Stevie Wonder - Innervisions (1973)

Je zal toch een plaat uit de 1 euro bak meenemen omdat je ziet dat het Stevie Wonder is, en uit een periode dat ie echt in topvorm was. Een aantal tracks ken je, maar lang niet allemaal. Wat boeit het? Voor 1 euro kan je je geen buil vallen immers.
Vervolgens leg je 'm op de platenspeler, en je hoort dat ie gewoon puntgaaf klinkt, dus ook nog eens waar voor je geld
Dan begint de muziek; het is meteen raak! Ik hoor het bij de eerste tonen, dit is een kwaliteitsplaat van meneer Wonder. Kan niet wachten tot track nummer 2 begint! En ja hoor de bevestiging! Wat een heerlijke plaat is dit!
Die ervaring gaat door tot kant 2 helemaal is afgespeelt... Wat nu? Gewoon omdraaien, en weer overnieuw beginnen! Top aankoop!

Hoewel ik de hoes in 1e instantie niet heel erg mooi vond, zie ik het symbolische er ook wel van in, waardoor het mooi wordt. De titel zegt uiteraard ook al veel over Stevie's blindheid, en dat wordt op de hoes ook nog eens uitgebeeld... Mooi....

Ben echt heel erg onder de indruk van het geheel, lang niet gebeurd met een plaat.

Voor 1 euro zijn beste album! Wat een mazzel!

Hoezo, slechte ervaringen in de liefde?

(Bijna) iedereen toch ? Maar daar had ik het niet perse over hoor haha! Inmiddels is mijn favoriet "Visions".

@lennon: Als Innervisions goed bevalt, kun je de overige 4 albums van het sublieme 5-tal Music of my Mind t/m Songs in the Key of Life blind (niet grappig bedoeld) aanschaffen.

Ik heb er al 3 van de 5, dus gaat vast goed komen, want die 3 bevallen allen zeer goed!

Dit album heeft niets te klagen over waardering hier op MuMe. Op Talking Book van een jaar eerder maakten we al kennis met een Stevie Wonder die meer spiritueel, sociaal bewogen en muzikaal eigenzinniger te werk kon gaan door de ruimte die de platenmaatschappij hem liet. Hij kon, na zijn hitverdiensten uit de jaren '60, wel een potje breken.

Ook op dit album doet Wonder bijna alles zelf. Met uitzondering van enkele bijdragen van gastmuzikanten, schreef, produceerde, speelde en zong Stevie alles zelf op dit album. Hierdoor werd het een heel persoonlijk document.

Visions is een nummer met een beeld van een toekomst zoals ook Martin Luther King die gezien moet hebben met zijn woorden 'I have a dream'. Het Amerika van die jaren mocht dan officieel geen rassenscheiding meer kennen, de ongelijkheid en schrijnende armoede was en is er nog steeds onder grote delen van de zwarte bevolking. De schreeuw om recht komt tot uitdrukking in een nummer als Living For The City. Ik hoor Wonder graag kwaad. Dan is hij op z'n best. Want het is oprechte emotie. En hij had het volste recht daartoe.

Verrassend goede songs zijn ook Golden Lady, All in Love Is Fair en het ook weer politiek kritische He's Misstra Know It All. Singlesucces Don't You Worry 'Bout a Thing heeft een fraaie latin-style en swingt geweldig. Jesus Children of America is opnieuw kritisch en zegt eigenlijk tegenover de oppervlakkige praters om te stoppen met liegen over wat er echt aan de hand is in Amerika. 'Are you standing for everything you talk about ?'. En dan zijn eigen spiritualiteit die Wonder al stamelend onder woorden brengt:
"Say,
Trancen
Trancendental
Dental meditation
meditation
Speaks of inner
Inner Preservation
preservation
Waell ..."

Mooi album. Misschien inderdaad Wonder's beste.

Ik ben om: dit is voor mij Stevie Wonder's beste album. Ja inderdaad, nog net wat beter dan Songs In The Key Of Life. Maar ja, wat is beter: ook dat is een briljant album. Deze 9 songs echter vormen zo'n prachtig geheel, zijn stuk voor stuk zo ontzettend mooi en / of funky en daarnaast soms zo aangrijpend: veel betere soul / funk muziek zal je niet snel vinden.

Het album heet niet voor niets Innervisions. Stevie ventileert, net als Marvin Gaye op What's Going On, regelmatig zeer maatschappij kritische teksten. De boodschap op nummers zoals Too High (drugs), Living For The City (racisme in New York) & het werkelijke sublieme He's Misstra Know -It-All (tegen Nixon) komt duidelijk door.
Stevie bespeelt op dit album weer praktisch alle instrumenten, schreef alle nummers & teksten en produceerde de plaat. Het muzikale wonderkind in de bloei van zijn leven, dat horen we op Innervisions. Het is één van de 'landmarks' uit de soul geschiedenis.

Okee, ik was verrast over de hoge compositorische kwaliteit en muzikale bagage die s. Wonder ook op dit album uit z'n mouw weet te schudden. Alweer enige jaren in bezit moet ik tóch zeggen dat ik nummers ls Jesus Chilren of America en He's Misstra Know-It-All wat minder sterk vind. Boeit gewoon minder, teveel variatie op het thema.
Dan is de rest gelukkig weer wel goed tot zeer goed.

Fijne plaat van Stevie.
Ik twijfel op dit moment nog tussen 3.5 en 4*, naar beneden afgerond vanwege het ontbreken van gitaar. Ik merk dat ik enkele nummers beter zou vinden met een smerige, funky gitaargeluid.

Meest sociaal bewogen album van Stevie en naar mijn mening zijn beste werk. Living for the City en He's Misstra Know It All vind ik de hoogtepunten, maar het album als geheel is consistent en klopt van nummer 1 tot en met 9.

Flauwekul. Hoe weet je nou dat het beter klinkt? Thuis uitgeprobeerd? En bovendien: een blinde die gitaar speelt? Da's een hele andere vingercoördinatie dan op toetsen. De funk zit in de keyboards van Wonder. Daar zul je het me moeten doen, mijn waarde. Topplaat. Ik maak er een vijfpunter van.

westInderdaad, mee eens. Maar voor mij zijn de 5 sterren toch voorbehouden aan Marvin Gayes toppers (WGO & HMD) want ik vind dat Gaye toch vocaal en tekstueel een hogere intensiteit haalt. Stevie Wonder was wel maatschappelijk betrokken en zeker op dit album muzikaal visionair. Al die verschillende stijlen net iets kernachtiger samengebald dan op zijn (vermeende) meesterwerk 'Songs in the key of life'.

De inmiddels 68 jarige Stevie Wonder is een legendarische artiest, die al op 12 jarige leeftijd bekend werd met zijn eerste hitsingle “I CALL IT PRETTY MUSIC BUT THE OLD PEOPLE CALL IT THE BLUES PART 1”, dat hij in 1962 uitbracht. In 1963 verscheen “FINGERTIPS PART 1” en daarmee bereikte hij de eerste plaats in de Amerikaanse Billboard Hot 100 en was zijn zijn gevestigd. De blind geboren Stevland Hardaway Judkins werd op 13 mei 1950 te vroeg geboren in Saginaw Michigan USA, wat de oorzaak van zijn blindheid is. Hij ontwikkelt zijn aangeboren muzikale talent in rap tempo, leert instrumenten te bespelen, zingen en componeren. Als de jaren ’70 aanbreken heeft hij al veel hit succes in de sixties gehad, maar hij wil meer. In oktober 1972 verschijnt “TALKING BOOK” en dat zou je het eerste van de vier toppers in de jaren ’70 van Stevie Wonder kunnen beschouwen. Nummer 2 in die reeks in “INNERVISIONS”, dat op 3 augustus 1973 uitgebracht wordt. Een werkelijk briljant album, waarop Wonder zich opnieuw overtreft. De 9 tracks zijn typische Stevie Wonder songs, maar het geheel vormt een concept waarop hij zijn kritische blik op de wereld anno 1973 laat horen. Met het voor de gevaren van drugs waarschuwende “TOO HIGH” opent het album, in “LIVING IN THE CITY” wordt de rol van de zwarte man in New York onder loep genomen en in die ruim 7 minuten durende track worden discriminatie en onderdrukking van de de Afro-Amerikaan als grote problemen genoemd. Helaas is er wat dat betreft nog niet veel verandert, anno 2019. Met de later gecoverde songs “HIGHER GROUND” (onder andere door Red Hot Chili Peppers) en “DON’T YOU WORRY ‘BOUT A THING” (hit voor Incognito in 1992) komt het 44 minuten durende album aan bij het slotakkoord, “HE’S MISSTRA KNOW-IT-ALL”, een mooi verbloemde aanklacht tegen de president van Amerika in die jaren, Richard Nixon. Na “INNERVISIONS” verscheen “FULFILLINGNESS’ FIRST FINALE” in 1974 en zijn absolute meesterwerk “SONGS IN THE KEY OF LIFE” in 1976. De jaren ’70 waren voor Stevie Wonder zijn meest creatieve jaren en die albums klinken nog steeds en “INNERVISIONS” is daarop geen uitzondering.

Ik rond het nu af naar boven, omdat ik al die lagen wel heel moo vind.

Klopt. Dat waren de heren Malcolm Cecil en Robert Margouleff, voor sommigen misschien beter bekend van Tonto's Expanding Head Band, een synthesizerband uit Engeland. Al die pompende funkbassen op dit album van Stevie komen uit de Tonto, een reusachtige samengestelde analoge synthesizer.
Dit is de documentaire die jij bedoelt, denk ik: Stevie's Wonder Men - YouTube

Hier nog meer: TONTO & Stevie Wonder - YouTube

Qua stijl niet iets waar ik spontaan naar zou luisteren, maar op zich goed meegevallen. Fijne composities, leuke sfeer, erg gevarieerd. Hoge 3.5, moet ik misschien nog wat vaker beluisteren.

Ook hier een prachtige hoes, een Gatefold die binnen en buiten een kunstwerk is.

Absurd ook om terug te lezen in de credits hoeveel instrumenten Stevie speelt. Eigenlijk alleen basgitaar en gitaar besteedt hij uit.

Ook een plaat waar ik meerdere songs direct (her)ken, al dan niet gespeeld door anderen (Incognito, Red Hot Chili Peppers).

Fantastische mix van rock, funk, soul, r&b, gospel, jazz, blues. Ik ben blij met mijn almaar groeiende Stevie Wonder-collectie.

De productie is trouwens erg warm en rustig. Echt een alleskunner, deze man.

Helemaal mee eens. In de jaren zeventig kon Stevie in muzikaal opzicht helemaal niets fout doen, zo leek het. Vanaf Music of my mind tot en met Songs in the key of life leverde hij alleen maar topplaten af, en ook de aansluitende albums Hotter than July zijn prima. Ze vallen alleen een beetje in het niet ten opzichte van voorgaand werk.
De synthesizer, die Stevie begin jaren zeventig ontdekte, speelt in toenemende mate een vrij grote rol op deze platen, maar toch kllinken ze warm. Heerlijke luistermuziek ook, met name de rustige stukken. Al wist hij ook hoe je ongekend swingende stukken kon schrijven. De bekendere stukken van dit album (Higher ground, Don't you worry, Living for the city - allemaal (hit)singles geweest, hoewel bescheiden in Nederland) zijn daar het beste bewijs van. De instrumentatie is top, maar vooral het songschrijverschap is op dit album van ongekend hoge kwaliteit. Opvolgers Fulfillingness en Songs zijn bijna even goed, maar ik ben toch geneigd deze Innervisions als Stevies beste plaat te beschouwen, omdat er geen enkel dipje in zit.