menu

Fleetwood Mac - Rumours (1977)

mijn stem
4,24 (1693)
1693 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: Warner Bros.

  1. Second Hand News (2:43)
  2. Dreams (4:14)
  3. Never Going Back Again (2:02)
  4. Don't Stop (3:11)
  5. Go Your Own Way (3:38)
  6. Songbird (3:20)
  7. Silver Springs * (4:48)
  8. The Chain (4:28)
  9. You Make Loving Fun (3:31)
  10. I Don't Want to Know (3:11)
  11. Oh Daddy (3:54)
  12. Gold Dust Woman (4:51)
  13. Second Hand News * (2:48)
  14. Dreams * (4:22)
  15. Brushes (Never Going Back Again) * (2:51)
  16. Don't Stop * (3:33)
  17. Go Your Own Way * (3:06)
  18. Songbird * (3:12)
  19. Silver Springs * (6:08)
  20. You Make Loving Fun * (4:57)
  21. Gold Dust Woman # 1 * (5:03)
  22. Oh Daddy * (3:59)
  23. Think About It * (2:56)
  24. Never Going Back Again [Demo Version] * (1:57)
  25. Planets of the Universe [Demo Version] * (3:18)
  26. Butter Cookie [Keep Me There) (Demo Version] * (2:12)
  27. Gold Dust Woman [Demo Version] * (5:01)
  28. Doesn't Anything Last [Demo Version] * (1:11)
  29. Mic the Screecher [Jam Session] * (1:00)
  30. For Duster [Jam Session] * (4:27)
toon 19 bonustracks
totale tijdsduur: 39:03 (1:45:52)
zoeken in:
Rudi1984
Je bent kennelijk nooit te oud om erachter te komen dat Don’t Stop geen nummer van Nina Nesbitt is.

avatar van RuudC
2,5
Tijd voor de populairste plaat van Fleetwood Mac. Ik kende het wel al een beetje, maar ik heb het vooral links laten liggen. Wat FM hier laat horen, is simpelweg mijn ding niet. Ik vind het helemaal best wanneer complete volksstammen hier de meest geniale dingen in horen, maar voor mij geldt dat laatste niet. Ik hoor weinig meer dan een handvol simpele popsongs die erg catchy zijn, wat zoetsappige ballads en een paar nummers die nogal overbodig zijn. Tot die laatste categorie reken ik Second Hand News en I Don't Want To Know. Net als de vorige plaat vind ik het grotendeels saai en onmemorabel. Voor een band waarvan de helft in scheiding ligt, had er best meer venijn mogen zijn. Nicks en Buckingham beginnen me nu al wat tegen te staan. Nog zes platen te gaan..



Tussenstand:
1. Future Games
2. Bare Trees
3. Then Play On
4. Peter Green's Fleetwood Mac
5. Mr. Wonderful
6. Kiln House
7. Fleetwood Mac
8. Rumours
9. Penguin
10. Heroes Are Hard To Find

avatar van goldendream
Ik waardeer enorm de aanpak van RuudC om van een band/artiest gewoon alle albums chronologisch onder de loep te nemen. Het is een groot, maar deugddoend werk. Eindelijk nog eens een medestander die de albums na Green en voor Buckingham/Nicks apprecieert.
Maar (en wat een grote maar) de eerste drie albums met inbreng van het Amerikaanse duo behoren mijns inziens tot het beste wat FM ooit voortbracht. Ze worden hier neergesabeld.
Gelukkig wel dat meningen verschillen en mogen verschillen.

avatar van lennert
4,5
Ja, hier verschillen Ruud en ik toch behoorlijk van mening, want ik heb Rumours al jaren in mijn kast staan en luister er ook nog steeds met plezier naar. Het enige dat het album weerhoudt van een hogere score, is het feit dat I Don't Want To Know een behoorlijk matige track is en dat het mooie Songbird eigenlijk best belabberde lyrics heeft. Dat laatste komt overigens vaak terug in de McVie songs, maar hier valt het belabberde rijmschema toch weer extra op. Verder geen enkel probleem te bekennen, helemaal het magistrale The Chain is een van mijn favoriete Fleetwood Mac tracks ooit. Don't Stop blijft een lekkere AOR-klassieker, Go Your Own Way heeft een heerlijk schreeuwende Buckingham en Gold Dust Woman heeft een heerlijke country/folk-vibe. Het album is perfect gemixt en iedere afzonderlijke muzikant geeft een subtiele topperformance. Ik begrijp helemaal waarom dit album zo populair is.

Tussenstand:
1. Rumours
2. Bare Trees
3. Then Play On
4. Future Games
5. Fleetwood Mac
6. Penguin
7. Heroes Are Hard To Find
8. Kiln House
9. Mystery To Me
10. Peter Green's Fleetwood Mac
11. Mr. Wonderful

avatar van Stickman10
4,5
Eerder vond ik dit album een van de meest perfecte platen, bij nader inzien had ik de plaat wel perfect gevonden als ie zo geweest was:

1: Second Hand News
2: Dreams
3: Never Going Back Again
4: Don't Stop
5: Silver springs (ik weet dat ie er destijds niet op had gepast!)
6: Go Your Own Way
7: Songbird
8: The Chain
9: You Make Loving Fun
10: Planets of the universe (Oh Daddy vind ik echt geen mooi nummer, dit had er voor mijn gevoel beter op gepast)
11: Gold Dust Woman (aan het einde een ijzingwekkende creatie van mevrouw Nicks, nog nooit zoiets gaafs in de geschiedenis van de popmuziek gehoord!!!)

Btw, I Don't Want to Know vind ik ook niet echt wat, het is mij een raadsel waarom ze dat nummer ipv het prachtige planets of the universe hebben gebruikt:(

Moest dit gewoon ff kwijt...!

avatar van Pietro
4,5
Dat oplopende spanningen tussen bandleden kunnen leiden tot een hoogtepunt, bewijst Fleetwood Mac met Rumours. Hoewel Fleetwood Mac ooit begon als bluesband, is de stijl met de komst van het Amerikaanse duo Stevie Nicks en Lindsay Buckingham veranderd in een wat meer commerciele richting. Dat komt op Rumours het beste tot uiting.

Het songmateriaal is van een dusdanig hoog niveau dat het album het predikaat van klassieker meer dan terecht heeft ontvangen. Des te knapper is het dat de omstanigheden niet ideaal waren. Het huwelijks van John en Christine McVie liep op de klippen en ook de relatie tussen Nicks en Buckingham verliep verre van soepel. Misschien heeft het juist wel gezorgd voor de dynamiek en inspiratie die Rumours zo sterk maakt.

Hits als Go Your Own Way, You Make Loving Fun en Dreams klinken erg eigentijds, terwijl minder bekende songs als Second Hand News en I Don’t Want to Know daar weinig voor onder doen. Mijn persoonlijke favoriet is echter het sprankelende Never Going Back Again.

Het is geen album dat mijn top 10 zal halen, maar absoluut overtuigend genoeg is om te blijven boeien: 4*.

avatar van TomPSV
4,5
De muziek van Fleetwod Mac sprak me altijd al aan, maar desondanks had ik nog nooit een volledig album beluisterd. In aanloop naar Pinkpop 2019 wil ik me toch wat meer in hun muziek te gaan verdiepen.

Het album Rumours kent het ene na het andere hoogtepunt. Eigenlijk zit er geen slecht nummer bij, al kon I Don't Want to Know mij niet heel erg boeien. Ik vond het dan ook erg lastig om slechts drie favoriete nummers te kiezen. Uiteindelijk ben ik gegaan voor The Chain, Go Your Own Way en Songbird. Vooral de laatste keuze was erg lastig, want Dreams en You Make Loving Fun maakten ook zeker aanspraak op die positie. Maar Songbird vind ik zo'n mooi, ontroerend en rustig nummer over de liefde met daarbij heerlijk pianospel, die verdient echt een plekje.

5,0
Deels met je eens. Jammer dat er (te) veel nummers versingeld zijn. Die werden 'dood' gedraaid op de radio.

avatar van TomPSV
4,5
Neal Peart schreef:
Deels met je eens. Jammer dat er (te) veel nummers versingeld zijn. Die werden 'dood' gedraaid op de radio.


Dat wel ja. Vooral Don't Stop, wat gewoon een goed nummer is, zou ik niet zo snel meer opzetten. Die heb ik wel echt te vaak gehoord. De rest kan ik gelukkig nog heel goed aanhoren.

avatar van Rumours77
5,0
Veruit het beste album wat er ooit is gemaakt. Met de geweldige klassiekers als Go Your Own Way en Don't Stop. Maar ook het rustige Dreams en niet te vergeten Songbird. Het album is één bonk emotie en dat is niet verwonderlijk omdat 2 koppels in scheiding lagen tijdens de opname van dit album. Het uitschreeuwen van Lindsey Buckingham "Go Your Own Way" richting Stevie Nicks bezorgt mij nog steeds kippenvel. Jaren geleden live in de Galgenwaard gezien. Jammer dat Lindsey Buckingham er nu niet meer bij is.

avatar van gaucho
5,0
TomPSV schreef:
Dat wel ja. Vooral Don't Stop, wat gewoon een goed nummer is, zou ik niet zo snel meer opzetten. Die heb ik wel echt te vaak gehoord. De rest kan ik gelukkig nog heel goed aanhoren.

Ja, bij Don't stop heb ik daar ook last van. Die skip ik tegenwoordig, al is er met het nummer zelf niks mis. Maar Go your own way, dat ik net zo vaak gehoord heb, mag ik nog altijd graag voorbij horen komen.

Uiteindelijk zijn er 'maar' vier officiële singles van dit album gekomen, maar ook nummers als Second hand news, The chain en Gold dust woman hebben in de loop der jaren een soort single-status gekregen, in de zin van dat ze best vaak op de radio en bij andere gelegenheden gedraaid worden.

Ik vermoed dat ik (delen van) dit album echt minstens tweehonderd keer heb beluisterd, maar hij verveelt me nog steeds niet. Sterker nog, naarmate je in de loop der jaren steeds meer te weten komt over de achtergronden waartegen dit album is gemaakt, ga je er steeds meer in ontdekken. Een knappe prestatie voor een plaat die in de loop der jaren massa's mensen aan zich heeft weten te binden.

avatar van TEQUILA SUNRISE
5,0
Iconisch album, voor mij een van de hoogtepunten in de muziekgeschiedenis.
Dit was natuurlijk de ideale line up van de band.
Door het vertrek van Buckingham is het mijn Fleetwood Mac niet meer, terwijl ik een groot liefhebber ben van zijn vervanger zanger/ songsmid Neil Finn.

avatar van Folo
5,0
Februari 1977. Ik moest nog 14 jaar worden en was, zoals zoveel pubers om mij heen, zoekende naar mijn muzikale identiteit. In het gezin waarin ik opgroeide was ik nummer vijf van totaal zes kinderen. Keurig verdeeld over drie jongens en drie meisjes. Daarom kwam alle soorten muziek wel een beetje voorbij, van Abba tot Zappa (en alles wat daar tussen zit). Mijn oudste broer had in die tijd een voor mij indrukwekkende LP-collectie en een heuse platenspeler (toen nog pick-up genoemd) op zijn zolderkamer. Als hij niet thuis was, sloop ik stiekem naar zijn kamer om daar, met een koptelefoon op, door zijn muziek te struinen. Zo ontdekte ik de Beatles, Stones, PInk Floyd en vele vele anderen grootheden. En zo ook Rumours van Fleetwood Mac. Niet wetende dat deze band al jaren bestond en oorspronkelijk bluesmuziek produceerde in een andere bezetting. Al na één luisterbeurt maakte het album diepe indruk op me. De variatie van de verschillende muziekstijlen, maar zeker ook de prachtige harmoniën van de drie vocalisten, zoals in het prachtige Dreams en in het prijsnummer The Chain. Het fantastische gitaarwerk van Lindsey Buckingham in Never Going Back Again en Go Your Own Way. Christine Mcvie die, met haar subtiele manier van spelen op piano en keyboards en niet in de laatste plaats met haar warme vocale, me wisten te ontroeren. Zoals op het schitterende Songbird en Oh Daddy. Mick Fleetwood en vooral John Mcvie blijven dan wel op de achtergrond, maar leveren het stevige muzikale fundament op dit album. Legendarisch is de bass-solo van John in misschien wel het beste nummer op deze plaat, The Chain. Ik mag wel zeggen dat deze plaat mij behoorlijk heeft beïnvloed in mijn muzikale ontwikkeling. Ik beluister hem nog regelmatig en het is opvallend hoe goed de nummers overeind blijven en de tand des tijd prima hebben doorstaan. Werkelijk geen zwak moment kan ik ontdekken op deze plaat. Vanaf het energieke en cynische Second Hand News tot en met het mystieke en spookachtig mooie Gold Dust Woman is het optimaal genieten. Vanaf dit moment zou ik de band blijven volgen. Opvolger Tusk is me misschien nog iets meer dierbaar door de eigenzinnigheid en het tegendraadse van genie Lindsey Buckingham. Maar Rumours is een icoon, mijn eerste kennismaking met deze band die daarmee een voor mij onuitwisbare indruk heeft gemaakt. De volle 5 sterren dus.

avatar van west
5,0
Zelf ontdekte ik de LP Rumours zo'n 3 jaar later, begin jaren '80, via eerst de single Go Your Own Way die ik in een Gold-heruitgave kocht. En vervolgens via de platenbieb de LP zelf (die ik op een TDK cassette bandje zette). De singles kende ik natuurlijk al van de radio en die vond ik allemaal geweldig. Maar wat bleek: de hele LP was van dat niveau. Nou vooruit, I Don't Want To Know was maar een gewoon nummer. Naast de geweldige songkwaliteit en de intensiteit die de muziek soms had, ook door de achtergrond waarin het geschreven en gemaakt is, was ik onder de indruk van de muzikanten. Allereerst Stevie Nicks met haar betoverende stem en Lindsey Buckingham, die fantastische gitarist. Maar zingen kon hij ook, net als Christine McVie. Ik waardeerde haar nummers net wat minder, inmiddels is het verschil met de rest kleiner geworden. Ook weet ik nu hoe belangrijk de backbone van de band is: Mick Fleetwood op drums en John McVie op bas. Rumours was en is een legendarische plaat voor mij.

avatar van ricardo
4,5
1 van de beste en meest tijdloze popalbums uit de muziekgeschiedenis van alles wat ik toe nu toe ontdekt heb vind ik. Met de meeste singles van ABBA heb ik eigenlijk hetzelfde, ook dat klinkt nog steeds net of het gister gemaakt kon zijn. Op deze staan ook echt alleen maar goede nummers. Als je niet beter zou weten zou je denken dat het om een best off zou gaan. Niet mijn favoriete muziek, maar zeker leuk om zo af en toe eens op te zetten.

avatar van hrmnbstr
3,5
ricardo schreef:
Met de meeste singles van ABBA heb ik eigenlijk hetzelfde, ook dat klinkt nog steeds net of het gister gemaakt kon zijn.
Nou nou, in de muziek van ABBA klinkt toch wel duidelijk haar leeftijd door, vind ik hoor. Niet dat dat per se iets slechts hoeft te zijn, maar die singles schreeuwen toch wel jaren zeventig.

avatar van vielip
4,5
Dat doen de singles die van Rumours komen niet?

avatar van hrmnbstr
3,5
vielip schreef:
Dat doen de singles die van Rumours komen niet?
Ook zeker wel hoor. Dit album is ook wel hoorbaar een product van de jaren zeventig.
Maar ik denk dat ABBA nog duidelijker klinkt als typische jaren zeventig muziek. Popmuziek evolueert nu eenmaal snel (sneller dan het genre dat Fleetwood Mac beoefent), dus die muziek is gewoon heel tijdsgebonden, waardoor het al gauw haar leeftijd begint te vertonen.
En nogmaals: ik zeg niet dat dat per se iets slechts is. Maar om nou te zeggen dat ABBA klinkt alsof het gisteren gemaakt kon zijn, dat denk ik niet.

avatar van west
5,0
hrmnbstr schreef:
(quote)
Ook zeker wel hoor. Dit album is ook wel hoorbaar een product van de jaren zeventig.
En nogmaals: ik zeg niet dat dat per se iets slechts is. Maar om nou te zeggen dat ABBA klinkt alsof het gisteren gemaakt kon zijn, dat denk ik niet.

Ik kan mij wel vinden in wat ricardo zegt, de singles van dit Rumours en veel van de ABBA singles zijn tijdloze popsingles. Alleen de eerste ABBA singles, halverwege jaren '70, hebben naar mijn idee de wat gedateerde sleet waar jij het over hebt.

avatar van vielip
4,5
Ja dat is mijn beleving dus ook.

avatar van hrmnbstr
3,5
west schreef:
Ik kan mij wel vinden in wat ricardo zegt, de singles van dit Rumours en veel van de ABBA singles zijn tijdloze popsingles. Alleen de eerste ABBA singles, halverwege jaren '70, hebben naar mijn idee de wat gedateerde sleet waar jij het over hebt.
Misschien klink ik negatiever dan ik het bedoel. Ik heb het niet per se over sleetsheid of gedateerdheid. Wat ik alleen wilde zeggen, is dat je toch wel duidelijk hoort dat ABBA typische popmuziek uit de jaren '70 is. Dat de muziek voor veel mensen toch een tijdloze kwaliteit heeft, mag duidelijk zijn uit de populariteit die de muziek nog altijd geniet. Maar dat laat toch onverlet dat de muziek niet tijdloos klinkt. Net zoals je gewoon duidelijk kunt horen dat de muziek van The Beatles uit de jaren '60 komt. De kwaliteit kan tijdloos zijn, maar je hoeft niet te ontkennen dat je gewoon duidelijk de leeftijd hoort, toch?

avatar van west
5,0
hrmnbstr schreef:
(quote)
Maar dat laat toch onverlet dat de muziek niet tijdloos klinkt. Net zoals je gewoon duidelijk kunt horen dat de muziek van The Beatles uit de jaren '60 komt. De kwaliteit kan tijdloos zijn, maar je hoeft niet te ontkennen dat je gewoon duidelijk de leeftijd hoort, toch?

Je hoort meestal wel uit welke tijd bepaalde muziek komt. Maar soms wat meer, bijvoorbeeld bij Don't Stop & Waterloo en soms wat minder, zoals bij The Chain & Eagle.

avatar van luigifort
In ieder geval is dit album niet tijdloos...zoveel is duidelijk.

Thekillers87327
Zoutloze muziek is wat ik zou zeggen als ik alleen het negatieve van dit album naar boven haal.
Goed geschreven songs, catchy en orginele nummers is wat ik zou zeggen als ik alleen het positieve naar boven haal.

Ik kom ergens in het midden uit. Snap dat ie goed beoordeeld is maar boven de 4 sterren?
Dreams, dont stop en go your own way zijn duidelijk de beste nummers op het album voor mij.

Conclusie: Een goed geproduceerd album met een paar catchy nummers en een paar voldoende ballads, alleen is het allemaal een beetje pit en zoutloos.

Wrathchild1
De helft zit wel pit in , maar het is maar net wat iemand onder ‘ pit’ verstaat. Uiteindelijk maakt hoe het je smaakt (zout) de waardering uit en/of wat je erin hoort. ( voor mij althans)

Ik luister hier liever naar dan naar dat andere grote/iconische Westcoast album uit die tijd.

avatar van E-Clect-Eddy
5,0
Had deze op een cassette getapet toen het ooit op de radio integraal werd uitgezonden, en daarna grijs gedraaid.

Als ik nu de remastered versies op Spotify hoor met dat 'crispy' geluid dan mis ik dat 'warme' geluid van dat cassetteband.

Alhoewel ik sinds die tijd ook de nodige stereo-onderdelen heb vervangen waaronder andere speakers en de versterker. Dus is ook een beetje appels en peren vergelijken.

avatar van jorro
4,0
Dit album heb ik vroeger zo vaak gedraaid dat ik het een paar jaar geleden eigenlijk een beetje zat was. Vandaar die drie sterren, Nu kom ik het tegen in de Oor jaarlijst 1977 op plaats 13, Dus toch weer een keer gedraaid en,,,,de wedergeboorte van Rumours is een feit, Die drie sterren worden er 4!

avatar van iggy
4,0
jorro schreef:
Nu kom ik het tegen in de Oor jaarlijst 1977 op plaats 13,


Wie staat er dan op 1 in de oor jaarlijst in 1977 ?

avatar van Tony
4,0
Was ook benieuwd. In het 1977 Oor lijstje dat ik heb gevonden staat Rumours op 17, My Aim Is True was het beste album volgens Oor, Never Mind the Bollocks nipt verslaand. En toen wist ik het weer; Ze waren idolaat van Costello, het jaar erna won hij de verkiezing van beste album nog een keer met This Year's Model. Fleetwood Mac was voor de Oor iets te mainstream, denk ik, niet punk genoeg.

avatar van jorro
4,0
iggy schreef:
Wie staat er dan op 1 in de oor jaarlijst in 1977 ?


Elvis Costello met My Aim Is True.
Daarover dus later meer

Ik haal het hier vandaan : https://www.muzieklijstjes.nl/register/lijst.php?lijst=1074&order=punten

Dat lijstje staat standaard gesorteerd op aantal keer dat een album genoemd wordt. Dat wijkt af van de Oor sortering op punten die ik hanteer net als Oor destijds. Sommige albums hebben een gelijk aantal punten. Die staan bij Oor niet op een gedeelde plaats. Bij mij wel.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:31 uur

geplaatst: vandaag om 09:31 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.