menu

Bear's Den - Red Earth & Pouring Rain (2016)

mijn stem
3,79 (197)
197 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Folk
Label: Communion

  1. Red Earth & Pouring Rain (4:52)
  2. Emeralds (4:30)
  3. Dew on the Vine (5:02)
  4. Roses on a Breeze (5:21)
  5. New Jerusalem (4:12)
  6. Love Can't Stand Alone (5:27)
  7. Auld Wives (4:38)
  8. Greenwoods Bethlehem (5:33)
  9. Broken Parable (6:11)
  10. Fortress (5:21)
  11. Gabriel (4:04)
  12. Napoleon (5:26)
totale tijdsduur: 1:00:37
zoeken in:
avatar van JVT
4,5
JVT
Ik ben toch ook maar aan deze plaat begonnen, en wat een fantastischer opener is Red Earth & Pouring Rain.

avatar van John Self
Folk?
Klinkt wat gedateerd, een jaren 80 productie zoals Thomas Dolby die deed bij een band die hier een beetje op lijkt maar veel en veel beter was: Prefab Sprout. Op het eerste gehoor is dit wat leeg en voorspelbaar.

avatar van SOAD
4,0
Zo dan, mooi album is dit geworden zeg. Ging er sceptisch in omdat ik hun vorige album niet bepaald bijzonder vond maar dit is echt meer dan prima. Het dotanstemgeluid van de zanger is niet bijzonder te noemen maar de nummers zijn gewoon prachtig dus who cares.

avatar van JVT
4,5
JVT
Dit klinkt wel heel erg als The War On Drugs vind ik. Maar dat is op zich geen minpunt want het klinkt allemaal wel heel erg goed. Wel had er iets meer variatie in de nummers mogen zitten, het klinkt toch allemaal een beetje hetzelfde.

avatar van blur8
3,5
Makkelijk verteerbare popplaat van een groep die in een eerder leven Folksongs maakte.
Niks mis mee. Lekker vet geproduceerd, dus zeer geschikt voor een autorit.
Toegevoegde trompet geeft net wat extra klankkleur.

avatar van SOAD
4,0
Mijn favoriet is voorlopig de afsluiter Napoleon. Met die prachtige opzwellende trompetten naar het einde toe. Dat nummer doet me erg aan the National denken.

avatar van erwinz
4,0
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Bear's Den - Red Earth & Pouring Rain - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Islands van de uit Londen afkomstige band Bear’s Den werd twee jaar geleden zo extreem gehyped door de Britse muziekpers dat ik met enige tegenzin begon aan het beluisteren van de plaat.

Toen de band in de openingstrack ook nog eens een geluid liet horen dat als twee druppels water leek op dat van Mumford & Sons was afhaken dichtbij, maar gelukkig ben ik blijven luisteren.

Islands bleek immers een enorme groeiplaat, die veel meer te bieden bleek te hebben dan grootse stadion folk met een banjo. Islands deed vanwege de banjo natuurlijk denken aan Mumford & Sons, maar de band uit Londen riep ook associaties op met de muziek van onder andere Coldplay, Snow Patrol, Travis en Elbow en met name bij de laatste twee namen wordt het voor mij interessant.

Bear’s Den is uiteindelijk niet de grote band geworden die de Britse media er van wilden maken, maar gezien mijn goede ervaringen met Islands was ik wel degelijk nieuwsgierig naar de nieuwe plaat van de band. Red Earth & Pouring Rain gaat de liefhebbers van grootse stadion folk waarschijnlijk flink teleurstellen, want Bear’s Den heeft op haar nieuwe plaat de bijdrage van de banjo tot een minimum gereduceerd. Ik vind het een zegen, want juist de kant van Bear’s Den die ik zo mooi vond op Islands staat nu volop in de schijnwerpers.

Red Earth & Pouring Rain zet hiernaast een stap in een andere richting, want met name invloeden uit de popmuziek uit de jaren 80 hebben flink aan terrein gewonnen op de nieuwe plaat. De originaliteitsprijs gaat Bear’s Den ook met haar nieuwe plaat zeker weer niet winnen, maar bands die popliedjes weten te maken die na één keer horen blijven hangen hebben bij mij altijd een streepje voor.

Red Earth & Pouring Rain grossiert in dit soort popliedjes. Bear’s Den strijkt op haar nieuwe plaat geen moment tegen de haren in en strooit driftig met buitengewoon melodieuze en heerlijk dromerige popliedjes. De instrumentatie met een hoofdrol voor stemmige synths is sfeervol en doeltreffend, de vocalen zijn prachtig en de songs van de band toveren stuk voor stuk beelden van mooie herinneringen op het netvlies.

Het zijn songs die aan van alles en nog wat doen denken, maar er komen bij mij zo verschrikkelijk veel namen op bij beluistering van de nieuwe plaat van Bear’s Den (van Big Country tot Elbow) dat uiteindelijk geen enkele naam blijft hangen.

Voor de criticus valt er vast meer dan genoeg te zeuren over de tweede plaat van Bear’s Den, maar ik kan alleen maar heel vrolijk worden van deze plaat. Dat heeft deels te maken met alle associaties met mooie tijden, maar ook objectief beoordeeld vind ik de songs van de Britse band van hoog niveau.

Red Earth & Pouring Rain is voor mij dan ook een zeer waardig opvolger van het fraaie Islands en uiteindelijk een veel betere plaat. In mijn liefde voor die plaat stond ik in mijn omgeving redelijk alleen. Hopelijk krijgt de fraaie tweede plaat van Bear’s Den net wat meer aandacht, al is daar waarschijnlijk een geluid met net wat meer stekels en rafels voor nodig. Erwin Zijleman

avatar van Woutout
Wat lijkt de sound van de band hier op The War On Drugs zeg! En dan helaas ook nog eens een stuk minder interessant.

avatar van IntoMusic
5,0
Uhmm ik heb zelfs het laatste halve sterretje erbij gedaan.
Opmerkelijk dat ik nu al drie weken dit album regelmatig in de trein luistert en het alleen maar beter wordt.
Tuurlijk: geen rocket science en misschien wel weer lijkend op diverse andere artiesten (sowieso tegenwoordig lastig om dat te ontwijken), maar het ligt heerlijk in gehoor en geen enkel zwak moment te ontdekken.

avatar van brt
4,5
brt
Als ik Roses on a Breeze en Love can't stand Alone oversla vind ik dit toch wel een erg fijne plaat. Het maakt de lengte net iets aantrekkelijker en houdt de vaart er beter in. Toch wel bijzonder dat veel van de betere nummers op het einde staan. Ik blijf deze regelmatig opzetten, ben benieuwd hoe ik hier over een paar maanden tegenaan kijk.

avatar van blur8
3,5
Ik heb inmiddels al meer skippers:
Dew on the Vine & Fortress
En ben zelfs al uitgeluisterd op Gabriel.

Een fijn luisterbaar album, is geen punt, als daarbij ook voldoende eigen geluid en luisterverrassingen komen. en die mis ik. In mijn gekrompen playlist blijft vervolgens voldoende over om te genieten, vooral in de auto en dat is ook wat waard..

avatar van Tommeh
3,0
Bij de eerste luisterbeurt vond ik er geen zak aan, maar hij groeit beetje bij beetje. Vind wel dat de omschrijving folk aangepast mag worden, want itt Islands heeft deze plaat m.i. niets met folk te maken.

avatar van hidalgo
4,5
doe er ook 0.5

avatar van Grecio
4,5
Same for me, behoorlijke groeier deze plaat.

avatar van Miel
5,0
Dit is tot nu toe de beste plaat van dit jaar! Geweldige 80's folk of hoe je dit ook wilt noemen.
Elk nummer heeft de potentie om uit te groeien tot een klassieker!

avatar van Cor
3,5
Cor
Tommeh schreef:
Bij de eerste luisterbeurt vond ik er geen zak aan, maar hij groeit beetje bij beetje. Vind wel dat de omschrijving folk aangepast mag worden, want itt Islands heeft deze plaat m.i. niets met folk te maken.
Een beetje minder cru geformuleerd, maar wel herkenbaar. Ik vind de plaat niet groots, maar het luisterplezier neemt wel toe. Op het kruispunt waar Mumford & Sons, Elbow en The National elkaar ontmoeten, vind je Bear's Den. Maar de laatstgenoemde twee bands acteren toch wel een tikkie scherper en spannender. Dit blijft een aangename luisterplaat, maar mijn jaarlijstjes gaat 'ie niet halen.

avatar van Lambchop
5,0
Miel schreef:
Dit is tot nu toe de beste plaat van dit jaar! Geweldige 80's folk of hoe je dit ook wilt noemen.
Elk nummer heeft de potentie om uit te groeien tot een klassieker!


Ja man ik vind hem ook top, vooral in de auto

avatar van Sparks
4,0
Iemand hier nog geïnteresseerd om naar het concert van Bears Den te gaan in dr Oosterpoort? Ik heb nog 2 tickets over. Ik kan er zelfs een mooie korting bij doen.

Woutout schreef:
Wat lijkt de sound van de band hier op The War On Drugs zeg! En dan helaas ook nog eens een stuk minder interessant.

Ja, ik had deze plaat opgezet, en na dertig seconden dacht ik; Goh wat heb ik The war on drugs al lang niet meer geluisterd. Meteen Lost in the dream opzet ipv dit.

avatar van harencoor
4,5
Goh wat was ik teleurgesteld bij eerste beluistering. En ineens valt dat kwartje.

avatar van Choconas
3,0
Woutout schreef:
Wat lijkt de sound van de band hier op The War On Drugs zeg! En dan helaas ook nog eens een stuk minder interessant.

Mijn eerste gedachte was ook: "Heb ik nou per abuis een cd van The War On Drugs in de speler zitten?" Het is onvoorstelbaar hoeveel dit lijkt op The War On Drugs ten tijde van "Lost In The Dream", zeker zo'n nummer als "Emeralds". Alsof ze de originelen onder het kopieerapparaat hebben gelegd, de blaadjes wat hebben gehusseld en er een nietje doorheen hebben gejaagd. Ook na meerdere luisterbeurten lukt het me maar niet om dat gevoel kwijt te raken.

avatar van Sparks
4,0
Inderdaad een enorme groeier dit album. Wel leuk maar veel van hetzelfde allemaal en kabbelt maar een beetje voort, zo omschreef ik het album bij de eerste luisterbeurten. Door de pakkende sound toch vaker geluisterd en dan groeit het album aanzienlijk. De parels zitten niet aan het begin maar pas verderop (met uitzondering van het openingsnummer). Bij eerste luisterbeurten blijven die juist onopgemerkt. De nummers zitten aardig in elkaar en de teksten zijn verrassend goed en diepzinnig. Eerste album heb ik nog niet (goed) geluisterd maar voor het concert in November zeker even doen.

avatar van DjFrankie
4,5
DjFrankie (moderator)
Prachtplaat zit al 3 dagen in de auto

avatar van Carolaah
3,5
Ik moet er even aan wennen, best mooi, maar ik mis de banjo een beetje. Misschien ook goed dat ze deze meer naar de achtergrond hebben laten verdwijnen voor de verandering, maar ik vond dat bij de voorgaande albums juist het charmante.

Btw die vergelijking met Mumford and sons vind ik niet verder reiken dan het banjogebruik. Voor de rest hebben ze echt zo'n andere sound.

avatar van Lambchop
5,0
Choconas schreef:
(quote)

Mijn eerste gedachte was ook: "Heb ik nou per abuis een cd van The War On Drugs in de speler zitten?" Het is onvoorstelbaar hoeveel dit lijkt op The War On Drugs ten tijde van "Lost In The Dream", zeker zo'n nummer als "Emeralds". Alsof ze de originelen onder het kopieerapparaat hebben gelegd, de blaadjes wat hebben gehusseld en er een nietje doorheen hebben gejaagd. Ook na meerdere luisterbeurten lukt het me maar niet om dat gevoel kwijt te raken.


Z'n stem lijkt ook op die van snowpatrol vind je niet

avatar van Sparks
4,0
Bijzonder toch dat Napoleon en Gabriel zo laag gewaardeerd worden in de statistieken.
Met name Napoleon had ik veel hoger verwacht. Wat een pracht nummer en prachtige afsluiter met die blazers aan het einde.

2,5
Dim
Toch wat te kabbelend en te saai. Vierde nummer wordt tegen het einde interessanter, en daarna volgt zowaar een erg mooi liedje (New Jerusalem), maar daarna is het toch weer te veel binnen de lijntjes. Niet vervelend het glijdt vrij onopvallend voorbij.

avatar van Grecio
4,5
Sparks schreef:
Bijzonder toch dat Napoleon en Gabriel zo laag gewaardeerd worden in de statistieken.
Met name Napoleon had ik veel hoger verwacht. Wat een pracht nummer en prachtige afsluiter met die blazers aan het einde.


Geweldige nummers ja, maar er is zoveel te kiezen op dit album

4,0
Zeer goed alternatief voor wie The War on Drugs wat beu is. Gelijkaardige sound, maar toch geen jatwerk. Zeer meeslepende nummers die gewoon prachtig klinken. Ik loop alvast warm voor deze band.

avatar van MDekens
4,5
Twee jaar na de release nog geregeld in de CD-speler of op Spotify. Ik had niet verwacht dat het zo'n lange levensduur zou hebben; het is inderdaad geen rocket science. Maar wel gewoon erg lekker eigenlijk, toch genoeg prikkels om het spannend te houden. The War On Drugs ben ik sneller beu van geworden, in de trein althans.

Stukken beter dan het debuut, trouwens. Iets meer een geheel, vind ik.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:12 uur

geplaatst: vandaag om 08:12 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.