Yes - The Yes Album (1971)

Beste (lees top) werk van Yes met Close to the edge en Going for the one.

Voornamelijk geheel tijdloos materiaal, jawel.

Doe mij ook maar 4 sterren hoor
* * * *

De eerste 'hier-zijn-we-dan!'-plaat van deze band!

Ook de eerste plaat zonder echt zwakke plekken (A Venture klinkt ook erg aangenaam). Hier en daar is het folk-gehalte nog hoog, maar de prog-neigingen doemen al vervaarlijk op. Perpetual Change is voor mij het hoogtepunt samen met Starship Trooper, maar het album staat als een huis.

4,5.

Prima plaat maar helaas heb ik nooit kunnen wennen aan de gort-en-gort droge produktie, en kon blijkbaar geen grammetje galm uit het budget bekostigd........ Bijna alle nummers staan op Yessongs en vind ik in de live uitvoering ( met galm ) een stuk lekkerder klinken !

Tja, ik weet niet meer welke ik het beste vind. Ik vond eerst Close To The Edge dan Fragile en dan deze. Maar misshcien is deze nog wel vetter dan Fragile. Ik houd het erop dat Close to the edge de beste is. En daarna de rest.

Jammer van The Clap, verder zeer goed album.

Hmmm... Ik vind The Clap juist wel een smakelijk tussendoortje.... Het breekt de spanning ook wel lekker en laat Yours Is No Disgrace en Starship Trooper nog helderder naar voren komen...

Ik vind persoonlijk het geringe aantal stemmen voor Perpetual change opmerkelijk. Misschien wel mijn persoonlijke Yes-favoriet!!

Ah, een van die geringe stemmen is van mij... ik houd van dat terugkerende intro. Verder is de plaat van vrij constante kwaliteit, zeker voor Yesbegrippen.

Ja, dat nummer is natuurlijk ook geniaal, maar hetzelfde geldt voor Yours Is No Disgrace en Starship Trooper...

I've Seen All Good People heb ik denk ik net even te vaak gehoord, maar eigenlijk verdient deze plaat toch wel 4.5 ster. En voor mij wordt het nou wel eens hoog tijd voor meer werk van Yes...

Ja, dat is bij jouw muzikale interesses eigenlijk wel een must... weest echter gewaarschuwd dat de discografie van Yes nogal... uhm... wisselvallig is.

Het eerste echte album waar Yes overtuigd.De groep maakt een enorme stap voorwaarts met lang uitgesponnen werk die nu ook nog steeds interessant zijn om te beluisteren.Wat dat aangaat heeft de groep wel iets tijdloos in zich.Starship Trooper,Yours is no disgrace,Perpetual change en het opgewekte I've seen all good people zijn ware klasiekers in de Yesgeschiedenis.
Ja, de produktie is inderdaad niet echt denderend,zou wel in aanmerking mogen komen voor een remastering.
Deze lijn zette de groep nog wel even door met krakers als Close to the edge en Fragille.Tales of a topographic Ocean en Relayer vind ik iets te veel van het goede.Erg nerveuze muziek.

De Digitally Remastered versie heb ik net voor 2 euro bij de FRS weggehaald...

Leuk album. Starship Trooper is een verdomd sfeervolle track. Wat mij betreft het hoogtepunt op The Yes Album. Integenstelling tot een eerdere reactie die hier te leze was, kan ik wel wat met de directe (lees; droge) productie.

Ik treed je geheel bij, denk er net zo over, héél leuk vroeg album van Yes! Productie vind ik gewoon top, de neiging tot bombast is redelijk in toom gehouden! Fijn plaatje uit een fijne periode ****

Prachtig album van Yes waarmee ze definitief doorbraken. Naast folkinvloeden komen de progrockinvloeden steeds meer naar voren.
Vakkundig gespeeld, het is duidelijk te horen dat het topmuzikanten waren.
"Yours Is No Disgrace" en vooral "Starship Trooper" vind ik prachtig.

Als onbekend bandje stonden ze in het voorprogramma van Iron Butterfly. Die viel erg tegen maar Yes maakte alles goed.
Gezien de reacties hierboven mag je dit album dus wel een klassieker noemen.
Het verveelt nog steeds niet. Integendeel.

Als onbekend bandje stonden ze in het voorprogramma van Iron Butterfly. Die viel erg tegen maar Yes maakte alles goed.
Gezien de reacties hierboven mag je dit album dus wel een klassieker noemen.
Het verveelt nog steeds niet. Integendeel.

Dat was nog eens een vernieuwende sound in die tijd. En die stem van Jon Anderson nooit verder vertoond en geevenaard. Na Yes Album nog wel een tijd doorgegaan met kopen, maar het gekke is dat bij de magie langzaam wegstroomde bij Yes naarmate de tijd vorderde. Maar al met al een band die nieuwe stromen inleidde. En dat zijn er echt niet zo veel, al doen anderen anders vermoeden

Aardige plaat van Yes, alleen I've Seen All Good People vind ik helemaal niks. Brrr.
Yours Is No Disgrace en Starship Trooper lijken mij de hoogtepunten.

Ad, en het album Close to the Edge dan? Dat is toch hèt meesterwerk van Yes?

Naast The Album is Close To The Edge één van de hoogte punten. Als koper van platen heb ik nog gehad: Going For The One, Union, en Relayer, maar die heb ik helaas niet meer . Wel heb ik nog de cd''s gekocht: Keys To The Ascension, The Ladder, 90125, Open Your Eyes, Talk , Ultimate Collection. ( 'k sta er zelf van te kijken dat ik die allemaal nog heb, eigenlijk, toch maar weer eens afspelen) Dus helemaal afgezworen heb ik ze niet.

Prima album natuurlijk, lovende kritieken meer dan terecht.

Ook ik had plaat en later cd. Ik ben toch blij met die laatste vinding, het gekras en de algehele matige kwaliteit van LP's, deed je muzikale oordeel over bepaalde platen bepaald geen goed.

Waarom zou je ze wegdoen Ad, toch meer dan een voortreffelijke collectie van een prima groep? Precies de juiste LP weggedaan.

Yours is no disgrace heeft een tijdje op mijn eerste plaats gestaan, als beste single aller tijden.

Ze waren nog helemaal puur en ook weer sterk veranderd ten opzichte van hun voorganger, Time and a word, die ik overigens ook iedereen kan aanraden.

Ja Ad, de magie stroomde inderdaad langzaam weg. Nieuwe bezettingen, nieuwe muzikale wegen. Het leidde soms tot interessante experimenten. Vaak niet. Maar over één ding kunnen we het eens zijn: vervelen doe je je nog steeds niet, bij Yes!

overschat dat yes (for what its worth, overschat betekend niks)

zoveel muziek uit die tijd die zovele malen beter in elkaar steekt en waar betere muzikanten uit zijn voortgekomen en die minstens zo grensverleggend zijn geweest dan yes

yes en ik, nee, vrienden worden we nooit

Ik weet niet welke frustraties er allemaal onderhuids borrelen bij diverse mensen, maar zodra er lovende woorden worden gesproken over een cd van Yes, komt er een soort van verongelijkte groep mensen op, die er over beginnen dat de band overschat is.

Het gaat niet meer over de cd, goed of slecht, het moet er over gaan dat Yes overschat is.

Nogmaals, de frustraties zitten diep, het zit de betreffende mensen hoog. Misschien dat, onder deskundige leiding van een psycholoog, er een apart forum voor moet worden opgericht: De Gefrustreerden.

Joy, ik zou mij als ik jou was als een van de eersten aanmelden. En gooi het er allemaal uit. Hoe erg het (blijkbaar) is dat iedereen al jaren altijd maar positief schrijft over Yes. Hoe weinig je eigen favoriete groep en artiesten aan bod komen. Hoe negatief daar altijd over is geschreven.

Laat je vooral goed gelden op dat forum en blijf met je frustraties liever weg van de reguliere Yes cd besprekingen. Tenzij je iets zinnigs over de cd hebt te melden en dan iets beters dan " altijd al overschat".

Ik sluit me helemaal bij jouw betoog aan. Ik heb die ergernis ook, dat er mensen zijn hun zgn frustraties kwijtmoeten als zij schijnbaar niets positiefs hebben te melden. En bij dat groepje komen opvallend veel dezelfde personen voor. Alzo, musician, "goed gesproken".

Voor mij is dit de beste Yes. Het energieke Yours is no disgrace, the clap als tussendoortje om dan door te gaan naar het hoogtepunt: Starship trouper.
Ik moet wel zeggen dat ik het andere werk van Yes niet erg kan bekoren, maar ik ben nog steeds van plan het allemaal weer eens opnieuw te gaan beluisteren, want tussen al die albums moeten er toch wel meer dan 1 tussen zitten die voor mij top 10 waardig is.

Dat is ook een prima nummer, maar het staat op Fragile.

Je hebt gelijk, ik bedoel Yours is no Disgrace.....

Kon hem nog aanpassen

Dat is niet alleen het geval bij een cd van Yes.