menu

Jethro Tull - Benefit (1970)

mijn stem
3,77 (133)
133 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Chrysalis

  1. With You There to Help Me (6:18)
  2. Nothing to Say (5:21)
  3. Alive and Well and Living In (2:45)
  4. Son (2:54)
  5. For Michael Collins, Jeffrey and Me (3:50)
  6. To Cry You a Song (6:13)
  7. A Time for Everything? (2:45)
  8. Inside (3:49)
  9. Play in Time (3:52)
  10. Sossity; You're a Woman (4:35)
  11. Singing All Day * (3:10)
  12. Sweet Dream * (4:05)
  13. 17 * (6:20)
  14. Teacher [UK Stereo] * (4:57)
  15. Teacher [US Stereo] * (4:07)
  16. Singing All Day [Mono] * (3:03)
  17. Sweet Dream [Mono] * (4:02)
  18. 17 [Mono] * (6:11)
  19. Sweet Dream [Stereo] * (4:03)
  20. 17 * (5:31)
  21. Witch's Promise [Mono] * (3:56)
  22. Teacher [UK Version] [Mono] * (4:52)
  23. Teacher [US Version] [Mono] * (3:57)
  24. Witch's Promise * (3:50)
  25. Teacher [UK Stereo] * (4:46)
  26. Teacher [US Version] * (3:56)
  27. Inside [Mono] * (2:39)
  28. Alive and Well and Living In * (2:46)
  29. A Time for Everything? [Mono] * (2:43)
toon 19 bonustracks
totale tijdsduur: 42:22 (2:01:16)
zoeken in:
avatar van Kronos
4,5
Het refrein van With You There to Help Me vind ik niet zo sterk, maar de melodie en samenzang in de strofes van dat nummer zijn echt zalig.

Ozric Spacefolk schreef:
Ben nu de Steven Wilson-remix aan het luisteren en ik moet zeggen dat deze erg bevalt.

Ik had deze plaat op LP en die overgezet op cassette voor de walkman (dan gaat er nogal wat kwaliteit verloren). Jethro mag een beetje kraken......niks mis mee
Daarna (eeuwen later) deze plaat op cd gehad. Maar dat was zo'n typische jaren 80/90 versie waarbij de kwaliteit ook maar zo-zo is.
Uiteindelijk wel een remaster in bezit gehad. Die uit 2001 (met bonustracks), en die klonk al stukken beter. Het is met die remaster, dat ik de plaat echt ten volste ben gaan waarderen (omdat ook deze plaat haar echte geheimen prijs geeft, als je het goed beluistert).

De 2013-Steven Wilson-remix versie klinkt heel open, maar ook droog waar het moet. Elk instrument klinkt goed gebalanceerd. De akoestische en elektrische gitaar klinken heerlijk samen en vullen elkaar erg mooi aan. Zelfde geldt voor de piano en de fluit. Omdat bij dit soort muziek het gevaar dreigt dat het al snel volgepropt klinkt, is het echteen verademing te horen hoe fris de plaat eigenlijk klinkt.

Oorspronkelijk was Ian de producer van de plaat, en omdat hij niet veel sporen ter beschikking had, heeft hij de instrumenten (zoals akoestische gitaar en piano) links of rechts gepand. Daardoor is het wel een echte headphones-plaat.

Ik weet dat lieden erg opgewonden raken van vinyl, maar ik zweer dat de laatste remaster/remix (die van Wilson) echt de ultieme versie is. Bands als Tull en King Crimson mogen echt dankbaar zijn hoe mooi en fris en urgent hun platen tegenwoordig klinken.

En geef toe, een schilderij moet toch ook gerestaureerd worden, na jaren en jaren. Gebouwen trouwens ook, dus muziekalbums ook.

Kronos schreef:
Het refrein van With You There to Help Me vind ik niet zo sterk, maar de melodie en samenzang in de strofes van dat nummer zijn echt zalig.


Bedoel je dat je zo'n geremasterde Cd hebt gekocht?

Pieter Paal schreef:
'Stand up' vind ik hun beste album, daarna 'This was' en dan pas deze. Wederom zijn die toffe bonus-tracks op de geremasterde cd-versies aanwezig. Ik zag laatst dat deze 3 cd's ook als boxje te krijgen zijn. 3 vliegen in een klap.
'Aqualung' en 'Thick as a brick' zijn de meesterwerken die hierna volgen en dat is weer een heel ander hoofdstuk uit de carierre van Jethro Tull.
. Eens kocht ik van zowel Bowie als Yes als led Zeppelin zo'n geremasterde schijfje. Zij dienen nu gedrieën als onderzetter bij een koffiemoment. Walgelijk slecht die remasters!!

avatar van Mssr Renard
5,0
Volgens mij moeten we het hier over de plaat hebben en niet over remasters in het algemeen.

4,0
De 1ste plaat die ik van Tull kocht. En deze draai ik misschien nog wel het meeste uit mijn Tull collectie. Allemaal sterke songs en de combinatie gitaar-dwarsfluit werkt hier perfect.

avatar van B.Robertson
4,0
Naarmate ik Benefit vaker hoor en er wat vertrouwd mee raak vind ik het steeds mooier worden. Had onbedoeld de visite echter aardig op stang gejaagd met die psychedelische geluidseffecten in track 9, Play in Time, die vanaf zo'n 2:30 te horen zijn. Ze vroeg of dit ook progressief was? Ja, m.i. valt Jethro Tull onder de progressieve muziek. Benefit heeft wel eens vaker wat psychedelische trekjes, zoals die afwisselende fluit/gitaarsolo waar het eerste nummer mee afsluit. With You There to Help Me is dan ook een klasse-opening. Nothing to Say heeft dan iets aangenaams weemoedigs. Sowieso niet een bijster vrolijk gestemd album. Verder behoort het vlotte Inside wel tot mijn favorieten. Veel rol voor Martin Barre, want dit is toch wel wat een gitaaralbum dat geregeld stevig uitvalt, fluit heeft niet echt de overhand en her en der wat vertrouwde akoestische passages. Heb, nu ik er enigszins verdiept in ben geraakt, wel de indruk dat Tull op ieder album anders klinkt.

avatar van Mssr Renard
5,0
Dit is inderdaad meer een gitaarrockalbum.

Leuke albums uit deze periode die de moeite waard zijn:

- Living in the Past (dubbellp)
- Nothing is Easy: Live at the Isle of Wight 1970
- Live at the Carnegie Hall 1970

avatar van metalfist
Ik heb altijd het gevoel gehad dat Jethro Tull wat wordt gereduceerd tot twee albums: Aqualung en Thick as a Brick. Ik ben lange tijd grote fan geweest en heb in de loop der jaren flink wat albums bijeen gekocht (zit nu geloof ik - live en verzamel inclusief - aan zo'n 23 stuks) maar de laatste jaren eigenlijk weinig gedraaid. Ik weet dat ik de eerste platen ook erg indrukwekkend vond en dus maar eens opnieuw aan Benefit begonnen. Het was vooral Sossity; You're a Woman dat me nog helder bijstond (vooral omdat ik lange tijd heb gezocht achter de betekenis van Sossity, dat blijkt uiteindelijk gewoon een verzonnen woord te zijn) maar opener With You There to Help Me bijvoorbeeld is ook gewoon indrukwekkend mooi en dan nog maar te zwijgen over To Cry You a Song. De remaster uit 2001 heeft nog 4 bonusnummers waaronder 2 unreleased Benefit recordings (Singing All Day en Just Trying to Be) en de single Teacher/Witch's Promise. Toch ook nog even een vermelding maken voor de hoes trouwens. Dit is een album dat ik nog op LP zou willen hebben, gewoon voor dat geweldig artwork. Zo'n kleinere CD doet daar toch afbreuk aan maar dat is wel vaker bij Tull, zie maar naar het verschil tussen LP/CD van Thick as a Brick..

avatar van jorro
4,0
Wat is To Cry You a Song toch een vreselijk fraai nummer. En er staan meer pareltjes op.
Een van die pareltjes is Witch's Promise, net als de opener With You There to Help Me.
Het zijn ook nummers die alleen Jethro Tull (Ian Anderson) gemaakt kan hebben, zo herkenbaar is de unieke sound van JT. Het is de voorbode naar het eerste meesterwerk, 'Aqualung.'
Ik heb dit album altijd wat onderschat. Bij elke draaibeurt wordt het beter. Ik verhoog daarom van 3,5 naar 4*.
Een veel te lage 80e plaats in de 100 Greatest Albums of 1970 en 57 in de Best Ever Albums van dat jaar.

avatar van Mssr Renard
5,0
Hier heb ik in de afgelopen 12 jaar wel genoeg over gezegd. Ik denk dat mijn liefde voor deze plaat inmiddels wel duidelijk is.

Ik heb deze ook opnieuw gekocht als Steven Wilson-remix, maar in tegenstelling tot de andere re-issues, is deze niet Gatefold, nog zit er een boekwerk in. Heb ik daarmee een miskoop gedaan?

Deze plaat staat in competitie met Thick as a Brick en Minstrel in the Gallery als beste plaat van Tull. Maar ze zijn gewoon alle drie de beste platen van Tull. Ik vind deze ook een slag beter dan Aqualung, die bekender is maar daarom niet per sé beter.

avatar van Kronos
4,5
Mssr Renard schreef:
Ik heb deze ook opnieuw gekocht als Steven Wilson-remix, maar in tegenstelling tot de andere re-issues, is deze niet Gatefold, nog zit er een boekwerk in. Heb ik daarmee een miskoop gedaan?

Dat hangt er van af. Als het nummer Teacher hier op staat dan is het geen miskoop.

avatar van Mssr Renard
5,0
Kronos schreef:
(quote)

Dat hangt er van af. Als het nummer Teacher hier op staat dan is het geen miskoop.


Teacher staat alleen op de Amerikaanse persing. Ik ga niet zover om die speciaal voor Teacher te kopen. Ik heb Teacher overigens ook via het geweldige Living in the Past. Daar staan alle songs op die niet op alle albums staan en ook de EP Life is a Long Song is zijn geheel.

avatar van Kronos
4,5
Bij mij is het eerder toevallig dat ik beide heb. Toen ik de lp erbij kocht wist ik niet dat de tracklist van de US print verschilde. Dat merkte ik thuis pas bij het afspelen. Ik vind het wel een beter nummer dan Alive and Well and Living In.

avatar van Mssr Renard
5,0
Om die reden ben ik blij dat Tull/Chrysalis op het wondervolle idee kwam om Living in the Past uit te geven. Anders zou een een nummer als Teacher mij niet kunnen bereiken. Dan zou ik speciaal voor dat nummer het album moeten streamen (ik geloof dat het wel een bonustrack is).

Overigens had ik ooit wel deze ook op cd met bonustracks, dus ik kende de song ook al op die manier. Maar mijn huidige collectie Tull is voornamelijk lp's, en dan dus via Living in the Past.

Had mijn bericht ook korter gekund? Vast wel.

4,0
Benefit is een van de betere Tull albums en sowieso de beste in de oude bezetting met Cornick, Barre en Bunker naast de grote roerganger Anderson.
Toegevoegd is toetsenist John Evan , hier nog als gastmuzikant en vanaf het volgende album Aqualung volwaardig bandlid.
Het geluid en de songs klinken volwassener, dieper dan op de voorgaande twee platen. De nummers zijn redelijk ingetogen, soms een beetje melancholisch. (Nothing to say") De opener "With you there to help me" vind ik het mooist, het frivole kanarie- achtige gefluit op "Inside" daarentegen tenenkrommend slecht. De enige dissonant op een verder prima album.

avatar van BoyOnHeavenHill
3,5
Als ik hetzelfde doe als veel gebruikers hier en deze plaat vergelijk met z'n twee voorgangers, dan vind ik hem beter danThis was maar iets minder dan Stand up. De twee openers zijn echt geweldig, en ik kan ook niet begrijpen waarom mensen weinig op hebben met de niet-kleffe huiselijkheid van Inside ("And we laugh and we sing / Get someone to bring our friends here for tea in the evening / Old Jeffrey makes three"), maar Alive and well and living in en A time for everything zijn dan weer te licht, en de afsluiter heeft een mooi arrangement maar een melodie die in mijn oren niet erg sterk is. Extra complicatie bij dat laatste nummer is dat ik hier voor het eerst iets hoor waar ik op latere Tull-platen nog veel meer last van gaan krijgen, namelijk Andersons neiging om bij veel woorden op een heel bijzondere manier te gaan articuleren, alsof hij niet genoeg heeft aan een doorsnee-uitspraak en nog wat extra aandacht op zijn tekst wil vestigen, reden waarom ik na Minstel in the gallery een beetje ben afgehaakt. Op deze eerste drie platen heb ik daar gelukkig nog niet zo veel last van, en als de band hier goed is zijn ze meteen ook wel héél erg goed, maar er staan voor mij teveel middelmatige nummers op om hier een echt hoge score aan te geven.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:45 uur

geplaatst: vandaag om 15:45 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.