KISS - Love Gun (1977)

Deze discussie onstond nav de opmerking bij dit album (1977) dat Kiss ten tijde van dit album enkel populair in de VS was , dat is gewoon onjuist zie Destroyer (Kiss album) - Wikipedia - en.m.wikipedia.org dit gaat over 1976.

Het ligt er maar aan wat je populair noemt. Een echt grote band was Kiss niet binnen Europa in 1976. Zeker niet als je dat vergelijkt met Noord Amerika en Japan. De eerste tour in Europa speelde Kiss in middelgrote concert hallen. De aanzet was er misschien.
In Noord Amerika begon het verval min of meer al tijdens de Dynasty tour. De hardcore fans vonden geen zak aan Dynasty.

Kiss was anno 1976-1977 in de VS erg populair maar in Europa had deze band nog maar een kleine aanhang. Met Dynasty werd Kiss ook in Europa gigantisch populair en begonnen hun vorige albums ook goed te verkopen.
Dat gigantische succes zette zich niet door in de jaren '80, de verkoopcijfers van Unmasked (en de daaropvolgende albums) lagen ver onder die van Dynasty.

Elke keer wordt bij Kiss de vermeende kutheid van de muziek onderbouwd met de tanende populaiteit. 'Dit en dit was een rukplaat, kijk maar want hij werd minder verkocht'. Te grappig weer.

Niet dat het wat uitmaakt, maar Kiss speelde in de jaren 80 in dezelfde hallen waar Iron Maiden enzo optraden.

Al stonden ze in het café van Ome Ko, het verandert niets aan de muziek.

Love Gun kent een aantal uitschieters op het bekende repertoire van eenvoudige feelgood rock n roll songs. I Stole Your Love en het titelnummer natuurlijk. Maar ook Plaster Caster en Shock Me vind ik erg geinig. Gelukkig weer zonder de Broadway-tierlantijnen van het Destroyer.

Voor jou mss feelgood, voor mij gruwelijke rukmuziek, om in jouw terminologie te spreken.

Ik weet dat sommige hardloop of yogamuziek gebruiken , maar ik heb nog geen associatie bij jouw quote kunnen ontdekken

De love gun komt tevoorschijn als Love Gun zijn rondjes gaat draaien..

Er werd aanvankelijk gesteld dat KISS 'toen' enkel in de VS populair was, terwijl de band het in hun beginperiode al erg goed deed in Japan, Australië en Canada.
Hun eerste tour in Europa (1976) was meteen een succes met goede platenverkoop als gevolg in het VK, Duitsland, Noorwegen, Zweden en Zwitserland. Hun eerste livealbum, Alive!, haalde in Noorwegen, Zweden en het VK zelfs een hogere positie dan in Japan.
En natuurlijk ligt het er aan wat je populair noemt. Het succes van Dynasty werd in Nederland nooit meer geëvenaard maar Unmasked deed het Europees niet minder goed. In drie landen binnen de top 5 (op nummer 1 in Noorwegen). Nadien bleef KISS zo populair dat ze tot en met 1992 albums binnen de top 25 kregen. Lick It Up stond nog in zes Europese landen binnen de top 10.

Een voldoende, want de band heeft hier bij vlagen een aantal songs die me bevallen. Opener I Stole Your Love is lekker, Shock Me heeft ondanks de matige zang/teksten een weergaloze gitaarsolo en Love Gun is een lied waarvan ik de populariteit echt compleet begrijp. Almost Human rockt

Niet te vroeg juichen, want er is nog steeds een fikse hoeveelheid cringe. Christine Sixteen? Ga weg Simmons en kom nooit meer terug. Love Gun opvolgen met het enorm zwakke Hooligan is ook een flinke zonde. Tomorrow And Tonight is een standaard saai Kiss-lied, Plaster Caster idem. Heeft toch genoeg pluspunten dat ik er een kleine voldoende aan kan geven. Goed vind ik het nog steeds niet.

Tussenstand:
1. Kiss
2. Love Gun
3. Hotter Than Hell
4. Destroyer
5. Rock And Roll Over
6. Dressed To Kill

In de Humo van deze week staat een special genaamd Humo's Slechte Seks Parade waarin de domste, meest vergezochte of meest surrealistische seksmetaforen uit de moderne popgeschiedenis in een top 25 worden gegoten. Het nummer Love Gun van Kiss werd op een 17e plaats gezet (door onder andere Cédric Maes van The Sore Losers) en het zorgde er meteen voor dat ik wel zin had om deze plaat nog eens op te snorren. Ooit eens gekocht nadat het concert in Graspop in 2008 me zo goed was mee gevallen en wat me opvalt na een luisterbeurt of 6 a 7: er zijn best wel een aantal nummers die nogal expliciet/fout ogen. Van Plaster Caster (over een groupie genaamd Cynthia Plaster Caster die onder andere een gipsafdruk van de penis van Jimi Hendrix maakte) tot Christine Sixteen (waarin oudere mannen op wel erg jonge vrouwen vallen). Verder wel een aanstekelijk album trouwens dat met onder andere titeltrack Love Gun (zelfs wetende dat het over Paul Stanley zijn lul gaat belet me niet om vrolijk mee te zingen) en I Stole Your Love. Dat is gewoon een fijne opener die bovendien misschien wel één van mijn favoriete Kiss-momentjes bevat: er wordt gewoon halverwege letterlijk een gitaarsolo aangekondigd! Ik kan altijd wel lachen om zo'n droge humor. Toch is er ook veel inwisselbare meuk te vinden met onder andere het belachelijke Hooligan en Almost Human klinkt toch ook niet al te goed. Wel mooi artwork trouwens, dat moet je die mannen van Kiss ook wel aangeven: hun imago en alles errond is altijd wel goed verzorgd geweest.

Persoonlijk vind ik dit 1 van de beste albums van KISS. Het begint lekker met I stole Your love. Met nog 2 uitschieters voor mij met shock me en love gun. Het album rockt lekker weg en kakt niet in. Ook 1 van de weinige albums van KISS die ik helemaal volledig afluistert. Daar had ik met andere albums nog wel is last van door en paar nummers te skippen. Zelfs voor mij het enige tegenvallende nummer then she kissed me laat ik gewoon aan staan. Maar vind ik wel het min puntje van de plaat. Dus en 4.5

Plaster caster Cynthia Albritton is niet meer (74).
Cynthia Plaster Caster - Wikipedia -