Deze plaat vandaag voor het eerst beluisterd tijdens de ochtendwandeling. Nou, die ging als een tierelier door What's THIS For...! Dit bouwt duidelijk voort op de debuutplaat, maar gaat nog veel dieper. Alles is percussie op deze plaat. Zoals Jaz Coleman op de debuutplaat zegt: this is music to march to.
Het drumwerk van Paul Ferguson is ijzersterk. Daar waar hij op de eerste plaat nog de hi-hat veel gebruikt, is het hier volledig tribal drumwerk met een focus op bezwerende slopende tomritmes. De openingstrack The Fall of Because heeft drumwerk dat zelfs voelt als een voorloper van het drumwerk op Neurosis'
Through Silver in Blood bijvoorbeeld. Het enige lid dat enigszins melodie brengt is bassist Youth, die ook op de tweede plaat weer echt een is met Paul Ferguson als ritmesectie. Geordie Walker is er vooral voor accentuering met zijn bijtende dissonante slagen en ook Jaz Coleman gaat niet enorm naar de voorgrond, maar drukt absoluut zijn stempel op de sfeer van de plaat. Ook heerlijk hoe af en toe die onheilspellende synths opduiken. Ze zijn subtiel, maar belangrijk.
De manier waarop de ritmesectie hier de hoofdrol neemt met gitaar als accentuering doet me zelfs denken aan de manier waarop de verdeling binnen Tool is. Dat is stijltechnisch natuurlijk een compleet andere band, maar de invloed van Paul Ferguson en Youth is absoluut bij Danny Carey en Justin Chancellor te horen, en het is dan ook niet verbazend dat Killing Joke werd uitgenodigd als support tijdens de Fear Inoculum-tourcyclus. Ook heb ik bij deze plaat nog meer dan op het debuut het gevoel de blauwdruk voor een plaat als
Streetcleaner van Godflesh te horen. Dit is een plaat die ik absoluut nog veel ga draaien, want deze sound ligt me enorm als drummer. Die drumpartijen ga ik zeker ook nog verder uitpluizen, want die klinken zeer interessant.