menu

Mountain - Nantucket Sleighride (1971)

mijn stem
3,82 (46)
46 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Windfall

  1. Don't Look Around (3:43)
  2. Taunta (Sammy's Tune) (1:00)
  3. Nantucket Sleighride (5:51)
  4. You Can't Get Away (3:24)
  5. Tired Angels (To J.M.H.) (4:37)
  6. The Animal Trainer and the Toad (3:25)
  7. My Lady (4:31)
  8. Travellin' in the Dark (To E.M.P.) (4:23)
  9. The Great Train Robbery (5:44)
  10. Roll over Beethoven * (2:56)
  11. Crossroader * (4:48)
  12. Travellin' in the Dark [Live] * (5:15)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 36:38 (49:37)
zoeken in:
avatar van argus
4,5
De dikke gitarist Leslie West met zijn vette ronde gitaargeluid. Dat klinkt verschrikkelijk goed bij nummers als "Travellin' in the Dark" en "Tired Angels". Tot op de dag van vandaag. Maar ook de titelsong zelf, "Nantucket Sleighride", is een prachtig nummer, goed ingezongen door de helaas veel te vroeg overleden bassist/componist Felix Pappalardi. 4,5*

avatar van Lupin
3,5
Wat een verukkelijk intro van "Nantucket Sleighride" en ook van "Tired Angels". "the Animal trainer and the Toad" skip ik meestal, want die vind ik te luchtig. Verder een goed album met het - inderdaad - vette en ronde gitaargeluid van West. De albums Mountain Climbing en Avalanche vind ik net nog even beter. Handig als een band twee zangers heeft. Gitarrist West met zijn rauwe schreeuwzang en bassist Pappalardi met zijn hoge gevoelige stem.

avatar van Droombolus
4,5
Wat mij betreft het studio meesterwerk van Mountain. Het titelnummer zou neg eens dunnetjes over gedaan worden op Mountain Live ! - The Road Goes Ever On.

Het ook nu nog ontzagwekkend te horen hoe Pappalardi bezig was met het vermengen van muzikale stijlen in de beste jaren 60 traditie en met de meeste van zijn composities op deze plaat ergens op de grens tussen blues-rock en symphoniese rock uitkomt.

Felix schijnt een ongelofelijk moeilijk mens geweest te zijn, waarschijnlijk vandaar ook dat hij door zijn eigen vrouw doodgeschoten is, maar hij heeft zo'n enorme invloed gehad op de muziek in de 60 dat hij wat mij betreft een standbeeld verdient.
Als er weer eens een einde van een nummer met mijn band dreigt uit te lopen in chaos en er toch een bevredigend eind aan gedraaid wordt, roep ik hem dan ook altijd aan: Felix

beaster1256
heb dit vroeger nog op lp gehad , prachtige plaat , heb hem nu op cd maar de kwaliteit is niet zo goed , remasteren die prachtige muziek , ja leslie en felix waren toch goeie muzikanten

avatar van vin13
3,5
Leslie West beviel me jaren geleden goed tijdens een gitaarfestival in de Achterhoek en kwam zo achter het bestaan van Mountain. Mooie typisch jaren 70 plaat en leuke stukjes hierboven. Ik ken alleen deze.

avatar van Helicon
4,0
Prachtig album van deze toch vrij onbekende band. Wat een geweldige gitarist Leslie West!

Overigens heb ik zo'n 17/18 jaar geleden Leslie West een keer horen optreden bij Countdown Café. WAT EEN GEWELDIG OPTREDEN WAS DAT ZEG! (Mississippi Queen, Nantucked Sleighride & Theme from an Imaginary western)
Dat heb ik toen opgenomen op een bandje en helaas wordt die kwaliteit hard minder dus ik moet maar eens op zoek naar een digitale versie!

avatar van Oldfart
Ruim een jaar later je zoektocht ten einde Helicon??:

http://www.cherryred.co.uk/...

avatar van Helicon
4,0
Oldfart schreef:
Ruim een jaar later je zoektocht ten einde Helicon??:


Jazeker!! Ik heb een site gevonden waar ik de radio opname als rar file kon downloaden.

avatar van spaceman
3,5
Een van mijn eerste langspelers ooit. Tjonge, wat was ik blij met die plaat en nog steeds. Een sterk en mooi opgebouwd (stevig erin met Don't Look Around, meteen gas terug met Taunta en Nantucket Sleighride om vervolgens weer verder te rocken) en prima gearrangeerd album. Qua songs behorend tot het betere werk van Mountain. Mooie afwisseling tussen de melodieuzer nummers met de relaxte zang van Felix Pappalardi en de rockers met de woestbrullende keelklanken van Leslie West.

avatar van spaceman
3,5
De stem van Pappalardi heeft toch veel weg van de vroeg Clapton en, eerlijk gezegd, lijken sommige nummers behoorlijk beïnvloed door The Cream. Vooral de bonustrack Crossroader. Niet zo gek natuurlijk dat gitarist Lesley West en drummer Corky Laing, niet veel later een band begonnen met Jack Bruce: West, Bruce & Laing. Overigens wil ik daarmee niks afdoen aan deze prima plaat. Hoogtepunt blijft voor mij de titeltrack, het mooi opgebouwde en evoluerende Nantucket Sleighride. Classic!

avatar van viking1
4,5
Prima blues/rock,hardrock album.
Kon de gitarist leslie west alwel,maar de band mountain niet zo goed.
Deze week 2 cd's van gekocht deze en climbing!
Dit swingt en rockt geweldig.

Hier 2 zangers west voort ruiger werk en pappalardi voort ingetoggener werk.
Sterke combinatie die 2 zangers!
Wat heeft die west 'n geweldige stem en speelt hij lekker ruig en rauw.
Sterk gitaar spel mooie gitaar sound en slide spel......al met al een heerlijk nieuwe (late) ontdekking deze band.
Las op de site dat ze ook wat sterke live platen hebben gemaakt maar es opzoeken!
Ze klinken studio al klasse zal live zeker ook goed zijn misschien nog wel rauwe en heavyer?

Had solo al wat van leslie west en wat losse nummers maar ben blij met deze geweldige late ontdekking.
Top band past erg goed in mijn muziekale straatje ha.

avatar van Droombolus
4,5
viking1 schreef:
Las op de site dat ze ook wat sterke live platen hebben gemaakt maar es opzoeken!
Ze klinken studio al klasse zal live zeker ook goed zijn misschien nog wel rauwe en heavyer? .


De enige live LP in de originele bezetting is Mountain Live: The Road Goes Ever On en da's een absolute aanrader. Rauwer en heavyer inderdaad. En alle goeje blues-rock bands komen nu eenmaal veel beter tot hun recht in een live setting.

avatar van BoyOnHeavenHill
3,5
Het probleem dat ik met dit album heb is precies wat ik ook heb met andere platen van Mountain. Op hun beste momenten hoor ik de vinnige gitaarpartijen, de pompende bas, de drummer die compleet uit z'n dak gaat zonder een slag te missen, de subtiele keyboard-invulling, de melodieuze composities en de prachtige stem van (liefst) Pappalardi, en wanneer ik Don't look around, Travelin' in the dark en het wonderbaarlijke titelnummer draai ben ik echt van overtuigd dat dit de beste band in de wereld is. Maar dan komt er weer zo'n doorsnee bluesrocker als The animal trainer and the toad, of die zich voortslepende eindsolo's van Tired angels en The great train robbery, of zo'n zangpartij van Leslie West die eigenlijk maar op één manier kan brullen, en dan moet ik toch concluderen dat ook een regulier album als dit voor mij te onevenwichtig is. De hoogtepunten zijn briljant, maar er staat ook teveel middelmatigs op om dit over de héle linie echt een geweldige plaat te kunnen vinden.

avatar van Mssr Renard
3,5
Ik zou ook eens mij moeten verdiepen in Mountain. Kan ik bij deze plaat starten?

avatar van BoyOnHeavenHill
3,5
Mssr Renard, ik ben geen doorgewinterde bergbeklimmer, maar het oeuvre van deze band is vrij klein, en dan is dit een goede plaat om mee te beginnen.Zelf heb ik genoeg aan de uitstekende en representatieve compilatie The very best of Mountain en de liveplaat The road goes ever on, zie mijn en andermans berichten aldaar.

avatar van Mssr Renard
3,5
BoyOnHeavenHill schreef:
Mssr Renard, ik ben geen doorgewinterde bergbeklimmer, maar het oeuvre van deze band is vrij klein, en dan is dit een goede plaat om mee te beginnen.Zelf heb ik genoeg aan de uitstekende en representatieve compilatie The very best of Mountain en de liveplaat The road goes ever on, zie mijn en andermans berichten aldaar.


Thanks man. Liever mijd ik verzamelalbums, omdat juist platen uit de albumtijd (60s, 70s) vaak juist het gehele studioalbum zo interessant zijn. Het album is dan vaak als geheel zoveel meer dan een collectie losse songs.

avatar van BoyOnHeavenHill
3,5
Mssr Renard schreef:
Liever mijd ik verzamelalbums, omdat juist platen uit de albumtijd (60s, 70s) vaak juist het gehele studioalbum zo interessant zijn. Het album is dan vaak als geheel zoveel meer dan een collectie losse songs.
Helemaal waar. Er zijn zelfs diverse bands van wie ik in mijn puberteit (= beperkte financiële middelen) een verzamelplaat heb gekocht en vervolgens in latere jaren (= met een ruimere beurs) het volledige albumwerk. Maar Mountain is één van die bands waar ik met een compilatie (en dus genoemde liveplaat) ruimschoots tevreden ben. Ga jij echter voor de losse studioplaten, dan kan ik daar helemaal inkomen.

avatar van jorro
3,5
Aan de gemiddelden te zien nipt het populairste album van Mountain. Een band die mij en mijn omgeving wat ontgaan is. Nou was ik in 1971 nog steeds niet droog achter de oren en werd de band vast niet grijsgedraaid in het Hilversumse, Veronica of Noordzee.
Kortom, mijn kennismaking met dit album omdat het op 74 staat in de 100 Greatest Albums of 1971. Ik kan me de lovende berichten hierboven goed voorstellen. Het zal zeker vernieuwend zijn geweest. Dat referentiekader heb ik minder.
Maar ook ik vind dit best een fijn album, waarbij de afsluiter er positief uitsteekt. Dat betekent dat Ik zeker het live album uit 1972 ga proberen.
Op een tegenvallende 202e plaats in de Best Ever album chart over 1972.
Een dikke 3,5*

Gast
geplaatst: vandaag om 16:02 uur

geplaatst: vandaag om 16:02 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.