The Prodigy - Experience (1992)

Die remix van Out of Space is dacht ik van Underworld.. klinkt inderdaad nergens naar.. zoals wel alle remixes van The Prodigy (door hun en door anderen geproduceert)
De Genaside-remix van Jericho en Pendulum remix van Voodoo People mogen er dan weer wel zijn

Jij bedoelt de Techno Underworld Remix, en die is niet van Underworld maar van Liam Howlett zelf (waarom de remix zo heet is me een compleet raadsel). De mix die ik bedoel is echt onvergelijkbaar veel slechter nog, en ik kan mij niet herinneren dat die Techno Underworld Remix ooit op de radio is geweest, en al helemaal niet vorig jaar. Maar goed gelukkig hoor ik hem niet meer op de radio dus dat is mooi
Genaside Remix vind ik niks aan trouwens, en Pendulum Remix is erg goedkoop en simpel gemaakt, maar is wel een goede remix.
Wat dacht je van een Ruff in the Jungle (Uplifting Vibes Remix) welke ik beter vind dan het origineel op experience, of Fire (Sunrise Version), Charly (Alley Cat Mix), Everybody in the Place (Fairground Remix), Wind it Up (Rewound) en zo kan ik nog wel even doorgaan maar dat vind ik nou niet echt verkeerde remixen. Ik ben het dus wat betreft de Experience nummers die geremixed zijn totaal niet met je eens dat alle remixen van Prodigy slecht zijn. Sommigen vind ik zelfs beter dan het origineel. De meeste remixen van Jilted en Fat of the Land nummers en zo'n beetje alles wat daarna is geremixed is inderdaad wel minder (niet alles maar meeste wel).

Ja die staan allemaal op Experience Expanded.. die ik nooit meer heb aanstaan.. twee keer beluisterd, en daarna nooit behoefte gehad om het weer eens te horen

Prodigy heeft ontzettend veel singletjes uitgebracht tussen al hun albums door.. ik vind dat ze daarmee teveel troep hebben uitgebracht.. het was meer kwantiteit dan kwaliteit

Maar misschien vind ik Prodigy gewoon niet goed genoeg.. ik beluister eigenlijk alleen Experience en Jilted.. en dan nog heel selectief.. heb het allemaal wat te vaak gehoord en hun moderne releases zijn allemaal Crap (met inderdaad een hoofdletter)

Ja daar heb je wel gelijk in, op die singles staat veel troep, maar Experience Expanded blijf ik wel een leuk album vinden.

Prachtig album. Zoveel herinneringen. Heeft een geweldige atmosfeer al vind ik wel dat death of the prodigy dancers een filler nummer is wat er gewoon niet tussen hoort. Ook vind ik de album versies van Charly en Wind it up erg zwak op dit album ten opzichte van de single versies.

Death of the Prodigy Dancer is inderdaad het enige mindere nummer op dit prachtige album. Maar de versie van Charly die hierop staat vind ik echtwel duidelijk de beste, beter dan de Alley Cat Mix en veel beter dan het origineel. Ook Wind it up vind ik een hele sterke remix, maar de Rewound is natuurlijk ook top.

Mee eens. Ik vind overigens Your Love en Weather Experience de wat onderschatte nummers. Ik las eens in een interview, toen ik nog een echte fan was, dat Liam zich schaamde voor dit album, omdat het cheesy zou zijn. Ik vond dat zulke onzin. Tuurlijk je hebt cheesy muziek, maar je hebt het goede spul, waar veel mooi gevangen gevoel inzit (het euforische, energieke, liefdevolle rave-scene gevoel) en je hebt cheesyheid die alleen maar te ver doorschiet in een gevoel. Gek is dat Liam met z´n nieuwe album wel teruggrijpt naar het geluid hier, maar in deze nieuwe muziek zit veel minder sterk muzikaal gevoel naar mijn mening. Hij maakt in mijn ogen nu alleen nog muziek om geld te verdienen en als een rockster te leven.

Weather Experience is een geweldig nummer, misschien wel 1 van de beste op Experience. Liam heeft wel vaker rare dingen gezegd, zo beweerde hij na het uitkomen van Always Outnumbered dat dat zijn beste werk ooit was, ik kan dat soort uitspraken moeilijk serieus nemen. Dat hij zich schaamt voor Experience is echt onbegrijpelijk, hij zou er juist nog steeds ontzettend trots op moeten zijn omdat het (zeker in die tijd) een baanbrekend album was.
Ik vind het absoluut niet "cheesy" maar gewoon lekker oldskool rave zoals jij al zei. Het lastige is dat hun eerste 3 albums zo goed zijn, dat het daarna alleen nog maar kan tegenvallen, en dat is nu precies wat er aan de hand is met prodigy. Daarom is het denk ook beter om de stekker eruit te trekken en ermee te stoppen. Ik bedoel het is nu wel leuk geweest, hiermee kunnen ze alleen nog maar in een dieper dal terecht komen, en het is nergens voor nodig. Niemand zit meer op nieuw Prodigy materiaal te wachten, simpelweg omdat het oude materiaal nog steeds prima voldoet en echt stukken beter is dan alles wat ze ooit nog zullen gaan maken.
Het leuke is er allang vanaf, en het lijkt er inderdaad op dat Liam het meer als een soort van verplichting ziet om nog steeds nieuwe nummers te maken. Van mij mag hij, maar ik zal het nieuwe materiaal in ieder geval niet aanschaffen (of het moet van het oude niveau zijn wat ik dus niet meer zie gebeuren).

Geniale cd met daarop de ene na de andere knaller. Dit is een groot feest vol rave die toch net even iets beter was dan die van Liam's collega's. De energie spat er vanaf.

Hoogtepunten zijn de piano tegen het einde van your love. De beroemde reggeasample in out of space, de stuiterbeats van ruff in da jungle business en de vrouwenvocals in The music reach.

En ook het meer experimentele Wheather experience is zeer geslaagd. Een echte elektronische storm uit je speakers.

The Experience is een onwijs knap in elkaar gezet knip-en-plak album. Vooral het energieke en lekkere tempo bepalen de (feel good-)sfeer. Nummers als 'Wind it up', 'Your love' en 'Fire' blijven geweldige tracks, zeker als je in de auto tuft. Vond vooral de videoclips uit die tijd erg vermakelijk, toen de rocksterren-status nog nergens te bekennen was.

Dit is mijn favoriete album van The Prodigy.

Fantastische beats, dope melodien en enorm creatief.

De sound van dit album is te cool voor woorden. Briljant.

geniaal album en een absolute classic. kapotgedraaid vroeger, terwijl het album dan al minstens 10 jaar oud was

Meteen een goed begin voor The Prodigy. Heerlijke vrolijke en agressieve tracks tegelijk. Dat kunnen we maar weinig echt goed combineren.

Mee eens. Ik heb het album zelf ook. Er waren toen der tijd in 1992 vele house-acts die de hitlijst aanvoerden, maar die muzikaal toch wel knap tegen vielen. Bij deze band The Prodigy was dat niet zo. Toen ik 'Out of space' van hen ontdekte, nam ik het als 10-jarige meteen van de radio op op mijn cassettespeler, en daarna heb ik het nog een lange tijd gedraaid. Ook 'Wind it up' vond ik toen heel mooi.
Jaren later in 2003 kwam ik dit album in de muziekwinkel 'Sounds' in 's-Hertogenbosch, waar een toen 23-jarige Liesbeth werkte. Ik kocht dit album en heb daar nog meerdere albums gekocht. Die winkel 'Sounds' bestaat helaas allang niet meer, maar ze verkochten daar goed muzikaal spul.
Tegenwoordig vind ik 'Charly' het beste nummer van het album.

Ik herinner me dat ik ergens in 1995 of 1996 naar tribal gathering in Engeland ging. Toen the Prodigy begon bliezen ze iedereen weg. Hun punkattitude was ongezien binnen de nogal dorky dancescene. Ze hadden toen net Firestarter uit en veel van de jonge kids kwamen voor dat nummer. Toen ze Charly speelden werd iedereen gek. Iedereen als een gek aan het dansen, en de helft op "charly"

Ze hebben veel shite uitgebracht maar deze was echt iets nieuw. Rave + jungle + breakbeats en dan die samples. Deze plaat is echt een landmark.

Kende deze eigenlijk nog niet, omdat ik destijds de band pas ontdekte ten tijde van het superieure Music For The Jilted Generation. Dit is toch wel een heel pak minder. De songs hebben hun momenten en het is best leuk om hier al bepaalde elementen te horen die later het geluid van The Prodigy zouden gaan bepalen, maar het materiaal is uiteindelijk gewoonweg niet boeiend genoeg.

Tracks welke meerdere versies hebben:

Wind It Up (Album versie)
Wind It Up (Rewound)

Your Love (Remix) (Album)
Your Love (Original Mix)

Charly (Trip into Drum and Bass) (Album)
Charly (Alley Cat Mix)
Charly (Original Mix)

Out of Space (Album)
Out of Space (Techno Underworld Remix)

Everybody in the Place (155 and Rising) (Album)
Everybody in the Place (Fairground Remix)
Everybody In The Place (Original Mix)

Weather Experience (Album)
Weather Experience (Top Buzz Remix)

Fire (Sunrise Version) (Album)
Fire (Edit)

Ruff in the Jungle Bizness
Ruff in the Jungle Bizness (Uplifting Vibes Remix)

Waarbij de schuingedrukte mijn voorkeur hebben. Het is om het even, de ene keer vind ik de album versie beter de andere keer de Single versie. Ik denk wel dat ik één van de weinige ben die de album versie van Charly beter vind dan de Alley Cat Mix. Beter tempo (145bpm ipv 130bpm) en minder eentonig, die zagende melodie komt beter uit de verf. Sowieso zijn bijna alle tracks op Experience rond de 145bpm, voor de geïnteresseerden (DJ's?) onder ons.

Liefhebbers van deze klassieke Prodigy-sound kan ik ook dit album aanbevelen: Glowstyx - Class of 1992 (2007)
Onze eigen vaderlandse Bong-Ra heeft onder de naam Glowstyx in 2007 de klassiek rave -en technosamples uit het XL tijdperk in een 'nieuw' jasje gestoken. Hoewel het 't niveau van Experience niet haalt is het wel een uitermate herkenbaar en vermakelijk album geworden.

Naar aanleiding van de dood van Keith Flint nog eens enkele Prodigy-albums beluisterd. Op het debuut was ik vergeten te stemmen, dat is nu gebeurd. Originele en vrij inventieve dance maar soms te gejaagd met een overdaad aan bliepjes en samples. Het is wel een opmaat naar hun doorbraakalbum.

Na het beluisteren van music for the jilted generation en fat of the land is het nu de beurt aan experience, en dit album is totaal anders dan die andere twee. Desondanks klinkt het allemaal prima, echter lijken een aantal van die nummers wel wat op elkaar. Mijn favoriet hier is fire (sunrise version), vooral met het zangstukje erin waarin er wordt gezongen "I'm the God of hell fire and I bring to you...".

Fire - The Crazy World Of Arthur Brown @ TOTP 1968 - YouTube

Oh daar komt het dus vandaan, grappig! Ik wist niet dat het een sample was van dat nummer.

Ook veel gesampled in de gabberscene in de 90's

Dit is het eerste album dat ik ooit gekocht heb: overduidelijk een meesterwerk. Met MfaJG gingen ze nog een stap verder en FotL maakte de helemaal carrière af. Het hele punky, opgefokte en anarchistische zit allang besloten in de eerste album, gaat Rave ver voorbij als genre. Zoveel attitude en bewijsdrang in de songs, prachtig.

Wat mij betreft staan er voor alle 3 de singles Everbody in the Place, Charly en Fire beter passende varianten op het album dan de eveneens leuke doch veel meer 'catchy' versies daar. Erg goed gekozen want het album krijgt zo een hoop meer body en voelt als een mooi geheel.

Laatste nr staat er alleen voor lul op: de ruff in the jungle bizness op de singel is stiekem iets beter.

Het is natuurlijk makkelijk om met terugwerkende kracht te zeggen: ha kijk, je ziet hier al waar het heen zou gaan. Eerlijk gezegd hoor ik dat niet zo. Naar mijn mening maken ze hier typische rave, weliswaar wel met hoge kwaliteit en leuke vondsten (de reggae in Out of Space bijv).

Maar punky? Anarchistisch? Anarchistisch vind ik sowieso een wat vage term als het over muziek gaat en zou ik ook niet over hun latere werk willen zeggen. Ik denk vooral dat de volgende twee platen meer rock-georienteerd zijn (eerder dan punk).

Voor mij is dit vooral een lekker vrolijk rave-album.

Ik ken alvast geen enkel album uit die hele tijd dat zo energiek en agressief uit de hoek kwam als deze. Daarbij hoor ik er weinig 'vrolijk' in terug eigenlijk, met een beetje wilskracht 'your love' en 'Fire' misschien.

Maar wellicht hebben we uiteenlopende definities van vrolijk.

Anarchistisch was die hele ravecultuur in Engeland in het begin wel, met feesten op geheime verlaten plekken en later werd de wet aangepast zodat het verboden werd meen ik.
Zie ook de binnenkant van het hoesje van music for the jilted generation, wat daar wel wat op wijst.

Ik vind dit album trouwens ook wel vrolijk, alle rave heeft wel een positieve vibe wat mij betreft.

Zie ook deze film. Beats (Film, 2019)

Zitten toch een hoop vrolijke bliepjes en melodietjes en ook geinige samples in. Het is wel een energie explosie.

Die voortdurende chipmunkstemmetjes helpen dit album toch wel goeddeels om zeep. Klinkt verder allemaal ook nogal plat als je het mij vraagt.

Er staan zeker aardige (delen van) nummers op. Weather Experience zit goed qua sfeer en heeft veel mooie passages, Pink Floyd-achtig af en toe. Charly is als geheel erg sterk en hier zijn melodie en voicesamples voor de verandering met elkaar in harmonie. Hoe anders is dat in Fire, werkelijk een afgrijselijk nummer.

Voor de rest is het veelal proberen zoveel mogelijk om de brabbelende smurfjes heen te luisteren, om nog wat moois te ontdekken. Dat lukt bijvoorbeeld nog in de tweede helft van Ruff in the Jungle en Hyperspeed, al was ook dát nummer veel aangenamer geweest zonder voicesamples.

Hoort dat afsluitende livenummer trouwens echt bij het reguliere album? Op zichzelf al bijna een halve ster aftrek waard.