menu

Queensrÿche - Promised Land (1994)

mijn stem
3,82 (161)
161 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Metal
Label: EMI

  1. 9:28 A.M. (1:44)
  2. I Am I (3:57)
  3. Damaged (3:58)
  4. Out of Mind (4:36)
  5. Bridge (3:30)
  6. Promised Land (7:58)
  7. Disconnected (4:45)
  8. Lady Jane (4:15)
  9. My Global Mind (4:21)
  10. One More Time (4:19)
  11. Someone Else? (4:44)
  12. Real World [From the Soundtrack of the Movie Last Action Hero] * (4:23)
  13. Someone Else? [Full Band Version] * (7:13)
  14. Damaged [Live at the Astoria Theatre, London, UK on October 20, 1994] * (4:00)
  15. Real World [Live at the Astoria Theatre, London, UK on October 20, 1994) * (3:45)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 48:07 (1:07:28)
zoeken in:
mpaasman
Mooi en donker album van Queensryche. Ik heb het album al 16 jaar in mijn CD-kast staan maar weinig gedraaid. Gisteren heb ik hem maar eens afgestoft en opgezet. Ik heb de plaat opnieuw ontdekt. Wat een juweel van een plaat! Misschien wel de meest miskende CD van Queensryche (in ieder geval door mij persoonlijk).

avatar van The_CrY
4,5
Prachtplaat van Queensrÿche, en tevens de laatste in de 'oude stijl'. Hierna werd het alternatieve rock en grunge en dat soort dingetjes. Geweldig hoe hier nog prima progrock wordt geproduceerd, hetzij minder metal dan tevoren, maar toch.

avatar van ricardo
4,0
Dit is voor mij de meest stylistische plaat van Queensryche ooit. Echt een verfijnd album. Met metal heeft het niet veel meer te maken, nee het heeft gewoon een stuk meer te bieden.

avatar van ricardo
4,0
Wat een schitterend nummer is Someone Else toch eigenlijk. De stem van Tate gaat op dat nummer bij mij echt door merg en been, prachtig gezongen en van begin tot eind 1 kippevel moment.

avatar van The_CrY
4,5
ricardo schreef:
Wat een schitterend nummer is Someone Else toch eigenlijk. De stem van Tate gaat op dat nummer bij mij echt door merg en been, prachtig gezongen en van begin tot eind 1 kippevel moment.


Dat had ik absoluut niet beter kunnen formuleren. Het beschrijft exact mijn gevoel over dat nummer.

avatar van vielip
2,5
Ik heb het jaren geprobeerd maar dit album raakt me niet. Op een paar nummers na (I am I, Bridge en Lady Jane) vind ik het allemaal zoveel minder in vergelijking met de albums die ze hiervoor uitgebracht hebben. Het doet me weinig tot niks. Uiteindelijk heb ik de cd maar verkocht.

avatar van glenn53
5,0
Schande!!! Hoe durf je???

avatar van vielip
2,5
Eeeh gewoon, op Marktplaats zetten
Duurde trouwens nog lang genoeg eer zich een koper aandiende...

avatar van glenn53
5,0
Ja die denken dat je een grap maakt......

avatar van vielip
2,5
Ach ja, als je er 2€ voor vraagt dan ligt dat wel voor de hand inderdaad...

avatar van ricardo
4,0
Waaaaat deze zeldzaam mooie stylistische plaat op marktplaats aanbieden voor maar 2 euro

Zonde om hem weg te doen, want er staan echt prachtige nummers op, met een Tate op zijn best waar hij soms de longen uit zijn lijf zingt.

Someone Else en Lady Jane zijn toch zeker nummers om dit album never en nooit weg te gaan doen en tot en met het bejaardenhuis aantoe in huis te gaan houden.

avatar van ricardo
4,0
vielip schreef:
Op een paar nummers na (I am I, Bridge en Lady Jane)
Vind je het niet jammer dat je die 3 nummers niet meer kunt beluisteren dan vielip?

avatar van ozwald
5,0
eeuwig zonde inderdaad. Meest sfeervolle plaat van ze.

Promised Land, One more time en Someone else behoren zomaar tot QR's beste werk.

avatar van The_CrY
4,5
Niet te vergeten: Damaged en Out of Mind. Mocht er een dag des oordeels aankomen, vielip, dan zul jij hier op afgerekend worden!

avatar van vielip
2,5
Tsja, zoals ik al aangaf heb ik het tig keer geprobeerd met dit album maar het werd en wordt niks ben ik bang. Tate zingt inderdaad de longen uit z'n lijf maar de (meeste) nummers raken me gewoon totaal niet.
@The_CrY: dan ga ik zeker met lof door de poort gok ik?

avatar van Sir Spamalot
4,0
Rare groep eigenlijk, Queensrÿche. Je kunt nooit zeggen typisch Queensrÿche of atypisch Queensrÿche. Daarvoor zijn ze gewoon te onvoorspelbaar, met pijn in het hart zeg ik dat dit hun laatste "goeie" is, weinig metal zoals in de begindagen maar dat stoort niet. Het is de song die telt, niets meer en zeker niets minder. Het blijft een album die bij mij zwaar op de maag terechtkomt, twee maal per jaar vliegt deze nog eens de cd-speler in, niet meer maar het blijft klasse. Gruwelijk donker en o zo goed. Disconnected blijft een smet, maar daartegenover staan een paar ongelooflijke krakers. Prachtalbum en kunst, voor wat ik er van weet. Wil ook eens letten op de messcherpe teksten!

avatar van The_CrY
4,5
Sir Spamalot schreef:
met pijn in het hart zeg ik dat dit hun laatste "goeie" is,


Toch jammer, en al helemaal aangezien het helemaal geen slechte platen zijn wat hierna komt.

nee, maar ik wil van queensryche niet, helemaal geen slechte platen, ik wil alleen kneitergoeie, en gelukkig heeft men die uitgebracht , van debuut tot deze

avatar van The_CrY
4,5
Nou niet gaan vitten op formulering he Hear In The Now Frontier en Tribe zijn zeker knettergoeie platen. Q2K en American Soldier zijn resp. goede en zeer goede. Jammer dat er zo weinigen zijn die platen na Promised Land appreciëren.

avatar van Edwynn
4,5
Nieuwe wegen inslaan is prima, zeker als je Queensrÿche heet. Maar graag wel met wat bevlogenheid. Het lukte Queensrÿche tot met 1994 om elke plaat niet alleen anders maar ook verrassend en sterk voor de dag te komen. Daarna ging het wat zwalken. Zo vind ik Hear In The Now Frontier maar ongeïnspireerd. Chris DeGarmo wist daar duidelijk niet zo goed waar hij heen wilde. Q2K vind ik een stuk standvastiger en beter. Tribe vind ik zelfs bevlogen. Mindcrime II en American Soldier vind ik aardig maar niet meer dan dat. Wat al die nieuwere Queensrÿche platen in mijn optiek niet zijn en wat Promised Land in overvloed is, is dat ze verrassend, spannend en avontuurlijk zijn.

Promised Land zet je op het puntje van je stoel. Ook na meerdere luisterbeurten. De sombere doch typische Queensrÿche sfeer is ook zeer geslaagd. Dat gevoel heb ik hierna nooit meer met een Queensrÿcheplaat gehad.

avatar van glenn53
5,0
Helemaal mee eens.

avatar van The_CrY
4,5
Ik denk dat het niet aan de bevlogenheid ligt, want die ervaar ik wél bij een album als HITNF. De verandering van stijl is denk ik gewoon te groot en ik vermoed ook dat de nieuwere stijl totaal niet de smaak is van vele QR-fans. Daar komt natuurlijk nog bij dat men van QR verwacht dat ze een bepaald soort muziek maken, en als ze dat niet doen dan is dat al een teleurstelling op zich.

De band had altijd al een aparte sound en als ze dan opeens van stijl veranderen, maar wel dat aparte behouden is het logisch dat ze meer mensen afstoten dan aantrekken. Jammer, maar niet meer dan logisch.

Maar juist in de jaren ná Empire bevind ik me meer op het puntje van mijn stoel bij het beluisteren van hun platen dan daarvoor. Wellicht gewoon te wijten aan persoonlijke smaak, zullen we dan maar zeggen.

avatar van Sir Spamalot
4,0
Ongetwijfeld zal deze discussie door de heren moderators verplaatst worden naar de discussie bij de groep zelf maar bij mij ligt het zo: tot en met Promised Land ervaar ik albums zonder enig skipmoment, nadien heb ik wel nummers die mij niet interesseren. De kwaliteit was inderdaad zo hoog, na een tijd krijg je gewoon een decompressie. En ik weet maar al te goed hoeveel hun "stijl" kan veranderen. Geen enkel album lijkt op elkaar, dat is geen verwijt naar andere groepen maar een simpele vaststelling. Natuurlijk zoals altijd mijn strikt persoonlijke mening, hé!

avatar van Kronos
4,5
Ik heb American Soldier zelfs weer verkocht, te pijnlijk om te horen hoe een stem die ooit zo krachtig was nu adem te kort komt. Ook Tribe heb ik van de hand gedaan. Queensrÿche heeft met de zes eerste albums de lat voor zichzelf zo hoog gelegd dat minder voor mij gewoon niet goed genoeg is.

avatar van Edwynn
4,5
The_CrY schreef:
Ik denk dat het niet aan de bevlogenheid ligt, want die ervaar ik wél bij een album als HITNF. De verandering van stijl is denk ik gewoon te groot en ik vermoed ook dat de nieuwere stijl totaal niet de smaak is van vele QR-fans.


It's all in the eye of the beholder natuurlijk.
Verder wil voor mijzelf even rechtzetten dat ik mijzelf niet zie als een vastgeroeste metalfan die vindt dat alles maar zoals vroeger moet zijn. Daarvoor is mijn horizon te breed.

@Kronos
De teloorgang van Tate geeft aan dat zijn stem ook altijd een zeer belangrijke factor is geweest binnen de Queensrÿche sound.

Stijn_Slayer
Enigszins opvallend dat dit album de hoogste hitnotering heeft behaald van alle Queensrÿche albums, aangezien het tevens hun meest experimentele plaat (tot dan toe?) is. Het zal natuurlijk samenhangen met het krediet dat de band had opgebouwd met Empire, maar toch.

Helemaal geen verkeerde plaat, ik heb deze zelfs te lang links laten liggen. Ik vind eigenlijk geen enkel minder nummer, en doordat de plaat uit ballads, experimentatie en harde riffs bestaat is het ook een behoorlijk gevarieerd album. Na Operation Mindcrime misschien wel hun beste cd.

Tate's saxofoonspel voegt trouwens bijzonder veel toe.

avatar van Sir Spamalot
4,0
Meen je dat, Stijn? Ik dacht eerder dat deze plaat een domper op hun verkoopsvreugde was na het overdonderend succes van Empire. Ik zoek nog altijd achter de perfecte Spamalot-definitie van deze plaat maar deze blijft een uitdaging, uit hun serie prachtplaten een juweeltje.

Stijn_Slayer
Voor zover ik nu kan achterhalen haalde deze platinum, terwijl Empire 4x platinum haalde (geen idee wat er in de tussentijd is gebeurd). De hitnotering was echter hoger dan die van Empire.

avatar van Sir Spamalot
4,0
En toch durf ik er soms niet aan beginnen, met Bourgondische gezwindheid leg ik de ene plaat na de andere op, zelfs jazz de laatste tijd, maar deze is een harde noot om te kraken, daarom niet minder maar één van de twaalf werken van Hercules. Uit 1994 alweer maar als non-betting man zeg ik dat deze tijdloos wordt, is en zal blijven. Dat titelnummer is angstaanjagend.

nooit echt beluisterd deze, maar onmiskenbaar het geluid waar ik al vaker van heb genoten

nu en dan schiet ik een rage for order gevoel in, geen id waarom

blijft natuurlijk in de kern ene reetegoeie band

ik vinnut geluid wel matig op deze plaat, kraakhelder, zoal je mag verwachten bij dit bandje, maar tis net alsof men ergens ver weg op een heuvel staat te spelen, galm

titelnummer kan me overigens gestolen worden, mede door de 'galm' - er is teveel naar achtergrond gemixed - die er in de plaat zit verzand een mooi stuk muziek in irritante herrie

Gast
geplaatst: vandaag om 14:35 uur

geplaatst: vandaag om 14:35 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.