Bjørn Riis - Lullabies in a Car Crash (2014)

Optreden van Bjørn voldeed aan de verwachtingen. Eerste uur was voor Oak. Een voor mij onbekende band uit Noorwegen en samengesteld uit leden van o.a. Airbag. Stijl is redelijk vergelijkbaar met Airbag en Bjørn Riis. Cd dan ook maar gekocht en nog eens rustig luisteren. Gedeelte van de band bleef staan toen Bjørn zich voegde. Hij speelde een aantal nummers van zijn solo album en vervolgens nog een aantal heerlijke Airbag liedjes. Als toegift nog een nieuw nummer. Stond in deze samenstelling toch ruim 1,5 uur op het podium. Geluid was niet perfect, aardig wat 'staande' golven. Dat kan beter in de Cacaofabriek schat ik in. Kwaliteit was echter top. Bjørn kan aardig gitaar spelen. Ook de door hem gezongen Airbag nummers kwamen goed uit de verf. Al met al een geslaagde avond verzorgd door die sympathieke Noren. Bjørn kondigde aan dat Airbag bezig is om nieuw materiaal op te nemen. Joepie.

Bjorn kan het wat mij betreft beter houden bij gitaar spelen in Airbag: ik vind zijn zang vrij kil over komen. Sound lijkt veel op Airbag natuurlijk, maar waar ik bij de band af en toe nog wat spannends hoor, is dat bij deze soloplaat voor mij minimaal. Misschien groeit het nog, maar voor nu blijf ik gewoon maar de albums van Airbag luisteren

Album vanavond weer eens de revue laten passeren. Mijn nummer 1 uit 2014 en nog geen toon aan kracht ingeboet. Een fantastisch album.

Ik beluister het album nu ook weer eens na lange tijd. Mooie plaat, maar ik kan me ook inleven in kritieken die het "oubollig" vinden. Niets nieuws onder de zon, maar lekker voor de liefhebber. Treed hij nog op?

Het is een band met amateurs (iets anders dan amateuristisch ) Ze werken allemaal nog naast hun muziekcarrière. Op de site staan jammer genoeg geen upcoming events. Ook op de site van Bjorn himself is het stil. Jammer.

Excuses voor de liefhebbers, maar ik kan hier nauwelijks naar luisteren. Steeds maar weer die associaties met Pink Floyd (en dan met name Animals), Porcupine Tree en Airbag (waar ik al last van had voordat ik wist dat Riis daarvan de frontman is), dat wordt me allemaal te veel. Er gebeurt op dit album te weinig, ik laat me meedeinen op heerlijke gitaargolven maar word daarna op de kust geworpen zonder dat ik ook maar één meter zelf gezwommen heb.

Dan is deze plaat wat mij betreft een knap resultaat voor "amateurs ". Hoop dat hij in ieder geval genoeg credits heeft voor een nieuw album. Het zijn voor mij "bijna lptjes"; misschien koop ik deze op termijn wel.

Heb in Helmond na afloop kort staan kletsen met wat bandleden. Het is een uit de hand gelopen hobby. Optredens zijn spaarzaam vanwege de hoge kosten. Dat geldt uiteraard ook voor Airbag. De lp versie van Lullaby is fantastisch. Check zijn site maar eens. Hij is wars van Loudness (te harde geluid op cd's) en heeft veel zorg aan het geluid besteed. Dat is te terug te horen. Erg goed.

Lp helaas uitverkocht op zijn site; ergens anders nog wel te krijgen volgens mij, maar erg duur. Ze zijn wel bezig met een nieuw album; goed nieuws!

Is https://www.jpc.de/jpcng/poprock/detail/-/art/bjorn-riis-lullabies-in-a-car-crash/hnum/6018140 nog te koop. Was destijds goedkoper dan op zijn eigen site. Nieuw werk van Airbag?

Edit: lees het nu ook. Disconnected op 10 juni. Gaaf

Inmiddels de `betere` nummers van Riis en Airbag goed geluisterd. Inderdaad hoor je PF en PT sound terug. mooi voorbeeld is ´stay calm´, waarin je héél duidelijk het nummer sheep van Animals terug hoort. Ik vind dat niet erg, mits ik kwaliteit terug hoor. En dat is het geval.
Sommige nummers mogen best wat korter, maar dat doe ik zelf wel...geen probleem.

zeker 4 *

Ik ben zeker niet van de prog. Maar ik heb wel wat met dit album. Hoor idd de Animals-link, dat scheelt al wat...

ps Dissappear heeft van Girl In Armour (van The Me In You)

Doet mij denken aan Pink Floyd, al is het wat 'rockender'. Pink Floyd vind ik alleen goed als het echt heel goed is. Zodra het onder een bepaald (nog steeds vrij hoog) niveau zakt, vind ik het al snel vervelend worden (diepgang wordt sentimentbejag, zorgvuldig opgebouwd wordt traag, etc.). Ik ben bang dat deze Riis voor mij als een aardig goede Pink Floyd is en daarmee dus niks. Ik hoor de kwaliteit wel, maar ik luister er niet graag naar. Al heeft het voor op bv. Amused to Death dat het niet pretentieus over komt.

Aardig album. Al is het weinig origineel. De rustige stukken zijn mooi maar de hardere niet.
Niet slecht maar ook niks bijzonders.