Editors - The Weight of Your Love (2013)

Dit album werd onder mijn aandacht gebracht door een special op de Belgische tv begin juli 2013. Ik kocht nadien dit album, gevolgd door de 3 voorafgaande albums.

Mijn oudste zoon lag toen in het ziekenhuis en ik was bij hem. Zijn strijd tegen zijn ziekte werd voor mij bijna onlosmakelijk verbonden met dit album.

Vandaar 5 sterren en nr 1 in mijn MuMe Top 10 albums.

Album is een zeer emotionele reis langs vele facetten van het gevoelsleven. Zang en muziek is subliem in evenwicht, het is het meest gecomponeerde album van The Editors!

Theatrale zang van Tom Smith is de beste troef van de band - ritme-sectie is niet zo gevarieerd......

Sugar was live erg goed te genieten in de ziggo dome onlangs! Fijne band

Goede plaat maar ik mis toch de klasse van hun 3 voorgangers. Dit is een lichtvoetiger album die me niet weet te overdonderen. Ton Of Love is goed maar tevens inwisselbaar met een gemiddelde U2 song, vind op dit album ook geen uitschieters staan.

Vanavond een prachtige akoestische versie van the weight of love. Volgens mij voor het eerst.

Als groot fan van Editors kon ik toentertijd niet wachten tot ik weg kon van mijn werk om deze schijf thuis uit de speakers te knallen. Vanaf track 1 voelde het toen al niet goed, misschien door een te hoog verwachtingspatroon.

Sugar gaf me weer wat hoop, maar A Ton Of Love vond ik echt maar niks. Vanaf dat moment ging het bergafwaarts. What is This Thing Called Love? maakte me zelfs echt bijna boos, en midden in Honesty heb ik de plaat toen afgezet. Ik was er zeker van dat ik gewoon niet in de juiste mindset was om te luisteren.

Daarna nog een paar pogingen ondernomen om het album een nieuwe kans te geven. In alle mogelijke toestanden; dronken, high, down, opgewekt... Ik kwam gewoon niet verder dan Honesty. Ik was er zeker van dat men het gemis van Urbanowicz niet ging kunnen opvangen.

Tot ik laatst op Spotify in een lijst Formaldehyde hoorde langskomen, en toen ben ik het tweede deel van het album gaan luisteren. Ik moet zeggen dat dit mijn hele view op dit album heeft opgekrikt. Zelfs A Ton of Love vind ik nu een heerlijke plaat.

Hoger dan 3 kan ik het echter niet geven, want daarvoor is het midden van de plaat in mijn ogen gewoon te saai en ondermaats. Maar er staan zeker een paar pareltjes op.

Ondanks dat het alweer 6 jaar geleden is dat deze uit kwam blijft deze nog steeds torenhoog in mijn favorietenlijstjes staan. Zegt heel wat over de kracht van dit album!

Mooi rustig luister album van de Editors. Opening is heel goed met 'The Weight of your Love' en 'Sugar'. 'Ton of Love' is eigenlijk een beetje vreemd op dit album maar wel een lekker vlot nummer. Het mooie 'The Phone Book' doet me een beetje denken aan John Mayer en dan met name vanwege het repeterend riedeltje in het nummer. Persoonlijk hou ik meer van wat rauwer en meer energiek werk wat de reden is dat ik dit album alleen nog maar op bepaalde momenten draai.

Nog steeds een lekker album. Vooral Sugar draai ik nog graag en lekker hard. Zit een donkere vibe in die Depeche Mode ook zo goed weet neer te zetten. Onheilspellend en meeslepend. Het gelaagde gitaarwerk wat als een golf voorbij komt is ook uitermate smaakvol gedaan. Ook wel grappig het Mission achtige intro van A Ton Of Love. Zo blijft er toch weer een knipoog naar de jaren 80 voorbij komen.