The Cult - Love (1985)

het vervolg....zelden zo'n koude douche meegemaakt. Sonic Temple vindt ik een prima plaat waarin dan de amerikaanse markt waarop men zich richt wel erg in de muziek doorklinkt maar dat vindt ik nergens storend, maar het blijft ver weg van het niveau dat men hier aantikt. Een meesterwerk, een term die eigenlijk nooit gebruikt voor een rockalbum, maar wat hier niet misstaat.

Nou sorry maar ik zet Sonic temple op hetzeflde niveau als deze. Misschien nog wel een tikkie beter zelfs!

maar dat is toch prima

Gelukkig maar

Zo, ik ga deze plaat ook maar eens even ophemelen.
Terecht natuurlijk, want het is een geweldig album.
Heb hem lang als LP gehad (een Griekse persing en die zijn niet zo geweldig) en ergens begin jaren 90 op CD gekocht, waar er plotseling 2 extra nummers op bleken te staan (Little Face en Judith), die ook al nauwelijks onder deden voor de rest.

Een uitstekend mengsel van postpunk en hardrock, dit album, waarbij het ene nummer nog beter is dan het andere.
She Sells Sanctuary is een rock-klassieker van het zuiverste water en kan ik nog steeds iedere dag opnieuw graag horen.
Ook Nirvana, Rain en Revolution zijn geweldige supermelodieuze rocknummers die blijven hangen en die ik keer op keer kan horen.
Van de rustigere, wat mystieke nummers vind ik Brother Wolf and Sister Moon nog steeds erg onder de huid kruipen en hetzelfde geldt voor Black Angel.
Aparte vermelding voor Phoenix en Love met geweldig gitaarwerk.
Duffy is een geweldige gitarist en er wordt lekker strak gedrumd ook.
Album knalt ook nog steeds heerlijk fris de speakers uit.

Gisteren n.a.v. de berichten hier weer eens gedraaid en de conclusie blijft: Alweer een van de hoogtepunten van de eerste helft van de jaren 80 en er waren er al zoveel toen .
En Pinkpop '92 was top!

En zo is het maar net!

1986 was topper Ik stond front-line toen

is er overigens iemand die een antwoord heeft op het mysterie van de symbolen op de hoes van de plaat. Deze zijn gekoppeld aan de songs maar staan niet synchroon afgedrukt op de hoes maar er zijn ook persingen waarop dit wel het geval is. Op de afbeelding staan de symbolen ook onjuist afgedrukt. Kant A van de lp staat voor wat betreft de corresponderende symbolen op de onderste rij en andersom voor kant b. Het zou leuk zijn als iemand een verklaring hiervoor heeft behalve dat het niet goed gegaan is.

is er iemand die meer over mijn vorige post kan vertellen?

Ik niet: misschien zijn het soort Keltische symbolen o.i.d. ? Heb je daar op of iets anders al gegoogled?

Over het album: goed, lekker gitaarwerk en sterke songs. Ik ben alleen niet zo gecharmeerd van de zanger, hoewel ik het destijds mooier vond dan dat ik er nu naar luister. Misschien toch wat teveel verweven met de 80's ?

Dat is nou net de kracht!

Is het niet een verschil tussen LP en cd? Hierboven staat de eerstgedrukte LP hoes. Op de cd versie zijn de symbolen omgedraaid en corresponderen ze met de albumvolgorde. Ik denk dat het verschil toch niet zo mysterieus is en dat de eerste druk een fout bevat die op de cd weer gecorrigeerd is.
Dan kan het natuurlijk altijd nog dat ze in landen als Israel en Thailand er toch weer een zootje van maken.

De symbolen zelf: lijken mij gewoon diverse oude religieuze symbolen die in de verte wat met de song te maken hebben. Rain is het duidelijst. Met zijn regendruppeltjes.

Voor mij juist niet

een van de fijnste albums ooit

een bereplaat. Misschien wel hun beste album met een vet openingsnummer!
Heb mijn waardering een halve punt verhoogd

Wat een heerlijke plaat zeg!

Eigenlijk kende ik alleen sanctuary, maar toen ik deze op vinyl tegenkwam was dat een mooi moment om 'm eens te proberen. Gelukkig maar, want ik heb wat gemist al die jaren!

Volume op 10 en genieten!!!!!!!!!!

Ben alweer helemaal verliefd op het titelnummer. De gitaren zijn echt geweldig. Heeft Billy nooit meer kunnen evenaren.

En dat is gelukt.

100% juist. Nadien nog wel aardige albums gemaakt, maar dit album stijgt ver boven de rest uit. Een groot feest als je dit beluistert

Op CD heb ik deze al, maar hopelijk snel weer op vinyl in bezit. De beste plaat van THE Cult.

Ik vind deze erg mooi..mooi geluid en geen slechte nummers op..echt een geheel..ken verder alleen Dreamtime die ik mooi vind en een verzamelaar..erg goede band..draai ze nog steeds wel..

Ik heb het gevoel dat al die zomer festival bandjes van tegenwoordig altijd een soort van dit album spelen. Alsof de tijd stil heeft gestaan.
(maar dan zonder fatsoenlijke gitaarsolo)

Deze pas weer in mijn Top 10 geplaatst, geweldig album, al had ik vroeger helemaal niks met She Sells Sanctuary, begreep niet waarom deze in de Top 100 Aller Tijden van Veronica stond.

P.S. Revolution en Rain vind ik nog steeds beter.

Wow, dat ligt toch wel dicht tegen heiligschennis aan.
Sanctuary is met kop en schouders het beste nummer dat The Cult ooit heeft gemaakt, vind ik.

Exact Aazhyd

Maar nee joh. Bij lange na niet....83rd Dream daarentegen of een Horse Nation.

Nee, ben het er wel mee eens dat She sells sanctuary tot het allerbeste hoort dat The Cult ooit heeft opgenomen. Met kop en schouders is wellicht wat overdreven maar één van hun beste nummers is het absoluut wat mij betreft.

Donders fijn rock album. Natuurlijk She sells aanvragen, maar ook Rain. Kneiter van een nummer

Nu pas echt de moeite genomen om eens goed te luisteren, stevig sympathiek geluid nog. Na al die jaren.

Beste plaat uit the eighties.