menu

The Last Shadow Puppets - Everything You've Come to Expect (2016)

mijn stem
3,48 (283)
283 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: Domino

  1. Aviation (3:43)
  2. Miracle Aligner (4:05)
  3. Dracula Teeth (2:51)
  4. Everything You've Come to Expect (3:13)
  5. The Element of Surprise (2:52)
  6. Bad Habits (3:00)
  7. Sweet Dreams, TN (3:56)
  8. Used to Be My Girl (2:55)
  9. She Does the Woods (3:30)
  10. Pattern (4:15)
  11. The Dream Synopsis (3:03)
  12. The Bourne Identity * (3:05)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 37:23 (40:28)
zoeken in:
avatar van west
3,5
Daar zijn de strijkers (gelukkig) weer, net als op hun mooie debuutalbum. Wat een prachtige enigszins dromerige opener is Aviation, sterk gezongen ook. Leuk dat het side project van de heren Alex Turner en Miles Kane een vervolg heeft gekregen. Miracle Aligner daarna is een wat eenvoudiger popliedje, maar toch best mooi, ook door de solo. Op het uitgebreide artwork van de deluxe lp zien we 2 vrienden die veel lol hebben. En dat is ook te horen op deze plaat. Zoals op het mooie nummer met de aparte titel Dracula Teeth.

Dan volgt het nummer met de prettige strandclip Everything You've Come to Expect , waar beide mannen zijn ingegraven tot hun hoofd en geplaagd worden door de golven en een mooie dame. De golven zijn ook op de plaat te horen, zelf vind ik dit een heerlijke song. Bad Habits geeft een net andere sound, van relaxt naar wat steviger, van dromerig naar geheimzinniger: lekker ook voor de afwisseling. Sweet Dreams, TN klinkt me net te gedragen maar moet misschien nog even landen.

Dat hoeft Used to Be My Girl zeker niet, want dat had ook een geweldig goed Arctic Monkeys nummer kunnen zijn. En dat trekken ze in een wat lager tempo en met wat violen door op She Does the Woods, ook al zo'n prachtig nummer. Inmiddels denk ik aan de sound van Favourite Worst Nightmare.
Op Pattern keren we weer terug naar hun debuutplaat en spelen de strijkers en zang weer de absolute hoofdrol op deze fraaie song. Het wordt gevolgd door de mooie afsluiter The Dream Synopsis, met sterke zang en een fijne piano.

En zo is doet Everything You've Come to Expect zijn naam niet helemaal eer aan. Aan de ene kant wel, want er staan een aantal songs op die zo op de debuutplaat hadden gekund, maar ook een aantal die wat steviger zijn en eerder richting the Monkeys gaan. Het levert juist de nodige afwisseling op, waarbij de balans goed in de gaten is gehouden. Everything You've Come to Expect is een erg fijne plaat.

avatar van erwinz
3,5
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: The Last Shadow Puppets - Everything You've Come to Expect - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

The Age Of The Understatement van The Last Shadow Puppets was al weer acht jaar geleden om meerdere redenen een opzienbarende plaat.

De samenwerking tussen Alex Turner (The Arctic Monkeys) en Miles Kane (The Rascals) kwam op een moment dat hun bands stevig aan de weg timmerden en er geen tijd leek voor andere projecten, bevatte muziek die je niet zag aan komen en bleek ook nog eens een plaat op te leveren die mee kon doen in de jaarlijstjes.

The Last Shadow Puppets leken lange tijd te blijven steken op slechts één plaat, maar onlangs verscheen dan toch plaat nummer twee: Everything You've Come To Expect.

De plaat zag ik natuurlijk niet aankomen, maar in muzikaal opzicht voldoet de tweede van The Last Shadow Puppets redelijk aan de verwachtingen. Het debuut van het gelegenheidstweetal riep vooral associaties op met de vroege platen van David Bowie en Scott Walker en leek eerder in de jaren 60 en 70 dan in de jaren 00 gemaakt. Het geldt ook voor een belangrijk deel voor de tweede plaat van The Last Shadow Puppets.

Gebleven zijn de mooie sfeervolle popliedjes met een hang naar het verleden en de aan David Bowie en Scott Walker herinnerende vocalen. Gebleven zijn ook de prachtige en rijke strijkersarrangementen en de filmische klanken, die niet hadden misstaan in de filmscores van Ennio Morricone.

The Age Of The Understatement imponeerde acht jaar geleden echter vooral door de verrassing en die is natuurlijk wel wat weg op Everything You've Come To Expect. In eerste instantie was ik daarom wat teleurgesteld, maar inmiddels heeft ook de tweede plaat van het duo me te pakken.

Everything You've Come To Expect is zeker geen kopie van zijn voorganger. Dat lijkt een zwakte, maar is uiteindelijk de kracht van de plaat. De plaat begint waar zijn voorganger eindigde, maar schuift naarmate de plaat vordert ook met enige regelmaat op richting de Berlijnse jaren van Bowie of richting de jaren 80 (en bijvoorbeeld richting de muziek van The Style Council).

Het gevoel van sensatie dat bij beluistering van het debuut zo veelvuldig opdook blijft misschien weg, maar toch vind ik Everything You've Come To Expect een steeds betere plaat.

Alex Turner en Miles Kane zijn niet gekomen voor een herhalingsoefening, maar geven hun bijzondere samenwerking nieuwe glans. De meeste critici vinden het teleurstellend, maar ook na tig keer horen vind ik dit een bovengemiddeld goede plaat. En daar blijf ik bij. Erwin Zijleman

avatar van douwef
4,0
een goede voortzetting van hun vorige plaat. Misschien niet zo overdonderd als hun debuut cd samen waar een paar meesterlijke goede songs op staan. Deze plaat is niet minder dan hun voorganger. Wel wat kort ten opzichte van de vorige plaat maar er staan geen fillers op.

Het concert op 7 april maakte trouwens wel goed duidelijk dat de nieuwere songs live echt niet minder zijn dan van hun vorige album. Een zeer genietbaar album.

avatar van WoNa
3,5
Met deze plaat zat ik nogal een tijdje in mijn maag. Ik heb hem blind gekocht, maar schrok toch wel toen ik hem thuis ging luisteren. Alex Turner haalt zijn lat niet en dat vindt ik nog steeds. Het is zijn lat echter niet waar hij over hoeft te springen, maar die met Miles Kane samen. Nu is Kane een verdienstelijk songsmith met een enkele uitschieter, in de schaduw van Turner kan hij hoogstens even ronddraaien, maar dat is het wel.

Na diverse luisterbeurten lijkt het er op dat Everything ... een plaat is die op twee gedachten hinkelt. Een van een soort Las Vegas versie van 60s hits van zangers die vanaf 1966 in konden pakken en een enorm duistere kant die in sommige nummers naar voren komt, waar de wereld behoorlijk zwart is gekleurd. Dat laatste maakt Everything ... een ronduit spannend album. Het maakt de plaat ook zowel lichter als donkerder dan zijn voorganger en de reden waarom ik hem uiteindelijk beter vind. De Scott Walker bombast trek ik sowieso nauwelijks voor een langere tijd achter elkaar.

Met 'Aviation', 'Bad Habits' en 'Used To Be My Girl' schiet The Last of the Shadow Puppets behoorlijk raak, andere songs klinken door de overdadige orkestratie van Owen Pallett behoorlijk tijdloos. Het rare is dan dat de intentie niet de perfecte popsong geweest lijkt te zijn. Daarvoor is het allemaal te stroef en ongewennig.

Everything ... is een moeilijk album. De tijd zal het leren of het beter komt. Goed is het al wel. Het grootste bezwaar tegen dit album is eigenlijk dat er nu zeker vier jaar tussen Arctic Monkeys albums kont te zitten. Te lang.

Het hele verhaal staat hier op WoNo Magazine.

3,5
Het is een groeiplaat. De eerste luisterbeurten konden mij niet overtuigen maar ik kan zeggen dat hij nu beter binnenkomt. Het niveau van de debuutplaat wordt niet gehaald, toch bevat de plaat een paar nummers die echt heel sterk zijn She does the woods is daar een voorbeeld van. De ´B´ kant van de plaat is wel de sterkte imo.

avatar van frolunda
3,0
Een verzameling degelijke en over het algemeen best mooie liedjes.The Last shadow puppets,ik had wel eerder van de band gehoord maar wist niet dat het een soort gelegenheids/hobby-bandje was van leden van onder meer de Artic monkeys en the Rascals.Deed me in sommige aspecten (vooral de zang) wel wat aan Orange juice denken. Everything You've Come to Expect heeft dan ook zeker kwaliteit al mis ik soms wel dat beetje extra die de nummers echt naar een hoger plan tillen.
Misschien dat dat nog komt want het het is wel een echte luisterplaat met groeimogelijkheden geworden.Vooralsnog springen er bij mij Miracle Aligner ,The Element of Surprise en She Does the Woods er nog het meest uit.
Voorlopig een dikke drie sterren en wie weet wat de toekomst nog brengt.

avatar van Koen St
4,5
Die (bijna) 40 minute vlogen zo voorbij, wat een mooi en lekker album. Niet veel over te zeggen, leuk

Gast
geplaatst: vandaag om 15:13 uur

geplaatst: vandaag om 15:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.