alt-J (∆) - An Awesome Wave (2012)

Mijn favoriete album allertijden. Parachutes stond altijd bovenaan, maar ben er nu toch echt van overtuigd dat het deze is. An Awesome Wave is een soort magische reis dat van nummer naar nummer overloopt. Alles loopt perfect in elkaar over, het album heeft een unieke sound dat ik nog bij geen enkele band heb kunnen ontdekken. Daarnaast ben ik groot fan van de kunsthistorische verwijzingen. Elk nummer is op Genius al een ervaring op zich en een film als Léon wordt hierdoor alleen maar meer bijzonder.

Ik kan het ook alleen in één keer achter elkaar luisteren op precies de volgorde van het album. Los zijn de nummers prima, maar vooral in de context van de rest van het album valt alles samen. Live valt het daarom ook tegen soms, ook omdat de verborgen geluiden in elk nummer moeilijk nagemaakt kunnen worden. An Awesome Wave benadert de perfectie in de studio en ik benieuwd of ik in de toekomst ooit nog een album tegenkom dat dit gaat toppen..

De volle mep dan maar, dit album hoort bij de vier andere 5 sterren albums in mijn top 10 en had om redenen die ik zelf niet meer weet maar 4,5 *. De top 5 heeft er nu 5

Meesterwerk, punt

Man man man, wat is deze plaat snel gegroeid. Heb het album vorige maand leren kennen toen ik voor een weekje in Utrecht/Amsterdam/Rotterdam vertoefde, en sindsdien is het de ideale plaat om (nu al) nostalgische gevoelens op te wekken. Heerlijk.
Absolute toppers: Tesselate, Breezeblocks en Matilda. Maar ook Intro, Something Good en zelfs de eerste twee Interludes vind ik zeer sterk.

Nog geen bloodflood of Taro als favorieten? IMO de 2 absolute parels van dit album. Deze plaat verdwijnt ook nooit meer uit mijn top 10 denk ik

Nope, voorlopig geen voeling met Bloodflood. Taro vind ik niet slecht, maar wordt nergens echt interessant voor me. Geef mij dus toch maar eerder de eerste 2/3 van het album.

Toen ik destijds Tesselate op de radio hoorde wist ik : dit album moet ik hebben. En ben niet teleurgesteld. Prachtige muziek met uitschieters Tesselate, Bloodflood en Tarot. Maar ook enkele mindere nummers waardoor de teller op 4* blijft steken. Desalniettemin interessant.

Berichten verplaatst naar alt-J (∆) - Relaxer (2017)

Dr. Dre-verwijzing in 'Fitzpleasure', iemand?

Waar hoor je die?

'Dead in the middle of the C-O-double M-O-N' is duidelijk geïnspireerd op 'Nuthin' But a G Thang' waarin Dre 'C-O-M-P-T-O-N' rapt (later nagedaan door o.a. Kendrick Lamar op 'Backseat Freestyle').

Je bedoelt dus eigenlijk Bloodflood en niet Fitzpleasure?

Nerd.

Deze plaat heeft toch wat aan kracht verloren in vergelijking met 2012, toen ie als een bom insloeg.

De hype die toen over deze plaat heerste zal ik allicht nooit begrijpen.

Bijna kippenvel? Kuikenvel, dus?

Een prachtig album met mooie nummers, zang en een uitstekend geluid. Er is veel ruimte voor details er zijn onverwachte wendingen kortom het is en blijft een genot om naar dit album te luisteren.

Briljante plaat. Kan er niet meer van maken.
Nou vooruit dan; voor mij het geluid van de jaren ‘10.

Onlangs in Oor kwam er een mooi artikel voorbij met de beste platen ui te de jaren '10. Deze stond op een mooie 6e plek. Hierdoor maar weer eens opgezet en het blijft voor mij DE plaat van de jaren '10.
Drie platen krijgen van mij de volle mep; In Rainbows van Radiohead, TOTBL van Interpol en deze.

Geen band komt in de buurt van de sound van Alt-J. 1 groot experiment en een zeer gevarieerd album met Breezeblocks en Taro als absolute toppers. Zelfs de interludes zijn sterk.
Live heb ik ze een keer gezien op Lowlands. Niet altijd even zuiver maar de songs bleven gemakkelijk overeind in een volle Alpha.

Taro forever

Zo voel ik het niet aan. Voor mij blijft elk nummer rechtop staan als een flatgebouw. Toen ik deze plaat onlangs nog eens opzetten verwonderde het me hoe 'oud' deze eigenlijk al is. Binnen iets meer dan een jaar mag je deze al 10 jaar oud noemen! En voor mijn part heeft die niets van diepgang, frisheid of originaliteit moeten inboeten.
Nu ben ik waarschijnlijk niet de meest objective luisteraar en klinkt deze plaat voor een 2020 oor zeer 2012. I don't know. Ik weet alleen dat ik verliefd ben geworden met deze plaat in 2012 en alt-j één van de beste optredens heeft gegeven op Rock Werchter 2016 in KluBC. Waw Waw waw!

N.a.v dit topic beluisterde ik dit album.

Alt-J is een volledig nieuwe naam voor mij. Dit album heeft wel wat luisterbeurten nodig gehad voordat ik een beetje door denk te hebben waar ik nu eigenlijk naar luister. Een bonte blend van pop, rock en electronische muziek komt op dit album je kant op. Heeft iets cools, maar ook iets chaotisch. Daarnaast zit er nogal een verschil in hoe prettig de stemmen klinken.

Verassend om dit album zo hoog te zien. Imo is dit maar een krappe voldoende waard. Liedjes gaan niet echt ergens heen en lijken op elkaar. Leuk om heeeeel af en toe op te zetten.
Qua genre en sound zou dit perfect voor mij moeten zijn, niets is minder waar

Volgende platen zijn zeker niet minder! Deze is in vergelijkbaar met de rest overdreven gehyped. Maar het was nieuw, zo gaan dingen.