveeld door het album, maar steeds, in wat voor volgorde ik het album afspeel, altijd blijven de eerste 2 nummers het meest boeien, als ik de tracklist omdraai zouden die eerste nummers het meest boeien. Je kunt dat als negatief punt beschouwen, maar dat doe ik niet. Het weerspiegeld juist de genialiteit van Eno.

Hulde dus voor deze meester!

Jav-
1/1 is een ware klassieker in het genre. De rest van het album kan mij niet echt bekoren. Daarom 3 sterren.

avatar van herman
5,0
Fijne onthaastmuziek, bv. om te draaien terwijl je net uit werk komt en zin hebt om een klein uurtje te crashen op de bank. 1/2 is mijn favoriete nummer door het ontroerende pianospel. De melodie komt erg goed binnen.

vondeich
was ik toch vergeten hier 5* voor te geven...

avatar van herman
5,0
Een halfje erbij, want dit groeit hier echt uit tot een favoriet. Wat zouden jullie nog aanraden, qua verstilde melodieuze piano-ambient?

avatar van Amicus
Probeer arvo pärt met spiegel im spiegel eens.

YouTube - Arvo Part - "Spiegel im Spiegel'

Sammael
Sowieso Ambient 2: The Plateaux of Mirror even proberen (misschien ietsje minder verstild dan deze, wel erg mooi), een samenwerking tussen Eno en Harold Budd. In dezelfde lijn kun je ook een keer een solo-album van Harold Budd luisteren, bijvoorbeeld The White Arcades. Persoonlijk is The Pavilion of Dreams mijn grote favoriet, maar die is qua stijl wel anders dan dit.

Jav-
herman schreef:
Een halfje erbij, want dit groeit hier echt uit tot een favoriet. Wat zouden jullie nog aanraden, qua verstilde melodieuze piano-ambient?


Probeer deze 2 tracks eens van het album Unomia op naam van Helios:

YouTube - Helios - West Orange
YouTube - Helios- Lighthouse (HD)

Het is wel iets duisterder dan de meeste melodieën van Eno. Verder is Ambient 2 inderdaad een goede aanrader.

avatar van herman
5,0
Dank voor de tips!

Amicus schreef:
Probeer arvo pärt met spiegel im spiegel eens.

YouTube - Arvo Part - "Spiegel im Spiegel'

Heel mooi inderdaad, maar ook wel wat dramatischer voor mijn gevoel. Maar Pärt is wel prachtig, zou ik vaker willen luisteren.

De andere tips ga ik eens uitpluizen. Ambient 2 en Harold Budd was ik sowieso al benieuwd naar en andere muziek die ik van Helios heb gehoord bevalt al goed.

Lazarus Stone
vreselijke figuur met zijn nummering, dat begrijpt toch niemand.

laten we voor het usergemak 2/1 en 1/2 gewoon 'zang' noemen, verdeeld over twee kanten, komt na het openingsstuk 'piano' en wordt afgesloten met 'vervorming'.

'piano' doet het uitstekend na een drukke dag als je geen zin hebt in muziek, 'zang' is goddelijk en aan geluid op het einde van 2/2 ben ik gewend geraakt, meestal te lui om plaat af te zetten.

avatar van Kronos
4,0
Vandaag in de kringloopwinkel gevonden.

Mooi meegenomen. Al gaat mijn voorkeur wat Eno betreft meer uit naar Taking Tiger Mountain.

avatar van herman
5,0
Jaloers... op plaat of cd?

avatar van Kronos
4,0
Op lp zou helemaal mooi zijn.

Maar het is cd, deze om precies te zijn.


Fijne en mooie muziek om aandachtig iets bij te doen.

Jav-
The Pearl (ook met Harold Budd) ligt trouwens in het verlengde van Ambient 2, voor als je nog op zoek bent naar piano ambient, Herman.

avatar van herman
5,0
Staat ook op de uitpluislijst nu. Inmiddels heb ik vooral Ambient 2 beluisterd naast deze. Mooi, maar beklijft wat minder dan deze op de een of andere manier.

Misterfool
Ambient 1 is een geweldig album die op grandioze wijze de luisteraar laat onthaasten. Hoewel het tempo laag ligt, is het wel degelijk een spannend album. Leuk feitje: het is robert wyatt, bekend van soft machine, die de piano speelt op 1/1 en 1/2.

Stijn_Slayer
Net voor een prikkie gescoord. Na een lange fietstocht eens gekeken of Ambient 1 inderdaad zo ontspannend werkt. Mijn conclusie: euh, niet als ik er intensief naar luister. Ik schaar me achter wat Brian Eno zelf in het boekje zegt. Namelijk dat de muziek de atmosfeer van een ruimte moet 'verhelderen'. Hij spreekt ook over het creëren van kalmte en de ruimte om na te denken. Eno's doel was om muzak van zijn negatieve connotaties te ontdoen en te tonen dat het ook artistiek verantwoord kan. In die zin is het meer conceptuele muziek. Ik krijg ook wat associaties van John Cage

Als ik in opperste concentratie luister, bied deze muziek mij te weinig uitdaging. De aanvankelijke kalmte slaat al snel om in irritatie als voor de zoveelste keer hetzelfde pianomotiefje ingezet wordt. Heel veel eentoniger wordt muziek niet snel.'2/2' vind ik de uitzondering hierop.

Ik denk overigens wel dat je prima geconcentreerd kan werken met deze muziek aan. Nu ik dit schrijf, staat de cd ook nog steeds aan. Ik heb niet de indruk dat ik iets mis als ik met twee dingen tegelijk bezig ben, behalve dan die ergernis. Eigenlijk heb ik zelfs de neiging om Ambient 1 tijdens het tv kijken e.d. op de achtergrond aan te zetten. En waarom ook niet? Er is niemand die mij tegenhoudt en volgens mij heb ik de zegen van Eno.

Eerder had ik 4* gegeven en daar blijf ik bij.

WPE
sfeertje baas....
nee zonder gekheid, ik heb veel ambient geluisterd, en geloof me, er zit veel rotzooi tussen hoor. Dit is prima om naar te luisteren en te ontspannen.

4,0
Waarom dit een goede plaat is. Zet hem eens op met de bedoeling om eens lekker op de bank te luisteren. Draai de volumeknop eens goed omhoog en je ervaart een bad van geluid dat je meeneemt totdat de plaat is afgelopen. Het gaat Brian Eno om de sound. Sommige mensen noemen dit muziek andere vinden het geluid dat soms aangenaam is soms onaangenaam en vaak saai. Natuurlijk is het lekker om daarna even loeihard King Crimson te draaien!

avatar van aerobag
4,0
Voor mij (en ik denk velen met mij) een eerste introductie richting het ambient genre. Ik had vroeger een muziekdocent die groot fan was van Eno en altijd in geuren en kleuren vertelde dat hij ooit op een vliegveld was, waar hij na een tijdje doorkreeg dat ze inderdaad ‘Music for airports’ aan het draaien waren, de beoogde bestemming van het album.

Eno knutselde met zijn tape machines een fijnzinnig album in elkaar. Wat mij betreft een mooie instapper in het genre; Het is niet te complex en de nummers ontwikkelen zich gestaag met terugkerende patronen, zonder al teveel geduld te vragen van de luisteraar. Het is daarmee een uitermate sereen en geruststellend album, wat zich goed leent voor een muzikale onderdompeling. Het lijkt wat eenvoudig, maar het is zo ingewikkeld om deze balans te vinden. Een essentieel album.

avatar van EttaJamesBrown
3,5
Het lijkt me een ideale plaat om de komende maanden op Schiphol te draaien.

avatar van Boermetkiespijn
3,5
Muziekbehang, niet te verwarren met behangmuziek. Heel rustgevend!

Gast
geplaatst: vandaag om 07:03 uur

geplaatst: vandaag om 07:03 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.