Anathema - Distant Satellites (2014)

Ik ben het verhaal van Anathema binnen gekomen met Weather Systems en was zeer onder de indruk van dit epische album met prachtige samenzang. Lange tijd heb ik het daar maar bij gelaten in de veronderstelling dat 1 album wel genoeg zou zijn. Als je gelet op het uitgebreide oeuvre van deze band instapt bij precies het juiste album, dan moet je het geluk niet tarten.

De opvolger Distant Satellites is al weer een paar jaar oud. Bij gebrek aan ander luistervoer dacht ik begin dit jaar, laat ik het gewoon eens proberen, het zal me vast niet meer verrassen, maar wie weet valt het mee. Dat doet het zeker. Muzikaal ligt het grotendeels in het verlengde van de voorganger, maar duidelijk hoorbaar zijn de andere drums. Het openingsnummer blaast me keer op keer omver. Dat speelt hij in de afwijkende maatsoort 5/8-ste en in een dusdanig hoog tempo, dat het zorgt voor een ongekend stuwend ritme. Een weergaloos staaltje dat zijn gelijke niet kent. Tsja, ook aan dit album kan ik als toevallige passant met gemak 4* kwijt.

Et voila! Hierbij het halfje erbij.

Zo enige tijd luisteren zonder direct de link te leggen naar de vorige albums, levert toch wel weer een erg sterk album op. 4*.

Ik hoop dat ze met het nieuwe album toch ofwel verder de weg ingaan van de elektronische experimenten op de laatste nummers van deze plaat. Of "kleinere" nummers gaan maken. Of iets totaal nieuws, maar in ieder geval weg van de grootse, gezwollen en dramatische stijl op de laatste 3 platen. Geweldige platen, maar het is nu toch echt tijd voor iets anders.

Na lange tijd nog eens afgespeeld en er gaat toch nog een halfje vanaf. Ik slaag er echt niet in de kleffe pathos te doorworstelen...

Hé jij bent zeker - net als ik - fan van Anathema van het eerste uur. Tot en met 2004 top daarna DRAMA

Na mijn eerste kennismaking met Anathema (We're Here Because We're Here) dit album gekocht om een lp/cd beurs. Toch wel een beetje een teleurstelling. Waar We're Here Because We're elke keer als je luister beter lijkt te worden, wordt dit album nooit spannend en kabbelt maar wat aan. Met name Distant Satellites en Take Shelter zijn ondermaats en hadden wij mij betreft helemaal niet op het album gemoeten.

Heb deze gisteren nog eens opgezet. En ik had deze 3.5 * gegeven bij de aanschaf. Maar ik verhoog deze met een 0.5 omdat de nummers zoals Distant Satellites, Dusk en The lost song 1-2 enorm in je hoofd blijft hangen. Heel sfeervol album.
Maar het vroegere werk van Anathema krijgt van Music Meter toch nog hogere scores. Mmm misschien ook eens uitchecken .

Een heel, heel erg krappe voldoende. De metamorfose zet zich door. De zang voor een groter deel vrouwelijk. Niets mis mee als de rest hetzelfde zou zijn gebleven. Maar dat is helaas niet het geval. Het wordt nu behoorlijk zoetsappig allemaal. Alleen You're Not Alone ademt nog de sfeer van voorgaande albums. Het titelnummer is het dieptepunt van het album naar mijn mening.
3* blijft 3* en (voorlopig nog) geen 2,5.

Zo zie je maar. Voor mij is het titelnummer met voorsprong het beste op dit album. En het bevestigt voor mij nog maar eens dat John altijd de meest bijzondere nummers maakt.

En ik moet zeggen dat ik er echt niet bij kan dat je You’re Not Alone het best bij ouder werk vindt aansluiten. Zowat alles op het album behalve dit denk ik dan.

Toch is dit nummer wel een stuk ouder dan de rest. Vlak na A Natural Disaster postte Daniel regelmatig updates op hun forum over nieuwe songs en deze kwam toen ook langs.