Sigur Rós - Takk... (2005)

Muziek koop je ook niet als belegging - hoogstens als balsem voor a troubled mind

Takk sagði Jonsi!

Alle nummers zijn mooi op dit album (behalve Sé Lest, die vind ik wat langdradig), maar mijn absolute favoriet is toch wel Mílanó. Heb ik medestanders?

Moet, denk ik, 'Takk...' nog wat meer beluisteren om er een favoriet nummer uit te halen. Wel kan ik alvast zeggen dat Mílanó echt subliem is met die belletjes, dat dromerig kerstsfeertje, ...
Maar dat is bij de rest van het album ook, dus dit wordt moeilijk

Ook ik ben he-le-maal verzot op Milanó, en verkeer weer helemaal in de Sigur Rós sferen de afgelopen dagen. Hoewel ik normaal toch het meeste naar funk, soul en hiphop luister, blijf ik de muziek van deze heren altijd waanzinnig mooi vinden!

Mílanó was ook een van mijn favorieten in het begin en ik vind het nu nog even mooi als toen. Op dit moment is Saeglopur mijn favoriet. Het nummer heeft een enorme amplitude: van het hele kleine pianogetokkel en xylofoongedruppel naar de scheurende gitaren en de ijselijke vocalen om vervolgens te eindigen in een apotheose van rust.

Glósóli moet ik ook noemen. Ik zat laatst met mijn zoontje op de bank. Allebei op een eigen iPad. Hij zat met oortjes in te Fortniten en ik zat de clip van Glósóli te kijken. Toen die was afgelopen, vroeg hij: "Pap, zit je te huilen?" Ik: "Nee hoor....toch?" "Nou," zegt hij, "je ogen zijn nat." Was ik me niet van bewust. Wonderschoon die clip en iets in die kinderlijke vrijheid die we zien, weet me inderdaad keer op keer te raken. Op een of andere manier. Ik kan het nog niet helemaal duiden. Hoeft ook niet. Maar een van de zeldzame gevallen dat ik een nummer dankzij de clip nóg mooier ben gaan vinden.

En Johnny Marr, geef Sé Lest nog wat tijd. Ik hoop dat jij straks net zo geniet als ik van dat nummer met zijn welhaast mythische sfeer en subtiele opbouw naar een wending met een onverwachte ontmoeting met blazers.

Sé Lest is juist één van mijn favorieten van Takk! Maar dat komt (mede) door de fantastische live-ervaringen in 2008, toen Sigur Rós nog tourde met een voltallige blazers- en strijkerssectie...

Begin nu net met deze. Vond de digipack bij Walk Inn platenzaak Zutphen. Hmm, zit geen boekje bij... Bijzondere muziek. Passend voor deze dagen.

Ik beluisterde dit album n.a.v. dit topic.

Losse nummers van Sigur Ros zijn mij weleens ten gehore gekomen, maar een volledig album nog niet. Bij het beluisteren van de muziek van Sigur Ros beland ik een beetje in een tweespalt. Aan de ene kant begrijp ik goed dat dit mooi gevonden wordt met z’n sferische muziek en melancholische tonen. Aan de andere kant doet het mij zo enorm weinig en vind ik het zelfs soms een beetje saai worden. Ik mis er vaak een soort van kern in. Maar het zit wel hoorbaar goed in elkaar dus. Maar of het me pakt? Maar…, maar….

Helemaal begrijpelijk, maar in hoeverre kun je dan wel blij/extatisch worden van knikkerhard Hoppipola op een zonovergoten dag als vandaag..??
Ik snap helemaal dat je bij een -pak-m-beet- Milano echt compleet afhaakt....

Ach, niets is veranderlijker dan een mens, zeker als je af en toe - zoals nu - het (denk)raam open zet. Gaf dit ooit aan mijn zwager, voor zijn verjaardag en twee weken later bedankte hij me voor "het kattengejank". Twee jaar later tracteerde hij zijn lief op een verblijf in Frankrijk - Rock sur Seine - waar Sigur Ros zo'n beetje de hoofdact was. Aanhouder wint, zullen we maar zeggen.

Wat blijven Hoppipola en saeglopur toch parels van nummers.
Nu we richting de winter gaan wordt het ook alleen maar mooier, deze muziek.

17 jaar later, bekijkt top 10: ✅

Se Lest was het absoluut hoogtepunt van de set in Amsterdam gisteren.

Dat mag ik graag niet geloven.

Dat was het zelfs objectief te horen aan de publieksreactie...Naast ook Staralfur en obviously "hit" Hoppipolla.

https://youtu.be/DmEwvCHLAPA

Ga snel kijken. Kunst van het zuiverste water.

Qua arrangement en instrumentatie is Sé Lest net super gevarieerd. Maar jou bekoort het niet..Smaken.

Nope, dit blijft geen Takk...-faffie van me. Instrumentaal werkelijk waar prachtig, maar zijn beknepen stemmetje hier...daar stoor ik me op de één of andere bizarre manier ongelofelijk hard aan. Hondsirritant. En ja dat is vreemd want uiteraard heb ik als groot fan normaal gezien geen probleem met de beste man z'n stem, enkel bij dit nummer... Xylofoontje though

Wat is Andvari toch een beeldschoon nummer. Hier bijna onderaan bij de favoriete tracks, dat zegt genoeg over dit album.