menu

Yes - Yessongs (1973)

mijn stem
4,16 (197)
197 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Atlantic

  1. Opening (Excerpt from "Firebird Suite") (3:45)
  2. Siberian Khatru (8:50)
  3. Heart of the Sunrise (11:26)
  4. Perpetual Change (14:08)
  5. And You and I: Cord of Life / Eclipse / the Preacher the Teacher / the Apocalypse (9:55)
  6. Mood for a Day (3:52)
  7. Excerpts from "The Six Wives of Henry VIII" (6:35)
  8. Roundabout (8:33)
  9. I've Seen All Good People: Your Move / All Good People (7:00)
  10. Long Distance Runaround / The Fish (Schindleria Praematurus) (13:45)
  11. Close to the Edge: The Solid Time of Change / Total Mass Retain / I Get Up I Get Down / Seasons of Man (18:41)
  12. Yours Is No Disgrace (14:21)
  13. Starship Trooper: Life Seeker / Disillusion / Würm (9:25)
totale tijdsduur: 2:10:16
zoeken in:
5,0
Neal Peart schreef:
(quote)


SECOND's OUT over het hoofd gezien??


Neen hoor, zie mijn commentaar en (5) score aldaar.

avatar van jorro
4,0
Een must have voor de Yes liefhebber, maar wel een album waarbij ik mij telkens de vraag stel: Waarom dit album beluisteren als je de reguliere albums ook in bezit hebt? En dan gaat het met name om de kwaliteit van het geluid. Hierboven komt het al vaker ter sprake. Bovendien is Jon Anderson niet overal op zijn sterkst.

Het album Symphonic Live uit 2009 klinkt een stuk beter en dat komt niet alleen door de verbeterde opnametechnieken naar mijn idee. Er zijn ook veel live albums uit de periode 1970-1975 waarvan de opnamekwaliteit wel OK is.

Vroeger, toen ik nog minder kritisch was, had ik het album op vinyl in bezit en was het een tijd lang het enige Yes album op de plank. Veel gedraaid, maar niet vaak het hele album in één keer.
Close to the Edge is mijn favoriete Yes song, maar juist die vind ik op dit album minder goed uit de verf komen.

Desondanks wel 4* voor dit album, want het heeft me vroeger veel plezier gegeven en brengt nu veel prettige herinneringen tot leven.
Op 63 in de 100 Greatest Albums of 1973 en in de huidige lijst over 1973 van best ever albums op 69.

avatar van Hans Brouwer
5,0
jorro schreef:
Een must have voor de Yes liefhebber, maar wel een album waarbij ik mij telkens de vraag stel: Waarom dit album beluisteren als je de reguliere albums ook in bezit hebt?
Begin jaren '70 kocht ik de reguliere Yesalbums van dat moment. Als je in die tijd Yes live wilde beluisteren was je aangewezen op "Yessongs". Dat album maakte in die tijd grote indruk. Nu nog steeds trouwens. En de geremasterde versie klinkt als een klok. Daarom: voor de Yesliefhebbers van het eerste uur is "Yessongs" het live album dat er echt toe doet!

avatar van meneer
5,0
jorro schreef:
Een must have voor de Yes liefhebber, maar wel een album waarbij ik mij telkens de vraag stel: Waarom dit album beluisteren als je de reguliere albums ook in bezit hebt? En dan gaat het met name om de kwaliteit van het geluid.

Een tip: Yes - Progeny: Seven Shows from Seventy

Hier beluister je de betere geluidskwaliteit van de tour uit 1972.

Als je de tijd hebt…

avatar van Hans Brouwer
5,0
meneer schreef:
Een tip: Yes - Progeny: Seven Shows from Seventy
Hier beluister je de betere geluidskwaliteit van de tour uit 1972.
Als je de tijd hebt…
Je moet wel een heeeeel groot Yes fan zijn om "Progeny: Seven Shows from Seventy" te willen aanschaffen. En... wat mag dat wel niet kosten?

avatar van meneer
5,0
Hans Brouwer schreef:
Je moet wel een heeeeel groot Yes fan zijn om "Progeny: Seven Shows from Seventy" te willen aanschaffen. En... wat mag dat wel niet kosten?

€62.99 voor de lp versie bij ene meneer Bol. Of..

Progeny: Seven Shows from Seventy-Two - Compilation by Yes | Spotify - open.spotify.com

5,0
Dit album was mijn eerste kennismaking met / eerste album van Yes na het horen van Roundabout op de radio. Ik vond en vind het nog steeds een geweldig live album. Ok, de geluidskwaliteit is niet optimaal (de originele vinyl versie), maar ik vind van een flink aantal nummers wel dat de live versie beter is dan de studio versie.
Ik weet niet waar dat door komt. Na dit album heb ik een aantal studio albums van Yes aangeschaft ( Close to the Edge, Fragile, The Yes album) en tot op heden vind ik die qua productie wat mager klinken t.o.v. het live album. Zal ook wel te maken hebben met wat je als eerste hoort en wat je in je audio-geheugen (bestaat dit wel?) hebt opgeslagen.
Wanneer ik bijvoorbeeld Long Distance Runaround op Fragile hoor, stop ik en ga ik naar de live versie.
Zal wel aan mij liggen, want ik heb vrijwel hetzelfde met bepaalde songs (o.a. Rebel Rebel) op David Bowie's Live at the Tower Philadelphia.

Conclusie: 5 sterren van mij!

avatar van FrodoK
4,5
Wat mij vooral aanspreekt op dit album is dat er nog met zo ongelooflijk veel bravoure en plezier gemusiceerd wordt. Nummers worden uitgebouwd, er wordt geïmproviseerd. De latere live albums blijven alemaal heel braaf en binnen de lijntjes. De studio uitvoeringen erg plichtsgetrouw gespeeld, zonder enig avontuur. De laatste jaren zelfs steevast te traag.

avatar van ricardo
2,5
Een langdradig hippie album dit, met wel een paar mooie momenten, maar over het geheel genomen vind ik de meeste nummers wat teveel uitgerekt, wat in deze periode niet ongebruikelijk was.

avatar van FrodoK
4,5
Langdradig? Nee, zo zou ik het geheel niet willen omschrijven. Ik ben niet zo'n fan van de zes vrouwen, maar voor de rest vind ik 'avontuurlijk' een veel passender kwalificatie. Er gebeurt van alles, naast datgene wat je kent van de studio albums. En ja, dan worden nummers vaak langer. Voor mij voegt dat juist lekker veel toe: extra slagroom op een taart die van zichzelf al heel lekker is


avatar van FrodoK
4,5
Oe, leuk!!

avatar van Hollister
5,0
Op de schoolpukkel had je het logo van Yes getekend om de wereld kond te doen van je fan zijn,. Je werd meewarig door je klasgenoten aangekeken want dat was toch geen muziek., Veel te moeilijk en ingewikkeld.
50 jaar later nog steeds verslaafd aan die " ingewikkelde muziek ". Yessongs was en is voor mij toch wel het hoogtepunt uit hun carriere vooral met de beelden erbij. Wakeman in een enorme cape voor zijn muur aan toetsenborden staand. Magisch ! Chris Squire idem dito. Jon Anderson een zweverige hippie. Steve Howe, het onbegrepen genie !

5,0
jorro schreef:

Close to the Edge is mijn favoriete Yes song, maar juist die vind ik op dit album minder goed uit de verf komen.


Grappig, bij mij is dit juist precies omgekeerd. Ik vind de live versie beter dan de studioversie, maar los daarvan blijft Close to the Edge zowel live als in de studio natuurlijk een meesterwerk van de buitencategorie.
Het hele album Yessongs is overigens van grote kwaliteit. Naast Close to the Edge ben ik erg onder de indruk van het akoestische Mood for a day (Steve Howe) en de opvolgende keyboardssolo van Wakeman, met daarin een keur aan stukken uit het indrukwekkende Six Wives of Henry Eight.
Het zijn wel stuk voor stuk Topmuzikanten met hoofdletter geschreven. Anno 2023 kan ik hier nog altijd intens van genieten.

avatar van henk01
4,0
Concert was erg goed afgelopen zaterdag

avatar van Chet
Vijftig jaar geleden.......... Niet te geloven! Wat vliegt de tijd, roep je dan (weinig origineel, maar wel waar).
Het meeste is al gezegd op de vijf pagina's rond dit driedubbel album.

Yes is de enige groep waarvan ik ooit lid ben geweest van de (Nederlandse) fanclub. Op LP had ik niet alles (te weinig zakgeld, denk ik). Deze had ik wel en het is grijs gedraaid.
Ik hield van de stem van Jon Anderson, genoot van Wakeman en Howe.
Al mijn elpees zijn ooit door waterschade vernietigd en ik moet bekennen dat ik Yes nooit meer op CD heb gekocht. Tijdje terug wel, voor het eerst sinds heel lang, Tales of Topographic Oceans via Spotify op de oortjes gehad tijdens een wandeling.

Als ik dit album nu weer eens beluister geniet ik nog steeds van de stem van Anderson en is het verder een feest der herkenning. Wanneer je, tijdens je tienerjaren, zo'n album eindeloos opzet blijft het vastgespijkerd in je geheugen zitten blijkbaar. Ook de buren van mijn ouderlijk huis herinneren zich het album waarschijnlijk nog wel............ Het begin van Perpetual Change ging altijd nog weer een stapje harder (Bill Bruford leeft zich nog een laatste keer lekker uit).
Vervolg And You and I blijft prachtig en daarna de schitterende gitaar van Steve Howe in Mood for a day, gevolgd door het bombastische spektakel van Wakeman met zijn zes vrouwen...!! Prachtig!!!
Voordat ik nu alsnog ieder nummer ga recenseren laat ik het hierbij.

Wat kan een mens terugverlangen naar de tijd van de Lenco versterker, de JVC QL-A2 direct drive draaitafel en de JVC luidsprekers. Tegenwoordig staat er veel duurdere apparatuur in huis, maar voor je gevoel klonk het destijds, in de tweede helft van de jaren zeventig, op die kleine jongenskamer het mooist (puur subjectief).

5,0
Dik 50 jaar geleden aangeschaft als scholier die na een dag van hard werken - op zaterdag - in de autowasserette het zich kon veroorloven om dit toentertijd dure triple vinyl ablum aan te schaffen. T was zaterdagavond toen ik ik met eenkoptelefoon op in de huiskamer (onderwijl wat huiswerk makend) totaal werd weggeblazen door dit grandiose album. Heden ten dage mag ik nog steeds dit sublieme album van tijd tot tijd op zetten: terecht 5 sterren.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:43 uur

geplaatst: vandaag om 12:43 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.