Alicia schreef:
Spirit of Eden is 'gewoon' weer zo'n prachtige 'contemplatie' plaat. Net als
Black Star. Of
Skeleton Tree. Of
Within the Realm of a Dying Sun. En
Laughing Stock/Mark Hollis.
Ik ben het eens met
Leonidas5 dat je hiervoor in de stemming moet zijn. Maar wat mij betreft om een andere reden dan Black Star of Skeleton Tree. Dat zijn zwaarmoedige of zelfs deprimerende albums die je niet voor de lol op zet. Er is niet, zoals door Talk Talk hier, bewust gekozen om
de stilte als muziekinstrument te gebruiken. Door dat gebruik van
stilte dwingt het je als het ware tot meditatie, wat iets anders is dan contemplatie. Ben je niet bereid zelf
stil te worden, dan ervaar je geen Spirit of Eden maar eerder een helse verveling. Ik associeer hun laatste albums meer met Arvo Pärt of sommige andere muziek op ECM Records.