menu

Radiohead - Pablo Honey (1993)

mijn stem
3,24 (1085)
1085 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Parlophone

  1. You (3:27)
  2. Creep (3:55)
  3. How Do You? (2:11)
  4. Stop Whispering (5:25)
  5. Thinking About You (2:41)
  6. Anyone Can Play Guitar (3:38)
  7. Ripcord (3:09)
  8. Vegetable (3:12)
  9. Prove Yourself (2:25)
  10. I Can't (4:13)
  11. Lurgee (3:07)
  12. Blow Out (4:41)
  13. Prove Yourself [Demo] * (2:33)
  14. Stupid Car [Demo] * (2:36)
  15. You [Demo] * (3:24)
  16. Thinking About You [Demo] * (2:16)
  17. Inside My Head * (3:11)
  18. Million Dollar Question * (3:16)
  19. Yes I Am * (4:26)
  20. Blow Out [Remix] * (4:19)
  21. Inside My Head [Live] * (3:06)
  22. Creep [Acoustic / Live] * (4:19)
  23. Vegetable [Live] * (3:09)
  24. Killer Cars * (2:15)
  25. Faithless the Wonder Boy * (4:14)
  26. Coke Babies * (3:00)
  27. Pop is Dead * (2:13)
  28. Banana Co. [Acoustic] * (2:27)
  29. Ripcord [Live] * (3:15)
  30. Stop Whispering [US Version] * (4:11)
  31. Prove Yourself [BBC Radio 1 Evening Session] * (2:28)
  32. Creep [BBC Radio 1 Evening Session] * (4:02)
  33. I Can't [BBC Radio 1 Evening Session] * (3:55)
  34. Nothing Touches Me [BBC Radio 1 Evening Session] * (3:50)
toon 22 bonustracks
totale tijdsduur: 42:04 (1:54:29)
zoeken in:
avatar van Timo-otje
3,5
Grotendeels eens met de post hierboven! Zeker geen slecht debuut. Oke, het songmateriaal is niet altijd even briljant en de teksten zijn soms wat onvolwassen maar het rockt gewoon lekker weg. Wel af en toe had ik een beetje het idee dat ze maar wat deden maar het stoort nergens, maar dat heb je op die leeftijd. Je weet nog niet zo goed wat je wil en dat straalt hier ook een beetje van af, wel hoor ik hier veel spelplezier in.

avatar van IllumSphere
2,5
Het debuut van één van de meest alternatieve vernieuwende bands vind ik eigenlijk niet echt hoogstaande rock. Er zitten soms wat grunge invloeden in verwerkt, maar daar blijft het ook bij. Het enige nummer die in mijn hoofd blijft spoken is Creep. De teksten zijn meestal gewoon simpel en ook niet echt van een hoogstaand of poëtisch niveau. Een drie en een half.

MrMusic
Dit vind ik dan wel het minste album van de band.Beetje slordig (zo klinkt het)
Creep kan ik ook niet echt waarderen.

avatar van Gloeilamp
3,5
Ik heb dit album een lange tijd niet gedraaid omdat ik het het minste album van Radiohead vind.
Dit is nog steeds wel het geval maar dat komt ook doordat alle andere Radiohead albums gewoon vreselijk goed zijn.
Creep vind ik een redelijk nummer maar Stop Whispering en Anyone Can Play Guitar zijn toch de hoogtepunten van Pablo Honey.

Toch maar wat meer beluisteren, deze Pablo Honey.

avatar van deric raven
3,0
Vanwege de hoge waardering van latere albums als The Bends en OK Computer wordt dit fraaie debuut vaak vergeten.
Hard tijd om hier verandering in te brengen.
Mooie gitaarliedjes waarbij het samenspel tussen gitaar en zang een grote rol hebben.
Opener You is een waar genot.
Thom Yorke die zich op het juiste moment terug trekt, om vervolgens na een korte stilte een muzikaal orgasme op ons los te laten.
De invloed van een band als Smashinp Pumpkins is hoorbaar.
Vervolgens het verslag van een buitenstaander tijdens de pubertijd.
Overschot aan puisten en een raar lui oog.
Ik voelde een vorm van medelijden.
Met terugwerkende kracht had ik spijt van mijn rebels gedrag.
Vanaf nu zou ik nooit meer een te gezet klasgenootje na de gymles aangekleed onder de douche zetten.
Geen cassettebandjes meer die ontleed werden om te kijken wat er daadwerkelijk op stond.
Vervolgens een handvol aan tape terug geven.
Bekeerd door het roodharige jochie met de vette stekeltjes.
Maar ook aan die prachtige gedachtes kwam een eind.
Radiohead werd Big Business.
Er moest flink in de buidel getast worden voor een concertkaartje.
Radiohead zou groter worden dan Take That.
Uiterlijke foutjes een schoonheid.
Thom Yorke als The Fly.
Een rol die hij van Bono overnam.
Nerds als supersterren.
Geef mij Pablo Honey maar.
Heerlijke gitaarpop die je een paar jaar later zou terug horen bij de eersteling van Muse.
Gewoon jongeren aansporen om gitaar te spelen.
Iedereen kan het leren.
Probeer maar.
Stiekem verlang ik terug naar 1993.
Op zaterdagavond lekker los gaan op Creep.
In de plaatselijke disco.
Muziek die door elke boerenlul te begrijpen was.
Universeel ongeacht afkomst.

avatar van sierrra
4,0
Yes I Am.

avatar van arcade monkeys
4,0
Hier staan toch wel enkele zeer goede nummers op (You, Creep), jammer genoeg zijn er ook nummers aanwezig die me absoluut niets doen (bv. Anyone can play guitar).

avatar van hoolie55
2,5
Een aardig rock album, deze eersteling van Radiohead.
Eigenlijk in niets te vergelijken met de fantastische albums die hierna zouden gaan komen.
Creep blijft een goed nummer, net als You.
Enkele nummers (bv Stop Whispering) zijn echter van een bedenkelijk niveau.
Een krappe voldoende dus.

avatar van Jean Renault
3,5
Met alle meningen hierboven gedeeltelijk mee eens. Het is nu wel duidelijk het minste album van Radiohead, maar je moet hem beluisteren uit de interpretatie dat dit het zaadje was van hun carrière. Het is juist bijzonder dat de band zo groot is geworden. En c'mon guys, er staan best wat leuke liedjes op.

avatar van Jean Renault
3,5
arcade monkeys schreef:
Hier staan toch wel enkele zeer goede nummers op (You, Creep), jammer genoeg zijn er ook nummers aanwezig die me absoluut niets doen (bv. Anyone can play guitar).


Anyone Can Play Guitar moet je ook niet te serieus nemen. De band zegt zelf nog in een intervieuw dat die een beetje als grapje bedoelt wordt. En hij staat toch wel z'n mannetje tussen al die poppy songs.

avatar van west
4,0
Dit is een erg lekkere gitaarplaat, die naar mijn idee weinig met pop maar alles met (soms steengoede) rock te maken heeft. En toch is het ook meer dan dat. Allereerst is het natuurlijk het debuut van een grote band en hoor je al van alles terug wat later op die topalbums die volgden zou worden gebruikt. Dit is het begin, de basis. Zeker voor opvolger the Bends, mijn favoriete Radiohead album.

Verder speelt de band natuurlijk uitstekend en luisteren we toch echt naar de specifieke stem van Thom Yorke. En er staan ook op dit Pablo Honey al een flink aantal echt goede nummers. Rauwe pure opener You mag er gelijk wezen, ik vind het 'zeikerige' Creep wel super, Stop Wisphering is eerst mooi en eindigt in een fraaie geluidsexplosie, Ripcord is een topnummer, net als Vegetable: wat een gitaar, fantastisch! En wat een sterke afsluiter met Blow Out. Dat gebeurt zo letterlijk met de plaat.

Terwijl ik de hoge waardering van Kid A schromelijk overdreven vindt, is juist dit debuut hier op Musicmeter volkomen ondergewaardeerd, met nu 3,2*. Een dik zesje: hallo?!?!

avatar van IllumSphere
2,5
Ik heb er toch maar een halfje van af gedaan. Het is niet zo dat ik hem vaak opzet, maar als ik hem dan opzet ben ik altijd wel wat teleurgesteld. Pablo Honey is verre van een goed album en die conclusie wordt bij iedere luisterbeurt pijnlijk duidelijk. Sommige nummers klinken wel nog leuk, maar daar hoort de 'maar...' er helaas ook nog bij. Ook de dramatische stem van Thom Yorke, die soms op het randje van valsheid balanceert, kan soms tot ergernissen leiden. Sowieso zal Thom Yorke nooit voor mij de betere zanger zijn, maar dat gebrek weet hij altijd in zijn voordeel te gebruiken op de volgende platen van Radiohead.

Gelukkig dat de band nog genoeg experimenteerde met hun identiteit, want op de manier van dit debuut zouden ze nooit zo (over)gewaardeerd geweest zijn.

avatar van lennon
3,0
Dit weekend mijn 2e exemplaar van dit album aangeschaft....

Deze keer de speciale editie, voor maar 8 eurootjes. kan m niet laten liggen.

Heb het reguliere album ook liggen, maar verkoop is niet echt een optie, aangezien ik die volledig heb laten signeren door de band voor de show in Vredenburg 1997.

Luxe probleem.

avatar van berwt
3,0
en dat allemaal voor een album die je maar met 2,5* quoteert?

avatar van lennon
3,0
berwt schreef:
en dat allemaal voor een album die je maar met 2,5* quoteert?


Oh sorry, ik wist niet dat dat in dat geval verboden was.. ik zal m morgen meteen terugbrengen

Het hoort wel bij de collectie. En je moet niet vergeten dat deze band wel heel veel mooie albums heeft gemaakt. Daar valt dit debuut toch bij in het niet. Vandaar de 2,5. De toevoeging van de extra cd maakt het overigens interessanter en beter. Nummers als Inside your head, Stupid car hadden veel beter op het reguliere album kunnen staan. Nooit begrepen waarom die wel op de Japanse versie stonden, maar buiten de Europese werd gelaten...

Anway.. Ik hou m toch maar als je ´t niet erg vindt, want een 2,5 is nog steeds een voldoende naar mijn mening

avatar van berwt
3,0
Wees gerust, ik maak me er niet druk om

Ik kan je redenering overigens best wel volgen.

avatar van lennon
3,0
berwt schreef:
Ik kan je redenering overigens best wel volgen.



4,5
Voor mij is dit echt het beste album van Radiohead. Ok, ze hebben hierna ook fantastische muziek gemaakt, maar dit album druipt de pure emotie vanaf. En dat is iets wat ik op hun latere albums vaak mis. Vooral de nummers Creep, Vegetable en Stop whispering vind ik geweldig!



avatar van RebelINS
orkakel schreef:
Voor mij is dit echt het beste album van Radiohead. Ok, ze hebben hierna ook fantastische muziek gemaakt, maar dit album druipt de pure emotie vanaf. En dat is iets wat ik op hun latere albums vaak mis. Vooral de nummers Creep, Vegetable en Stop whispering vind ik geweldig!


Echt? Puurder krijg je emotie naar mijn mening niet zoals op The Bends en OK Computer.

avatar van kappottevic
1,5
wat een treurigheid blijft dit toch. ooit gekocht omdat creep zo cool was en thom yorke ook, maar ik blijf maar zappen met die ellende. hij gaat de deur uit. hoe kan hier in hemel's naam nu zo'n enorme schare liefhebbers van zijn?

avatar van Ronald5150
3,0
"Pablo Honey" is, zeker in vergelijking met "The Bends" en "OK Computer", een aardig album. Radiohead klinkt op "Pablo Honey" als een energieke rockband. De liedjes zijn niet van een uitzonderlijk hoog niveau, maar het klinkt allemaal best aardig. Het album kent een aantal uitschieters met "Creep", "Anyone Can Play Guitar" en "Blow Out". De andere liedjes zijn niet slecht, maar ook niet memorabel wat mij betreft. Het niveau van hun latere hoogtepunten wordt nog nergens gehaald, maar "Pablo Honey" kan me wel een stuk beter bekoren dan bijvoorbeeld "Amnesiac". Wat dat betreft vind ik de recht-toe-recht-aan Radiohead op dit album een stuk beter te pruimen. Ik vind "Pablo Honey" een leuk en aardig album, maar ook niet meer dan dat. Voor mij werd Radiohead pas echt interessant vanaf "The Bends" en met "OK Computer". Daarna ben ik mijn interesse wel verloren, waarbij ik bij "In Rainbows" weer even opveerde. "Pablo Honey" is wat dat betreft een mooie aanloop naar wat zal volgen.

avatar van Sanderzzz
3,5
Ik heb elk album van Radiohead in mijn bezit en ben bezig met de platen één voor één af te spelen (Van Pablo Honey tot King Of Limbs). Jammer genoeg moet ik nog steeds wachten op In Rainbows (heb het besteld, maar is op de afgesproken datum nog steeds niet in de bus gekomen).

Had het debuut eerst op 3 sterren staan (wat aardig is), maar heb het nog twee luisterkansen gegeven en eigenlijk is het zo slecht nog niet... Het is zelfs een goed debuut. De eerste zes nummers luisteren zeer makkelijk weg. Daar is het nummer Creep ook inbegrepen, maar ik vind het openingsnummer en vooral 'Stop Whispering' ook enorm goed.

Latere nummers zijn wat minder maar worden nooit slecht. Ripcord en Vegetable zijn gewoontjes, maar Prove Yourself, I Can't en Lurgee vond ik al leuker.
Het laatste nummer trouwens (Blow Out) vind ik zelfs op sommige momenten dicht bij de Radiohead van nu komen. Echt een sterk nummer en het beste van de laatste zes.

Over de algehele lijn ben ik met dit debuut tevreden. Het kon allemaal nog wat intenser en spannender maar een 3,5* is goed op zijn plaats.

avatar van Kimmyboy
3,0
Niet helemaal overtuigd door dit album. Het weet me op de een of andere manier niet te pakken zoals hun latere albums. Gelukkig weet een nummer als Creep nog voor wat glans te zorgen, anders had ik mogelijk geneigd naar een score onder de helft.

avatar van JVT
4,0
JVT
Dit album valt me helemaal niet tegen, de lage score hier heeft me lang tegengehouden deze te beluisteren maar ik moet zeggen dat die score echt wel overdreven laag is. Dit is gewoon een zeer lekkere rockplaat. Het valt nog niet echt te vergelijken met hun geniale albums die hierna komen maar dit debuut mag er echt wel zijn. Creep blijft wel een absolute uitschieter!

avatar van Johnny Marr
3,5
3 duidelijke uitschieters: You, Stop Whispering en Thinking About You. Hier hoor ik al lichtjes de genialiteit van later. Maar een nummer als 'How Do You?' is eigenlijk gewoon slecht... Creep kan ik uiteraard ook niet meer zo goed aanhoren.

Zoals al zoveel is gezegd geweest: niet te vergelijken met het later werk. Zelfs niet met The Bends, alhoewel dat ook nog een redelijk puur rockalbum is (buiten misschien Planet Telex), toch heeft dat album een heel andere feel.

avatar van adri1982
4,0
Nogal een ondergewaardeerd album, als ik zo naar het gemiddelde kijk (3,laag). Ik vind deze toch wel 4 sterren waard, nadat ik hem weer een paar keer beluisterde. Oondanks dat de drie albums erna ('The Bends', 'O.K. Computer' en 'Kid A') stukken beter zijn.

'You' is al een hele goede opener, met een hoog rockgehalte, en door de inmiddels klassieker 'Creep' leerde ik deze band juist kennen. Wel is op dit album te horen dat Radiohead in 1992-1993 heel wat meer als een standaard rockband klonk, i.p.v. de symfonische rock die het in de latere jaren '90 en wellicht jaren '00 maakte. Naast 'Creep' beschouw ik 'Stop whispering' ook tot een van de betere songs van het album (In het begin van dat nummer is hoorbaar dat The Snow Patrol er waarschijnlijk goed naar geluisterd heeft ('Chocolat' op het album The Final straw)). Dit geldt ook voor de ballad 'Thinking of you'. Het beste nummer van het album vind ik overigens 'Anyone can play guitar', dat Britpop-achtig klinkt. Ook 'Prove yourself' (die ik ook een van de betere nummers vind) en 'I Can't' hebben Britpop-invloeden.
Later scheen de band Radiohead op meerdere bands invloed te hebben gehad.

avatar van EttaJamesBrown
4,0
Ik vond ze al goed toen ze nog slecht waren!
(Hein de Kort)

avatar van The Eraser
2,5
Toch wel een heel goede plaat hiervan kunnen maken met de B-sides!

1. You
2. Creep (acoustic)
3. How Do You?
4. Stop Whispering
5. Inside My Head
6. MIllion Dollar Question
7. Stupid Car
8. Anyone Can Play Guitar
9. Coke Babies
10. Yes I Am
11. Lurgee
12. Blow Out

Gast
geplaatst: vandaag om 14:16 uur

geplaatst: vandaag om 14:16 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.