Zo heel geniepig dringt ook dit album van deze uitstekende Poolse formatie de hersenpan binnen en dat terwijl ik vroeger de meeste progressieve rock niet eens mooi vond. Echter... deze band heeft iets. Mariusz Duda misschien? Wie zal het zeggen.
Bovendien steekt de muziek op alle albums - metal of progrock, whatever - goed in elkaar. De melodieën zijn veelal prachtig. Ook op dit album!
Het orgeltje doet inderdaad af en toe aan de "zeventiger jaren fröbelrock" denken. Sommige progressieve rock bandjes hadden in die periode de eigenschap ellenlange nummers vol te priegelen met zulke orgeltjes, maar op dit album stoort het geluid ervan amper. Het zou daarom zomaar kunnen dat ik
New Generation Slave,
Celebrity Touch (de rustige momenten blijven mooi, dat dan weer wel) en ook wel een beetje
Escalator Shrine vooralsnog de 'minste' nummers op deze plaat vind. Het zijn voor mij in elk geval de 'minder mooie melodieën'. Maar dan nog blijven het aardige nummers en de rest is gewoon super!
Kortom... hoewel
Second Life Syndrome en het debuut tot op heden de beste albums voor mij blijven, kan ik met deze Riverside, al heeft het wel wat langer geduurd, nu toch ook weer wat beter uit de voeten!