Riverside - Love, Fear and the Time Machine (2015)

Euh, nee. Je kan er niet van houden, maar dit album kan je niet vergelijken met Out of Myself. Het mag we hoorl. Maar de conclusie kan niet zijn dat die albums op elkaar lijken.

Ik heb inmiddels beide op cd en vind het zeker niet hetzelfde. Wel mooi en muziekaal, af en toe goed over na gedacht maar niet teveel hetzelfde.

Waar Lunatic Soul altijd de rustig zweverige uitlaatklep voor Marius vormde, gold Riverside altijd al de hardere kant. Echter hebben ze met Shrine of New Generation Slaves die twee dichter bij elkaar gebracht en er een werkelijk fenomenaal album mee neer gezet. Diezelfde koers voeren ze nu op dit album nog verder door, alleen wel meer in de richting van Lunatic Soul.

Een ramp is dat zeker niet, de dromerige muziek hakt er prima bij mij in, hier en daar is de oude Riverside nog wel te horen maar de harde kant lijkt echt te verdwijnen. Sfeer en gevoel vieren hier hoogtij en dat resulteert in een waar feest. Veel meer woorden ga ik er niet aan toevoegen, opnieuw leveren ze een geweldig album af, misschien niet even goed en sterk als de vorige maar zeer zeker een van de toppers van dit jaar.

De Day Session (de opvolger van de Night Session) is ook zeker de moeite waard. Toch heeft die niet dezelfde impact als Night Session, de donkere electronic stijl van wist mij meer te grijpen dat de lichtere stijl die hier is (ook wel logisch natuurlijk, Night & Day). En terwijl ik dit zo tik bedenk ik me dat daar die halve punt blijft liggen voor dit album, de sfeer. Ach echt jammer is het niet want dit album staat al een tijd lang op repeat en zal dat ook nog wel even blijven staan

4,5*

Als het album instrumentaal zou zijn (zonder zang) dan zou het allicht nog te pruimen zijn.
Ook wel erg veel nadrukkelijke synthesizer trouwens.
Moeilijke muziek, niet echt m'n ding.

Buizen schreef:

Ik zie dat Rush in je persoonlijke top 10 staat. Dan ben je toch wat meer gewend dan deze, redelijk poppy plaat.?
Zoals hiervoor al meerdere keren vermeld; Beetje aan de rustige kant.
Klinkt niet slecht maar hoop toch dat ze de volgende keer de weer wat meer heftigere kant op gaan.
Overigens, ben ik de enige die in "Maschines" een schaamteloze replica van "Mammagamma " van The APP hoor ?

Ik was nog niet heel bekend met de muziek van Riverside maar dit vind ik een prachtig album. Mooie atmosferische muziek waar de heldere stem van Mariusz Duda zeker aan bijdraagt. Hoogtepunten zijn voor mij Under the Pillow en Caterpillar and the Barbed Wire. Mindere momenten zijn er niet zoveel, behalve dan als het wat te proggy wordt voor mijn smaak, zoals in Saturate Me. Al met al een geweldig album en deze komt zeker in mijn jaarlijstje.

Ken je ook al Lunatic Soul? Kan misschien te proggy voor je zijn maar wat klinkt Mariusz ook goed op vooral Lunatic Soul - Walking on a Flashlight Beam (2014) met als hoogtepunten de eerste 3 en laatste 3 nummers...

Ik had er van gehoord ja. Ik zal het zeker eens een paar luisterbeurten geven, thanks.

Voor mij de eerste kennismaking met Riverside, maar deze gaat mijn jaarlijstje in denk ik. Erg mooi sferisch album. Ga er denk ik binnenkort wat meer van Riverside zoeken, net als het al aangegeven Lunatic Soul.

Nu, heel wat draaibeurten verder, vind ik de melodieën werkelijk fantastisch pakkend! Goed water blijven geven jongens en meisjes, dan bloeit deze heel mooi!

Een van de meest positieve verrassingen van dit jaar. Ik kende de band eerlijk gezegd niet en per toeval beluisterd toen ik het tegenkwam op deze site. Gelijk in mijn top 3 van dit jaar. Dikke 4* waard!

Deze begint voor mij tegen de 5 sterren aan te schurken. Wat een schoonheid!

Bij mij is-ie ook gegroeid. Als fan van het eerste uur vond ik de eerste kennismaking niet echt smaken... De laatste tijd heb ik wat tracks afzonderlijk gehoord, en de cd als geheel ook nog twee keer. Nu heb ik een halfje erbij opgeteld, 4,5 ster dus. En op #8 in de jaarlijst waarschijnlijk.

De sfeer is echt top. De wat meer 'mellow'-sound was dus even wennen, maar het is echt een geweldige cd die de Poolse heren hebben afgeleverd.

Dat vind ik nu ook. Stukken beter zelfs dan SoNGS en REM.

Meesterlijk plaatje, mijn god!

Ah, dus maar vaak genoeg blijven herhalen hoe goed dit is heeft uiteindelijk wel geholpen Deze review omschrijft exact waarom ik dit album zo geweldig vind. Misschien wel mijn nummer 1 album van 2015.

Deze dan ook nog maar 's aanbevelen voordat het jaar echt voorbij is; Caligula's Horse - Bloom (2015)

Nou, ik luister intensief naar Riverside sinds 2005, zag ze drie keer live, en moest gewoon even wennen nog Daarbij was ik maanden niet echt met muziek bezig, een hoop releases bleven liggen en deze had gewoon nog tijd nodig. Het geluid is ook wel anders dan ik gewend ben, de eerste drie albums (ook R.E.M.) zijn nog altijd favoriet bij me.

Ik ben verslaafd aan het nummer Addicted. Ik hoor er een beetje the cure invloeden in terug.

Ik ben er heel zuinig mee, maar dit is het vijfde album wat van mij 5 sterren krijgt.
Als het kon zou ik alle 10 nummers als favoriet selecteren.

Als jarenlange fan van de band blijf ik hiermee moeilijkheden hebben. Essential track : Caterpillar and the barbed wire.

Omdat?

Ik mis simpelweg de verrassing en de uithalen van de vroegere albums, waar elk nummer je op het andere been kon zetten. Ik zie wel het potentieel, en bij vlagen het briljante van de band, maar het grijpt me niet naar de keel.

Ik zie dat je je stemmen op sommige Riverside albums met een 0,5* hebt teruggebracht. In die context vind ik juist dat dit album het meest richting mijn Riverside favoriet aanschurkt nl Riverside - Second Life Syndrome (2005) Gewenning is ook wel een punt vind ik bij Riverside. Omver geblazen door de eerste albums ben ik daarna wel kritischer geworden. Dit album maakt op mij meer indruk dan voorganger Shrine. Variatie is niet het sterkste punt bij Riverside. Hoeft ook niet...goed is goed. Ben daarom wel blij met de Lunatic Soul projecten van frontman Mariusz. Die variatie maakt de band m.i. nog groter.

Zal dit hun afscheidsplaat zijn? ...

Met triest laat Riverside weten dat Piotr Grudzinski overleden is...

40 jaar pas. Towards the Blue Horizon krijgt zo wel een extra lading:

Where are you now my friend?
I miss those days
I hope they take good care
Of you there
And you can still play the guitar
And sing your songs

I just miss those days
And miss you so
Wish I could be strong
When darkness comes

Idd. Mooie tekst. Hij was veel te jong ook.

Heb je net het verlies van de invloedrijke muzikanten David Bowie en Glenn Frey verwerkt en dan overlijdt vandaag de gitaarvirtuoos Piotr Grudzinski op een leeftijd van 40 jaar. De gitarist van de Poolse progressieve rockband Riverside drukte zijn stempel op de vele muzikale pareltjes die de band afleverde. Dit album was goed voor een 2e plek in mijn albumlijst van 2015. Ik zag de band nog op 24 juli in de Cultuurpodium Boerderij in Zoetermeer, een fantastisch optreden, mede door het gitaarspel van Piotr. Eén van mijn favoriete bands van deze eeuw, gelukkig zal de muziek voor altijd voort blijven leven.

Wat een triest nieuws weer van de week... Ook één van mijn favoriete (prog) bands... Erg jammer maar ik denk nu dat ze er mee op gaan houden...

Ik weet het niet. Gitarist was zeker de smaakmaker van de band, vooral op de eerste paar platen. Op met name dit album heeft hij maar een bescheiden rol. Enfin, de toekomst zal het uitwijzen.

Het mag raar lijken maar ik hoop dat de band stopt. Geen Riverside zonder Piotr Grudziński. Kijk naar bands zoals Madrugada en The God Machine om maar een voorbeeld of 2 te geven.

Ik ben aan het gissen maar ik denk dat hartfalen de hoofdoorzaak is van het overlijden. Hopelijk gaan ze nog mededelen wat de echte oorzaak is.

En dat is geen fijn nieuws. Zat me net lekker te maken voor de nieuwe opnames en dergelijke krijg je dit te horen. Ik zou het ontzetten jammer vinden maar Leeds ik ben het met je eens, geen Riverside zonder Piotr Grudziński. Heb het laatste concert moeten missen maar ik baal nu ontzettend dat ik daar niet ben geweest.

Mettertijd zullen we wel horen hoe en wat allemaal, giswerk resulteert alleen maar in geruchten waar wij en hun niks aan aan hebben. Piotr Grudziński je zal gemist worden