Over het gelul verbaasde ik me ook, krijg je de unieke kans om dit te beluisteren
Dat ik alleen was zorgde er iig wel voor dat ik me 100% op de muziek kon concentreren en ik positioneerde me ook goed in de zaal, dat hielp ook. Grappig al die mensen met kladblokjes
Over het album zelf, inderdaad niets nieuws onder de zon, moest vooral aan die laatste EP van The Tuss denken, maar dan van hogere kwaliteit. Zo'n bij elkaar gegooid zooitje tracks vind ik het helemaal niet eigenlijk (waar RDJ wel vaak last van heeft met zijn albums), het is coherenter dan ik had verwacht. Vond zeker de eerste paar tracks geweldig, stoorde me ook niet zo aan de vocalen bij de eerste, vond de vocoders wel dik op enkele nummers eigenlijk. Weinig melodieuze tracks, meer sferische synths ipv lieflijke en gemakkelijk te verteren melodieën, maar album blinkt vooral ritmisch uit eigenlijk > erg knap geproduceerd.
Erg sterk al met al, overal hoge kwaliteit, weinig dalen. Die 180db track die ook in het artikel hierboven werd aangehaald heeft niks met guilty pleasure te maken, maar is gewoon ronduit slecht. Hoe krijg je het voor elkaar die op je album te zetten
Zullen de meningen hier ook wel verdeeld zijn verwacht ik. Laatste piano-track is geen Avril 14th, moet ik misschien wat beter leren kennen. Tracks daarvoor zijn wel weer erg sterk.
Ik begin met 4,5* - best onder de indruk eigenlijk.