menu

Gazpacho - Demon (2014)

mijn stem
4,00 (170)
170 stemmen

Noorwegen
Rock
Label: KScope

  1. I've Been Walking (9:47)
  2. The Wizard of Altai Mountains (4:53)
  3. I've Been Walking Part 2 (12:30)
  4. Death Room (18:30)
  5. The Cage * (3:44)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 45:40 (49:24)
zoeken in:
avatar van aERodynamIC
4,5
Ayreonfreak schreef:
Het is namelijk geen album die je tussendoor moet luisteren, want dan komt hij echt niet tot uiting.

Is toch nooit anders geweest bij Gazpacho? Ik vind dat tegelijkertijd ook vaak wel het 'probleem' met dit soort bands. Sigur Rós beschouw ik als één van mijn favoriete bands ooit maar daar heb je toch hetzelfde 'probleem' en zo zijn er wel meer op te noemen.
Voordeel is dat als je er aan begint je wordt ondergedompeld in de meest prachtige sferen, nadeel is dat je het niet altijd opzet maar misschien is dat juist wel de kracht ervan. Het blijft dan gewoon goed tot in lengte van dagen

avatar van Bonk
4,5
Na de eerste gematigde reacties van Ayreonfreak en Mindscapes, was ik angstig dat de weg naar beneden verder ingezet zou worden met een album á la Miss Atropos. Niet dat dat een slecht album is, maar naar mijn bescheiden mening toch wel duidelijk de minste (sinds Night, albums daarvoor ken ik (nog) niet). Nu weet ik dat Gazpacho veel groeitijd nodig heeft om alle subtiliteiten en gelaagdheid goed tot zijn recht te laten komen. Al met al was ik dan ook verbaasd, toen ik bij de eerste luisterbeurt al geraakt was en het erg mooi vond. Wat dat betreft kan ik me erg vinden in aERodynamIC's uitgebreide beschrijving. Dat ga ik dan ook niet over doen. Met elke luisterbeurt groeit hij weer, dus staat al op een dikke vier sterren, maar denk dat daar nog wel wat bij gaat komen. Volgens mij de beste sinds Tick Tock en dat terwijl ik me voorbereid had op een teleurstelling. Nu nog meer zin in 12 april, wanneer ik eindelijk de Boerderij eens in het echt van binnen zal zien.

avatar van Whisper
2,0
Helaas vind ik dit album na 4 luisterbeurten er niet beter op worden. Er zitten mooie passages in met wat ik vind het echte Gazpacho sound (Night en Tick Tock) maar wat de band met het tweede nummer wil is voor mijn een raadsel. Je moet van Jan-Henrik's stem houden, maar het wordt na verloop van tijd toch wat zeurderig.

avatar van Mindscapes
4,0
Ik vind de overgang van lied 2 naar 3 echt intrigerend. De sfeer keert werkelijk volledig om. Van die Oost-Europese folk-taratata naar dat eenvoudige maar o zo passend pianoriedeltje, gevolgd door de Night-sfeer en dit, gewoon dit:

"Hang on if you’re not done
A sycamore tree
Call and the scarecrow comes
A sycamore tree as sick as can be"

avatar van Broem
4,0
Tjonge, ik moet echt wel even wennen aan Demon. Ben fan van het eerste uur en de verwachting is hoog. Ik heb enkele draaibeurten erop zitten en weet uit ervaring dat Gazpacho albums maakt die even moeten doorwerken in mijn grijze massa. Ik hoor de klasse zeker terug maar moet heb wat moeite met sommige wendingen. Schat in dat ik ze zeker ga waarderen maar gun mezelf nog even wat tijd. De "Demon" krijgt me zeker te pakken.

avatar van pos
3,5
pos
Ga er de komende dagen ook eens goed voor zitten (zo te lezen is dat nodig ook) Vooralsnog alleen het 3e nummer gehoord wat echter gelijk een hele aardige indruk achterliet.

avatar van Mindscapes
4,0
Vind ik samen met de afsluiter het beste van de cd! Haha, 2 nummers die driekwart van de plaat innemen. Gelukkig vragen ze hier geen top drie van favoriete tracks Veel luisterplezier gewenst alvast, kan niet genoeg benadrukken om de plaat enkele keren te beluisteren, eventueel even weg te leggen (een paar uur tot zelfs een week, in mijn geval) en opnieuw op te zetten. Magie!

avatar van chevy93
4,5
aERodynamIC schreef:
(quote)

Is toch nooit anders geweest bij Gazpacho?
Zo ervaar ik dat niet. Integendeel. Night pakte me gelijk bij de eerste luisterbeurt, Tick Tock ben ik alleen maar minder gaan vinden en hun vorige worp vond ik ook bij de eerste luisterbeurt al goed. MA heb ik eigenlijk zelden gedraaid.

avatar van Ayreonfreak
3,5
Mijn recensie op Progwereld.

avatar van pos
3,5
pos
Mindscapes schreef:
Vind ik samen met de afsluiter het beste van de cd! Haha, 2 nummers die driekwart van de plaat innemen. Gelukkig vragen ze hier geen top drie van favoriete tracks Veel luisterplezier gewenst alvast, kan niet genoeg benadrukken om de plaat enkele keren te beluisteren, eventueel even weg te leggen (een paar uur tot zelfs een week, in mijn geval) en opnieuw op te zetten. Magie!


Ja dat meerdere keren beluisteren is wel iets waar we aan gewend zijn als liefhebbers van dit soort muziek. Gelukkig maar zou ik zeggen. Eerste indruk is wel positief al heb ik ook weer een beetje de indruk dat het soms te lang duurt voordat er iets gebeurt. Zo'n laatste nummer is best goed na 3 luisterbeurten maar ik zit, bij wijze van spreken, nu ook weer niet te springen om hem vanavond weer te beluisteren. Maar kijken hoe deze plaat zich ontwikkelt.

avatar van siepie
4,0
Wie heeft de vinyl versie van dit album?
Wordt I've been walking part 2 echt ergens middenin afgebroken en op kant B voort gezet???

avatar van Rudi S
klopt part 1 en part 2 beide duren circa 6 minuten.

avatar van siepie
4,0
Toch weer erg jammer dan...
Maar bedankt voor de info Rudy S!

avatar van aERodynamIC
4,5
Oh dat is balen. Mijn vinylversie moet nog bezorgd worden.


avatar van ad6922
4,0
Grappig, wordt behoorlijk op het verkeerde been gezet door de reviews waarin het woord fragmentarisch wordt gebruikt. In mijn 1e luisterbeurt herken ik dat in het geheel niet. Standaard moet deze muziek meerdere keren worden beluisterd. Dat is niets nieuws, maar ik heb dat met dit album juist helemaal niet. Klinkt meteen de 1e keer al lekker. Uiteraard te vroeg voor een beoordeling, maar daar kom ik nog voor terug.

avatar van ekim
5,0
Ik begin voorzichtig met 4,5*... Na, voor mij, twee wat mindere albums is het nu weer erg genieten van Demon. Fragmentarisch? Zal best, maar dan valt er nog genoeg te ontdekken iig. Het begin van I've been walking part 2

avatar van west
4,5
Momenteel is deze plaat op vinyl voor 14,99 Pond te krijgen op amazon UK, Tick Tock voor 17,99. En als je ze samen tegelijk koopt, zoals ik deed, kan je kiezen voor gratis verzending...

avatar van pos
3,5
pos
I've been walking part 2 is wel erg goed hoor. Geweldige sfeer die ze daar weten neer te zetten.

avatar van legian
5,0
Wat anderhalve week rust wel niet kan doen. Gisteren voor de tweede keer geluisterd (op de fiets van en naar werk) en hij pakt meteen.
Fragmentarisch kan ik me niet echt in vinden trouwens, ach van de week nog eventjes met de koptelefoon op en dan kijken wat er uiteindelijk uitkomt.

avatar van Broem
4,0
Ben toch om voor deze Demon. Met een klein beetje gezonde scepsis de eerste luisterbeurten op me laten inwerken. Waar ik eerst wat argwanend luisterde naar bv de "gypsy" passage zit dat stuk aardig in de context van het hele album. Toch knap wat deze mannen van Gazpacho aan uitdagingen zijn aangegaan. Demon krijgt hierdoor ten opzichte van het eerdere werk een verantwoorde twist wat de luisteraar bij de les houdt. Het dwingt je om het album te doorgronden. Afbreukrisico is uiteraard dat "kenners" van eerder werk afhaken. Als fan van het eerste uur hebben ze mij er bij weten te houden. 4* om te beginnen.

avatar van cageman
5,0
aERodynamIC schreef:
(quote)

Is toch nooit anders geweest bij Gazpacho? Ik vind dat tegelijkertijd ook vaak wel het 'probleem' met dit soort bands. Sigur Rós beschouw ik als één van mijn favoriete bands ooit maar daar heb je toch hetzelfde 'probleem' en zo zijn er wel meer op te noemen.
Voordeel is dat als je er aan begint je wordt ondergedompeld in de meest prachtige sferen, nadeel is dat je het niet altijd opzet maar misschien is dat juist wel de kracht ervan. Het blijft dan gewoon goed tot in lengte van dagen
Helemaal mee eens, deze muziek zet je niet even tussendoor op, je moet er voor gaan zitten en genieten zonder afgeleid te worden, over 20 jaar is dit nog steeds even goed en dus tijdloos, deze plaat is wonderschoon en voert je weg naar hogere sferen, magisch.....

avatar van Broem
4,0
Klopt helemaal, alhoewel het ook een kwestie van gewenning is. Nu ik Demon een behoorlijk aantal keren heb geluisterd weet ik wat er gaat komen en dat betekent luisteren met een andere intensiteit. Het is net als die film die je al 'n keer hebt gezien en weet welke passage er gaat komen. Nu ik dit zo schrijf... waarom kijk ik films maar (vaak) 1 keer en beluister ik muziekalbums vele malen. Voer voor een topic.

avatar van legian
5,0
“It’s not a promise if you break it.
You couldn’t meet their expectations.
How are you going to tell them?”


Demon, de achtste telg uit de Gazpacho familie. Het duisterste werk wat ze gemaakt hebben volgens eigen zeggen, en daar zit zeker een waarheid in. Het album klinkt een stuk duisterder dan voorgaand werk. Voor dit album zijn ze weer terug gegaan naar de stijl van Night en Tick-Tock. Vier nummers die een verhaal vertellen van zo’n 45 minuten. Het verhaal gaat over een manuscript van een onbekende man die, naar eigen zeggen, duizend jaar geleefd heeft. Al deze jaren is hij op zoek geweest naar iets wat de geschiedenis had beïnvloed op een negatieve manier. De kracht die dit uiteindelijk gedaan zou hebben was volgens de schrijver een demon. Het manuscript diende als dagboek en is de inspiratie voor dit album.

Het album begint met het 10 minuten durende i've Been Walking. En hier horen we de eerste nieuwe geluiden, tenminste als we even geduld hebben. Het begint namelijk met Jan-Henrik Ohme die onder minimale begeleiding zijn zangkwaliteiten laat horen. De rest van de 10 minuten verloopt enigszins zoals je zou verwachten. Enigszins, omdat ze hier en daar nog wel eens van hun eerder betreden paden afstappen en wat van de hak op de tak willen stappen. Hiermee laten ze zien (of horen eigenlijk) dat ze de term progressief daadwerkelijk waarmaken. Naarmate het nummer vordert wordt de opbouw steeds steviger en krachtiger en komt de rock kant boven steken. De climax zelf bracht me even terug naar Night met een wonderschone viool.
Het volgende nummer (een korte, net geen 5 minuten) brengt de omslag in het album. Halverwege worden we getrakteerd op een heerlijk accordeon (en een lekker stukje folk muziek). En de laatste paar seconden brengen ons een duister en angstaanjagend geluid wat geleidelijk overgaat in i've Been Walking 2.
I've Been Walking 2 sleurt je mee en het lijden en de pijn worden voelbaar. Het begin lijkt heel vreedzaam en rustig maar op de achtergrond is er duister te vinden. De angst wordt beetje bij beetje verder uitgebouwd en de tussentijdse climax geeft kippenvel. Hier en daar is er een kleine glinstering van hoop, maar dit is te weinig om op te kunnen bouwen. Ze weten de sfeer, het verhaal, de angsten en duisternis hier zo geweldig te combineren dat je in luttele seconden bent opgegaan in de muziek. Maar de Demon komt dichterbij en dat gaat niet onopgemerkt. In de climax veegt hij vakkundig alle bij elkaar gesprokkelde beetjes hoop weg en opent de deur.
In Death Room horen we dan de hand van de Demon. Waar er hiervoor een constante dreiging van zijn aanwezigheid doorklonk, komt hij hier in actie met pijnlijke duistere klanken die je steeds verder en verder mee de afgrond in sleuren. Alle narigheid en pijn die hij in de duizend jaar lange geschiedenis heeft gebracht worden hier geopenbaard, en wat geniet hij ervan. De climax geeft ons een laatste blik op een hoopvol eind voordat we worden meegenomen in het eeuwige duister.

Demon is een album dat het woord progressief ook waarmaakt. Voor trouwe fans zal het misschien wat slikken zijn (of een verademing), maar als je jezelf ertoe aanzet om dit te doorgronden worden er prachtige deuren geopend. Deuren naar duistere plekken dan wel, maar wel prachtige plekken. De nieuwe instrumenten, het fragmentarische karakter en de daarbij horende ongewone zanglijnen zorgen voor een nieuwe beleving. Het moment dat de toon omslaat creëert een samenhorigheid op het album en zorgt ervoor dat je nog verder wegzakt in de muziek.

Gazpacho leerde ik kennen door Night. Een album wat me meteen meesleurde in een fenomenale droom en zich daarmee op een hoge plek wist te manifesteren. Ze wisten dit niveau vol te houden met het volgende album en bewezen daarmee in de top te horen van de progressieve rock. Met Demon bewijzen ze het nog steeds te kunnen en zichzelf te blijven vernieuwen. Waar ze met Night de bekendheid zijn ingetreden gaan ze met Demon een trede hoger op de trap.
Demon is het album wat bewijst waarom muziek gemaakt wordt: om verhalen, emotie, pijn, lijden, verdriet, geluk, liefde en hoop door te laten klinken op een rauwe en echte manier. Waardoor je meegezogen wordt in de wonderlijke wereld van muziek die we tegenwoordig steeds minder zien.

Voor mij de kanshebber op de ‘album van het jaar’ titel en het beste werk wat ze tot nu toe gemaakt hebben.
5*

avatar van aERodynamIC
4,5
Duister? Echt waar? Wat apart.... ik ervaar dat zelf helemaal niet zo, integendeel. Maar als ze het zelf zeggen valt daar weinig tegenin te brengen. Maar hoe dan ook vind ik dit echt geweldig en is het mijn favoriete Gazpacho album tot nu toe.

avatar van Bonk
4,5
Goh. Ook ik had die erg duistere associatie niet zo erg. Wat dat betreft vind ik Night een veel duisterder album Ook zonder grappig te willen zijn.

avatar van legian
5,0
Hier hoor ik het dromerige en zweverige wat Night heeft niet terug. Wat het voor mij een stukje duisterder maakt. en het verhaal werkt ook wel mee trouwens.
Maargoed das mijn beleving uiteraard

avatar van Bonk
4,5
Dat vind ik juist zo mooi aan muziek, dat je het zo verschillend kan beleven. Denk dat dromerig en zweverig voor mij dichter bij duister ligt dan voor jou.
Nu moet ik wel eerlijk zijn dat ik me nog niet zo verdiept had in het verhaal van Demon en dat zeker een duistere rand toevoegt. Ik denk dat het album in mijn beleving minder duister is, omdat ik Demon, anders dan gewend bij Gazpacho (Night had ik veel meer tijd voor nodig om te waarderen), na één luisterbeurt al mooi vind (en bij elke luisterbeurt weer mooier). Blijkbaar associeer ik 'direct' mooie albums minder met duister, terwijl ik me realiseer dat dit een kromme associatie is.
Daarbij vind ik de toon van The Wizard of Altai Mountains bijna iets vrolijks en toegankelijks hebben. En bij I've been Walking Part 2 vind ik muzikaal (dus niet op basis van het verhaal) gezien meer de hoop doorklinken door de mooie verstilde momenten ten opzichte van de climaxen. Toch wel het mooiste nummer van de plaat, denk ik nu. Bij Death Room herken ik dat duister overigens wel, de dreiging voel je daar voortdurend.
Ik ben wel blij dat je me er nog even toe gedwongen hebt het verhaal goed tot me te laten nemen, voegt wel echt een laag toe. Denk dat het album erg hoog gaat eindigen in mijn jaarlijst.

avatar van Finidi
4,5
Grappig dat je begint met lyrics uit het bonusnummer The Cage, maar die vervolgens niet noemt. Verder er volledig mee eens!

avatar van legian
5,0
Ben het nummer eigenlijk totaal vergeten. Het is dat je het nu zegt anders had ik er nooit aan gedacht .The Cage is trouwens wel de moeite waard, laat toch een andere sound horen en ligt wat meer in het verlengde van het eerdere werk.

Bonk schreef:
Daarbij vind ik de toon van The Wizard of Altai Mountains bijna iets vrolijks en toegankelijks hebben.
Juist dat contrast maakt het voor mij zo duister, de ondertoon die daarmee gecreëerd wordt vindt ik zo mooi. Grappig dat je, zoals je zelf al zegt, het zo verschillend kan beleven.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:13 uur

geplaatst: vandaag om 15:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.