Wu-Tang Clan - Enter the Wu-Tang (36 Chambers) (1993)

Jawel toch? Ik meende dat hij alleen geen contract had en de andere leden allemaal wel. En zat hij niet in de gevangenis rond de tijd van dit album?

Bij mijn weten kwam hij pas een stuk later er echt bij.

Hiep hiep! En dan moet Midnight Marauders dat ook zijn! Zelfde release date, zelfde jaar, zelfde dag. Kwam idd precies net een Wax Only uit van MM deze week.

Wat betreft Masta Killa en of hij al officieel Wu lid was hier, het originele boekje van de Cd vermeldt:

Wu-Tang Clan is: Prince Rakeem “the RZA”, the Method Man, U-God, Rebel INS, Shallah Raekwon, Ghost Face Killer, Ol’ Dirty Bastard, & the Genius “the GZA”

Het grappige is dat ik vroeger op school (circa 1996), toen ik dit album wel al luisterde maar de solo albums alleen van naam kende, altijd dacht dat er zes leden waren. Zowel op de cover foto als de foto aan de binnenkant onder die brug waren zes leden te zien. De rappers op het gehoor uit elkaar houden was er ook nog niet bij, alleen Meth en ODB natuurlijk. Verder ook niet goed opgelet want GZA noemt ze volgens mij alle acht (inderdaad) op vlak voor het begin van de Method Man track.
Boekje en credits toen wel gelezen, en ik zag die namen toen wel staan, maar ik heb toen geconcludeerd, oh het zijn dus RZA en GZA, Method Man, Ol’ Dirty Bastard, Raekwon, en Ghost Face Killer. Want dat waren de namen die ik kende. Misschien gedacht, die andere twee zijn geen rappers? Wat ik me nu ook opeens weer bedenk: ik heb volgens mij ook lange tijd gedacht dat RZA alleen producer was, en niet ook nog rapper. (Hij had immers als enige van de zes geen solo album!)
Grappig als ik daar nu aan terug denk. Ik kan me ook nog als de dag van gisteren herinneren dat ik deze cd voor het eerst aanzette. Het was een van mijn allereerste rap albums. Beneden in de huiskamer, mijn ouders waren nog niet thuis, natuurlijk flink hard gezet, Bring Da Ruckus kwam uit de speakers donderen. Ik weet nog wel dat ik gelijk dacht dat dit wel echt iets speciaals was.

Hear the Wu-Tang Clan Rap Over A Tribe Called Quest's ‘Midnight Marauders’ on DJ Filthy Rich’s New Blend Tape - okayplayer.com

I smoke on the mic like "Smokin' Joe" Frazier

Er is een geweldig boek uit over deze klassieker, namelijk Chamber Music van Will Ashon. Echt een aanrader.

Ben net thuis na zo’n 40 minuten lopen vanaf het station omdat de bus niet meer reed. Deze plaat maar weer eens opgezet en wat is toch weer een partij genieten van de algehele sfeer en kwaliteit van de rappers. De feitjes van gweah op deze pagina maken het geheel compleet!

Het enige negatieve aan dit album is dat ik moeite heb om favoriete nummers aan te wijzen.. Zowel in die tijd al enorm vernieuwend, maar nu ook nog steeds. Het heeft alles en is op meerdere manieren veelzijdig. 13 jaar na mijn eerste luisterbeurt ben ik nog steeds gefascineerd door de teksten, manier van rappen en interactie tussen rappers, alles eigenlijk. Wat mij betreft het summum dat een hiphopgroep kan maken

Kaartjes voor Gods of Rap zijn binnen. Ja hoorrr! Dat ze deze maar integraal spelen, van mij mogen ze!

Idem! Laten we het hopen. Enorm veel zin in. Ook de boek tip van predator opgepikt

DIt album is perfect.

Yo dawg, ik ben laat met mijn reactie, ik weet het, maar Chamber Music is inderdaad . Maar een mooie aanvulling is een ander boek dat vorig jaar uitkwam, Raw: My Journey into the Wu-Tang, van U-God. Hij geeft mooi de dynamiek weer van de Wu-Tang, de wrijvingen tussen de leden, en het dagelijks leven in de achterbuurten.

Wat zijn GZA, Ghostface en Raekwon goed op dit album. Wu Tang Clan had dit trio moeten zijn. De rest is beduidend minder consistent en minder inhoudelijk.

Een trio van slechts deze drie zou helemaal ruk klinken, dan heb je al die heerlijke beats van RZA er namelijk niet bij

Nee stuk voor stuk geweldige mc's, maar met die uitspraak doe je op dit album Inspektah Deck en Method Man toch sterk te kort hoor, Deck's verse in Protect Ya Neck is bijvoorbeeld mijn favoriete van dit hele album. En op Forever was hij al helemaal niet meer te houden, wat een baas is het toch.

De verses van Inspectah Deck zijn echt de beste van de hele plaat

Rap styles vary and Carey like Mariah.

Het is juist de mengelmoes van verschillende rapstijlen en delivery die deze plaat maakt. Geen Old Dirty Bastard of Inspacteh Deck en je hebt direct een volledig ander album. GZA en Ghostface zijn wel ronduit fantastisch op deze Enter The Wu Tang.
Toch wint Inspacteh Deck met fotofinish de eindsprint voor mij persoonlijk.

Ik verhoog met een halfje. Zonder (een deel van) de intermissions zou ik dit een nog fijner album vinden. RZA is echt een koning en zoals hierboven al aangegeven vooral GZA is in topvorm!

New York HipHop was echt on fire in deze periode.
De periode ‘93 - ‘96, als je ziet welke albums er allemaal uitkwamen, bizar.

Gewoon weer even omdat het kan: Wu-Tang Clan | Protect Ya Neck | Cartoon Mashup - YouTube

Hahaha Raekwon The Chef

Aangename hip-hopplaat met redelijk wat variatie, kwalitatieve verses en een lekkere flow. Een aantal mooie nummers, maar geen echte bangers wat mij betreft. Probleem met hip-hopplaten is dat bij mij er stevig moeten inhakken alvorens memorabel te zijn en on repeat komen. Dat kan helaas op vandaag niet zeggen over dit album.

Dat komt wel nog.

Bescherm je nek maar vast.

Bij de eerste luisterbeurt was het ook een gewoon plaatje voor mij. Bij de 3de luisterbeurt besefte ik dat ik goud in handen had.

Wacht maar tot je op de raarste momenten 'Torture motherfucker' begint te roepen.

In wat voor parallel universum zijn we hier nu beland?

Hehe, mooi om de devotie voor deze plaat te zien. Allemaal reacties op iemand die dit 3,5* geeft en het duidelijk een ok plaat vindt

Met de *** durf ik haast niet te vertellen dat zojuist een onaangekondigde CREAM mij een grote glimlach gaf.

Het is maar een klein probleempje, maar toch: bij dit album is het toch niet te doen om je favoriete drie tracks aan te vinken. Alleen maar classics, track voor track. Weer eens volop van genoten vanavond.

Top materiaal!

3 favo tracks aanvinken is niet te doen. Man wat is dit album tijdloos!!
Anno 2022 doe ik me ogen dicht en ga terug in de tijd. Hartje Amsterdam, discman in de binnen zak van mijn wu tang jas in de metro en tram. Onderweg naar mijn favo coffee-shop. Solo en alleen, maar gezelschap van de wu. Blowen en onderuit zaken in een comfy couch.
Smoking en wegdromen.
De grimy sfeer van dit album met de combo van Amsterdam toentertijd, damn.