Nas - Life Is Good (2012)

Inderdaad, bij good kid, m.A.A.d city zit dat afschuwelijke nummer met Mary J. Blige wat ik verafschuw, al vind ik het een beter album. Life is Good, een album wat zo lang weet te boeien verdient mijn 4,5

Iemand gisteren in de 013 geweest? Wat een ongelooflijk vet concert. Veeeeeeel beter dan in De Melkweg last year. Wat jullie?

Ik ben er geweest, en inderdaad zeer tof, heb alleen weinig vergelijkingsmateriaal, dus daar kan ik oordeel over geven. Alleen wat was er met One Mic?

Nas was tof in 013 =) heel zijn illmatic cd kwam na voren! plus ook zeer veel nummers van life is good. Toch mistte ik een bepaalde vibe. toch leuk was het

Zoals het tijdens One Mic ging, zo ging het zowat gedurende het hele concert in De Melkweg. Ik keek er destijds enorm naar uit, dus achteraf dacht ik dat mijn verwachtingspatroon gewoon te hoog was. Niet dus. Hij slikte daar zóveel in. Daarom was het in de 013 puur genieten. En z'n repertoire was om van te watertanden, op I Can en If I Ruled the World na.

So i guess imma just, stay

Stay als me nieuwe top 3 favoriete nummer in plaats van Roses.

echt een heerlijk rustgevend nummer miss een beetje ondergewaardeert.

vet album hoor, mijn favorieten zijn; Loco-motive, Daughters, Reach Out (lekkere vette beat heeft die), Worlds an Addiction (nice gedaan, rappen zonder beat), Back When, The Don (irriteer me helemaal niet aan die achtergrond stemmen, geeft het juist iets zweverigs in positieve zin).
Cherry Wine

Accident Murderers vind ik shit en Summer on Smash is het gedrocht van de plaat.
Past er totaal niet op en is echt een ruk nummer.

Fantastisch album dat de perfecte balans tussen zowel de zomerse als de wat meer duistere sounds gevonden lijkt te hebben.

Aan de ene kant werkt Life is Good prima als achtergrondmuziek voor in de auto of op het balkon, maar aan de andere kant weet Nas met zijn frisse flows en tekstuele vaardigheden gewoon weer mijn complete aandacht aandacht op te eisen.

Muzikaal valt er gelukkig nauwelijks wat te klagen met tracks die, ondanks het zeer nostalgische sfeertje, allemaal erg nieuw en energiek aanvoelen. Een pluim voor o.a. Salaam Remi en No I.D. dus.

Enige missers zijn wat mij betreft Summer on Smash (Waarom zo'n track maken als je er niet eens een video voor schiet?) en Reach Out (Sample + Mary J. Blige hook voelen erg geforceerd aan) maar gelukkig zorgen de bonustracks nog voor een extra kwaliteitsimpuls.

4,5 sterren voor Nasir Jones zijn zoveelste juweeltje.

Favoriete tracks:

- Trust
- You Wouldn't Understand
- Loco-Motive

Morgen avond ga ik nas voor het eerst zien in de melkweg, en ik heb er echt enorm zin in

ik ga ook!
voor de tweede keer, eerste keer was tijdens het hoogtepunt van die Nas/Jay beef, die hele zaal ging plat tijdens Ether, echt niet normaal

ben benieuwd hoe het nu, tien jaar later, is

veel zin in in ieder geval!

Ik zou hem ook nog wel een tweede keer willen zien optreden, was in Maart dit jaar in de 013, ongelooflijk vet was dat.

Nas nu vier keer gezien, erg vet is hij live, alleen wel jammer dat zijn longinhoud wat tegenvalt en daardoor vaak halve zinnen rapt of gewoon lines er uit laat.

Dat viel me ook op bij Nas. Ik zag een paar maanden geleden trouwens een interview van Nas waarin hij zelf ook opmerkte dat het voor hem (in het begin van zijn carrière in ieder geval) lastiger was om live op te treden dan voor de meeste andere rappers uit die tijd. Volgens hem kwam het doordat hij altijd zijn lines volpropte, terwijl de meeste andere rappers hun lines wat meer lucht gaven.

Ik moet zeggen dat hij daarin een punt had. Kijk bijvoorbeeld het verschil tussen meerappen met de luchtige rhymes van Nuthin' but a G Thang en de compacte lines op N.Y. State of Mind. Daarnaast is Nas natuurlijk gewoon een buddha head

was desondanks weer vreselijk hard!
maar vooral bij One Mic merkte je inderdaad weer dat hij het niet bij kan houden, bij dat nummer slikt hij echt bijna de helft in, komt niet echt goed uit de verf
voor de rest echt heel tof

als je dat repertoire hoort realiseer je je ook weer hoeveel dope muziek Nas wel niet heeft gemaakt, ongelooflijk, classic na classic

tof ook dat hij Purple deed en Live at the BBQ

Ook geweest, 3e keer nu, en ik denk de beste show die ik van hem heb gezien tot nu toe.. de longinhoud is inderdaad een klein probleem, desondanks merkte je dat ie er duidelijk zin in had en er veel energie instak. Daarnaast blijft het natuurlijk een verschrikkelijke held ivm z'n repertoire.

Wat dit album betreft, blijft nog altijd zeer goed. Ik zette deze een paar dagen geleden nogmaals op na het veelvuldig luisteren van de nieuwe Jay-Z, en Nas is nog zo ongelooflijk veel scherper. Beste rapper ooit wat mij betreft,

helemaal mee eens en Life is Good klinkt inderdaad nog steeds heel fresh, beste album van de laatste paar jaar van Nas denk ik (hoewel ik Hiphop is Dead ook erg tof vond)

en hij straalde gisteren inderdaad helemaal, je ziet dat hij happy is met waar ie is nu; Life is Good

Ik vond "Nigger" ook best een goed album, het is bijna "alternatiever" te noemen maar zit nog veel kwaliteit op. Nas nooit live gezien, jaloers op D-Clutch daaaamn 3x live gezien?
Ik houd me vast aan dat ik Run DMC nog live gezien heb

Wat was dat een heerlijke show!
Vooral de nummers Hiphop is dead en Live at the bbq klonken erg goed, gelukkig was het ook niet zo stervens druk als bij Kendrick Lamar.

Life is Good is erg sterk, maar het mooie vind ik dat elk album van Nas weer zijn eigen stijl en charmes heeft, van Untitled en Hip Hop Is Dead geniet ik net zoveel als van dit album.


Nas is zowat elk jaar wel minimaal een keer te vinden in Nederland, dus je zult vast nog genoeg kansen krijgen .

Ik woon niet in Nederland, maar in Indonesie
Nas is hier nooit geweest helaas

Nas toont hier geen saaie rapper te zijn , (wat hij afgelopen jaren erg was) , en zet meer energy op zijn album.

Ik vind het geen slechte album , maar het blijft niet de beste van 2012.

Ik vond Untitled wel erg tegenvallen, die beats trok ik gewoon erg slecht
Die op Hiphop Is Dead en Life is Good passen veeeel beter bij Nas

Staat nog steeds vaak op dit album en klinkt nog steeds erg goed, maar Nasty..... wat een track is dat nog steeds zeg.

Toen dit album uitkwam in de zomer van 2012 heb ik dit non-stop gedraaid, daarna wat minder en toen rondom de periode van het fantastische concert wat ik mocht bijwonen van Nas in maart '13 in Tilburg stond deze weer op repeat. Mijn geest was zo vol en verzadigd met de muziek van Nas dat ik alles even van m'n pc had gegooid omdat ik dacht dat ik het anders ''kapot'' ging draaien. Nu, ruim een jaar later, laat ik de albums van deze man toch weer eens door de speakers knallen, zo ook deze, en wat blijven de meeste nummers hierop toch onwijs lekker!

Gisteren bedacht ik me: als het tenenkrommende Summer on Smash was weggelaten, was dit voor mij na Illmatic hét NaS album aller tijden. Het is gewoon heerlijk hoe hij tekeer gaat op tracks over o.a. persoonlijke verhalen en nostalgie naar het verleden. Dit is eindelijk weer de NaS die ik als luisteraar wil horen, hulde!

No Introduction en The Don vind ik de twee absolute hoogtepunten op dit dope album. Keihard zijn ze.

De verse van Rick Ross op Accident Murderers is ook erg sterk, ik zou zeggen zijn beste verse ooit maar die eer gaat nog altijd nipt naar 'Devil In A New Dress' van Kanye. Maar Accident Murderers is sowieso ook gewoon een erg vet & hard nummer.

Ook mooi zijn de nummers die gaan over zijn familie, 'Daughters' en vooral 'Bye Baby'. Erg fijn om deze kant van Nas te ontdekken.

Een persoonlijke favoriet is tenslotte ook nog 'You Wouldn't Understand', dat refreintje vind ik zooo lief en aanstekelijk. Fijn nummer ja

In het verlengde van dit album: check dit alsjeblieft.

Geen fijn interview.

Exclusive: Kelis Opens Up On Violent Relationship & Custody Battle with Nas - YouTube

Dat is dan wel héél erg in het verlengde van het album. De muziek staat hier los van.

Ben ik het niet mee eens, aangezien Nas op deze plaat meermaals uitweidt over zijn huwelijk met Kelis en hun kindje Knight.

In m'n herinnering ging dit album alleen maar over z'n gebroken huwelijk en dochter en zo, maar dat valt toch alles mee. Aantal heel fijne tracks, Stay vind ik prachtig.

Ik zag twee sterren staan bij deze plaat én dit bericht van ruim tien jaar geleden . Even opnieuw geluisterd dus en ik snap zowel mijn karige sterren als mijn enthousiaste eerste reactie. Er staat namelijk veel moois op deze plaat maar ook een aantal gedrochten. Ook zit er een sausje sentimentaliteit overheen die me tegenstaat. Zo trek ik de lyrics van Daughters maar matig (zeg ik als vader van een dochter ). Maar erger zijn een aantal refreintjes met Bye Baby en You Wouldn't Understand als ergste voorbeelden. Daartegenover staan gelukkig ook wat bangers. Het zijn vooral de hardere nummers waar Nas lekker op gaat. Accident Murderers en The Don worden begrijpelijkerwijs en terecht veel genoemd maar ook Summer on Smash kan me zeer bekoren. Ik ben sowieso wel een sucker voor Swizz Beats (denk ook aan Jay-Z's On to the Next One ). Een wisselvallig album dus, maar een kleine voldoende toch wel waard, dus er gaat een sterretje bij.