menu

Fleetwood Mac - Rumours (1977)

mijn stem
4,24 (1693)
1693 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: Warner Bros.

  1. Second Hand News (2:43)
  2. Dreams (4:14)
  3. Never Going Back Again (2:02)
  4. Don't Stop (3:11)
  5. Go Your Own Way (3:38)
  6. Songbird (3:20)
  7. Silver Springs * (4:48)
  8. The Chain (4:28)
  9. You Make Loving Fun (3:31)
  10. I Don't Want to Know (3:11)
  11. Oh Daddy (3:54)
  12. Gold Dust Woman (4:51)
  13. Second Hand News * (2:48)
  14. Dreams * (4:22)
  15. Brushes (Never Going Back Again) * (2:51)
  16. Don't Stop * (3:33)
  17. Go Your Own Way * (3:06)
  18. Songbird * (3:12)
  19. Silver Springs * (6:08)
  20. You Make Loving Fun * (4:57)
  21. Gold Dust Woman # 1 * (5:03)
  22. Oh Daddy * (3:59)
  23. Think About It * (2:56)
  24. Never Going Back Again [Demo Version] * (1:57)
  25. Planets of the Universe [Demo Version] * (3:18)
  26. Butter Cookie [Keep Me There) (Demo Version] * (2:12)
  27. Gold Dust Woman [Demo Version] * (5:01)
  28. Doesn't Anything Last [Demo Version] * (1:11)
  29. Mic the Screecher [Jam Session] * (1:00)
  30. For Duster [Jam Session] * (4:27)
toon 19 bonustracks
totale tijdsduur: 39:03 (1:45:52)
zoeken in:
Muziekverslaafd
Geweldig album! Toen ik dit album voor het eerst bewust opzette en luisterde kwam ik er achter dat ik bijna ieder nummer eigenlijk al wel eens gehoord had. Dat geeft wel aan dat dit album genoeg hits had en een vrij grote impact heeft gemaakt.

Wat een muziek maakte ze in de jaren 60/70. Ik had die tijd graag willen meemaken, maar ik ben helaas in de verkeerde tijd geboren.

avatar van dumb_helicopter
4,0
Aangenaam plaatje met bijna stuk voor stuk bekende hits. Fijn luistermateriaal die je in een gelukzalige roes kan brengen. Wel wat gladjes allemaal en zonder weerhaken, maar het stoort weinig tot niet. De laatste nummer zijn tevens wat overbodig.

avatar van bikkel2
4,5
Wat mij betreft een "save the best for last" gevalletje.
Gold Dust Woman dus. Fraai stukje mystiek.
Maar het 2e gedeelte over het algemeen is wel wat minder. Minus deze en The Chain.

avatar van Wyverex
4,0
Rumours! Een album waarvan ik wist dat het wereldbekend was, maar er nooit naar omgekeken had.

Dan opeens eind 2016: een relatie liep stuk en ik had hopen tijd over, en niet meteen iets om het mee op te vullen. Dacht ik: laat ik eens wat van die wereldbekende acts en hun albums ontdekken! FYI: dat waren in mijn geval oa deze, Full Moon Fever en Graceland.

En wat een kennismaking was me dat zeg! Ik werd er meteen in gezogen. Second Hand News deed me meteen meer willen van Lindsey's stem (in die tijd dacht ik dat dit Stevie was. Wat een verrassing was het toen ik wist dat Stevie Lindsey was, en omgekeerd). Daarna zakte het voor mij wat in met Dreams. Veel mensen vinden dit zo'n fantastisch nummer, maar dat vond ik dus niet.

Want het beste moest nog komen! Dat begon al sterk met Never Going Back Again. Dit liedje heb ik echt 10x naar elkaar beluisterd toen ik het leerde kennen. Zo'n betoverend gitaarspel! Heerlijk liedje. Opnieuw Lindsey's stem in topvorm.

Daarna opnieuw een wat minder nummer: Don't Stop. Dit was één van de twee liedjes dat ik al kende voor het beluisteren van dit album. En deze heeft het niet helemaal overleefd. Ik dacht ook ergens gelezen te hebben dat deze de plaats van Silver Springs heeft ingenomen. Toen ik Silver Springs leerde kennen, leek me dit een schande. Don't Stop durf ik wel eens skippen als ik Rumours stream of op cd luister.

Ook omdat ik Never Going Back Again naadloos vind aansluiten op Go Your Own Way! Het tweede liedje dat ik kende. Deze wereldhit blijft wel staan als een huis. Ook al heb ik hem nu tig keren geluisterd, dit blijft een ijzersterk nummer. Hoe meer ik het album beluisterde, hoe meer ik het ook jammer vond dat het drieluik Second Hand News - Never Going Back Again - Go Your Own Way niet na elkaar staan. Naast deze drie nummers, lijken voor mij Dreams en Don't Stop vullers die een B-kant hadden kunnen zijn.

Song Bird leerde me kennis maken met Christine McVie. Die ik van het begin al een veel interessantere stem vond hebben dan Stevie Nicks, die voor velen de voorkeur draagt. Dit is natuurlijk een kwestie van smaak, maar bij mij is het overduidelijk! Niet mijn favoriete nummer geschreven door Christine, maar het past wel mooi na Go Your Own Way.

The Chain is ook geniaal te noemen. Van meeslepend begin, tot heerlijk refrein, naar de climax van de gitaarsolo die prachtig aangekondigd wordt door een mooie baslijn.

You Make Loving Fun heeft een leuke intro, en trok me verder mee in de prachtige sfeer die Christine weet te scheppen in haar nummers.

I Don't Wanna Know is een mooie samenzang, die ik vanaf het begin tot de betere nummers van het album reken. Hier had ik toen een paar keer gelezen dat dit een eerder zwak nummer is. Werden die verwachtingen helemaal niet ingelost zeg! Vooral dat einde is zo leuk!

Oh Daddy is een nummer dat ik in het begin skipte. Ik vond er niet veel aan. Nu past het mooi in het geheel. Al is het nog altijd een van de mindere nummers.

Gold Dust Woman vind ik net als The Chain zo'n heerlijk opzwepend nummer. Het gaat nooit snel, maar het laat je ook nooit los. Een prachtig einde van een plaat, die me meteen zin geeft om hem nog eens op te zetten.

Of wacht! Juist! Silver Springs! Wat. Een. Nummer. Dit is naar mijn bescheiden mening één van de beste Stevie Nicks nummers in de Fleetwood Mac catalogus. Zo beschuldigend en tegelijk zo mooi... Heerlijk! Onbegrijpelijk dat dit niet op het album stond. Al zal Buckingham daar wel z'n redenen voor gehad hebben .

Ondertussen heb ik deze liggen in de deluxe uitvoering. Ik neem deze heel graag uit de kast (al vind ik de Rosebud Film een teleurstelling en is het zonde dat een 5.1 mix ontbreekt).

avatar van rider on the storm
5,0
Ik weet nog goed de verpletterende indruk die de clip van Go your own wat op mij maakte.

De mysterieuze schoonheid van Stevie Nicks (wie was niet verliefd op haar) die samen met Lyndsey Buckingham de tekst in de microfoon spuugde. Een drummer met drumstokken zo groot als roeispanen, een bassist die zich wat op de achtergrond hield maar wel zorgt voor het cement binnen het nummer en dan de blonde toetseniste Christine McVie, die voor mijn gevoel voor de balans binnen het nummer zorgt.

Daarna snel de lp gekocht en man oh man wat was dat genieten. De plaat liet mij ademloos achter. Wat een geweldig album.

Ik ga geen nummers noemen, dit album laat zich het best als 1 geheel consumeren. Je stopt tenslotte ook niet halverwege de liefdesdaad.

Naderhand de “noodzaak” van de band begrepen om dat album te maken. De noodzaak die goed te horen is en er voor heeft gezorgd dat het album wereldwijd aansloeg en bij mij nog steeds zorgt voor het nodige kippenvel.

5-sterren album

avatar van ZAP!
Tussendoor nogal twijfelend over een zeven of een acht halen de betere nummers me dan nog vrij makkelijk over tot het laatste. 'Go Your Own Way' is de absolute favoriet, anderen, zoals bv. 'Dreams' lopen niet ver achter, maar verder zit er ook wat niet meer dan prima spul tussen.

****.

avatar van Hans Brouwer
4,5
rider on the storm schreef:
De mysterieuze schoonheid van Stevie Nicks (wie was niet verliefd op haar)...
Stevie Nicks, ik heb het altijd maar een eng mens gevonden. Dat gezegd hebbend kan ik alleen maar beamen dat "Rumours" een heel fijn album is. 4.5****

avatar van Wandelaar
Verdraaid lastig hier nog een originele opmerking bij te plaatsen in de trant van: Hé, weet je wie hier de tamboerijn bespeelt? Te gek zeg!
Erg goed vind ik: Songbird en The Chain. Second Hand News en Gold Dust Woman zijn voor mij de mindere momenten van de plaat. Verder een hoog radio-gehalte. Don't Stop enGo Your Own Way blijven iconische hits met een vrijwel oneindige houdbaarheidsdatum. Wat muziekjaar 1977 betreft komt deze toch wel in mijn Top 5. En nu eindelijk mijn behoudende stem, met groeipotentie wellicht. Voor nu ****

avatar van Dibbel
5,0
Ik maak er ook niet heel veel woorden aan vuil.
Iedereen heeft al al het nodige hierover gezegd.
Album hoort bij de soundtrack van mijn jeugd. Iedereen had deze plaat en hij werd overal gedraaid.
Ik heb hem vorige week nog eens een keer gedraaid en was gewoon weer blij.
Don't Stop (huppelt zo lekker), Go Your Own Way (terechte nummer-1 hit met geweldig gitaarwerk) en The Chain blijven weergaloos.
Een echt 5 sterren album en de enige die ik heb op LP, Musicassette en CD.

avatar van Mssr Renard
4,0
Dit was één van mijn krantenwijk-soundtracks (samen met Tango in the Night).
Second Hand News en Oh Daddy (persoonlijke ervaringen) zorgen voor puntenaftrek. Verder natuurlijk helemaal super!

avatar van musician
5,0
Wandelaar schreef:
(....) met groeipotentie wellicht. Voor nu ****

Dat schiet dan aardig op, 43 jaar na dato

avatar van Wandelaar
musician schreef:
(quote)

Dat schiet dan aardig op, 43 jaar na dato
Het is beschamend. Ik weet het. Maar het kan nog.

avatar van Mssr Renard
4,0
musician schreef:
(quote)

Dat schiet dan aardig op, 43 jaar na dato


Ach, ik heb nog nooit Tusk in zijn geheel gehoord. Ik heb bovendien nog nooit een Rolling Stones of Led Zeppelin plaat opgezet.

Er is te weinig tijd voor zoveel muziek.

avatar van Kronos
2,0
Dibbel schreef:
Iedereen heeft al al het nodige hierover gezegd.

Ach, wat is 'nodig'. In ieder geval wordt hier maar weinig gezegd dat het een middelmatig popplaatje is. In de Record Collector (Antwerpen) was de lp voor een schamele euro te vinden in 'het kot', waar alle gedateerde troep terecht kwam. Maar het verhaaltje over gebroken relaties in de band spreekt blijkbaar aan. McVie achter de microfoon, dat zou de buurvrouw kunnen zijn, met haar zwakke stemmetje en teksten die normaal de huiskamer niet verlaten. He album heeft een paar hits, waarvan ik Go Your Own Way wel genoeg heb gehoord. Verder nog een handvol aardige deuntjes en de rest is opgevuld met ondermaats spul.

avatar van musician
5,0
Kronos vertolkt graag de kinnesinne van een enkeling, waarbij voor 99% van de luisteraars het album buiten enige discussie staat. Wereldwijd.

Alleen Christine McVie als achterbuurvrouw had mij wel wat geleken. Maar net als de rest van het verhaal van Kronos: ver bezijden de realiteit.
Dreams na 43 jaar zowaar weer terug in alle hitlijsten. Petje af.

De mogelijkheid bestaat zelfs dat de band opdraaft bij de inauguratie van Joe Biden. Dat doen ze graag, hebben ze ook al eerder gedaan, ongeacht onderling gekrakeel en andere meningsverschillen.

avatar van Kronos
2,0
Veel poeha blabla.

Maar populaire muziek is niet (per definitie) goed en goede muziek is niet (per definitie) populair.

avatar van musician
5,0
En vice versa.
We hebben hier alleen net een prachtige uitzondering te pakken die de regel bevestigd.

avatar van Kronos
2,0
musician schreef:
We hebben hier alleen net een prachtige uitzondering te pakken die de regel bevestigd.

Bevestigt volgens de dt-regel.

avatar van Mssr Renard
4,0
Ik vind mevrouw McVie één van de meest aangename softrock-zangeressen en tevens componisten die ik uit mijn hoofd kan opnoemen. Op één mevrouw Wilson en zus Wilson ook, al zingt die weinig lead.
Susan Tedeschi die mag ook meedoen.

Maar goed, Christine dus. FIjne zangeres, waanzinnige componiste.

avatar van Kronos
2,0
Heart leunt toch meer aan bij hardrock. Rumours is vooral een popplaat en ik kan de betere popzangeressen en - componisten dan McVie niet op tien handen tellen.

avatar van Mssr Renard
4,0
Ik ken dan denk ik niet genoeg zangeressen, om een oordeel te vellen.
Ik vergeet Annie Haslam, Kate Bush en Sally Oldfield, trouwens.

Nochtans blijft voor mij Christine McVie een erg aangename stem hebben.

avatar van musician
5,0
Christine McVie is begonnen als blueszangeres, had al hits in 1969 en stapte later over naar FM.
Ze zingt, speelt toetsen en componeert muziek, heeft ook muziek gestudeerd.

Er zijn maar heel weinig vrouwen in de rockmuziek te vinden met een vergelijkbare carrière.
Ze heeft stand gehouden in een mannenwereld waar maar weinig andere vrouwen vergelijkbare cijfers kunnen laten zien.

Haar invloed is ook onmiskenbaar, composities keren bijvoorbeeld zelfs terug in huidige reclames (Don't stop) en die kwaliteiten mogen haar echt worden toegedicht.
Kronos kan er wel badinerend over doen, feitelijk heb ik nog nooit iemand haar rol horen bekritiseren. Ik hoor graag welke 10 vrouwen met een vergelijkbare 52-jarige carrière en inbreng hij naar voren weet te brengen, het zal ongetwijfeld krap aan worden.

avatar van Kronos
2,0
Mssr Renard schreef:
Nochtans blijft voor mij Christine McVie een erg aangename stem hebben.

Voor zover ik muziek van McVie gehoord heb vind ik haar eerder iemand die zingt dan een zangeres. Kan ze ferm uithalen? In een band als Heart zou ze volgens amper te horen zijn. Het heeft wel iets, dat flauwe stemmetje. Maar mij doet het meer denken aan het schuchtere buurmeisje dat op haar kamer wat voor zichzelf zingt. Met die teksten ook. Je kan ze mooi eenvoudig vinden maar op mij komt het knullig simpel over.

avatar van musician
5,0
Is dat een criterium, ferm uithalen?
Ze heeft wel jarenlang een relatie gehad met een andere Wilson, Dennis.
Van de Beach Boys.

Je weet wel, ook zo'n band die niks kan en ferme uithalen ho maar.

avatar van Mjuman
Eerlijk gezegd is dit niet mijn discussie, inzake Christine McVie, maar als de bal goed wordt voorgegeven wil ik 'em wel inkoppen:

1. Christine: Fleetwood Mac I´d rather go blind - YouTube
Versie die ik als scholier leerde kennen

2. Beth Hart: Beth & Joe - I'd Rather Go Blind - Live in Amsterdam - YouTube

avatar van Kronos
2,0
Zijn deuntjes in reclame een criterium?

In een rockband is enig stemvolume vereist om jezelf hoorbaar te maken. Als je stem zelfs verdrinkt in een eigen compositie (You Make Loving Fun) hoef je niet bij een band als Heart te gaan solliciteren.

avatar van Mssr Renard
4,0
Ik voel een bezem aankomen, want dit gaat allang niet meer om deze plaat.

avatar van Kronos
2,0
Voor mij wel, want ik heb het over McVie op dit album. Over wat ze laat horen (of niet laat horen) op Songbird, Oh Daddy, Don't Stop en You Make Loving Fun.

avatar van musician
5,0
Mjuman schreef:
Eerlijk gezegd is dit niet mijn discussie, inzake Christine McVie (...)

Je moet wel een beetje een aardig klinkende studio versie opdissen, als het met een livetrack moet worden vergeleken, dus bijvoorbeeld I'd rather go blind
Chicken Shack heeft er live ook nogal wat van gemaakt, I'd rather go blind, als het live geluid met elkaar moet worden vergeleken. Dan wel zonder Christine McVie.

Overigens heeft werkelijk nog nooit iemand iets gezegd over een onverstaanbare Christine McVie op het podium, er is ook veel live van Fleetwood Mac te vinden Isn't it midnight. Kronos is echt de enige met waanbeelden daarover in zijn hoofd.

avatar van Kronos
2,0
Mssr Renard schreef:
Ik voel een bezem aankomen, want dit gaat allang niet meer om deze plaat.

Volgens musician gaat het over Kronos denk ik.

Gast
geplaatst: vandaag om 02:06 uur

geplaatst: vandaag om 02:06 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.