Ernie schreef:
Yorke was al als de dood voor een typerende band te worden na de megahit creep. Toen al wou hij meer experimenteren. Dat heeft ons The Bends en OK Computer opgeleverd. Daarna wou hij niet de nieuwe alternatieve rockhoop zijn en hij was destijds idd heel erg beïnvloed door de electronic van die jaren, het waren de absolute hoogdagen van het genre ook toen met Biosphere, Aphex Twin, Orbital, Autechre, Black Dog, Boards of Canada enzovoort. Gooi daar nog wat krautrockinvloeden door en je komt op de destijds door sommigen onbegrepen opvolger van miljoenenseller OK Computer.
Hulde dat ie de ballen had om gewoon zijn ding te doen en met Johnny Greenwood een schitterende kompaan had daarvoor. Kid A is ook absoluut die man zijn plaat. Everything in it's Right Place is een masterclass effectpedaaltjes bedienen. Bovendien bevat Kid A de übergeile baslijn van The National Anthem en tragische romantiek van Idioteque (Is er ooit een mooier triphop nummer geschreven? Misschien Roads van Portishead...) Mij ga je dus niets slecht horen zeggen over die plaat.
Grappig dat je dit dan een goede plaat vindt
Royalengineer want deze A Moon Shaped Pool bevat echt wel invloeden van dat "Experimenteel geneuzel". Sommige opbouwen zijn meer ambientklanken en Ful Stop bevat eigenlijk 1 terugkerende loop waarop constant andere grooves worden losgelaten. Leve innovatie
Discussiëren over muziek heeft meestal weinig zin, want smaken verschillen. Net als over speelfilms.
Ik gaf gewoon mijn visie en mening.
Ik ken het gefilosofeer en de beweegredenen van Tom Yorke ook om een bepaalde richting op te gaan qua muziek. Maar daar heb ik als luisteraar niets mee te maken. A Moon Shaped Pool luistert heerlijk weg als een coherent geheel. Indrukwekkend.
De albums van Kid A tot en met The King of Limbs luisteren niet heerlijk weg; incoherent merendeels en niet indrukwekkend genoeg.