menu

The Strokes - Comedown Machine (2013)

mijn stem
3,33 (224)
224 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: RCA

  1. Tap Out (3:42)
  2. All the Time (3:01)
  3. One Way Trigger (4:02)
  4. Welcome to Japan (3:50)
  5. 80's Comedown Machine (4:58)
  6. 50/50 (2:43)
  7. Slow Animals (4:20)
  8. Partners in Crime (3:21)
  9. Chances (3:36)
  10. Happy Ending (2:52)
  11. Call It Fate, Call It Karma (3:24)
  12. Fast Animals * (3:44)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 39:49 (43:33)
zoeken in:
avatar van hallo!
4,0
Dat mensen All The Time een goed nummer vinden, snap ik echt niet. Dat is echt Strokes by the numbers. Ik vind het verreweg het minste nummer.

4,5
Als je benieuwd bent naar een album/band op musicmeter, luister je meestal toch eens naar het nummer met de meeste stemmen.

Jammer dus dat 50/50 het meest favoriete nummer op dit album is, terwijl ik het echt de minste vind en vooral de minst representatieve voor dit album (samen met All The Time). Mensen die dat nummer hebben gekozen moeten duidelijk niets heben van The Strokes hun nieuwe sound en blijven hopen dat ze ooit een Is This It 2 maken. Met 50/50 aan kop zullen helaas meer mensen teleurgesteld zijn hier, en zullen nog minder mensen dit album en hun nieuwe ingeslagen weg ontdekken. Comedown Machine verdient veel meer aandacht en ik blijf erbij dat dit hun beste is sinds Room on Fire.

The Strokes lijken helaas voor altijd gevloekt omdat alles wat ze nog maken steeds onvermijdelijk tegenover hun debuut van 13 jaar geleden wordt gezet. Begrijpelijk wel als je weet wat een impact die plaat had. Als Comedown Machine van een nieuwe onbekende band was, was deze wel anders onthaald geweest, met ongetwijfeld een hogere rating.

avatar van steven
4,0
hallo! schreef:
Dat mensen All The Time een goed nummer vinden, snap ik echt niet. Dat is echt Strokes by the numbers. Ik vind het verreweg het minste nummer.


Ik ben gek op the strokes by numbers , ik vind "all the time" eigenlijk een instant strokes classic , zoiets als taken for a fool op het vorige album. Ik vind de eerste 4 nummers van dit album allemaal klasse, lekkere mix van nieuwe elementen , lekker uptempo , lekkere puntige gitaarsolootjes, lekker catchy. Als ze dat het hele album vol hadden gehouden was dit een instant classic. Daarna kakt het eigenlijk wel redelijk in met her en der een aardige opleving. Klinkt mij in de oren als de beste strokes sinds het debuut, hangt bij mij tussen de 3,5 en de 4.

avatar van iHateDolphins
3,0
Ik vind dit plaatje wel makkelijk te verteren. Ze maken veel meer gebruik van poppy melodietjes en makkelijke rifjes. Dat betekend niet dat dit geen leuke plaat is, integendeel. Het is een leuke plaat voor tussendoor met catchy nummertjes. 50/50 is overigens hoe ik ze het liefst hoor en dat is ook gelijk een nummer dat op is this it of Room on fire had kunnen staan.

Ik zal dit plaatje de aankomende maanden nog wel vaker gaan luisteren, maar het zal ook weer niet zo zijn dat ik over 5 jaar nog naar deze plaat ga grijpen of iemand er op iemand ga attenderen dat ze deze plaat geluisteren moeten kennen zoals dat bij This is It wel het geval is.

Jammer dat ze die lijn nooit doorgetrokken hebben, want dan had deze band naar mijn mening kunnen uitgroeien naar de status die een radiohead bijvoorbeeld wel heeft.

Kortom: leuk plaatje, maar zeker niet baanbrekend.

avatar van Pinsnider
3,0
Het lijkt wel een plaat van Phoenix, maar dan met minder briljante melodieën... Inderdaad makkelijk te verteren en op zich ook niets mis met de weg waar ze op in zijn geslagen, maar dan vind ik het geboden materiaal bij andere bands met een vergelijkbaar geluid vele malen beter!!

avatar van Bert Wasbeer
2,0
Ik ben blij dat anderen hier nog wel gelukkig van worden. Doorgaans, ben ik niet tegen vernieuwingsdrang, ik gun elke band zijn ontwikkelingsroute maar voor mij hebben the strokes
een paar verkeerde afslagen onderweg genomen. Ik vind een groot deel van de tracks compositorisch zwak, tergend ingezongen (op het randje van vals) en het gezwelg in eighties-sound en horror-keyboards maakt het geheel ook niet draaglijker. Al met al net zo teleurstellend als de voorganger.

avatar van rolandobabel
3,0
En overal lees je dat hij zoveel "frisser" is dan Angles? Nou, een nummer als Machu Pichu, taken for a fool of gratification kan ik hier niet vinden. De nummers zijn B-kantjes vergeleken met Angles, wat weer B-kantjes waren van room on fire.....

Eerste luisterbeurt een prima plaat, niet meer en niet minder. Wel beter dan hun vorige. Nog even een aantal keren beluisteren.

avatar van stoepkrijt
3,5
Welcome to Japan, vanaf 1 minuut 18: dit is zóóó Arctic Monkeys! Zowel de eerste als de tweede gitaar doet ongelofelijk aan de heren uit Sheffield denken. Het heerlijkste stukje muziek in dit verder toch al heerlijke nummer.

Ook One Way Trigger, Happy Ending en Tap Out zijn erg verslavende liedjes.

avatar van IllumSphere
3,0
Ik vind het nu al een prima plaat die zeker beter is dan Angles en een geduchte concurrent van First Impressions of Earth. Een evolutie van de band is het zeker niet, maar dat moeten en kunnen ze ook niet meer (dankzij hun debuut, niet door een eventueel gebrek in muzikale ideeën).

avatar van stoepkrijt
3,5
Ik lees net in Veronica Magazine een recensie van The Strokes' laatste album: RCA. Verwarrend hoor, zo'n albumhoes waar met koeienletters de naam van het platenlabel op staat

avatar van Pinsnider
3,0
Meeeeeeen je niet.....

avatar van tsjong
4,0

avatar van AOVV
3,0
Alweer een lauwe plaat van The Strokes, de vinnigheid en directheid van het debuut zal wellicht nooit meer geëvenaard worden. Om helemaal eerlijk te zijn: ik zou al bijzonder opgetogen zijn, mochten ze ooit nog maar in de buurt komen. En daarin schuilt dan ook het goede nieuws wat betref deze nieuwe plaat (waardoor deze een halfje meer krijgt dan de twee voorgangers); hier staan enkele songs op die me inderdaad doen denken aan de debuutplaat. Zij het eerder schimmen van die songs, dan echt gelijkwaardige nummers. Het beste voorbeeld hiervan is '80's Comedown Machine', maar ook de single 'All the Time' staat me wel aan.

Ik vind het veelvulig gebruik van Casablancas' falsetstem wel betreurenswaardig. Zijn wat rauwere keelgeluid is nog altijd eerste keus bij de muziek van The Strokes.

3 sterren

avatar van IllumSphere
3,0
Wat AOVV zei is precies mijn mening betreffende deze plaat. Dit is alweer een lauwe plaat die weliswaar beter klinkt dan zijn voorganger, maar geen potten breekt. De herinnering (of de schim) van het debuut is hier wel sterk(er) aanwezig, maar deze plaat herbergt niet het niveau van het debuut. The Strokes gaat net zoals Bloc Party de geschiedenis in van bands die nooit hun (sterke) debuut kunnen en zullen overtreffen.

avatar van Linius
stoepkrijt schreef:
Ik lees net in Veronica Magazine een recensie van The Strokes' laatste album: RCA. Verwarrend hoor, zo'n albumhoes waar met koeienletters de naam van het platenlabel op staat


Ik had ook even een facepalm momentje toen ik dat las. Die persoon heeft zich wel heel slecht ingelezen (en geluisterd)

avatar van captain scarlet
4,0
Mensen blijven maar zeiken dat ze hun debuutplaat nooit zullen overtreffen. Hou toch op.
Natuurlijk zullen ze die nooit overtreffen, dat was namelijk 'n meesterwerk .
The Strokes hebben zich overigens wel degelijk ontwikkeld en durven ook te experimenteren met 'n andere sound, zonder hun identiteit te verliezen, wat ze ook hier weer laten zien.
Wat mij betreft pakt dat prima uit. Denk dat dit m'n favoriete zomerplaat gaat worden.

avatar van stoepkrijt
3,5
Ik ben het met mijn voorganger eens. Hun debuutalbum zullen ze niet meer overtreffen, maar dat willen ze volgens mij zelf ook helemaal niet. The Strokes is een band die duidelijk op zoek is naar een nieuw geluid (ik geef toe, dat gaat met horten en stoten) en die het experiment niet schuwt. Dat kan ik alleen maar toejuichen.
Persoonlijk ligt deze nieuwe stijl, waarin een belangrijke rol is weggelegd voor elektronica, mij beter dus mij zul je niet horen klagen. Dat zouden anderen ook niet meer moeten doen, want The Strokes is nu gewoon een compleet andere band dan dat ze twaalf jaar geleden waren. Ik kan ze gelukkig vrij makkelijk los van elkaar zien en beoordelen.

avatar van rolandobabel
3,0
haha, het Metropolis ziet dit album als beste album van het jaar tot nog toe...

avatar van Cor
3,0
Cor
Nou, ik vind het niet tegenvallen, zeker niet na het lezen van veel commentaren hier en een paar recensies van de critici. Niemand hoeft mij er van te overtuigen dat dit in de buurt komt van 'Is This It?', maar de heren klinken zowaar weer eens geinspireerd. Ik vind de liedjes vooral catchy. Niet altijd memorabel, maar het pakt toch wel. Hier en daar zelfs weer onderkoeld cool, ondankt het hele andere geluid dan in de tijd dat ze echt cool waren.
Ik had me op een tegenvaller ingesteld, maar dit is de weg omhoog na het miserabele 'Angles'.

avatar van paddy pipedown
4,5
stoepkrijt schreef:
Welcome to Japan, vanaf 1 minuut 18: dit is zóóó Arctic Monkeys! Zowel de eerste als de tweede gitaar doet ongelofelijk aan de heren uit Sheffield denken. Het heerlijkste stukje muziek in dit verder toch al heerlijke nummer.

Ook One Way Trigger, Happy Ending en Tap Out zijn erg verslavende liedjes.

Welcome to Japan is vooral erg The Virgins hoor.

avatar van The Cat woman
4,0
Zwaar onderschat deze Strokes. Vette paat, kort en powerfull.
Hun beste sinds this is it. Zonder twijfel.

avatar van Snowblood
3,5
2 absolute toppers: 80's Comedown Machine en Partners In Crime.

Telamon
Half puntje erbij.

Dat One way Trigger zit als een oorwurm in mn hoofd. Heerlijk nummer!

avatar van west
3,5
Half puntje erbij.

Eigenlijk klinkt die (80's) Comedown Machine steeds lekkerder.

avatar van west
3,5
The Strokes kiezen weer eigenzinnig een andere richting. Dit keer wordt de 80's synthesizer gebruikt en krijgen we een soort van new wave rockpop voorgeschoteld. Rockpop, want regelmatig komt de gitaar wel degelijk en vaak erg lekker om de hoek kijken.
Ik moest er aan wennen, ook omdat je wat anders verwacht. Maar inmiddels wordt ik steeds vrolijker van dit lekkere plaatje. De composities zijn bepaald niet slecht en het zit soms behoorlijk ingenieus in elkaar. Eigenlijk hebben the Strokes 40 jaar later een prima 80's album gemaakt. Ook heerlijk voor in de zomer.

Telamon
Heerlijke plaat, groeit steeds meer. Neem Slow Animals bijvoorbeeld:

avatar van Snowblood
3,5
Snowblood schreef:
2 absolute toppers: 50/50 en Partners In Crime.

avatar van Screenager
3,0
De tweede ronde van de Strokes-KO is begonnen! Allen daarheen!

avatar van coldwarkids
Waarom zouden bands hun beste album willen overtreffen? ik snap dat niet. Niemand zit op dezelfde trucje te wachten als wat ze op hun beste album deden. Trouwens iedereen heeft z'n eigen meesterwerkje. Het blijft een mening Ik vind FIOE het beste. Dat is meer een meesterwerkje dan 't eerste.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:37 uur

geplaatst: vandaag om 16:37 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.