menu

The Maccabees - Given to the Wild (2012)

mijn stem
3,69 (270)
270 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: Fiction

  1. Given to the Wild (Intro) (2:11)
  2. Child (4:31)
  3. Feel to Follow (3:29)
  4. Ayla (3:47)
  5. Glimmer (4:03)
  6. Forever I've Known (5:21)
  7. Heave (4:24)
  8. Pelican (3:44)
  9. Went Away (3:38)
  10. Go (4:12)
  11. Unknow (5:07)

    met Catherine Pockson

  12. Slowly One (4:17)
  13. Grew Up at Midnight (4:00)
totale tijdsduur: 52:44
zoeken in:
avatar van Nestul
3,5
Afgelopen jaarwisseling heb ik me voor het eerst schuldig gemaakt aan ‘goede voornemens’. Ik verwachtte dat het een eenmalige actie zou zijn, dus voor 2012 bedacht ik er meteen maar drie. De eerste was: meer gitaar spelen. Dat leek me geen onmogelijke opgave, aangezien ik pas in december vorig jaar ben begonnen met tokkelen. Op nummer twee stond: meer muziek luisteren. Ook geen vervelende gedachte. Als laatste verplichtte ik mezelf om meer te gaan schrijven – columns, verhalen, gebeurtenissen etc. etc., maar vooral het beoordelen van muziek. Vandaar dat ik de releases nauwlettend in de gaten houd, te beginnen met dit derde album van The Maccabees – Given To The Wild.

Ik ben niet bekend met de eerste twee albums van deze Engelse band. Dat is soms wel fijn, om zonder een verwachtingspatroon zo’n cd op te zetten. Given to the Wild begint met een rustige intro die vervolgens overloopt in Child. Het nummer begint een beetje mysterieus, wat ik vooral zo ervaar door de gitaar, en eindigt in een fijne climax. Een kunst die deze groep zeer goed beheerst, want het derde nummer Feel to Follow verloopt eigenlijk op soortgelijke wijze. Het begint enkel op drums, maar naar het einde toe wordt de truckendoos opengegooid. Toch is dit wel een van mijn favorieten.

Andere hoogtepunten voor mij zijn Forever I’ve Known, opnieuw door de prachtige opbouw, en Go. In dit nummer hoor ik veel terug van het laatste album van The Antlers, mijn favoriete cd van 2011, en vandaar ook geen verrassing dat ik dit nummer zeer kan waarderen. Ook het daaropvolgende nummer Unknow is van een hoog niveau.

Naast The Antlers hoor ik ook veel Coldplay terugkomen. De gitaar die op een gegeven moment in Went Away te horen is, heeft wel erg veel overeenkomsten met Coldplay’s laatste album. Ironisch is wel dat The Maccabees een stuk beter album hebben neergezet. En toch pakt het me niet volledig. Het lijkt wel alsof elk nummer hetzelfde is opgebouwd: van rustig begin naar een knallende climax.

Daarnaast – en dat is al vaker opgemerkt – stoor ik me na een tijdje aan het galmende geluid door het vele gebruik van echo’s. Op het begin vind ik het prima, maar zo’n heel album door gaat het me vooral tegenstaan. Het blijft voor mij nu ook een opgave om de hele cd door te komen, regelmatig wordt er dan ook een nummer geskipt (Glimmer en Heavy doen mij voorbeeld niet zoveel).

Given to the Wild heeft een aantal fantastische nummers, maar helaas is het als geheel niet overtuigend genoeg. Het steekt tussen de 3.5 en de 4 sterren en dan moet ik het toch naar beneden afronden.

3.5*

avatar van aerogp1
4,0
IllumSphere schreef:
En ook ik heb hem voor de eerste beluisterd en ik heb gemengde gevoelens. Aan de ene kant vind ik dat het iets heeft, maar aan de andere kant ergerde ik me toch wel aan de ietwat saaie nummers die soms na een tijdje saai beginnen te worden. Maar misschien lag dit aan het feit dat ik moe was tijdens het luisteren.

Ik ervaar het precies andersom . Op het eerste gehoor vond ik dit maar een saai album, niets sprong er echt uit en het klinkt veel van hetzelfde. Als je vaker luistert wordt het beter en beter. Topplaat!

avatar van DjFrankie
4,5
DjFrankie (moderator)
Ik heb Pelican als ringtone sinds gisteren, geweldig gitaarintro.
IK vond het vanaf het begin een steengoed album, heb hem nu al meer dan 10 keer beluisterd en blijft mooi.

3,5
aerogp1 schreef:
(quote)

Ik ervaar het precies andersom . Op het eerste gehoor vond ik dit maar een saai album, niets sprong er echt uit en het klinkt veel van hetzelfde. Als je vaker luistert wordt het beter en beter. Topplaat!


Of dit een topplaat is durf ik nog niet te zeggen. Ik heb met The Maccabees altijd het probleem dat ze allemaal goede nummers maken, maar dat het als plaat uit balans is. Dit album bevat 9 nummers die van tempo veranderen en toewerken na een climax. Dat gaat op den duur toch vermoeien. Ondanks dit kritiekpuntje heb ik de plaat toch al 3 keer geluisterd sinds gisteren. Ik wacht nog even met mijn oordeel.

4,0
Ontzettend goed, naarmate je het meer luistert. Ik ga meteen hun vorige album opzoeken!

khonnor
zoveelste uitzonderlijk middelmatige plaat van het zoveelste uitzonderlijk middelmatige britse bandje. wanneer staat er nog eens een brits bandje op met een eigen smoel?

grootse sound, een hoop zwakke nummers. Unknown en Forever I've Known zijn fijne nummers, de rest sla ik met veel plezier over

avatar van aerogp1
4,0
Ik heb 1 nadeel gevonden aan dit album: het is nogal lang!

avatar van Bijdevaate11
4,0
Goed album, ik denk dat dit wel een van de betere van 2012 wordt! Hopelijk doen ze lowlands of pinkpop nog ff aan!

avatar van DjFrankie
4,5
DjFrankie (moderator)
aerogp1 schreef:
Ik heb 1 nadeel gevonden aan dit album: het is nogal lang!


vind ik juist niet. Het verveelt namelijk helemaal niet, dat is ook een positief aspect aan dit album.

avatar van Elphie
3,5
Ik begon dit album met 3*, want vond het album nogal tegenvallen. Zeker nadat mijn verwachtingen door de erg sterke single 'Pelican' behoorlijk hoog waren. Ik vond het veel te electronisch en episch geworden, maar toch bleef ik het album daarna steeds maar weer opzetten en begon het steeds interessanter en mooier te vinden.

Het is dus een echt groei-album, waardoor ik inmiddels op 4* ben beland. Meer dan deze score zit er denk ik niet in, omdat het album 2 liedjes te lang is wat mij betreft, maar liedje 1 t/m 11 vind ik erg sterk en zetten samen een erg mooie sfeer neer. Toch een prima album, die ik dit jaar nog vaak zal luisteren, denk ik.

avatar van michael1002
4,0
Leuke plaat, alleen vergeet hem steeds te luisteren

avatar van AOVV
3,0
Ik zag enkele weken terug dat The Maccabees een nieuwe plaat gingen uitbrengen, en meende me te herinneren dat hun vorige, 'Wall of Arms' me wel beviel. Dus heb ik die naar aanleiding van deze nieuwe release nog eens herbeluisterd, en mijn vermoeden was correct; ik vind het een erg lekker plaatje. Dat zette me er des te meer toe aan om deze nieuwe plaat ook een kans te geven. Wel, ik heb 'Given to the Wild' al enkele kansen gegeven ondertussen, en hij haalt het bij lange niet bij z'n voorganger.

Er staan wel enkele lekkere nummers op (met 'Pelican' als meest in het oog springende voorbeeld), maar ik vind de plaat gewoon niet consistent genoeg. Ik zit naar mijn gevoel niet echt een lijn in, en de songs op zich weten me ook apart niet te overtuigen. Met deze plaat modderen ze wat aan, en dat is erg jammer, op basis van hun vorige had ik deze band toch heel wat toegedicht.

Maar het is nu eenmaal zo, en muziek blijft een subjectief gegeven natuurlijk. Ik hoor in de zang nu eens Chris Martin terug ('Child'), dan weer Win Butler ('Go'). Ook dat bombastische van Arcade Fire, dat de laatste jaren zo ongelooflijk populair is, hoor ik hier sporadisch in terug, maar het kan niet tippen aan het werk van de Canadezen, dat spreekt voor zich. Al bij al een vrij middelmatige plaat, die dankzij enkele goeie songs toch nog een voldoende weet te scoren.

3 sterren

avatar van jasperloos
4,0
Sterke plaat! Hij wordt een stuk beter naarmate je hem vaker luistert, en wat een fenomenale drummer!

avatar van blur8
5,0
Naar aanleiding van het puike Paradiso-consert gaat er een halve * bij.
Het voordeel van de compacte live-versies is dat de songs transparanter en swingender worden
Ik was ook zeer onder de indruk van de veelzijdige drummer.

Het concert in Paradiso was, hoewel ik die eerste 2 platen redelijk ken, mijn bevestiging dat dit een veel betere plaat is dan die andere twee. Een stuk gelaagder, interessanter en spannender om naar te luisteren.

avatar van likeahurricane
3,0
En hier is Pelican live

avatar van SOAD
4,5
Het concert in paradiso was inderdaad erg goed, complimenten voor de geluidsman ook die zijn zaakjes prima op orde had.

3,5
Persoonlijk vind ik "Wall of Arms" beter. Melancholisch, fris en dynamisch. Deze "Given to the Wild" bevat voor mij te veel Coldplay en Snow Patrol invloeden. Op zich best een goede cd, maar toch vrij ....saai.

avatar van SoNick
4,0
WimvanNugteren schreef:
Persoonlijk vind ik "Wall of Arms" beter. Melancholisch, fris en dynamisch. Deze "Given to the Wild" bevat voor mij te veel Coldplay en Snow Patrol invloeden. Op zich best een goede cd, maar toch vrij ....saai.


Ik sluit me helemaal bij jou aan. Heb "Wall of Arms" dan ook helemaal grijsgedraaid. Na de single Pelican verwachte ik veel van deze nieuwe plaat. Helaas hebben de songs op de nieuwe plaat veel tempo en dynamiek verloren en worden het uitgesponnen, soms zelf zeurderige nummers. Jammer, al blijf ik het werk waarderen.

avatar van Kaaasgaaf
3,5
Het is echt frustrerend hoe één nummer een heel album kan verpesten (in mijn beleving althans). 'Unknow' geeft me zo'n smerige smaak in m'n bek, dat het de sfeervolle meeslependheid van de rest nauwelijks goed kan maken. Zonder dat nummer was dit een bescheiden meesterwerkje geweest, nu is het gewoon een zeer goede plaat. Zonde.

avatar van blur8
5,0
Smaken verschillen duidelijk.. Unknow is een van die groeibriljanten die het album kleur geven.
Het nummer is juist een voorbeeld van de vernieuwingsdrang van de groep om prikkelende popmuziek te willen maken. Volledig geslaagd wat mij betreft.

twelve schreef:
Ik snap de vergelijking met bands als Kings of Leon en Snow Patrol ook niet helemaal, vind dit eerder in de lijn liggen met de richting die bijvoorbeeld Foals namen met Total Life Forever. I like it.


Dat was ook een vergelijking die mij te binnenschoot tijdens eerste beluistering, smaakt alleszins naar meer

avatar van kruder
5,0
super, lekker, evenals de voorganger, wordt een super begin van Werchter 2012

avatar van lauradance
4,0
Ik moest er even aan wennen omdat het anders is dan andere Maccabees liedjes, maar na een aantal keer luisteren werd ik gegrepen en meegesleept. heerlijke plaat!

avatar van Djarune
3,0
Naar aanleiding van een liveoptreden helaas een halfje eraf. Vocaal vrij zwak en leunen teveel op gitaren en klinkt een stuk minder verfrissend als de plaat zelf. Feel to Follow en Pelican zijn van hoog niveau, maar de rest is redelijk

3,5
Nee joh! Ik vind The Maccabees juist erg sterk live van wat ik tot dusver heb gezien. Ik ben nooit zelf bij een concert aanwezig geweest maar heb veel filmpjes gezien. De zanger vind ik nou juist een voorbeeld van iemand die zijn stemgeluid van op de plaat wel haalt tijdens het concert.

avatar van blur8
5,0
Mijn bewondering steeg juist na Paradiso. Bovendien was het echte life-geluid van totaal andere orde dan de YouTube kopieën. Het was een zeer gedenkwaardig consert, met Orlando Weeks (zanger), Hugo White (lead-gitaar) en Robert Thomas (drummer) gelijktijdig strijdend om de eer.
Orlando kan zowel ingetogen als bijna schreeuwend zingen. zeer overtuigend. De drummer is nog veelzijdiger, beukend, of percussie, alles binnen handbereik. Vaak binnen één song
De gitaar is minder veelzijdig, maar vaak wel de kern van de compositie.
The Maccabees is mijn band.

avatar van SOAD
4,5
Djarune schreef:
Naar aanleiding van een liveoptreden helaas een halfje eraf. Vocaal vrij zwak en leunen teveel op gitaren en klinkt een stuk minder verfrissend als de plaat zelf. Feel to Follow en Pelican zijn van hoog niveau, maar de rest is redelijk


Grappig want ik heb zowel het concert in paradiso als het concert in Off corso meegemaakt,
en het grootste verschil tussen de optredens was het geluid. In paradiso perfect, alle instrumenten waren goed te horen even als de vocalen.

Het geluid in Off corso was jammergenoeg erg matig, (de microfoon van de zanger deed het in de eerste minuten nieteens) en zo bleek al eerder bij Antlers dat de geluidsman zijn zaken niet op orde had. Ik stond af en toe hoofdschuddend naar de man te kijken.

avatar van Serge
Grappig want ik heb zowel het concert in paradiso als het concert in Off corso meegemaakt,
en het grootste verschil tussen de optredens was het geluid. In paradiso perfect, alle instrumenten waren goed te horen even als de vocalen.

Het geluid in Off corso was jammergenoeg erg matig, (de microfoon van de zanger deed het in de eerste minuten nieteens) en zo bleek al eerder bij Antlers dat de geluidsman zijn zaken niet op orde had. Ik stond af en toe hoofdschuddend naar de man te kijken.


Mee eens. Alleen het optreden in Off Corso gezien, maar ik vond het optreden echt prima, terwijl het geluid, de afstemming ervan, zwak was. Zanger probeerde er nog wat van te maken, door er over te grappen (wat moet je anders..), maar uiteindelijk vond ik dit optreden tot de besten behoren van Motel Mozaique.

Toch een band met potentie, als je het mij vraagt.

avatar van DjFrankie
4,5
DjFrankie (moderator)
Forever I've Known verdorie wat is dit een heerlijk nummer zeg
Nog steeds mijn topper voor 2012 dit album

Gast
geplaatst: vandaag om 16:09 uur

geplaatst: vandaag om 16:09 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.