Pietro schreef:
Wat een geweldige plaat is dit toch. Tel daar de karakteristieke, uit duizenden herkenbare zang van Mike Ness bij op en je hebt een topplaat in handen.
Tja, tot voor kort kende ik S.D alleen van naam.
Geen idee waarom maar ik gooide de band op de 90's pretpunkhoop met bands als NOFX, Pennywise, Lagwagon etc etc.
Een stroming waar ik werkelijk niks mee heb.
Social Distortion zit totaal niet in die hoek, pluspunt.
Ik lees punk met countrymuziek/rockabilly invloeden, dan ben ik gelijk belangstellend.
Helaas valt dat mij allemaal vies tegen, ik hoor weinig tot geen punk en al helemaal geen country of rockabilly of een mix van deze stijlen.
Het album is gevuld met in mijn optiek geinige rocknummers maar geen enkele track blijft hangen.
Het stemgeluid van Mike Ness is ook niet helemaal aan mij besteed.
Hij mist rook en whiskey en is te nasaal en eentonig, jammer want zijn solo plaat vind ik muzikaal echt helemaal geweldig.
Social Distortion geinig bandje maar helaas niet waar ik op hoopte.