The White Stripes - Elephant (2003)

Pure Rock & Roll, dat is het. En dan ook nog een neergezet door 1 man met gitaar en stem en 1 vrouw op de drum. Wat een onvoorstelbare pure klasse druipt hiervan af! Luister bijvoorbeeld eens naar de gitaarsolo op Ball And Biscuit. Echt hemels. Rauw, hard, lief, triest, heel erg lekker: wat is deze muziek niet?

Vaak loop ik (een aantal) nummers af, maar dat heeft hier weinig zin. Dit album staat helemaal vol met fantastische nummers. Ok, een paar geniale dan: Seven Nation Army, There's No Home For You Here, I Just Don't Know What To Do With Myself, Ball And Biscuit & The Hardest Button To Button.

Voor de zoveelste keer keert Elephant van The White Stripes terug in mijn top 10. Van al hun prachtige albums is dit toch net de allerbeste. Draai 'm hard, keihard!

En dan is Black Math nog een adrenalinestoot van jewélste. Dat overgangetje.

Het eerste nummer van het album ken ik al jaren. En ookal ken ik dat nummer al jaren, de magie die dit nummer heeft is nooit verloren gegaan. Dit is pas een voorbeeld hoe goed een nummer kan zijn als zelfs ik met mijn slecht geheugen het deuntje iedere keer kan neuriën. En vandaag was de dag dat ik deze plaat maar eens beluisterde, om nog meer nummers met dezelfde magie te kunnen vinden. En het klinkt heerlijk. Ik ben helemaal niet mee met de britpop vanaf 2000 en ik weet niet wat nog kan en wat niet. Maar één ding weet ik zeker, dit album vertegenwoordigd toch de goede albums uit de britpop scene vanaf 2000. Alles klinkt goed, past perfect bij elkaar en er wordt nooit een afwijking geconstateerd. Deze plaat vind ik een beetje hard rock. Soms worden er snoeiharde riffs uit de magische hoed gehaald. En Jack White is niet de beste singer songwriter, maar heeft een persoonlijkheid en is een entertainer. En dat heb je ook nodig.

Ik kijk dus met smart uit naar Jack zijn solo-album en ik vind het jammer dat ik maar zo laat ben begonnen met het luisteren van dit album, want dan kocht ik direct een ticket voor Rock Werchter!

Ik weet ook een ding zeker... dit album heeft helemaal niks met britpop te maken.

Britpop uit de Verenigde Staten Detroit, Michigan .?

Ik dacht al die tijd serieus dat dit een album uit de britpop scene is.. De volgende keer maar een betere achtergrondanalyse doen..

Het land staat er ook gewoon bovenaan de pagina.


Maar wellicht ben je helemaal niet bekend met britpop, anders was je wel opgevallen dat WS heel anders klinkt.

Berichten verplaatst naar Muziek > Algemeen > Britpop

Black Math, wat een topper

Leuk om deze en White Blood Cells na zoveel jaar nog eens te draaien.

Geniaal album onder het concept "less is more".

Luister maar eens naar het fantastische "In The Cold, Cold Night". The White Stripes tonen hier aan dat je met enkel en alleen een simpele, geniale melodie en een goede tekst een steengoed nummer kunt maken. En dan nog gemaakt door amper 2 personen. Verbluffend

Zeker en vast één van mijn favoriete albums allertijden.

Ik ontkom er niet aan om 4 sterren te geven.
Ook zijn de nummers 5 t/m 7 nogal verschillend van de rest en naar mijn mening zelfs overbodig.

Welke platen van the White Stripes bevatten enkel rock 'n roll, garage, vuige platen ?

Dan kan ik je The White Stripes en White Blood Cells van harte aanraden.

Geweldige plaat.
Rudimentair en kaal klinkend maar met o zo'n beklijvende melodieen.
Hier en daar wat hysterisch gezongen en met af en toe smerig gitaarspel.
En dat gezellig met zijn tweetjes. Maar wel een unieke sound neerzettend.
Met natuurlijk de klassieker Seven Nation Army, maar Black Math, Ball And Biscuit (een heerlijke blues), There's No Home For You Here, In The Cold Cold Night, The Hardest Button To Button en The Air Near My Fingers zijn zeker net zo goed.
Enkel de laatste 2 nummers, Little Acorns en de ietwat hysterische cover van I Just Don't Know What To Do With Myself vind ik iets minder.
De rest van deze 2 ook maar weer eens op gaan zoeken.
Voor deze zeer zeker een 4,5.

Nog steeds een van mijn favoriete albums. Jack White is ijzersterk en The White Stripes geweldig.

Mijn favoriete lied blijft Black Math.

Dit is cool:

YouTube - Musicless Musicvideo / THE WHITE STRIPES - The Hardest Button To Button

De 'clip' van The Hardest Button to Button, zij het zonder de muziek maar met opname-geluiden.

Jack White heb ik altijd een zeer goede muzikant gevonden, in de zin van dat hij weet waar ie 't over heeft en zijn kunsten live mooi kan laten zien. Ook is het een liefhebber, en dat hoor en zie je. En toch kan ik geen vrienden worden met zijn muziek. Track 2 van dit album Black Math is daar een voorbeeld van, wat een bak herrie vind ik dat zeg! Of Hypnotize, gekukkig duurt ie nog geen 2 minuten. Girl, You Have No Faith in Medicine vind ik er ook zo een.

Maar Seven nation army (echt een geniaal nummer) en Ball and Biscuit en The Hardest Button to Button vind ik echt fantastisch.

Dit album heb ik op lp voor een hele euro gekocht, en dat is een mooie reden om me er nog eens in te verdiepen. Ik moet er echt even doorheen bijten, maar na meerdere luisterbeurten ga ik 't wel meer waarderen en ook horen dat het toch lekker is. Maar je moet er wel zin in hebben. Mijn respect voor de muzikant Jack White verplicht me om me hier in te verdiepen, en het lijkt erop of dit album daar wel een deur voor opent! En anders valt ie vats nog leuk te verkopen

Daar noem je net twee van mijn favorieten van het album. Die bakken herrie bevallen mij wel.

Heerlijk album waar bijna alles aan klopt: de tijdsdeur, de afwisseling en natuurlijk de muziek.
Seven Nation Army en Ball And Biscuit (Jimi leeft weer ) zijn echt briljant en ook Blac Math geeft een pittige energiestoot.
Op There's No Room For You Here hoor ik zelfs The Beatles even ronddwalen. Alleen In the Cold, Cold Night en de afsluiter hadden van mij echt niet gehoeven.

Het is al enige tijd geleden dat ik Elephant beluisterde. Ik was bang dat het wat tegen ging vallen maar het tegendeel is waar. Lekkere plaat en die 4.5 blijft gewoon staan.

net nog eens beluisterd, hoe puur kan rock'n'roll zijn. top cd

Vooral op vinyl klinkt dit als door de olie gedrenkte R n' R!!

2 albums heb ik van deze band. Ben ooit met deze begonnen, en het klinkt bij vlagen lekker rauw, eenvoudig en back to basic, maar soms ook weer mainstream en heel toegangkelijk. De Stijl heb ik toen ook nog gekocht, en die is nog rauwer, puurder en nog meer basic. De Stijl bevalt mij nog net iets beter dan deze, maar denk dat dit wel de beste start is om in de muziek te raken van The White Stripes

Ik word nooit echt wild van The White Stripes. Ze spelen nochtans strakke blues met af en toe een rock 'n roll gehalte, maar het klinkt soms nogal gymick en zeker bij blues mis ik die oprechtheid in de muziek. De hits zijn wel ok met vooral opener Seven Nation Army als een nieuwe klassieker. Zeker geen slechte muziek en een fijn album, maar ze zullen nooit mijn favoriete band worden.

Ik heb net Elephant XX binnen: de 20th anniversary boxset met daarin de 2LP in een Mono Mix van Jack White. En die klinkt toch echt geweldig zeg! Verder nog een 7" en een DVD, plus een boek.

Zie: https://www.discogs.com/release/26638097-The-White-Stripes-Elephant-XX

Included is:
Elephant XX - a Mono remix of Elephant by Jack White & Bill Skibbe, featuring unheard bits from the multitrack tapes. On opaque red and opaque white vinyl.
7" glitter red vinyl - featuring Jack White solo demos of Hypnotize and You've Got Her In Your Pocket
DVD - featuring Elephant-Era videos with never-before-seen footage from the era
28-page booklet of previously-unshared photos

Verhoogd naar 5* en dat is eigenlijk nog te weinig.
Lang niet meer beluisterd maar deze komt weer heel hard binnen. Ball and biscuit is de grote favoriet, die zou ik 100 keer achter elkaar kunnen luisteren.

Net de 20th anniversary coloured 2LP binnen en wat een fantastisch geluid heeft deze release! Sublieme stereo sound.

Tip: in Duitsland flink goedkoper dan in Nederland.