menu

Radiohead - A Moon Shaped Pool (2016)

mijn stem
4,15 (1101)
1101 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Pop
Label: XL

  1. Burn the Witch (3:40)
  2. Daydreaming (6:24)
  3. Decks Dark (4:41)
  4. Desert Island Disk (3:44)
  5. Ful Stop (6:07)
  6. Glass Eyes (2:52)
  7. Identikit (4:26)
  8. The Numbers (5:45)
  9. Present Tense (5:06)
  10. Tinker Tailor Soldier Sailor Rich Man Poor Man Beggar Man Thief (5:03)
  11. True Love Waits (4:43)
  12. Ill Wind * (4:16)
  13. Spectre * (3:19)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 52:31 (1:00:06)
zoeken in:
gerre schreef:
Niet minder dan een sonisch meesterwerk. Jammer dat ik de strijkersarrangementen live niet kan aanhoren.


Aanhoren of horen? (groot verschil)

4,5
mag horen, sorry.hehe

ElPatron
Ben geen Radioheadfan pur sang, maar heb wel al hun albums beluisterd - meerdere keren per album in het nabije verleden.

Dit album wint het bij mij echter van alle andere; why? Het retrospectieve karakter van de teksten in combinatie met de muziek, gebruikte instrumentarium en deze keer de (voor mij nu wel) toepasselijke 'klaagzang' van Tom Yorke. Voor mij komt alles hier samen in een smaakvolle symbiose; verlies van ...... vul maar in vanuit je eigen levenservaring en eventuele geleden verlies/verliezen.....

Absoluuut 4 sterren waard!!!

avatar van bikkel2
4,5
Groot compliment aan de band in dit geval!
Nog altijd essentieel.
Voor mij niet hun beste, maar raak is deze zeker.

avatar van Edgar18
4,0
We zijn een jaartje verder en ik merk dat ik deze nu al nooit meer luister. Wat mij betreft wordt het niveau van In Rainbows, OK Computer, Amnesiac en The Bends hier niet gehaald. Ik schaal hem in op eenzelfde niveau als Kid A en Hail to the Thief.

avatar van Ernie
4,5
Ik grijp nochtans behoorlijk vaak terug naar deze. Sterk album dat wel even heeft moeten groeien voor ik alles apprecieerde. Mooi en rustig met toch de nodige weerhaken en met Burn the Witch, Ful Stop en True love Waits zeker 3 classics.

In Rainbows & Ok Computer zijn nog een stapje hoger maar deze A Moon Shaped Pool mag zeker zonder schroom naast The Bends en Kid A gaan staan. Hail to the Thief moet nog doorbreken bij mij

Robertus
Edgar18 schreef:
Ik schaal hem in op eenzelfde niveau als Kid A en Hail to the Thief.


Had ik deze nog niet reeds in huis gehaald, dan had ik n.a.v. deze opmerking morgenvroeg om 9 u kwijlend bij de platenzaak gestaan!

avatar van Spoelworm
Prachtig mooie ingetogen en soms droevige liedjes. Dit is de Radiohead waar ik graag naar luister.

avatar van Frenz
4,5
Hij blijft voor mij ook fier overeind staan, ik vermoed dat na verloop van tijd dit album gaat stijgen boven Kid A en Hail to the Thief richting de hoogst gewaardeerde albums van Radiohead.

Consistent goed album zonder zwakke broeders, misschien is het ontbreken van echte uitschieters wel het enige manco.

Elbsegler
Ik zou er tien jaar van mijn leven voor over hebben (de eerste tien jaar dan) om Radiohead geweldig te vinden. Sporadisch vind ik liedjes van hen uitmuntend, maar elke keer als ik een album van ze luister, hoor ik de genialiteit, maar pakt het me niet. Terwijl ik voel hoe geweldig het is. Jammer, blijft een op-afstand band voor mij. Nogmaals, terwijl ik voel hoe briljant het is. Maar ja, gevoel en gevoel vallen niet altijd samen.

avatar van bikkel2
4,5
Oprecht verhaal Elbsegler. Gewoon een eerlijke stelling en je hoort in ieder geval dat de band wat kan.
Niet je smaak. Geen probleem toch.

avatar van popstranger
4,5
Ja, ik heb een zwak voor Radiohead en ja ik weet dat er veel mensen zijn die hun muziek depressief gezemel vinden. Ja zelfs het soort highbrow, arty-farty muziek voor bleekscheten. Maar zoals dus gezegd is ondergetekende al sinds het begin een liefhebber van hun muziek en al evenzeer van hun ontwikkeling door de jaren heen. Elk album had wel andere accenten maar de vervreemding van de moderne mens in de door internet, smartphones en ok computers overwoekerde samenleving stond centraal.
Radiohead maakt de soundtrack voor deze tijden, hier en daar kil en afstandelijk maar meestal gewoonweg warm ingeduffeld omgeven door elektronische apparatuur. Een kloppend hart in een computer.

Ze maken op dit album een perfecte brug tussen de koude polsslag van hun meest elektronische nummers en het behaaglijke deken dat ze met hun gitaren draperen. Voeg daarbij nog een stevige geut strijkers (want bovenal is dit hun strijkersalbum) getuige alleen al de opener Burn The Witch, een kopstoot van heb ik je daar en een song die ik al grijs gedraaid heb op repeat zonder dat hij iets van z'n glans verliest.
Daarmee kom ik meteen tot de kern; A Moon Shaped Pool bezorgde mij niet de instant klik maar vroeg tijd om te groeien. Ik heb hem nu al heel lang in de auto op repeat staan en mondjesmaat groeiden de songs onder m'n huid.
Burn The Witch terwijl het landschap voorbijtrekt, Daydreaming terwijl ik in de file sta te dromen, Ful Stop en ondertussen gaan tanken, Identikit harder zetten terwijl de zon de laatste waterige stralen na een regenbui door de voorruit laat breken, True Love Waits op weg naar huis naar vrouw en kinderen.
Een album dat nadat ik het de broodnodige tijd had gegeven langzaamaan opklom tot bijna dezelfde hoogte als hun andere werken (nog steeds wel onder In Rainbows en Ok Computer).
Maar dus ook een album dat ik niet snel beu raak. Iets waar ik bij de meerderheid van albums van andere grootheden wel last van heb als ik ze te vaak beluister zorgt Radiohead voor genoeg kronkels in hun nummers en blijven ze weg van het geijkte pad en maken ze hun eigen sound.

avatar van RadioMad
5,0
RadioMad schreef:
(quote)


Pas als ze 'Lift' en 'Big Boots' uitgebracht hebben mogen ze van mij met pensioen. Eerder niet.


Oh crap. Wat heb ik nu toch weer gezegd? ?

avatar van Frenz
4,5
Edgar18 schreef:
We zijn een jaartje verder en ik merk dat ik deze nu al nooit meer luister. Wat mij betreft wordt het niveau van In Rainbows, OK Computer, Amnesiac en The Bends hier niet gehaald. Ik schaal hem in op eenzelfde niveau als Kid A en Hail to the Thief.


Nog een half jaartje verder nog eens proberen? Ik merk dat ik regelmatig draai, niet vaak, maar vaker dan elk ander Radiohead album en het is zo'n mooi evenwichtig geheel met een indrukwekkende kop en staart.

Lodewijk Bosjes
Goed gedaan hoor dit. Een tien.

avatar van bikkel2
4,5
Lodewijk Bosjes schreef:
Goed gedaan hoor dit. Een tien.


Da's 5 sterren.

avatar van mattman
5,0
Gek dat deze plaat uit 2016 nog steeds in de rotatielijst blijf staan.

Zegt veel. Blijf er, ook 2 jaar na de release, nieuwe dingen in ontdekken. Ik durf wel te zeggen dat dit het vierde meesterwerk van de mannen is.

4,5
Bizar dat Present Tense zo laag in de statistieken staat. Het koortje snijdt door zielen.

avatar van corn1holio1
5,0
Nog maar net deze 2 video's ontdekt:
Radiohead - The Numbers: Jonny, Thom & a CR78 - YouTube
Radiohead - Present Tense: Jonny, Thom & a CR78 - YouTube
Wow, echt fantastisch. Dan besef je toch nog maar eens dat je naar 2 monumenten van deze tijd zit te kijken. Onwaarschijnlijk straffe artiesten.

Royalengineer
Deze maar weer eens opgezet; blijft een mooi sfeervol album. Ik vind het hun beste sinds OK Computer. Tussen beide albums een hoop 'experimenteel geneuzel', puur om innovatief uit de hoek te komen.

Nee, voor mij bestaan er maar 4 albums die ik beluister van Radiohead, en daar is deze er 1 van.

avatar van reptile71
Royalengineer schreef:
Tussen beide albums een hoop 'experimenteel geneuzel', puur om innovatief uit de hoek te komen.
Goed toch, voor de ontwikkeling van een band om van de geijkte paden af te wijken en die ervaringen weer mee te nemen op volgende albums? Dat heeft er ook voor gezorgd dat ze dit album konden maken. De band heeft een mooie ontwikkeling doorgemaakt.

avatar van Arrie
Het is ook onzin dat het puur is om innovatief uit de hoek te komen. Thom Yorke heeft veel naar abstracte electronica geluisterd, bijv dingen van het Warp-label, en hield daar erg van (en vast nog steeds). Hij wilde dus gewoon ook dergelijke muziek verwerken in zijn eigen muziek omdat hij dat zelf mooi vond. Ik ook trouwens, ik vind juist albums als Kid A en Amnesiac erg tof.

avatar van Ernie
4,5
Yorke was al als de dood voor een typerende band te worden na de megahit creep. Toen al wou hij meer experimenteren. Dat heeft ons The Bends en OK Computer opgeleverd. Daarna wou hij niet de nieuwe alternatieve rockhoop zijn en hij was destijds idd heel erg beïnvloed door de electronic van die jaren, het waren de absolute hoogdagen van het genre ook toen met Biosphere, Aphex Twin, Orbital, Autechre, Black Dog, Boards of Canada enzovoort. Gooi daar nog wat krautrockinvloeden door en je komt op de destijds door sommigen onbegrepen opvolger van miljoenenseller OK Computer.

Hulde dat ie de ballen had om gewoon zijn ding te doen en met Johnny Greenwood een schitterende kompaan had daarvoor. Kid A is ook absoluut die man zijn plaat. Everything in it's Right Place is een masterclass effectpedaaltjes bedienen. Bovendien bevat Kid A de übergeile baslijn van The National Anthem en tragische romantiek van Idioteque (Is er ooit een mooier triphop nummer geschreven? Misschien Roads van Portishead...) Mij ga je dus niets slecht horen zeggen over die plaat.

Grappig dat je dit dan een goede plaat vindt Royalengineer want deze A Moon Shaped Pool bevat echt wel invloeden van dat "Experimenteel geneuzel". Sommige opbouwen zijn meer ambientklanken en Ful Stop bevat eigenlijk 1 terugkerende loop waarop constant andere grooves worden losgelaten. Leve innovatie

Royalengineer
Ernie schreef:
Yorke was al als de dood voor een typerende band te worden na de megahit creep. Toen al wou hij meer experimenteren. Dat heeft ons The Bends en OK Computer opgeleverd. Daarna wou hij niet de nieuwe alternatieve rockhoop zijn en hij was destijds idd heel erg beïnvloed door de electronic van die jaren, het waren de absolute hoogdagen van het genre ook toen met Biosphere, Aphex Twin, Orbital, Autechre, Black Dog, Boards of Canada enzovoort. Gooi daar nog wat krautrockinvloeden door en je komt op de destijds door sommigen onbegrepen opvolger van miljoenenseller OK Computer.

Hulde dat ie de ballen had om gewoon zijn ding te doen en met Johnny Greenwood een schitterende kompaan had daarvoor. Kid A is ook absoluut die man zijn plaat. Everything in it's Right Place is een masterclass effectpedaaltjes bedienen. Bovendien bevat Kid A de übergeile baslijn van The National Anthem en tragische romantiek van Idioteque (Is er ooit een mooier triphop nummer geschreven? Misschien Roads van Portishead...) Mij ga je dus niets slecht horen zeggen over die plaat.

Grappig dat je dit dan een goede plaat vindt Royalengineer want deze A Moon Shaped Pool bevat echt wel invloeden van dat "Experimenteel geneuzel". Sommige opbouwen zijn meer ambientklanken en Ful Stop bevat eigenlijk 1 terugkerende loop waarop constant andere grooves worden losgelaten. Leve innovatie


Discussiëren over muziek heeft meestal weinig zin, want smaken verschillen. Net als over speelfilms.

Ik gaf gewoon mijn visie en mening.

Ik ken het gefilosofeer en de beweegredenen van Tom Yorke ook om een bepaalde richting op te gaan qua muziek. Maar daar heb ik als luisteraar niets mee te maken. A Moon Shaped Pool luistert heerlijk weg als een coherent geheel. Indrukwekkend.

De albums van Kid A tot en met The King of Limbs luisteren niet heerlijk weg; incoherent merendeels en niet indrukwekkend genoeg.

avatar van Leptop
4,0
Daar ben ik het niet mee eens. De experimentele periode vind ik indrukwekkender dan A Moon Shaped Pool. De laatste is meer een samenvatting van wat ik eerder van ze heb gehoord. Erg goed, maar imo niet indrukwekkend. En dat is een mening, geen feit.

avatar van reptile71
Royalengineer schreef:
Discussiëren over muziek heeft meestal weinig zin, want smaken verschillen. Net als over speelfilms.

Ik gaf gewoon mijn visie en mening.

Uiteraard, smaken verschillen en meningen ook.

Royalengineer schreef:
Tussen beide albums een hoop 'experimenteel geneuzel', puur om innovatief uit de hoek te komen.
Dat is geen mening, maar een aanname dat ze eigenlijk alleen maar wilden proberen vernieuwend te zijn. Zoals Ernie uitlegt kan het 'experimenteel geneuzel' ook ontstaan doordat je je invloeden volgt. Het uiteindelijke resultaat is dat ze alles wat ze hebben geleerd door hun invloeden en geëxperimenteer weer weten te integreren in de latere albums. 'Puur om innovatief uit de hoek te komen' klinkt alsof ze alleen maar een beetje interessant probeerden te doen. Daarmee vind ik die periode wel erg makkelijk weggezet. Je hoeft er niet van te houden, maar je kunt mogelijk wel inzien welke invloed het heeft gehad op hun verdere proces in de muziek. Zonder Kid A en Amnesiac had je geen A Moon Shaped Pool gehad.

Royalengineer
Dat ze alchemie hebben bedreven vanaf Kid A tot The King of Limbs is prima, maar ik ben voornamelijk geïnteresseerd in het pot goud aan het eind van de regenboog: A Moon Shaped Pool. ?

En dat ze 5 albums nodig hebben gehad als het ware om tot A Moon Shaped Pool te komen......? Hhmmm, ..... 15 jaar lang..... ? ?

avatar van Ernie
4,5
Royalengineer schreef:
maar ik ben voornamelijk geïnteresseerd in het pot goud aan het eind van de regenboog: A Moon Shaped Pool. ?

En dat ze 5 albums nodig hebben gehad als het ware om tot A Moon Shaped Pool te komen......? Hhmmm, ..... 15 jaar lang..... ? ?


Ik denk niet dat echte bands weten welk album ze gaan maken binnen 15 jaar. AC/DC misschien wel...

Albums zijn momentopnames van door wat ze in die periode beïnvloed worden. Ik geniet net als jij evengoed van deze A Moon Shaped Pool maar zonder het voorgaande werk was deze er niet. Er was geen 15jarenplan.
Door hun experimenteerdrift hebben ze deze weten te maken. Ik ben nu eigenlijk zelfs nog nieuwsgieriger geworden naar wat je vindt van In Rainbows dan, die klinkt wat als de ruwere voorbode van deze...maar is nog beter naar mijn bescheiden mening.

avatar van HansVon
4,5
Albums zijn momentopnames van door wat ze in die periode beïnvloed worden. Ik geniet net als jij evengoed van deze A Moon Shaped Pool maar zonder het voorgaande werk was deze er niet. Er was geen 15jarenplan.
Door hun experimenteerdrift hebben ze deze weten te maken. Ik ben nu eigenlijk zelfs nog nieuwsgieriger geworden naar wat je vindt van In Rainbows dan, die klinkt wat als de ruwere voorbode van deze...maar is nog beter naar mijn bescheiden mening.


? Ernie

Ik denk dat Royalengineer In Rainbows en Kid A nooit een goede kans heeft gegeven....
Bij Kid A kan ik er nog een beetje inkomen, want had er zelf nog wat tijd voor nodig, maar Topalbum In Rainbows ? ?

Dit album is natuurlijk top met schitterende nummers zoals Identikit

Royalengineer
Vooreerst even over ac/dc: ben fan van het tijdperk met zanger Bon Scott, zodra Brian Johnson het stokje overnam in 1980 was mijn interesse weg.

Geldt bijvoorbeeld ook voor U2. Albums t/m Rattle & Hum vind ik goed, daarna een muzikale andere weg ingeslagen; voor mij niet interessant meer.

Radiohead t/m album OK Computer goed. Daarna andere weg ingeslagen. Te veel trucjes en elektronica. Dit is bij Moon ook zo, maar niet zo dat het mij irriteert en gaat vervelen, het klinkt coherent en met een speciale sfeer die de 5 voorgaande albums missen. Die 5 albums mis ik de stevige basis van ritmesectie drums en bas met daarbovenop goed gitaarspel. Keyboard prima erbij, maar zodra elektronica de boventoon gaat voeren moet de rest van het instrumentarium niet ondersneeuwen.

Zojuist paar nummers beluisterd opnieuw van In Rainbows voor de 10e of misschien wel 20e maal; soms klinkt het best wel aangenaam, maar als geheel een ruime onvoldoende; 2 sterren blijft 2 sterren...... ?

Gast
geplaatst: vandaag om 13:54 uur

geplaatst: vandaag om 13:54 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.