Warme plaat. Emmylou voegt zeker veel toe, maar hoe kan het ook anders met mijn favoriete zangeres. 'Return of the Grievous Angel' is zo fantastisch gezongen door deze twee hemelse stemmen (vooral de laatste twee regels
), onmiskenbaar één van de hoogtepunten van dit album. 'Love Hurts' en 'Hearts on Fire' zijn beide langzame liefdesnummers en ik vind ze dan ook wel wat van elkaar weg hebben. Allebei hebben ze echter hun charme en ik kan nooit bepalen welke van de twee ik het beste vind. Eerst was dat echt 'Hearts on Fire' maar 'Love Hurts' is ongelofelijk gaan groeien en een oneindig aantal keren beter dan die bekende versie.
Verrassend genoeg is het nummer zonder Emmylou, 'Brass Buttons', misschien nog wel mijn favoriet op deze plaat. Vooral vanwege de tekst. De lijn ''The sun comes up without her, it just doesn't know she's gone'' is een van mijn favoriete lijnen die ik gehoord heb. Ongelofelijk sterk geschreven nummer, en nog wel door Gram hemzelf.
'Cash on the Barrelhead' ken ik verder ook in de versie van Dolly Parton die ik toch net iets beter vind. 'Las Vegas' staat ook op de 'Elite Hotel' plaat van Emmylou haarzelf en het blijft een fijn nummer. Het album sluit ook nog eens sterk af met 'In My Hour of Darkness' met de opvallende bijdrage van Linda Ronstadt. Ik had het nummer waarschijnlijk nog beter gevonden als ze nog even een couplet had meegepakt ipv enkel background vocalen.
Al met al sterk album van Gram. G.P. haalt het hier niet bij wat mij betreft, en ik kan niet zeggen of dat enkel komt door de toevoeging van Emmylou op deze plaat.