Duivelse
deric raven ontbindt z'n duivels. De schoonmoeder heeft het nakijken.
De fascinatie voor dat ene nummer is uiteraard volkomen terecht, toch is dit album zoveel meer.
Al heb ik er jaren over gedaan om deze platgestampte Louisiana-blues ten volle in me op te nemen (plz plz plz, neem die staatverwijzing niet te letterlijk, net zoals je Waits altijd met een korreltje zout mag nemen). Zestien nummers, zeventig minuten, ja, die zooi tikt wel een flink eind aan. Toch is ieder nummer van goudwaarde, het beste bewijs is dat ik als grote fan meer dan 100 luisterbeurten achter de kiezen heb en nog steeds het gevoel heb dat er zoveel geheimen schuilen achter de dichtgetimmerde ramen die dit album herbergt.
Meesterwerk. Neem het van mij aan.
Ja, deze kost moeite.
Ja, op het eerste gehoor klinkt het als 'meer van hetzelfde'.
Maar mits een beetje coöperatie en welwillendheid is dit een album die jou nooit meer loslaat.
Amen to that.
By gosh my darlin', plz keep an eye on them gators.
Geen zorgen. Tommeke waarschuwt ons wel bijtijds.